Almanya İçin Alternatif Partisi
Almanya için Alternatif Alternative für Deutschland | |
---|---|
![]() | |
Kısaltma | AfD |
Liderler |
Alice Weidel Tino Chrupalla |
Kuruluş tarihi | 6 Şubat 2013 |
Merkez | Schillstraße 9 10785 Berlin |
Gençlik kolu | Almanya için Genç Alternatif |
Üyelik (2022) |
![]() |
İdeoloji |
Alman milliyetçiliği[1] Sağ popülizm Millî muhafazakârlık Avrupa Birliği şüpheciliği İslam karşıtlığı Göçmen karşıtlığı Doğrudan demokrasi Ekonomik liberalizm[2] Antifeminizm Antikomünizm[3] Antisemitizm |
Siyasi pozisyon | Aşırı sağ[4] |
Avrupa üyeliği | Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular İttifakı |
Resmî renkleri | Azur mavisi |
Almanya Federal Meclisi |
81 / 736 |
Bölge Parlamentoları |
233 / 1.884 |
Avrupa Parlamentosu |
9 / 96 |
İnternet sitesi | |
Almanya | |
|
Almanya için Alternatif (Almanca: Alternative für Deutschland, AfD), Almanya'da 2013 yılında kurulan sağ popülist ve Avrupa Birliği şüphecisi bir siyasi partidir. 2013 seçimlerinde baraj %5.0 iken %4.7 oy alarak meclise girmeyi kıl payı kaçırdı. 2014 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde parti Almanya'daki 96 koltuktan 7'sini almayı başardı. Parti Haziran 2014'te Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi grubuna katıldı. Parti eyalet parlamentolarındaki ilk temsilini Türingiya, Brandenburg ve Saksonya ile yaptı. 2017 Almanya federal seçimlerinde %12.6 oy alarak ilk defa 94 sandalye ile federal meclise girmeye hak kazanmıştır.
Seçim sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]
Federal Meclis (Bundestag)[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim | Oy (seçmen) | Oy (parti listesi) | % | Sandalye | +/– |
---|---|---|---|---|---|
2013 | 810,915 | 2,056,985 | 4.7 | 0 / 631 |
|
2017 | 5,316,095 | 5,877,094 | 12.6 | 94 / 709 |
![]() |
2021 | 4,694,017 | 4,802,097 | 10.3 | 83 / 735 |
![]() |
Avrupa Parlamentosu[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– |
---|---|---|---|---|
2014 | 2,070,014 | 7.1 (#5) | 7 / 96 |
|
2019 | 4,103,453 | 11.0 (#4) | 11 / 96 |
![]() |
Partiden ayrılışlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Nisan 2017'deki Federal Seçimlerden bir gün sonra AfD tarafından düzenlenen basın toplantısında Frauke Petry, Federal Meclis'e bağımsız olarak katılacağını açıkladı. Gerekçesini, "bazı parti üyelerin aşırılık yanlısı açıklamalarının AfD'nin yapıcı bir muhalefet olarak işlev görmesini engellemesi ve AfD'de iç muhalefet olduğunu seçmenlere açıkça ifade etmeyi olanaksız kılması" olarak gösterdi. Ayrıca yakın gelecekte partiden ayrılacağını belirtti.[5][6] Petry, Eylül 2017'de Mavi Parti'yi kurdu. Bernhard Wild de dahil olmak üzere AfD'nin Mecklenburg-Batı Pomeranya yasama meclisindeki dört üyesi de Aralık 2018'de kendi gruplarını oluşturmak için AfD'den ayrıldı. 6 Kasım 2019'da ise Petry, Mavi Parti'nin yıl sonuna kadar dağılacağını duyurdu.[7]
2018 yılında AfD'nin Doğu Saksonya-Anhalt eyaletinin bölgesel lideri André Poggenburg, çifte vatandaşlığı olan Türkler ve göçmenler hakkında ırkçı açıklamalar yaptıktan sonra partisinden istifa etti. Poggenburg istifasının nedenleri açıklarken, AfD'nin seçmenlere daha ılımlı görünmek için aşırılık yanlılarından kaçarak sola kaydığını iddia etti. Poggenburg, 2019 sonbaharında Saksonya, Thüringen ve Brandenburg eyalet seçimlerinde aday göstermeyi planlayan ve yeni kurulan bir aşırı sağ parti olan Aufbruch deutscher Patrioten - Mitteldeutschland (Alman Vatanseverlerin Şafağı, AdP) içinde yer aldı. parti kurucusu Poggenburg, 2019 sonbaharında yapılacak olan eyalet seçimlerinde AfD'yi desteklemek için Ağustos 2019'da yaptığı parti içi çağrısı reddedilince AdP'den ayrıldı.[8]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Jan Rohgalf: Subsidiarität als Kampfbegriff. Politik und Emotionalisierung am Beispiel der AfD. In: Karl-Rudolf Korte (Hrsg.): Emotionen und Politik. Begründungen, Konzeptionen und Praxisfelder einer politikwissenschaftlichen Emotionsforschung. Nomos, Baden-Baden 2015, ISBN 978-3-8487-2246-4, S. 297–316.
