Louis-Nicolas Davout

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Auerstaedt Dükü
Louis-Nicolas Davout
LakabıDemir Mareşal
Doğum10 Mayıs 1770(1770-05-10)
Annoux, Fransa
Ölüm1 Haziran 1823 (53 yaşında)
Paris, Fransa
Bağlılığı Fransa Krallığı
 Birinci Fransa İmparatorluğu
BranşıFransız Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları1788–1815
RütbesiFransa Mareşali
KomutasıGrande Armée
Çatışma/savaşlarıBirinci Koalisyon
Fransız Devrim Savaşları
Napolyon Savaşları
Fransa'nın Mısır ve Suriye seferi
İkinci Koalisyon Savaşı
Üçüncü Koalisyon
Dördüncü Koalisyon
Beşinci Koalisyon Savaşı
Wagram Muharebesi
Napolyon'un Rusya seferi
Altıncı Koalisyon Savaşı
ÖdülleriLégion d'honneur
İmza

Louis-Nicolas d'Avout (10 Mayıs 1770 – 1 Haziran 1823) Auerstaedt Dükü, Napolyon döneminde İmparatorluğun mareşali olan bir Fransız asker ve general idi.

Savaş yeteneği ve sert bir disiplin olarak tanınması ona "Demir Mareşal" unvanını kazandırdı. André Masséna ve Jean Lannes ile birlikte I. Napolyon'un en iyi komutanlarından biri olarak biliniyor.[1] Napolyon'a sadık ve itaatkâr bir mareşaldi. Yaşamı boyunca Davout'un adı genellikle Davoust olarak yazılmıştır. Hemen hemen Napolyon Savaşları içerisindeki çoğu savaşta Fransız ordularına komuta etmiş ve I. Napolyon'un yanında yer almıştır. 1813'te Hamburg askeri bölgesine komuta etti ve milisler ile donanmış Hamburg'u uzun bir kuşatma yoluyla savundu. Napolyon'un düşmesinden sonra tahta çıkan yeni Kral XVIII. Louis'nin düzenine teslim oldu (Nisan 1814).

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Davout 10 Mayıs 1770'te Jean-François d'Avout (1739–1779) ile eşi Françoise-Adélaïde Minard de Velars (1741–1810)'ın oğlu olarak Annoux'da doğdu.[2] 29 Eylül 1785'te Paris'teki École Militaire'e geçmeden önce Auxerre'deki bir askerî okulda eğitim gördü.[3] Buradan 19 Şubat 1788'de mezun olduktan sonra Hesdin'deki Kraliyet-Champagne Süvari Alayına ikinci-teğmen olarak atandı. Fransız İhtilali çıktığında, devrimin ilkelerini benimsedi.1792 seferinde bir gönüllü taburunda görev aldı. Ertesi bahar Neerwinden Muharebesi'nde yararlılık gösterdi, tuğgeneral rütbesine yükseltildi.

1794-1797 seferlerinde Ren Nehri üzerinde görev aldı, Napolyon'un Mısır Seferi'ne katıldı.[4] Mısır'dan dönüşünde arkadaşı Desaix'in öldürüldüğü Marengo Muharebesi'ne katılamadı. Yeteneklerine büyük bir güven duyan Napolyon, onu tümgeneralliğe terfi ettirdi. Kız kardeşi Pauline'in eşinin kardeşi Aimée Leclerc ile evliliğini sağlayarak onu ailesinin bir parçası yaptı, Konsüllük Muhafızları'nın başına geçirildi. Napolyon'un 1804'te imparator olmasıyla, Davout İmparatorluğun 18 Mareşalinden biri oldu. Davout, mareşalliğe terfi ettirilen generallerin arasında en genç, en az tecrübesiz olanıydı, bu da ona görevi boyunca diğer generallerin düşmanlığını kazandırdı. Davout, Grande Armée'nin III. Kolordu komutanı olarak en büyük başarılarını kazandı. Austerlitz Muharebesi'nde, 48 saatlik zorlu bir yürüyüşün ardından, III. Kolordu müttefiklerin saldırılarına karşı koydu. Dördüncü Koalisyon Savaşı'nda Davout, Jena-Auerstedt Muharebeleri'nde bir kolorduyla Auerstädt'da Bernadotte'un birliklerinin kasıtlı olarak gelmemesi sebebiyle kendisinden yaklaşık 2 kat daha büyük Prusya ordusuna karşı savaşıp büyük bir zafer kazandı.

