Küçük gruplar sosyolojisi
Makale serilerinden |
Sosyoloji |
---|
![]() |
Konular |
Küçük gruplar sosyolojisi, sosyal ilişkilerden kaynaklanan eylem, etkileşim ve bunların sonucunda oluşan sosyal grup tiplerini inceleyen sosyoloji dalıdır.[1] Sosyal hayatta toplum, büyük bir sosyal gruptur, toplumun içinde alt gruplar yer almaktadır.[2] Küçük grupların büyük gruplar içinde olmaları sosyal gruplarla ilgili bir özelliktir.[2] Küçük gruplar sosyolojisi, toplumların içerisinde barındırdığı çeşitli küçük grupları mikro sosyolojik düzeyde ele alır.[3]
Tanım[değiştir | kaynağı değiştir]
Küçük gruplar sosyolojisi tanımı ilk olarak Fransız yazar ve sosyolog Gabriel Tarde tarafından ortaya atılmıştır.[4] Küçük gruplar, aralarında yoğun etkileşim olan az sayıda üyelerden oluşan gruplardır.[5] Küçük gruplar sosyolojisi, bir alan incelemesi[6] ve cemaat sosyolojisi çalışması olarak da tanımlanmıştır.[7]
Gelişimi[değiştir | kaynağı değiştir]
ABD, çeşitli ülkelerde karşılaştığı farklı kültürlere ait topluluklara karşı, küçük gruplar sosyolojisi ve sosyal psikoloji bilgilerine dayanarak psikolojik savaş taktikleri geliştirmiştir.[8] Johan Galtung, 1966'da yapılan uluslararası ilişkiler konulu bir konferanstaki bildirisinde, küçük gruplar sosyolojisinin uluslararası ilişkilerin incelenmesi için yararlı olduğu fikrini ortaya atmıştır.[9] Galtung, özellikle, sadece "somut" uluslararası ilişkilerin değil, aynı zamanda "soyut" uluslararası ilişkilerin de küçük gruplar sosyolojisi açısından anlaşılabileceği fikrine dikkat çekmiştir.[9]
Araştırma[değiştir | kaynağı değiştir]
Küçük gruplar sosyolojisinin başlıca araştırma ilgi alanlarından biri, grup özelliklerinin karar vermeyi nasıl etkilediğidir.[10] Bu tür araştırmalar, uçuş ekipleri, denizaltı mürettebatı, protesto organizatörleri, iş toplantıları ve jüriler gibi çok çeşitli gerçek gruplara odaklanmıştır.[11] Küçük gruplardaki araştırmaların en tutarlı bulgularından biri, grup üyelerinin görüşlerinin zaman içinde daha da benzer hale gelmesidir, bu da "seçim kaymaları"[a] olarak bilinen bir süreçtir.[12] Muzafer Sherif küçük gruplar üzerine yapılan araştırma bulgularını "Küçük gruplar üzerinde yapılan araştırmaların en tutarlı bulgularından biri, grup üyelerinin görüşlerinin zaman içinde yakınsama (veya daha benzer olma) eğilimidir" diyerek tanımlamıştır.[13]
Alan araştırması[değiştir | kaynağı değiştir]
Kültürel antropologlar, farklı koşullar altında yaşayan gruplar hakkında veri sağlamışlardır. Siyaset bilimciler yasama gruplarının işleyişini, baskı gruplarını ve grup üyeliğinin oy verme üzerindeki etkilerini incelemişlerdir.[14]
Küçük gruplar[değiştir | kaynağı değiştir]
Theodore M. Mills, bir kişinin aynı anda ortalama beş veya altı gruba ait olduğunu ve yerleşmiş yaklaşık dört veya beş milyar küçük grup olduğunu öne sürmüştür.[15] Mills'e göre bir kişi uyanık saatlerinin çoğunu bir grupta veya başka bir grupla etkileşime girerek geçirir.[15] Mills bu grupları aile grupları, arkadaş grupları, iş ortakları, kulüp grupları, dernekler, kız arkadaş grupları, komiteler ve atletik takımlar olarak tanımlamıştır.[16] Mills'e göre; daha geniş birimlerin parçaları olan yönetim kurullarına kıyasla, bu grupların/ailelerin bazıları nispeten ayrıdır.[15] Mills örnek olarak; inşaat çeteleri, av partileri, belediye kurulları, tören dans takımları, bombardıman ekipleri ve atletizm takımlarını göstermiştir.[15]
İnceleme[değiştir | kaynağı değiştir]
Mills, küçük grupları inceleme nedenini sosyal psikoloji olarak tanımlamıştır.[15] Mills bu nedeni: "Sosyal baskılar ve bireyden gelen baskılar küçük grupta bir araya geldiğinden, bu baskılar arasındaki etkileşimi gözlemlemek ve denemek için uygun bir bağlamdır. Bilimsel araştırma, bireylerin sosyal gerçeklerle nasıl başa çıktıklarına dair genel yasalara yol açabilir." diyerek tanımlamıştır.[15][17]
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Seçim kayması, grup olarak karar vermenin bir yönüdür ve grup süreçlerinin bireysel üyelerin karar verme süreçleri üzerindeki etkisidir, böylece grup içinde kendi başlarına olduğundan farklı seçimler yaparlar.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Özel
- ^ Kaya 2008, s. Son.
