Devrimcinin Anahtar Kitabı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Devrimcinin Anahtar Kitabı
Yürürlük1869
Yazar(lar)Sergey Neçayev
Anarşist ve nihilist devrimci Sergey Neçayev (1847–1882)

Devrimcinin Anahtar Kitabı, Rus devrimci Sergey Neçayev'in Nisan ve Ağustos 1869 arasında yazdığı bir manifestoya atıfta bulunur.

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Manifesto, gizli toplulukların oluşumuna yönelik bir el kitabıdır.

Mihail Bakunin'in ne kadar katkısı olduğu ya da sadece Neçayev'in eseri olup olmadığı tartışma konusudur.[1] Çalışma, devrimci bir yaşam tarzına tam bağlılık çağrısında bulunmuştur.[2] Narodnaya Rasprava gizli topluluğunun ("Общество народной расправы") manifestosu olarak Temmuz 1871'de Government Herald'da yayınlanması, Neçayev'in devrimci yaşamının en dramatik olaylarından birisidir,[3][4][5] sözleriyle ve ilham verdiği eylemler Neçayev'in Nihilist hareket için önemini ortaya koymaktadır.[6]

İçerik[değiştir | kaynağı değiştir]

Manifesto iki bölüme ayrılmıştır; Örgütün Genel Kuralları ve Devrimcilerin Davranış Kuralları, sırasıyla 22 ve 26 paragraf uzunluğundadır.[4] Kısaltılmış versiyonları anarşist dergiler Freiheit ve The Alarm'da alıntılar olarak yayınlanmıştır.[7]

Çağının en radikal belgesi olan,[8] yazarların Rusya'daki radikal hareketin omurgası haline gelen devrimci Jakoben örgütlenme ve disiplin programının ana hatlarını çizmekyedir. Devrimci, ahlak dışı bir intikam meleği, devrimin hizmetinde harcanabilir bir kaynak,[6] mevcut düzeni yıkmak için gerekli her türlü suça veya ihanete adanmış olarak tasvir edilmektedir.[4]

Devrimci adanmış bir insandır. Kişisel çıkarları, işleri, duyguları, bağlılıkları, kişisel eşyaları, hatta kendi adı bile yoktur. Ondaki her şey, biricik tek bir çıkar, tek bir düşünce, tek bir tutku –devrim tarafından özümlenmiştir. Varlığının en derinliklerinde, yalnız sözlerde değil ama eylemlerinde de, uygar düzenden ve tüm o yasalarıyla, töreleriyle, toplumsal uzlaşmalarıyla ve etik kurallarıyla kültürlü dünyadan bütün bağlarını koparmıştır. Bu dünyanın amansız bir düşmanıdır, ve onun içinde yaşamayı sürdürüyorsa eğer bu sadece onu daha etkili bir biçimde yıkabilmek içindir.

— Devrimcinin Anahtar Kitabı, başlangıç satırları[7]

Etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Anarşizmi eleştirenler, kitabın felsefenin doğası gereği şiddet içeren ve nihilist doğasını yansıttığını ileri sürmektedirler.[9] Akademisyen Michael Allen Gillespie, kitabı, Sol Hegelcilikte gizlenen Fichte'nin "Mutlak Ben" kavramında ortaya çıkan "özgürlük ve olumsuzlama doktrininin seçkin bir ifadesi" olarak övmüştür.[6] 20. yüzyılın önde gelen Kara Panteri Eldridge Cleaver, kitabı "devrimci bir İncil" olarak benimsemiş ve kendi deyimiyle "görüştüğüm herkesle ilişkilerimde acımasızlık taktikleri uyguladığı ölçüde onu günlük yaşamına dahil etmiştir".[10] Çalışmadaki fikir ve duyguların bir kısmı daha önce Pyotr Zaichnevsky [it] ile Nikolai Ishutin tarafından Rusya'da ve Carbonari ve Genç İtalya tarafından Batı'da yayınlanmıştır.[11]

Cahiers du monde russe et soviétique dergisi, Bakunin'in Neçayev'e yazdığı bir mektubu yayınlamıştır; burada Bakunin şöyle yazdı: "Sana abrek dediğimde ve senin kitabın abreklerin kitabı olarak adlandırdığımda bana ne kadar kızdığını hatırlıyor musun?"[12]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ Leier, Mark (2006). Bakunin: The Creative Passion. Seven Stories Press. s. 232. ISBN 978-1-58322-894-4. 
  2. ^ Wesson, Robert (1978). Lenin's Legacy. Stanford: Hoover Institution Press, Stanford University. ss. 9. ISBN 0-8179-6922-5. 
  3. ^ Heller, Mikhail (1988). Cogs in the Wheel. New York: Knopf. ss. 12. ISBN 0-394-56926-1. The Catechism of a Revolutionary, a chilling blueprint for the ideal "New Man," was the manifesto of a secret society called The People's Revenge (Narodnaya Rasprava)... 
  4. ^ a b c Avrich p.38
  5. ^ Crenshaw, Martha (1995). Terrorism in Context. University Park: Pennsylvania State University Press. ss. 72. ISBN 0-271-01015-0. 
  6. ^ a b c Gillespie, Michael (1995). Nihilism before Nietzsche. Chicago: University of Chicago Press. ss. 162-163. ISBN 0-226-29347-5. 
  7. ^ a b Avrich, Paul (1986). The Haymarket Tragedy. Princeton: Princeton University Press. ss. 171. ISBN 0-691-00600-8. 
  8. ^ Moser, Charles (1992). The Cambridge History of Russian Literature. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 265. ISBN 0-521-42567-0. 
  9. ^ Mclaughlin, Paul (2007). Anarchism and Authority. Aldershot: Ashgate. s. 7. ISBN 978-0-7546-6196-2. 
  10. ^ Avrich p.13
  11. ^ Avrich, p.37
  12. ^ Michaël Confino Bakunin et Nečaev 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Cahiers du monde russe et soviétique Année 1966 Volume 7 Numéro 7-4 pp. 581–699
Genel

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Devrimcinin_Anahtar_Kitabı&oldid=30989555" sayfasından alınmıştır