Şirinler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Şirinler (dizi, 1981) sayfasından yönlendirildi)
Şirinler
The Smurfs
Şirinler karakterleri.
FormatÇizgi roman
Çizgi dizi
TürMacera
Fantezi
Komedi
Proje tasarımcısıPierre Culliford
GeliştirenPeyo
William Hanna
Joseph Barbera
YönetmenCarl Urbano (1–8 sezonları)
Rudy Zamora (1–6 sezonları)
Don Lusk (5–9 sezonları)
George Gordon (1–4 sezonları)
Jay Sarbry (6–9 sezonları)
Bob Hathcock (2–5 sezonları)
Oscar Dufau (3–9 sezonları)
Paul Sommer (7–9 sezonları)
John Walker (3–4 sezonları)
Bob Goe (7–8 sezonları)
Alan Zaslove (4–5 sezonları)
John Kimball (7. sezon)
Ray Patterson (denetleyici yönetmen)
Seslendiren(ler)Don Messick
Frank Welker
Lucille Bliss
Danny Goldman
Michael Bell
Hamilton Camp
William Callaway
June Foray
Alan Oppenheimer
Paul Winchell
Tema müziği bestecisiHoyt Curtin (1–8 sezonları)
Tom Worrall (9. sezon)
Mireille Delfosse (1-6 sezonları, WW versiyonu)
BesteciHoyt Curtin
Clark Gassman (9. sezon sadece)
Ülke Belçika (Çizgi roman)
 ABD (Çizgi film)
Diliİngilizce
Sezon sayısı9
Bölüm sayısı256 (418 parça)
Yapım
Yönetici yapımcıWilliam Hanna
Joseph Barbera
Freddy Monnickendam (6–7 sezonları)
YapımcıGerard Baldwin (1–3 sezonları; denetleyici yapımcı, 4–5 sezonları)
Bob Hathcock (ortak yapımcı, 3. sezon; 4–6 sezoları)
Don Jurwich (7. sezon)
Walt Kubiak (7. sezon)
Paul Sabella (8–9 sezonları)
Iwao Takamoto (1–5 sezonları yaratıcı yapımcı)
Charles Grosvenor (ortak yapımcı, 6. sezon)
Kay Wright (Clockwork şirini)
KurgucuGil Iverson
Gösterim süresi22 dakika
Yapım şirketiHanna-Barbera Productions
SEPP International S.A.R.L (1–7 sezonları)
Lafig S.A.R.L (8–9 sezonları)
Dağıtımcı firmaWarner Bros. Television Distribution
Yayın bilgileri
KanalAmerika:
NBC
Türkiye:
İlk yayınlayan: TRT
Son yayınlayan: Kanal D & Cartoon Network (Türkiye)
Şu anda Yayınlayan: Boomerang (Türkiye)
Ses formatıMono (1981–1984)
Stereo (1984–1989)
Yayın tarihi12 Eylül 1981 - 2 Aralık 1989

Şirinler (Fransızca: Les Schtroumpfs), Belçikalı çizer Pierre Culliford'un oluşturduğu çizgi roman ve animasyon dizisinin ortak ismidir. 1958'de Pierre Culliford tarafından çizgi roman olarak ortaya çıktı. 1981'de televizyonda gösterilen Şirinler büyük ilgi gördü. Yıllarca Türkiye'de de yayınlanan çizgi dizi, başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere birçok ülkede, yüksek izlenme oranlarına rağmen gösterimden kaldırılmıştır.

