Jean-Marie Collot d'Herbois
Jean-Marie Collot d'Herbois | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 19 Haziran 1749 Paris Fransa Krallığı |
| Ölüm | 8 Haziran 1796 (46 yaşında) Cayenne. Birinci Fransız Cumhuriyeti |
| Ölüm sebebi | Sarıhumma |
| Milliyet | Fransız |
| Vatandaşlık | Fransa |
| Meslek | Aktör - oyun yazarı - deneme yazarı - devrimci |
| Etkin yıllar | 1792-1794 |
| Dönem | Fransız Devrimi |
| Siyasi parti | Dağ |
Jean-Marie Collot d'Herbois, (19 Haziran 1749 - 8 Haziran 1796) Fransız aktör, oyun yazarı, tiyatro yönetmeni, siyasetçi ve devrimcidir. Ulusal Konvansiyon'da Paris'ten Dağ milletvekili ve Terör Dönemi sırasında aktif olan Kamu Güvenliği Komitesi üyesiydi.
Önceleri meşrutiyet taraftarı olan Collot, devrim ilerledikçe daha radikal görüşleri benimsedi. 10 Ağustos 1792 Ayaklanması sırasında Paris Komünü'nün bir üyesiydi ve daha sonra Ulusal Konvansiyon'a Paris milletvekili olarak seçildi. Konvansiyon'un ilk günü olan 21 Eylül 1792'de Fransız monarşisinin kaldırılmasını talep eden ilk kişi oldu. Collot d'Herbois daha sonra XVI. Louis'nin "sans sursis" ("gecikmeksizin") ölümü için oy kullandı.[1] Kongre onu Nice, Nevers ve Compiègne'de çeşitli görevlerle görevlendirdikten sonra, 30 Ekim 1793'te Joseph Fouché ile birlikte Lyon'daki isyanı bastırmak üzere gönderdi. Burada, aralarında yüzden fazla rahip ve rahibenin de bulunduğu toplamda 2.000 kişiyi toplu infaz ederek Terör Rejimini en şiddetli haliyle uygulamaya koymuştur.[2] Aşırı davranışları Kamu Güvenliği Komitesinin Collot'yu şüpheli olarak Paris'e geri çağırmasına neden olmuştur.
Mayıs 1794 ayı, 23'ünde Collot'ya ve 25'inde Komite üyesi Maximilien Robespierre'e suikast girişimlerine sahne oldu. Collot aşırı katliam ve yıkımla suçlandığı ve kendi tutuklanıp idam edileceğinden şüphelendiği için, Temmuz 1794'teki Thermidor sırasında, ilk oturumda Konvansiyon'a başkanlık ederken Robespierre'e karşı çıktı. Bu fikir değişikliğine rağmen, Collot d'Herbois Robespierre ile suç ortaklığı yapmakla suçlandı, ancak beraat etti. İkinci kez suçlandığında, Devrim için hareket ettiğini söyleyerek kendini savundu, ancak Mart 1795'te Bertrand Barère ve Billaud-Varenne ile birlikte Fransız Guyanası'na sürgüne gönderildi,[1] ve burada 1796 yılında sarıhummadan öldü.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Chisholm 1911.
- ^ Citizens: A Chronicle of The French Revolution, Simon Schama, Penguin UK 2004
