Abdurrahman Şeref

Abdurrahman Şeref Bey

Abdurrahman Şeref (1853 - 18 Şubat 1925), son Osmanlı vakanüvisi ve devlet adamı.

İstanbul'da doğan Abdurrahman Şeref 1873'te Mekteb-i Sultani'den mezun oldu. İlk önceleri tarih ve coğrafya öğretmenliği yaptı. Daha sonra Mektebi Mülkiye'de ve Galatasaray Lisesi'nde müdürlük yaptı. 2 defa Maarif Nazırlığı görevinde bulundu. 1909 tarihinde vakanüvistlik görevine getirildi. Osmanlı Devleti'nin resmi tarihçilği olan vakanüvislik görevini 1 Kasım 1922 tarihinde saltanatın kaldırılışına kadar sürdürdü. Abdurrahman Şeref bu görevi sırasında bir ara 1918'de Evkaf Nazırlığı da yaptı.

Kurtuluş Savaşı'ndan sonra 1923 tarihinde 2. dönem meclisine İstanbul milletvekili olarak girdi. En yaşlı üye olduğu için 2. dönem meclisini başkan olarak açtı. 1925 tarihinde ölen Abdurrahman Şeref'in cenazesi Edirnekapı dışındaki aile mezarlığına defnedildi.

Eserleri

Abdurrahman Şeref, resmi görevleri yanında çeşitli ilmi faaliyetlerde de bulunmuş, çoğu ders kitabı özelliğinde birçok eser kaleme almıştır. Tarih- Osmânî Encümeni'nin başkanlığını da yapmış, bu kurumun yayın organı olan Tarih-i Osmânî Encümeni Mecmuası'nda çeşitli makaleler yazmıştır.

Bunlar dışında bazı gazetelerde çıkan yazılarını Tarih Musâhabeleri adı altında toplamıştır. Dönemin politikasına uygun olarak yazılan ve müellifin vakanüvisliği sırasında ve İkinci Meşrutiyet'in olaylarını içeren Vekayinâme adlı eserini ise yayınlamamıştır. Abdurrahman Şeref, kendinden önce vakanüvis görevinde bulunan Lütfî Efendi'nin eserinin 8. cildini çeşitli ilavelerle yayınlamıştır. Diğer eserleri şunlardır:

• Coğrafya-i Umumi (2 cilt, 1313: 1. cilt, 3. baskı, 1303, 2. cilt, 1. baskı)
• Fezleke-i Tarih-i Devlet-i Osmaniyye,
• Fezleke-i Tarih-i Düvel-i İslâmiyye,
• Tarih-i Devlet-i Osmaniyye,
• Tarih-i Asr-ı Hâzır;
• Harb-i Hâzırın Menşei.

Kaynakça

Özel

Genel

• Tekiner, Mehmet Efdalettin; Günay, Vehbi (hazırlayan) (Temmuz 2009). "Abdurrahman Şeref Efendi (Biyografisi, Resmi ve Özel Hayatı)". Tarih İncelemeleri Dergisi. 24 (1). Ege Üniversitesi. ISSN 0257-4152. 31 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2017.