Birleşik Krallık, ilk katıldığı 1957 yılından günümüze kadar Eurovision Şarkı Yarışması'na 66 kez katılmıştır. 1959'dan beri her yıl katılmaktadır. Birleşik Krallık, İsveç ve Hollanda ile birlikte dört farklı on yılda kazanan üç ülkeden birisidir. Avrupa Yayın Birliği'ne (EBU) en büyük mali katkıyı sağlayan ülkeler oldukları için her yıl direkt olarak finalde yer alan Almanya, Fransa, İspanya ve İtalya ile birlikte "Beş Büyük" ülkeden birisidir. Birleşik Krallık'ın ulusal yayın kuruluşu BBC, etkinliği yayınlamakla birlikte Birleşik Krallık'ın katılımcısını seçmek için pek çok kez farklı ulusal final süreçleri düzenledi. Birleşik Krallık, Eurovision Şarkı Yarışması'nı beş kez kazandı ve on altı kez ikinci olmuştur. Birleşik Krallık, yarışmaya dört kez Londra'da (1960, 1963, 1968 ve 1977) ve birer kez Edinburgh (1972), Brighton (1974), Harrogate (1982), Birmingham (1998) ve Liverpool (2023)'da olmak üzere dokuz kez rekor sayıda ev sahipliği yaptı.
Birleşik Krallık, 2000'den önce yalnızca üç kez (1978, 1987 ve 1999) ilk 10'un dışında kalmıştı. 21. yüzyılda Birleşik Krallık rekabette oldukça zayıf bir sicile sahipti. Jessica Garlick üçüncü (2002), Jade Ewen beşinci (2009) ve Sam Ryder ikinci (2022) olmak üzere yalnızca üç kez ilk ona girdi. Bu sonuçlara ek olarak 2003 yılında Jemini'nin ve 2021 yılında James Newman'nın sıfır puan almaları dahil 12 kez yirminci sırayı geçememiştir.
İlk yarışmaya 1956 yılında Birleşik Krallık'ın katılmasının beklendiği, son başvuru tarihini kaçırdığı ve bu nedenle katılamadığı iddia edildi. Bunun daha sonra Ocak 2017'de EBU tarafından yapılan açıklamada yarışmanın hayranları tarafından yaratılan bir efsane olduğu ortaya çıktı.[1] EBU ayrıca, BBC'nin Birleşik Krallık için hazırladığı bir yarışma olan İngiliz Popüler Şarkı Festivali'nin, 1957'den itibaren yarışma temasında format değişiklikleri getiren ilham kaynağı olduğunu açıkladı. Patricia Bredin Eurovision'da Birleşik Krallık'ı temsil eden ilk katılımcı oldu ve 1957'de yedinci oldu. 1958'de üçüncü yarışmanın ilk tercihi Birleşik Krallık oldu, ancak çeşitli sanat birliklerinin anlaşmaya varamaması üzerine BBC 1957 yazında teklifini geri çekti ve Birleşik Krallık ikinci ve son kez yarışmaya katılmadı.[2]
Birleşik Krallık'ın dördüncü zaferi 1981'de Bucks Fizz müzik grubunun seslendirdiği "Making Your Mind Up" şarkısı ile geldi. Grup, özellikle Birleşik Krallık'ta televizyonda yayınlanan A Song for Europe (daha sonraki yıllarda Making Your Mind Up olarak yeniden adlandırılacak olan bir program) seçim yarışması için kuruldu. Dublin'deki Eurovision'da Alman Lena Valaitis'i dört puanla geçtiler. Grup, önümüzdeki beş yıl içinde Birleşik Krallık'ta ilk 40'a giren 13 şarkıyla başarısını sürdürdü. Bu sonuç, Birleşik Krallık'ın 16 yıl boyunca kazandığı son galibiyet olacaktı, ancak ülke bu süre zarfında dört ikincilik sonucu daha alarak yarışmada rekabetçi olmaya devam etti. 1988'de Scott Fitzgerald, İsviçre'yi temsil eden Celine Dion'un yalnızca bir puan gerisinde kaldı. 1989'da Live Report Yugoslavya'nın yedi puan gerisinde kalmıştı. 1992'de Michael Ball da İrlandalı Linda Martin'in ardından ikinci oldu. 1993 yılı katılımcısı Sonia, Birleşik Krallık'ta ilk 30'da yer alan on hite sahipti; bunlar arasında, Millstreet'te Birleşik Krallık'ı temsil etmek üzere seçildiği 1989'da "You'll Never Stop Me Loving You" şarkısıyla bir numara olan da vardı. Oy vermek için tek ülke (Malta) kalırken, İrlandalı Niamh Kavanagh, Sonia'nın 11 puan önünde yer aldı. 12 puanın açıklanmasına gelindiğinde ne Birleşik Krallık ne de İrlanda'dan bahsedilmemişti. Eğer Birleşik Krallık 12'yi almış olsaydı, bir puan farkla yarışmayı kazanacaktı. Sonunda İrlanda en yüksek puanı aldı ve 23 puan farkla kazandı.
Birleşik Krallık 21. yüzyıldaki yarışmada daha az başarılı oldu. Kız grubu Precious 1999'da 12. sırada yer aldıktan sonra Birleşik Krallık, birkaç istisna dışında düzenli olarak skor tablosunun alt yarısında yer aldı. 2000'li yıllarda bu istisnalar arasında, 2002'de "Come Back" şarkısıyla üçüncü sırada yer alan Jessica Garlick ve 2009'da "It's My Time" şarkısıyla beşinci olan Jade Ewen yer almaktadır. 2003 yılında İngiltere, Jemini ikilisi ile ilk kez finalde sonuncu oldu ve sıfır puan aldı. Ülke, sonraki yedi yılda iki kez daha sonuncu oldu; 2008'de 14 puan alan Andy Abraham ve 2010'da 10 puan alan Josh Dubovie ile bu sonucu almıştır.
a. ^ Yarışmaya en çok finansal kaynak sağlayan beş ülke (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya ve İtalya), yarı finallerde yarışmadan finalist sayılmaktadır.
^2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.
^It has to be assumed that Terry Wogan's commentary was taken by BFBS in 1975 since Terry says in his BBC Radio 2 commentary "Richard Astbury sends his apologies to BFBS listeners - technical difficulties".
^Late replacement for Christopher Price who died a month before the contest.
^Late replacement for Clark-Neal who was absent due to illness but still appeared in pre-recorded segments.
^Jordan, Paul (11 Ocak 2017). "Shining a light on the United Kingdom: 60 Years at Eurovision". eurovision.tv. European Broadcasting Union. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2017. Contrary to popular fan myths, the UK did not intend to enter in 1956 as the BBC had previously created their own separate contest, the Festival Of British Popular Songs
.svg)
En son katılım için bkz.
Ronnie Carroll, Lüksemburg'da 1962
Kathy Kirby, Napoli'de 1965
Brotherhood of Man, Lahey'de 1976
Andy Abraham, Belgrad'da 2008
Josh Dubovie, Oslo'da (2010)
Bonnie Tyler, Malmö'de 2013
Electro Velvet, Viyana'da 2015
Joe & Jake, Stockholm'da 2016
Lucie Jones, Kiev'de (2017)
Michael Rice Tel Aviv'de (2019)
Mae Muller, Liverpool'da (2023)
Olly Alexander, Malmö'de (2024)
Remember Monday, Basel'de (2025)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
