1908 Yaz Olimpiyatları
Ev sahibi şehir | Londra, Birleşik Krallık | ||
---|---|---|---|
Ülke sayısı | 22 | ||
Sporcu sayısı | 2.008 (1.971 erkek, 37 kadın) | ||
Etkinlik sayısı | 22 spor dalında 110 karşılaşma | ||
Açılış töreni | 27 Nisan 1908 | ||
Kapanış töreni | 31 Ekim 1908 | ||
Resmen açan | Kral VII. Edward | ||
Stadyum | White City Stadyumu | ||
|
1908 Yaz Olimpiyatları ya da resmî adıyla IV. Olimpiyat Oyunları, 1908 yılında Büyük Britanya'nın başkenti Londra'da düzenlenmiş uluslararası çok sporlu etkinlik. Aslında Uluslararası Olimpiyat Komitesi tarafından 1904 yılında oyunların Roma'da düzenlenmesi kararlaştırılmıştı, fakat 7 Nisan 1906'da gerçekleşen Vezüv Yanardağı'nın patlamasının yarattığı felaket, İtalya'nın olimpiyatlar için ayırdığı fonu felaket bölgelerine aktarmasına ve akabinde İtalya'nın ev sahipliğini kaybetmesine yol açtı.
Oyunlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Oyunlar, 1906 Ara Olimpiyatları'nda olduğu gibi her ülkenin sporcusunun kendi millî bayrakları ile bir geçit töreninde yürümesi ile başladı. Ancak, yaşanan bazı ihtilaflar oyunların başlangıcında krize neden oldu:
- Olimpiyatlara ilk kez katılan Finlandiya'nın Rus Çarlığı egemenliği altında olmasından ötürü geçit töreninde Finlerin ayrı bir bayrak altında yürümesine Rus yetkililerin girişimleriyle izin verilmedi.
- Oyunlara 3. kez katılan İsveç'in bayrağı törenin yapıldığı stadyuma asılmadığı için bu durumunu protesto eden İsveçli sporcular açılış törenini terk etti.
ABD bayrağının eğilmesinin reddi
[değiştir | kaynağı değiştir]Stadyuma İsveç bayrağının yanı sıra ABD bayrağı da asılmamıştı. Geleneksel olarak açılış töreni, ev sahibi ülkenin devlet başkanı tarafında ve ulusal takımlar bayrak ile önlerinden geçerken devlet başkanı onuruna bayraklarını eğmektedirler. ABD bayrağını taşıyan gülle atıcı Ralph Rose, Kral VII. Edward'ın önünden geçerken bu rutini yapmayı reddedip ve ABD bayrağını eğmedi. Ancak İngiliz Kraliyet Ailesi onuruna tüm ulusal bayrakların bir arada gerçekleştirdiği toplu selamlama sırasında ABD bayrağı da diğer bayraklar gibi eğilerek selamlama yaptı. ABD takım kaptanı ve İrlandalı Amerikan Atletler Kulübü üyesi Martin Sheridan bu durumu sonradan, "Bu bayrak hiçbir ölümlü kralın önünde eğilmez." ifadesini kullandı. Bu ifade, iki eski sömürge olan ABD ile İrlanda'nın İngiliz Monarşisi'ne meydan okuması olarak değerlendirildi. Ancak, bu söz ilk kez, Sheridan'ın ölümünden 24 yıl sonra, 1952'de kayıtlara geçti.[1][2]
Sporlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Madalya tablosu
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Bill Mallon and Ian Buchanan (1999). "To No Earthly King ..." (PDF). Journal of Olympic History. s. 21. 9 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Eylül 2015.
- ^ London Olympics 1908 & 1948; Wayback Machine (archived Ekim 10, 2006). BBC (2005-06-24).