Napoleon bu zaferi ödüllendirerek Davout ile askerlerinin 25 Ekim 1806'da Berlin'e ilk giren birlik olmasına izin verdi. Davout, Eylau ve Friedland muharebelerinde büyük ün kazandı. Napolyon, 1807'de Tilsit Antlaşmalarının ardından yeni oluşturulan Varşova Dükalığı'nın genel valisi olarak onu atadı. Ertesi yıl Auerstädt Dükü unvanını kazandı. 1809'da Beşinci Koalisyon Savaşı sırasında, Davout Eckmühl Muharebesi'ne katıldı, sağ kanada komuta ettiği Wagram Muharebesi'nde yararlılık gösterdi. Eckmühl'de gösterdiği başarı sayesinde seferin sonunda Eckmühl Prensi unvanını aldı. Davout, Napolyon'un 1812'de Rusya'yı işgal ettiği devasa ordu haline gelecek olan "Elbe Gözlem Birliği"ni düzenlemekle görevlendirildi. Rusya Seferi sırasında 70.000'den fazla kişiden oluşan 1. Kolordu komutanlığını yaptı, Mohilev'de Rusları, Moskova'dan geri çekilen ana orduya katılmadan önce mağlup etti. Rusya'dan geri çekilme sırasında görev aldı daha sonra bu görevi Mareşal Michel Ney aldı. Ney ile kolordusu gelene kadar Krasny'de tutunamaması onu utandırdı, Elba'dan dönene kadar Napolyon'la hiç görüşmedi. Davout 1813'te Hamburg'taki garnizona komuta etti. Zayıf tahkimatlara sahip bir şehir olan Hamburg'u kuşatmaya karşı uzun süre savundu, ancak Napolyon'un Nisan 1814'te tahttan çekilmesinden sonra tahta çıkan Kral XVIII. Louis'in doğrudan emriyle teslim oldu. Davout'un askeri karakteri acımasız olarak yorumlandı ve Hamburg'daki davranışlarına yönelik birçok eleştriye karşı kendini savunmak zorunda kaldı. Askerlerinden kesin bir itaat isteyen katı bir disiplinciydi, örneğin yağma yapanları idam ettirirdi. Sonuç olarak ordusu, görevini yerine getirirken diğerlerinden hem daha güvenilir hem de daha titizdi.

Çağdaşları tarafından Napolyon'un en yetenekli mareşallerinden biri olarak kabul edildi. Bourbon monarşisinin tekrar kurulması üzerine bütün görevlerinden çekildi. Bourbonlara karşı açıkça düşmanlık sergiledi, Napolyon Elba'dan döndüğünde ona katıldı. Yüz Gün sırasında Savaş Bakanı olarak atandı. Fransız Ordusunu zaman elverdiğince yeniden düzenledi, Waterloo Seferi sırasında Napolyon tarafından Paris'te görev verildi. Davout, Waterloo'daki yenilginin ardından Paris'i umutsuz ama cesurca savundu. Paris duvarları ardında toplanan ordunun komutasını aldı ve geçici hükûmet düşmanla pazarlık yapmasaydı savaşmaya devam edecekti.

24 Haziran 1815'te Davout, geçici hükûmetin başkanı Joseph Fouché tarafından Élysée Sarayı'ndaki tahttan indirilen Napolyon'a Paris'ten ayrılmasını istemeye gönderildi çünkü Napolyon'un burada bulunmaya devam etmesi sorunlara yol açabilir, halkı tehlikeye atabilirdi. Napolyon onu çok soğuk karşıladı ama ertesi gün Paris'ten ayrıldı, 29 Haziran'da Rochfort'a gidene kadar Malmaison'da kaldı.

Daha sonraki yıllarda Napolyon, Davout hakkında acı bir şekilde "Bana ihanet etti. Bir karısı ile çocukları var, her şeyin kaybolduğunu düşündü,sahip olduklarını saklamak istedi" dedi, bir başka zaman ise şunları söyledi: "Davout'un beni sevdiğini sanıyordum, ama o sadece Fransa'yı seviyordu."

Daha sonraları, Davout Loire'ın ötesindeki ordudaki görevinden çekilip komutayı MacDonald'a bıraktı. 14 Temmuz'da yeniden kurulan Bourbon monarşisine teslim oldu. Mareşallik ile diğer bütün unvanları alındı.

Bir süre sonra Bourbonların Davout'a yönelik düşmanlığı azaldı, monarşiyle uzlaştı. 1817'de rütbesi ile unvanları iade edildi ve 1819'da Chamber of Peers'e üye oldu.

1822'de Davout, bir yıl boyunca elinde tutacağı Savigny-sur-Orge'un belediye başkanı seçildi. Oğlu Louis-Napoléon da 1843'ten 1846'ya kadar şehrin belediye başkanlığı görevini yürüttü.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Davout 1 Haziran 1823'te öldü. Külleri Paris'teki Père Lachaise Mezarlığı'na gömüldü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Louis Davout". Napoleonic Guide. 8 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2015. 
  2. ^ Gallaher, John G. (2000). The Iron Marshal: A Biography of Louis N. Davout. Londra: Greenhill Books. ISBN 185367396X. 
  3. ^ Six, Georges (1934). Dictionnaire Biographique des Généraux & Amiraux Français de la Révolution et de l'Empire. 1. Paris: Saffroy. ss. 296-297. ISBN 2901541062. 
  4. ^  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Davout, Louis Nicolas". Encyclopædia Britannica. 7 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 870–871.  Cites as sources:
    • The Marquise de Blocqueville (Davout's daughter) (1870-1880, 1887). Le Maréchal Davout raconté par les siens et lui-même. Paris. 
    • Chenier (1866). Davout, duc d'Auerstaedt. Paris. 

Hakkında daha fazlası[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Potocka-Wąsowiczowa, Anna z Tyszkiewiczów. Wspomnienia naocznego świadka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965.
  • Gallaher, John G. (2000). The Iron Marshal. A Biography of Louis N. Davout. Londra: The Greenhill Books. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis-Nicolas_Davout&oldid=31620926" sayfasından alınmıştır