Hacegan
| Makale serilerinden |
 |
Hâcegan (kısaltılmış/tekil: Hâce, Khvâce veya Khwâca), "Efendiler" manasına gelen Farsça unvan. Hacegan sık sık 10. yy. ila 16. yy. Orta Asyalı sufiler ağına değinerek kullanılır.[1] Yeseviler gibi diğer sufi gruplar ile birlikte çoğu zaman sonraki Nakşibendi hiyerarşilerine dahil edilmiştir.[2]
Firdevsî'nin Şehnâme'sinde Hacegan kelimesi birçok kez bazı kadim İran'ın hakimleri ve kahramanları için kullanılmılştır.
Hacegan'ın özel zikirine "Hatmi Hacegan" denir.
İlginin Doğması[değiştir | kaynağı değiştir]
Hâcegan'a karşı ilgi 20. yy.'da Hasan Lütfi Şuşud'un (ö. İstanbul, 1958) "Hacegan Hanedanı" adlı kitabı ile yeniden uyanmıştır. Kaynakları arasında:
- Reşahat Ayn el-Hayat, derleyen Mevlana Ali Bin Huseyin Safi, H. 993.
- Nefahat el-Uns min Hazerat el-Kuds, A.H. 1289, Nureddin Abdurrahman Cami, H. 881.
- Risale-i Bahaiyye, Rifat Bey.
- Semerat el-Fuad, Sari Abdullah.
- Enis ut-Talibin ve İddet us-Salikin Makamat-i Muhammed Bahaeddin Nakşibend, Salahaddin İbni Mubarek el-Buhari, İstanbul, H. 1328.
Orta Asyalı Hacegan[değiştir | kaynağı değiştir]
Önde gelen Orta Asyalı Hâcegan arasındakiler:
- Yusuf Hemedanî
- Ahmed Yesevi
- Abdulhalik Gucdevani
- Bahaddin Nakşibend Buhari
- Emir Kulal
- Nureddin Abdurrahman Câmî
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "The Secret Order of the Ancient Khwajagan". 12 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2015.
- ^ "Hacegan Nedir?". 6 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2015.
| Kavramlar |  | |
|---|---|---|
| Uygulamalar | ||
| Tasavvuf tarikât listesi | ||
 | İslam ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Tasavvuf ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |