Sodyum benzoat
| Sodyum benzoat | |
|---|---|
| |
| Tanımlayıcılar | |
| CAS numarası | 532-32-1 |
| PubChem | 517055 |
| RTECS numarası | DH6650000 |
| SMILES |
|
| InChI |
|
| ChemSpider | 10305 |
| Özellikler | |
| Molekül formülü | C7H5NaO2 |
| Molekül kütlesi | 144,11 g·mol−1 |
| Görünüm | katı, beyaz, toz kristal. |
| Yoğunluk | 1,44 g·cm−3 |
| Erime noktası |
410–430 °C |
| Çözünürlük (su içinde) | Suda iyi çözülür: |
| Tehlikeler | |
| AB İndeksi | Belirtilmemiş |
| Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa) | |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Sodyum benzoat benzo asitin Sodyum tuzlarındandır. Gıda katkı maddesi olarak gıda endüstrisinde kullanılan bir kimyasal maddedir. Gıda maddelerinde E211 olarak kodlanmaktadır.
Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Sodyum benzoat oda sıcaklığında katı halde bulunur ve beyaz renkli olup kristal bir yapıya sahiptir. Aynı zamanda Sodyum benzoat yanıcı bir madde olup suda da iyi çözülmektedir.
Kullanım Alanı ve Etkileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Sodyum benzoat Bakteriostatik ve Fungitatik bir yapıya sahiptir. Yani bakterilerin ve mantarların çoğalmasını engelleyici özelliği vardır. Bu yüzden Gıda Endüstrisinde gıda koruyucu maddesi olarak E211 koduyla yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Astıma, kurdeşene, dolaşım ve sinir sistemi bozukluklarına ve çocuklarda hiperaktivite bozukluğuna sebep olduğu birçok çalışmada kanıtlanmıştır.[1] Meyve sularında kullanıldığında askorbik asit (C vitamini) ile birleşerek benzen oluşumuna sebebiyet verdiği saptanmıştır.[2] Benzen kanserojendir. Kısa süreli yüksek düzeyde benzen maruziyeti santral sinir sistemi semptomlarına neden olur. Uzun süreli benzen maruziyeti kemik iliği ve kan üretimini olumsuz etkileyebilir. Ayrıca, kronik benzen maruziyetiyle genotoksik, immünolojik ve ürogenital olumsuz etkilenmeler oluşabilir.[3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25497115
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 8 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016.
- ^ http://www.scopemed.org/?jft=1&ft=khb_007_06-541