S/2003 J 10
 S/2003 J 10, Şubat 2003'te takip gözlemleri sırasında Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu tarafından görüntülendi | |
| Keşif [1] | |
|---|---|
| Keşfeden | Scott S. Sheppard ve ark. |
| Keşif yeri | Mauna Kea Gözlemevi |
| Keşif tarihi | 6 Şubat 2003 |
| Yörünge özellikleri [2] | |
| Gözlem yayı | 80 gün |
| 0,1530514 AU (22.896.000 km) | |
| Dış merkezlik | 0,2065969 |
| –1,94 y (–707,78 g) | |
| 326,41121° | |
| 0° 30dk 31,071sn / gün | |
| Eğiklik | 163,48126° (tutuluma) |
| 241,82190° | |
| 270,05055° | |
| Doğal uydusu | Jüpiter |
| Grup | Carme grubu |
| Fiziksel özellikler | |
| 23,6[3] | |
| 16,8[2] | |
Ortalama çap | ≈2 km[3] |
| Albedo | 0,04 (varsayılan)[3] |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
S/2003 J 10, 2003 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedilen, Jüpiter'in ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur.[1][4] Uluslararası Astronomi Birliği tarafından kesin bir isim ilan edilmediğinden hala geçici tanımıyla bilinmektedir.
S/2003 J 10, yaklaşık olarak 2 kilometre çapındadır ve Jüpiter'in yörüngesinde 700 günde ortalama 22,7 milyon kilometre mesafede, tutuluma 164° eğimle, ters yönde ve 0,34'lük bir eksantriklikle dolaşır.
Uydu, 23 ile 24 milyon kilometre arasında değişen mesafelerde ve 165° eğimle Jüpiter'in yörüngesinde ters yönde dönen düzensiz uydular olan Carme grubuna dahildir.
S/2003 J 10, 2003'teki keşfinden bu yana görülmedi ve şu anda kayıp olarak kabul ediliyor.[5][6][7][8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b MPEC 2003-E29: S/2003 J 9, 2003 J 10, 2003 J 11, 2003 J 12; S/2003 J 1, 2003 J 6 21 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 3 Nisan 2003 (keşif ve gök günlüğü)
- ^ a b "M.P.C. 128893" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 27 Ocak 2021. 23 Şubat 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2021.
- ^ a b c "S.S. Sheppard (2019), Moons of Jupiter, Carnegie Science, on line". 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2021.
- ^ IAUC 8089: Satellites of Jupiter[ölü/kırık bağlantı] 7 Mart 2003 (keşif)
- ^ Beatty, Kelly (4 Nisan 2012). "Outer-Planet Moons Found — and Lost". www.skyandtelescope.com. Sky & Telescope. 7 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017.
- ^ Brozović, Marina; Jacobson, Robert A. (9 Mart 2017). "The Orbits of Jupiter's Irregular Satellites". The Astronomical Journal. 153 (4). s. 147. Bibcode:2017AJ....153..147B. doi:10.3847/1538-3881/aa5e4d.
- ^ Jacobson, B.; Brozović, M.; Gladman, B.; Alexandersen, M.; Nicholson, P. D.; Veillet, C. (28 Eylül 2012). "Irregular Satellites of the Outer Planets: Orbital Uncertainties and Astrometric Recoveries in 2009–2011". The Astronomical Journal. 144 (5). s. 132. Bibcode:2012AJ....144..132J. doi:10.1088/0004-6256/144/5/132.
- ^ Sheppard, Scott S. (2017). "New Moons of Jupiter Announced in 2017". home.dtm.ciw.edu. 10 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017.