Jupiter LV
 Kanada-Fransa-Hawaii Teleskopu tarafından Ekim 2010'da elde edilen Jupiter LV'nin keşif görüntüsü | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Brett J. Gladman |
| Keşif tarihi | 4 Nisan 2003 |
| Adlandırmalar | |
Alternatif adlar | S/2003 J 18 |
| Yörünge özellikleri [1] | |
| 20274000 km | |
| Dış merkezlik | 0,0509071 |
| −604,99 g | |
| 220,7° | |
| Eğiklik | 143,5° (tutuluma) |
| 215,5° | |
| 98,15° | |
| Doğal uydusu | Jüpiter |
| Grup | Ananke grubu |
| Fiziksel özellikler | |
| 23,4 | |
Ortalama çap | 2 km |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Jupiter LV (geçici adı S/2003 J 18), Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.
Keşif[değiştir | kaynağı değiştir]
Uydu, 2003 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Brett J. Gladman liderliğinde, John Kavelaars, Jean-Marc Petit, Lynne Allen, Scott Sheppard, David Jewitt ve Jan Kleyna'dan oluşan bir grup gökbilimci tarafından keşfedildi. Keşif sırasında, geçici olarak S/2003 J 18 adını aldı.[2][3] 2 km'lik bir çapa sahiptir.
Keşfinden kısa bir süre sonra uydu kayıp olarak kabul edildi,[4][5][6][7] 2017 yılında tekrar bulundu ve kalıcı olarak Jupiter LV adını aldı.[8]
Yörünge[değiştir | kaynağı değiştir]
Jupiter LV, Jüpiter'in yörüngesinde 604,99 günde, ortalama 20.220.000 kilometre mesafede, tutuluma göre 143°'lik bir eğiklikle (Jüpiter'in ekvatoruna 145°) ters yön yörüngede ve 0,0509 dış merkezlik ile hareket eder. Jüpiter'in yörüngesinde 19,3 ila 22,7 Gm arasında, kabaca 150° eğikliklerde dönen düzensiz uydular olan Ananke grubuna dahildir.
Jüpiter'in neden olduğu kütleçekim tedirginliği nedeniyle 2019 yılında uydunun dışmerkezliği, ortalama değeri 0,054 olan Ay'ın dışmerkezliğinden daha düşük olan 0,046 değerine düştü. Bu durum, Jupiter LV'yi geçici olarak Güneş sistemi'ndeki en dairesel yörüngeye sahip doğal uydu yaptı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "S.S. Sheppard (2019), Moons of Jupiter, Carnegie Science, on line". 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2023.
- ^ Daniel W. E. Green (11 Nisan 2003). "IAUC 8116: Satellites of Jupiter and Saturn". International Astronomical Union. 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ MPEC 2003-G20: S/2003 J 18 17 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 4 Nisan 2003 (keşif)
- ^ Beatty, Kelly (4 Nisan 2012). "Outer-Planet Moons Found — and Lost". www.skyandtelescope.com. Sky & Telescope. 7 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017.
- ^ Brozović, Marina; Jacobson, Robert A. (9 Mart 2017). "The Orbits of Jupiter's Irregular Satellites". The Astronomical Journal. 153 (4): 147. Bibcode:2017AJ....153..147B. doi:10.3847/1538-3881/aa5e4d.
- ^ Jacobson, B.; Brozović, M.; Gladman, B.; Alexandersen, M.; Nicholson, P. D.; Veillet, C. (28 Eylül 2012). "Irregular Satellites of the Outer Planets: Orbital Uncertainties and Astrometric Recoveries in 2009–2011". The Astronomical Journal. 144 (5): 132. Bibcode:2012AJ....144..132J. doi:10.1088/0004-6256/144/5/132.
- ^ Sheppard, Scott S. (2017). "New Moons of Jupiter Announced in 2017". home.dtm.ciw.edu. 10 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017.
- ^ Sheppard, Scott S. (2017). "Jupiter's Known Satellites". home.dtm.ciw.edu. 20 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017.