İçeriğe atla

Tungsten

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tungsten, 74W
Üzerlerinde buharlaşmış kristaller bulunan %99,98 saflıkta tungsten çubuklar ve 1 cm3 hacminde tungsten küp (%99,999). Sağdaki çubuğun üzerindeki renk değişiminin nedeni oksitlenmedir.
Alternatif adWolfram
GörünüşGrimsi beyaz, parlak
Standart atom ağırlığı Ar, std(W)183,84(1)
Periyodik tablodaki yeri
Hidrojen Helyum
Lityum Berilyum Bor Karbon Azot Oksijen Flor Neon
Sodyum Magnezyum Alüminyum Silisyum Fosfor Kükürt Klor Argon
Potasyum Kalsiyum Skandiyum Titanyum Vanadyum Krom Manganez Demir Kobalt Nikel Bakır Çinko Galyum Germanyum Arsenik Selenyum Brom Kripton
Rubidyum Stronsiyum İtriyum Zirkonyum Niyobyum Molibden Teknesyum Rutenyum Rodyum Paladyum Gümüş Kadmiyum İndiyum Kalay Antimon Tellür İyot Ksenon
Sezyum Baryum Lantan Seryum Praseodim Neodimyum Prometyum Samaryum Evropiyum Gadolinyum Terbiyum Disprozyum Holmiyum Erbiyum Tulyum İterbiyum Lutesyum Hafniyum Tantal Tungsten Renyum Osmiyum İridyum Platin Altın Cıva Talyum Kurşun Bizmut Polonyum Astatin Radon
Fransiyum Radyum Aktinyum Toryum Protaktinyum Uranyum Neptünyum Plütonyum Amerikyum Küriyum Berkelyum Kaliforniyum Aynştaynyum Fermiyum Mendelevyum Nobelyum Lavrensiyum Rutherfordyum Dubniyum Seaborgiyum Bohriyum Hassiyum Meitneriyum Darmstadtiyum Röntgenyum Kopernikyum Nihoniyum Flerovyum Moskovyum Livermoryum Tennesin Oganesson
Mo

W

Sg
tantalTungstenrenyum
Atom numarası (Z)74
Grup6. grup
Periyot6. periyot
Blok d bloku
Elektron dağılımı[Xe] 4f14 5d4 6s2[1]
Kabuk başına elektron2, 8, 18, 32, 12, 2
Fiziksel özellikler
Faz (SSB'de)Katı
Erime noktası3695 K ​(3422 °C, ​6192 °F)
Kaynama noktası6203 K (5930 °C; 10706 °F)
Yoğunluk (SSB'de)19,254 g/cm3[2] g/L
sıvıyken (en'de)17,6 g/cm3
Erime entalpisi52,31 kJ/mol[3][4]
Buharlaşma entalpisi774 kJ/mol
Molar ısı kapasitesi24,27 J/(mol·K)
Buhar basıncı
P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k
T (K) 3477 3773 4137 4579 5127 5823
Atom özellikleri
Yükseltgenme durumları-4, -2, -1, 0, +1, +2, +3, +4, +5, +6 hafif asidik
ElektronegatiflikPauling ölçeği: 2.36
İyonlaşma enerjileri
  • 1.: 770 kJ/mol
  • 2.: 1700 kJ/mol
Atom yarıçapıDeneysel: 139 pm
Kovalent yarıçapı162±7 pm
Bir spektrum aralığındaki renk çizgileri
Bir spektrum aralığındaki renk çizgileri
Elementin spektrum çizgileri
Diğer özellikleri
Kristal yapıHacim merkezli kübik (hmk)
Hacim merkezli kübik kristal yapısıTungsten
Ses hızı4620 m/s
Genleşme4,42×10-6/K (20 °C'de)[2] µm/(m·K)
Isı iletkenliği173 W/(m·K)
Elektrik direnci52,8 Ω·m
Manyetik düzenParamanyetik[5]
Manyetik alınganlık+59,0×10-6 cm3/mol (298 K)[6]
Young modülü411 GPa
Kayma modülü161 GPa
Hacim modülü310 GPa
Poisson oranı0,28
Mohs sertliği7,5
Vickers sertliği3430-4600 MPa
Brinell sertliği2000-4000 MPa
CAS Numarası7440-33-7
Tarihi
Adını aldığıİzole edildiği şelitin, "ağır taş" anlamına gelen eski İsveççe adından
Keşif ve ilk izolasyonJuan José Elhuyar ve Fausto Elhuyar (1783)
AdlandıranTorbern Bergman (1781)
İzotop Bolluk Yarı ömür (t1/2) Bozunma türü Ürün

Tungsten veya diğer adıyla volfram, atom numarası 74, atom ağırlığı 183,85 olan ve kimyasal simgesi W ile gösterilen (L. wolframium), yoğunluğu 19,3 g/cm³ olan, 3482 °C'de eriyebilen kimyasal bir elementtir.[7] Çok sert, ağır, çelik gri ya da beyaz renkte geçiş metallerinden biri olan tungsten, wolframite ve şelit içeren madenlerde bulunur. Tungsten, sağlam fiziksel yapısı ve yüksek erime sıcaklığı olan önemli bir maddedir. Erime sıcaklığı en yüksek olan metaldir. Saf haliyle bazı elektronik uygulamalarda kullanılır, ancak çoğunlukla bileşik ya da alaşım olarak, diğer metallerin işlenmesi veya madencilik gibi uygulamalarda malzeme dayanımı gerektiren ekipmanlarda, ampullerin lamba tellerinde, X ışını cihazlarında ve uzay teknolojisi yüksek performans alaşımlarında kullanılır.

Adı İsveççe, Danca ve Norveççedeki anlamı ağır taş olan 'tungsten' kelime grubundan gelse de bu üç ülkede bu element için 'Volfram' kullanılır.[7] Volfram elektronik uygulamalarda kullanılır.

Ayrıca tungsten maddesi vanadyum dioksit ile birleşerek evimizde bulunan, güneşin sıcaklığını hissetmemizi azaltan cam içindeki ince filmdir.

  1. ^ Berger, Dan. "Why does Tungsten not 'Kick' up an electron from the s sublevel ?". Bluffton College. 
  2. ^ a b Arblaster, John W. (2018). Selected Values of the Crystallographic Properties of Elements (İngilizce). Materials Park, Ohio: ASM International. ISBN 978-1-62708-155-9. 
  3. ^ Lide, David R., (Ed.) (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (İngilizce) (90 bas.). Boca Raton, Florida: CRC Press. s. 6-134. ISBN 978-1-4200-9084-0. 
  4. ^ Tolias P. (2017). "Analytical expressions for thermophysical properties of solid and liquid tungsten relevant for fusion applications". Nuclear Materials and Energy (İngilizce). 13: 42-57. arXiv:1703.06302 $2. Bibcode:2017arXiv170306302T. doi:10.1016/j.nme.2017.08.002. 
  5. ^ Lide, D. R., (Ed.) (2005). "Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds" (PDF). CRC Handbook of Chemistry and Physics (İngilizce) (86. bas.). Boca Raton: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0486-6. 3 Mart 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  6. ^ Weast, Robert (1984). CRC, Handbook of Chemistry and Physics (İngilizce). Boca Raton, Florida: Chemical Rubber Company Publishing. s. E110. ISBN 978-0-8493-0464-4. 
  7. ^ a b Ball, Philip (2004). The elements : a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0192840998.