Fakir

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fakir, Orta Doğu ve Güney Asya'da tasavvufî zühd yaşantısı süren, insanlara İslâmiyeti öğreten ve geçimlerini zekât ve sadaka ile sürdüren gezgin Müslüman dervişler.[1]

Moğol İmparatoru Cihangir bir fakirin dilekçesini alırken.

Nitelikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Fakirler'in en önemli özellikleri zikir'e olan bağlılıklarıdır. (Namazlardan sonra Allah'ın 99 isminin tekrarlanması)[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ God Speaks, Meher Baba, Dodd Meade, İkinci baskı sayfa 305, 1955.
  2. ^ Suha Taji-Farouki, A Prayer for Spiritual Elevation and Protection by Muhyiddin İbn Arabi, (2007).

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]