2008 yılında, Şirinler'in 50. yılı kutlamaları kapsamında Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu hayrına Avrupa'nın birçok ülkesini kapsayan bir açık artırma kampanyası düzenlenmiş ve 124.700 Euro UNICEF'e bağışlanmıştır.[1][2]

Sosyalizm tartışması[değiştir | kaynağı değiştir]

Şirinler'in İngilizce adı olan "Smurf" kelimesinin "Socialist Men Under Red Flag"ın (Kızıl Bayrak Altındaki Sosyalist Adamlar) kısaltması olduğu "iddiası" bir şehir efsanesinden ibarettir. Çünkü, Şirinler'in yaratıcısı Peyo tarafından Şirinler'e verilen orijinal isim Les Schtroumpfs'tur.[3]

1998 yılında yazar Marc Schmidt; Avrupa kültürünü konu alan, içinde sosyalizm etkileri barındıran Şirinler kaynaklı bir parodi yazdı.[4][5] Fransız sosyolog Antoine Buéno 2011 yılında yayınladığı kitabında onları totaliter ve ırkçı ütopya olarak tanımladı.[6]

Karakterler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Şirin Baba: Asıl adı: Schtroumpf. Şirinler'in lideridir. Diğer şirinlerin aksine kırmızı kıyafetleriyle dikkat çeker. Sihir konusunda uzmandır.
  • Şirine: Şirin Köyü'ndeki tek kadın şirindir. Uzun, dalgalı ve sarı saçlara sahiptir. İlk olarak Gargamel tarafından Şirinler'i yok etmek amacıyla Şirin Köyü'ne gönderilmiş ancak Şirin Baba'nın sihri ile gerçek bir Şirin olmuştur.
  • Gözlüklü Şirin: Şirinler içinde tek gözlüklü olanıdır. Kitap okur ve yazar. Şirin Baba'nın yardımcısıdır. Çok geveze olduğu için genellikle konuşmasını bitiremeden diğer Şirinler tarafından fırlatılıp atılır ve hep kafa üstü düşer.
  • Usta Şirin: Köyün her konuda uzman ve dâhi Şirin'idir. Yaptığı icatlar sayesinde Şirinler'in hayatını kolaylaştırır. Kulağının arkasında bir kalem takılıdır.
  • Hayalci Şirin: Her zaman hayalî yerler ve kişiler görür.
  • Somurtkan Şirin: Köydeki en anti-sosyal Şirin'dir. Her şeyden nefret eder.
  • Aşçı Şirin: Köyün obur aşçısıdır. Çoğu zaman kendi yemeklerini köydekilere silah olarak verir ya da kendisi yer.
  • Güçlü Şirin: Köyün en güçlüsüdür. Genellikle evinde ağırlık malzemeleri bulunur. Kolunda bir kalp dövmesi vardır. Şirine'ye aşıktır.
  • Süslü Şirin: Kulak arkasında bir çiçek takılıdır. Elinde aynası eksik olmaz.
  • Şakacı Şirin: Köyde herkese şaka yapan şirindir. Çoğu zaman diğer şirinlere bir hediye paketi verir ve bu paket her seferinde aynı şekilde açan şirinin elinde patlar.
  • Tembel Şirin: İki ağaca bağladığı hamağında sürekli uyur ve başka bir şirinin onu dürtüklemesiyle hamaktan düşerek uyanır.
  • Gargamel: Şirinler'in baş düşmanı ve Şirinler'in varlığından haberdar olan tek kişidir. Amacı onları yakalayarak altına çevirmek, yemek ya da onları satarak para kazanmaktır.
  • Azman: Gargamel'e yardım eden bir kedidir. Her zaman Şirinleri yemek ister.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Also during the Happy Smurfday Euro Tour, little white Smurf figurines have been sold in favour of UNICEF. More than 30.000 were sold, good for a total revenue of more than 150.000 euro. In total more than 274.700 euro goes to UNICEF, and as such the Smurfs contribute to UNICEF’s educational programs. Şirinler Resmi Sitesi 19 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "UNICEF hayrına yapılan açık artırma ile ilgili katalog". 11 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2009. 
  3. ^ "Franquin's official web site". 29 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2009. 
  4. ^ "Smurfs: Metaphor for Socialism?". Koreatimes.co.kr. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2012. 
  5. ^ Schmidt, Marc (1998). "Socio-Political Themes in The Smurfs". 20 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  6. ^ "The Smurfs Are Racist, Anti-Semites, Antoine Buéno Suggests In 'Le Petit Livre Bleu'". Huffington Post. 3 Haziran 2011. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2011.