- ^ a b Kaya 2008, s. 9.
- ^ Kaya 2008, s. 10.
- ^ Baker 2017, s. 143.
- ^ Özkalp 2002, s. 111.
- ^ Tüfekçioğlu 2003, s. 21.
- ^ İstanbul Üniversitesi 1988, s. 193.
- ^ Vurucu 2016, s. 114.
- ^ a b Sutton 1977, s. 103.
- ^ Brinkerhoff 2013, s. 103.
- ^ Gastil 2007, s. 337–359.
- ^ Brinkerhoff 2013, s. 104.
- ^ Sherif 1936, s. 121.
- ^ Mills 1967, s. 1.
- ^ a b c d e f Mills 1967, s. 2.
- ^ Fitzpatrick 1974, s. 3.
- ^ Faris 1953, ss. 155-184.
- Genel
- Kaya, Kamil (2008). Küçük gruplar sosyolojisi. 2. bsk. Isparta: Fakülte Kitabevi. ISBN 978-975-7135-85-2. OCLC 984441381.
- Özkalp, Enver (2002). Davranış Bilimlerine Giriş. 1. baskı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. ISBN 975-06-0095-9. OCLC 53830577. 12 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021.
- Vurucu, Gürsoy Akça, İkbal (2016). Savaş ve Toplum Savaş Üzerine Yazılar. Eğitim Yayınevi. ISBN 978-605-9831-88-8. 5 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021.
- Baker, Ulus (2017). Yüzeybilim Fragmanlar. İletişim Yayınları. ISBN 978-975-05-1613-9. 5 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021.
- Tüfekçioğlu, Hayati (2003). "Frederic Le Play'in Tarih Anlayışı". 5 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021.
- Prof. Dr. Mehmet Eröz'e armağan. İstanbul Üniversitesi. 1988. 5 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021.
- Brinkerhoff, David B.; Ortega, Suzanne T.; Weitz, Rose (21 Ocak 2013). Essentials of Sociology (İngilizce). Cengage Learning. ISBN 978-1-285-54589-9. 5 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021.
- Gastil, John; Burkhalter, Stephanie; Black, Laura W. (1 Haziran 2007). "Do Juries Deliberate? A Study of Deliberation, Individual Difference, and Group Member Satisfaction at a Municipal Courthouse". Small Group Research (İngilizce). 38 (3): 337-359. doi:10.1177/1046496407301967. ISSN 1046-4964.
- Sherif, Muzafer (1936). The psychology of social norms. New York,: Octagon Books. ISBN 0-374-97353-9. OCLC 6211339.
- Sutton, Paul K. (1977). "PATTERNS OF FOREIGN POLICY AMONG THE INDEPENDENT STATES OF CENTRAL AMERICA AND THE CARIBBEAN 1948-1964: A QUANTITATIVE APPROACH". Social and Economic Studies. 26 (2): 121-145. ISSN 0037-7651. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.
- Mills, Theodore M (1970). Readings on the sociology of small groups (İngilizce). Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall. ISBN 978-0-13-761932-0. OCLC 65226. 10 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2021.
- Fitzpatrick, Donna Lee (1974). Nonverbal interaction in small groups: a methodological strategy for studying process (Tez) (İngilizce). The Ohio State University. 10 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2021.
- Mills, Theodore M. (1967). The sociology of small groups. Internet Archive. Englewood Cliffs, N.J. : Prentice-Hall.
- Faris, Robert E. L (1953). "Development of the Small Group Research Movement," Chapter 7 in M. Sherif and M. O. Wilson (eds.), Group Relations at the Crossroads (İngilizce). New York: Harper. ss. 155-184.