Koyuncu, Sivas
 |
Bu madde Vikipedi standartlarına uygun değildir. (Kasım 2010) |
| Koyuncu | |
| — Köy — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| İl | SİVAS |
| İlçe | Merkez |
| Nüfus (2000)[1] | |
| - Toplam | 251 |
| Zaman dilimi | DAZD (+2) |
| - Yaz (YSU) | DAYZD (+3) |
| İl alan kodu | |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 58000 |
| İnternet sitesi: [2] | |
Koyuncu, Sivas ilinin Merkez ilçesine bağlı bir köydür.
Konu başlıkları
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyün tarihi eskilere dayanmakla birlikte Oğuzların, Bozok kolunun, Avşar boyunun, Elbeyli Türkmen Aşiretine mensupturlar ve 12. asırda Halep üzerinden bugünkü topraklara gelip yerleşmişlerdir. Ayrıca aynı aşirete bağlı 42 köy vardır etrafında ve Türkiye'nin değişik yerlerinde ve Suriye'de bu aşirete bağlı yerleşim yerleri vardır
Kültür[değiştir | kaynağı değiştir]
ELBEYLİ TÜRKMENLERİ kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır.
İskeleden kalktı, ol Abbas Paşa,
Kızıllı, boranlı, dağ var önünde.
Elbeyli beylerin, at başı çekmez.
Çevirip konacak, yer var önünde.
Dadaloğlu der, oradan geçerse,
Elbeyli Türk'ünden yolun açarsa,
Akan şanlı Murat, köpük saçarsa,
Seyit Battal gibi, er var önünde.
Dadaloğlu
Yemekleri:Dal turşusu,Bulgur Pilavi,Pancar kavurmasi, Lavaş madımak çorbası
Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]
Sivas’ın güney batısında ve il merkezine 28 km uzaklıkta olup, denizden yüksekliği 1150 m civarındadır. Köy ‘’Kızıl burnu’’ adı verilen tepenin batı eteğine kurulmuş olup, önemli bir kısmı düzlük, kalan kısmı ise meyillidir. Zemini yumuşak toprak olan köyün hemen güneyinden ‘’İngözü Deresi’’ geçer. Bu derenin kenarları söğüt ve kavak ağaçları ile kaplıdır. Köyün güney tarafındaki bölümü ‘’Lele Deresi’’ adı verilen küçük bir dere ile diğer kısımdan ayrılır. Batısında ise İlbeyli Yöresinin meşhur ‘’Gölevi’’ denilen ovası uzayıp gider. Bu büyük düzlüğü Koyuncu köyünün kuzey kıyısından geçen Sivas –Kayseri Karayolu, doğu-batı istikametinde keser. Yine köyün yaklaşık 3 km kuzeyinden Hanlı-Bostankaya demiryolu hattı geçer. Köyün mevki adları Ada puru, Alışlı goyah, Armıdın dibi, Aşağı bostanlar, Aygır gölü, Gean götü, Baş parmaklar, Batal çıhar, Belan, Beşik depe, Boz depe, Büyük tarla, Çatal tarla, Çatal tepe, Çiçekli, Dikilitaş, Çürük göllü, Gar yağan yol, Deve geçidi, Dağlı oğlu, Daşın başı, Tilki deliği, Gölün altı, Duz daşı, Daşlı tarla, Düğün deresi, Erenduğan, Gara pur, Garlıh, Gavurga belanı, Geyikler, Gızıl yüce, Gurt büzüğü, Gobelin verep, Guş depesi, Garlığın başı, Gollü, Golün altı, Gızılca dere, Gurunun başı, Gara daş, guzay sırtı, guzulahlıh, Goyağan, Halidin çınar, Hallon çayırı, Hamırcı, Harman, Histeler, Hurt bizik, Hüyük, Hüyük çayır, İn gözü, İnce tarla, ince bölük, Kavasın oğlunun sağ, Keh, Kepir seki, Kor ağanın sivri, Kor Ahmet, Köyün öğ, Koy pınar, Kuççuk belan, Kuççuk çayır, Kuzuklu oğlanın dere, Kürdoğlu, Kütüklü, Meranın götü, Meranın yanı, Mırtaza oğlunun çayırı, Orta çorah, Öküz belan, Ören , Öteyüz belan, Öz ortası, Purun dibi, Sabınca, Sabır, Sabır altı, Su ahan goyah, Sulu çuhur, Sekil yurt, Sıraca goyahlar, Şeker oğlu, Şeyh Mehmet, Şeyh tarlası, Tenzile, Uzun para.
