S/2011 J 3
| Keşif[1] | |
|---|---|
| Keşfeden | Scott S. Sheppard |
| Keşif yeri | Las Campanas |
| Keşif tarihi | 27 Eylül 2011 |
| Yörünge özellikleri[1][2] | |
| Gözlem yayı | 10,98 y (4.009 gün) |
| 0,0788592 AU (11.797.170 km) | |
| Dış merkezlik | 0,1757518 |
| +261,77 gün | |
| 215,57916° | |
| 1° 22d 30.884s / gün | |
| Eğiklik | 28,65923° (tutuluma) |
| 97,75374° | |
| 222,10770° | |
| Doğal uydusu | Jüpiter |
| Grup | Himalia grubu |
| Fiziksel özellikler | |
| 23,1[3] | |
| 16,3[1] | |
Ortalama çap | ≈3 km[3] |
| Albedo | 0,04 (varsayılan)[3] |
S/2011 J 3, Scott S. Sheppard tarafından 27 Eylül 2011'de Şili'deki Las Campanas Gözlemevi'nde 6,5 metrelik Magellan-Baade Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük bir dış doğal uydusudur. Uydu, yeterli bir süre boyunca gözlem verileri toplandıktan sonra, 20 Aralık 2022 tarihinde Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından duyurulmuştur.[1]
S/2011 J 3, Himalia grubunun bir parçasıdır. Bu grup, Jüpiter'in Himalia uydusuna benzer yörüngeleri takip eden ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydulardan oluşan sıkı bir kümedir. Bu uyduların yarı büyük eksenleri 11-12 milyon km (6,8-7,5 milyon mi) ve yörünge eğiklikleri 26-31° arasındadır.[3] Mutlak parlaklığına göre tahmini çapı 3 km (1,9 mi) olan S/2011 J 3, Himalia grubunun bilinen en küçük üyelerinden biridir.[3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d "MPEC 2022-Y69 : S/2011 J 3". Minor Planet Electronic Circulars. Minor Planet Center. 20 Aralık 2022. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2022.
- ^ "Planetary Satellite Discovery Circumstances". JPL Solar System Dynamics. NASA. 27 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2022.
- ^ a b c d e Sheppard, Scott S. "Moons of Jupiter". Earth & Planets Laboratory. Carnegie Institution for Science. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2022.