- ^ Frank Decker: Die Organisation der AfD. 25 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. bpb.de, 16. Juli 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2021.
- ^ Aşırı sağ:
- "Germany's far-right party will make the Bundestag much noisier". The Economist. 24 Ağustos 2017. 15 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2017.
- Ehrhardt, Sabine (2 Aralık 2017). "Germany's far-right AfD chooses nationalist as co-leader". Reuters. 5 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018.
- "German election: How right-wing is nationalist AfD?". BBC News. 13 Ekim 2017. 17 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2022.
Is it far-right? Yes.
- Eddy, Melissa (24 Ekim 2017). "Far Right Upsets Tradition of Consensus in New German Parliament". The New York Times. 1 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2022.
the Alternative for Germany, the first far-right party to enter Parliament in decades
- Chase, Jefferson Chase (24 Eylül 2017). "AfD: What you need to know about Germany's far-right party". Deutsche Welle. 28 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2022.
- Schuetz, Simon (10 Ekim 2017). "The 'Very Different' Leaders of Germany's Far-Right AfD Party". NPR. 7 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2022.
- Rainer, Buergin (19 Kasım 2017). "German Far-Right AfD Is in Parliament. Now What?". Bloomberg. 1 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2022.
- Farand, Chloe (21 Kasım 2017). "Germany's far-right AfD says it is 'ready' to take advantage of political stalemate". The Independent. 21 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Oltermann, Philip (3 Aralık 2017). "Germany's far-right AfD sidelines moderates as police and protesters clash". The Guardian. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018.
- Ellyatt, Holly (25 Eylül 2017). "Germany's far-right AfD party: 5 things you need to know". CNBC. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2022.
- Kamran Khan; Tim McNamara (2017). "Citizenship, immigration laws, and language". Canagarajah, Suresh (Ed.). The Routledge Handbook of Migration and Language. Taylor & Francis. s. 464. ISBN 978-1-317-62434-9.
- Jon Nixon (2017). "Introduction: Thinking Within, Against, and Beyond Austerity". Jon Nixon (Ed.). Higher Education in Austerity Europe. Bloomsbury. s. 18. ISBN 978-1-4742-7727-3.
- "Just how far to the right is AfD?". 13 Ekim 2017. 17 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020.
- Heinze, Anna-Sophie (1 Mart 2021). "Zum schwierigen Umgang mit der AfD in den Parlamenten: Arbeitsweise, Reaktionen, Effekte". Zeitschrift für Politikwissenschaft (Almanca). 31 (1): 133-150. doi:10.1007/s41358-020-00245-0. ISSN 2366-2638.
Der 2013 gegründeten 'Alternative für Deutschland' (AfD) gelang es – anders als früheren Rechtsaußenparteien wie der NPD, DVU oder den Republikanern ... [English: The 'Alternative for Germany' (AfD) party founded in 2013 succeeded – unlike earlier far-right parties such as the NPD, DVU or the Republicans ...]
Geçersiz|doi-access=free
(yardım)
- ^ "Frauke Petry, co-chair of the far-right AfD, to quit the party | Germany" (İngilizce). Deutsche Welle. 26 Eylül 2017. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020.
- ^ Elwazer. "German far-right party AfD in disarray" (İngilizce). CNN. 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020.
- ^ "G ermany: Frauke Petry's Blue Party dissolves after election routs" (İngilizce). Deutsche Welle. 6 Kasım 2019. 6 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020.
- ^ "Sensation: Poggenburg verlässt seine eigene Partei und ruft zur Wahl der AfD auf" [Duyum: Poggenburg kendi partisinden ayrılıyor ve seçimlerde AfD'yi destekliyor] (Almanca). Compact. 12 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020.
- Almanya'daki siyasi partiler
- 2013'te kurulan siyasi partiler
- İklim değişikliği inkârı
- Doğrudan demokrasi partileri
- Feminizm eleştirisi
- Ekonomik liberalizm
- Sağcı popülist partiler
- Sosyal muhafazakâr partiler
- Millî muhafazakâr partiler
- Antikomünist partiler
- 2013'te Almanya'da kurulan oluşumlar
- Almanya'da antisemitizm
- İslam karşıtlığı
- Homofobi