İklim[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir. Başbakanlık Osmanlı arşivi’nde bulunan bir belgeden anlaşıldığına göre, köy ilk kez Ulu Yörük Türklerine bağlı ‘’ Koyunculu Aşireti ‘’ tarafından kurulmuş(3) ve daha sonra çevre köylerden gelen İlbeyli Türkmenleri ile nüfusu çoğalmıştır. 1884 yılında tutulan temettuat defterinde, 23 haneli koyuncu köyünün hane reisleri şunlardır : Abdurrahman Oğlu Hamid. 2. Ayıp Oğlu İbrahim. 3. Şeyh Mahmut. 4. Kantar Oğlu Ahmet. 5. Kötü Oğlu Ali. 6. Kelleci Oğlu Mustafa. 7. Kelleci Oğlu Halil. 8. Kızkapan Oğlu Ömer Çavuş. 9. Bekir Oğlu Ali. 10. Keçili Oğlu Bekir. 11. Ali Kişi 12. Resul Oğlu Osman 13. Resul Oğlu Ali 14. Hasan Oğlu Mustafa 15. Ömer Oğlu Ali 16. Hasan Oğlu Ali 17. İsa Oğlu Mustafa 18. Deli Ali Oğlu Ali 19. Kel İsmail Oğlu Ömer. 20 Abdi kethüda Oğlu Ali 21. Tırnakçı Oğlu Osman 22. Murtaza Oğlu Musa Kethüda 23. Abdi Kethüda Oğlu İbrahim.(4)
COĞRAFİ KONUM Sivas İli Merkez İlçesinin Kayadibi bucağına bağlıdır. Sivas’ın güney batısında ve il merkezine 28 km uzaklıkta olup, denizden yüksekliği 1150 m civarındadır. Köy ‘’Kızıl burnu’’ adı verilen tepenin batı eteğine kurulmuş olup, önemli bir kısmı düzlük, kalan kısmı ise meyillidir. Zemini yumuşak toprak olan köyün hemen güneyinden ‘’İngözü Deresi’’ geçer. Bu derenin kenarları söğüt ve kavak ağaçları ile kaplıdır. Köyün güney tarafındaki bölümü ‘’Lele Deresi’’ adı verilen küçük bir dere ile diğer kısımdan ayrılır. Batısında ise İlbeyli Yöresinin meşhur ‘’Gölevi’’ denilen ovası uzayıp gider. Bu büyük düzlüğü Koyuncu köyünün kuzey kıyısından geçen Sivas –Kayseri Karayolu, doğu-batı istikametinde keser. Yine köyün yaklaşık 3 km kuzeyinden Hanlı-Bostankaya demiryolu hattı geçer. Köyün mevki adları Ada puru, Alışlı goyah, Armıdın dibi, Aşağı bostanlar, Aygır gölü, Gean götü, Baş parmaklar, Batal çıhar, Belan, Beşik depe, Boz depe, Büyük tarla, Çatal tarla, Çatal tepe, Çiçekli, Dikilitaş, Çürük göllü, Gar yağan yol, Deve geçidi, Dağlı oğlu, Daşın başı, Tilki deliği, Gölün altı, Duz daşı, Daşlı tarla, Düğün deresi, Erenduğan, Gara pur, Garlıh, Gavurga belanı, Geyikler, Gızıl yüce, Gurt büzüğü, Gobelin verep, Guş depesi, Garlığın başı, Gollü, Golün altı, Gızılca dere, Gurunun başı, Gara daş, guzay sırtı, guzulahlıh, Goyağan, Halidin çınar, Hallon çayırı, Hamırcı, Harman, Histeler, Hurt bizik, Hüyük, Hüyük çayır, İn gözü, İnce tarla, ince bölük, Kavasın oğlunun sağ, Keh, Kepir seki, Kor ağanın sivri, Kor Ahmet, Köyün öğ, Koy pınar, Kuççuk belan, Kuççuk çayır, Kuzuklu oğlanın dere, Kürdoğlu, Kütüklü, Meranın götü, Meranın yanı, Mırtaza oğlunun çayırı, Orta çorah, Öküz belan, Ören , Öteyüz belan, Öz ortası, Purun dibi, Sabınca, Sabır, Sabır altı, Su ahan goyah, Sulu çuhur, Sekil yurt, Sıraca goyahlar, Şeker oğlu, Şeyh Mehmet, Şeyh tarlası, Tenzile, Uzun para. __________________
Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | |
| 2000 | 251 |
| 1997 | 302 |
köyün nufusu hızlı göç vermektedir.koyuncu köyünden birçok idareci,avukat,doktor,hakim,mühendis,subay,polis,öğretmen,memur,siyasetçi yetişmiştir.her yıl yapılan elbeyli şenlikleriyle nufusunu bir araya getirmektedir.
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Altyapı bilgileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı vardır ancak sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.Köyün ara sıra su sıkıntıları vardır ve köyde taşımacılıkla eğitim verilmektedir.( Serdar SAĞIR)
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 |
Türkiye'deki bir köy ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
