İsa duası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rumence İsa Duasını içeren Hristogram: Rumence: Doamne Iisuse Hristoase, Fiul lui Dumnezeu, miluieşte-mă pe mine păcătosul

İsa duası,[a] özellikle Doğu Hristiyanlığı ve Katolik Kilise tarafından saygı duyulan ve savunulan kısa, kalıplaşmış bir duadır:

Mesih İsa, Tanrı'nın Oğlu, günahkar olan bana acı.

Kişisel münzevi uygulamanın bir parçası olarak sürekli tekrarlanır ve kullanımı isihazm olarak bilinen münzevi dua geleneğinin ayrılmaz bir parçasıdır. [b] Dua, bu geleneğin ruhani babaları tarafından (bkz. Filokalya ) zihni ve sonrasında kalbi (Grekçe: kardia) temizlemenin ve açmanın bir yöntemi olarak özellikle saygı görür. İlk olarak Zihnin Duası veya Noetik Dua (Yunanca: Νοερά Προσευχή) olarak ve bundan sonra Kalbin Duası ( Yunanca: Καρδιακή Προσευχή) ile gerçekleştirildi. Kalbin Duası, Havari Pavlus'un Yeni Ahit'te savunduğu Bitmeyen Dua olarak kabul edilir. [c] Münzevi Theophan, İsa'nın Kutsal İsminin gücünden dolayı İsa duasını diğer tüm dualardan daha güçlü görüyordu.[3]

Doğu Hristiyanlığıyla daha yakından özdeşleştirilse de, dua Batı Hristiyanlığında Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri'nde bulunur.[4] Aynı zamanda Anglikan tespihlerindeki son yenilikle birlikte kullanılmaktadır.[5] Dua , Doğu Katolik Kilisesi ve Doğu Ortodoks Kilisesi'nin tarihi boyunca geniş çapta öğretilmiş ve tartışılmıştır. Eski ve orijinal formda sonradan eklenen "günahkar" kelimesi yer almıyordu.[3][6] 14. yüzyılda Gregori Palamas tarafından dile getirilen Doğu Ortodoks İsa Duası teolojisi, 20. yüzyıla kadar Latin Kilisesi ilahiyatçıları tarafından genel olarak reddedildi. Papa II. Ioannes Paulus, Gregori Palamas'ı bir aziz,[7] büyük bir yazar ve teoloji konusunda yetki sahibi biri olarak nitelendirdi.[8][9][10] Ayrıca isihazmı takdirle "Doğu teolojisinin özellikle güçlü bir terim olan " teosis ", " ilahileştirme ' terimiyle tanımlamayı sevdiği lütufun derin birliği" olarak anlattı [11] ve İsa duasının meditasyon niteliğini Rozarininkine benzetti .[12]

Kökenleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Duanın kökeni, 5. yüzyılda manastır Çöl Babaları ve Çöl Anneleri tarafından yerleşilmiş olan Mısır çölüdür .[13] Mısır çölünde o döneme ait bir hücrenin kalıntıları arasında yazılı olarak bulundu.[14]

İsa duasının standart formuna benzer bir dua, MS 407'de ölen İoannis Hrisostomos'a atfedilen bir mektupta bulunur. Bu "Bir Başrahip'e Mektup", "Mesih İsa, Tanrı'nın oğlu, acı" ve "Mesih İsa, Tanrı'nın oğlu, bize acı" ifadelerinin aralıksız dua olarak kullanıldığından söz eder.[15]

Bugün kullanılana benzer bir biçimde İsa duasına en erken açık atıf Fikokalya'dan Abba Philimon Üzerine Konuşma'da olabilir. Philimon MS 600 civarında yaşadı.[16] O dönemde duanın kendisi kullanılıyor olsa da John S. Romanides şöyle yazıyor: "Biz hâlâ Babalar'da 'İsa duası' terimini arıyoruz."

Benzer bir fikir, monologos veya tek kelimeli "İsa duası"nın düzenli olarak uygulanmasını öneren İoannis Klimakos'un (yaklaşık 523-606) İlahi Yükseliş Merdiveni'nde de tavsiye edilmektedir.[6] İsa Duasının Filokalya geleneğine göre kullanılması, 19. yüzyıl anonim Rus manevi klasiği Bir Rus Gezgincinin Anıları'nın konusudur ve yine orijinal hali gibi, "günahkar" kelimesi eklenmemiştir.[17]

Not listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Şablon:Lang-el; Şablon:Lang-syr; Şablon:Lang-syr. John Romanides uses Şablon:Lang-el, or Şablon:Lang-el.[1] "Note: We are still searching the Fathers for the term 'Jesus prayer'. We would very much appreciate it if someone could come up with a patristic quote in Greek."[2]
  2. ^ Şablon:Lang-grc, Şablon:Transliteration, 'to keep stillness'.
  3. ^ 1 Thes 1 Thessalonians 5:17: Pray without ceasing.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Ρωμανίδης, Ιωάννης Σ. (5–9 Şubat 1982). Ο Ιησούς Χριστός-η ζωή του κόσμου [Jesus Christ-The Life of the World] (Yunanca). Κοντοστεργίου, Δεσποίνης Δ. tarafından çevrildi. The Romans: Ancient, Medieval and Modern. 13 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2019.  Original: Romanides, John S. (5–9 Şubat 1982). "Jesus Christ-The Life of the World". The Romans: Ancient, Medieval and Modern. 8 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2019. 
  2. ^ Romanides, John S. "Some underlying positions of this website reflecting the studies herein included". The Romans: Ancient, Medieval and Modern. 19 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2019. 
  3. ^ a b On the Prayer of Jesus by Ignatius Brianchaninov, Kallistos Ware 2006 1-59030-278-8 pages xxiii–xxiv
  4. ^ "Catechism of the Catholic Church, § 2667". Vatican.va. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2019. 
  5. ^ "Anglican Prayer Beads". King of Peace Episcopal Church. 1 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ a b Frederica Mathewes-Green (2009). The Jesus Prayer: The Ancient Desert Prayer that Tunes the Heart to God. Paraclete Press. s. 76–. ISBN 978-1-55725-659-1. 
  7. ^ Pape Jean Paul II (30 Kasım 1979). "Messe à Ephèse". Vatican.va (Fransızca). 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  8. ^ Pope John Paul II (14 Kasım 1990). "The Spirit as 'Love Proceeding'". Vatican.va. 20 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  9. ^ Pope John Paul II (12 Kasım 1997). "General Audience". Vatican.va. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  10. ^ Pope John Paul II (25 Mayıs 2000). "For the Jubilee of Scientists". Vatican.va. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  11. ^ Pope John Paul II (11 Ağustos 1996). "Eastern Theology Has Enriched the Whole Church". CatholicCulture.org. 26 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  12. ^ Pope John Paul II (16 Ekim 2002). "Apostolic Letter Rosarium Virginis Mariae". Vatican.va. 27 Ekim 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  13. ^ Antoine Guillaumont reports the finding of an inscription containing the Jesus Prayer in the ruins of a cell in the Egyptian desert dated roughly to the period being discussed – Antoine Guillaumont, Une inscription copte sur la prière de Jesus in Aux origines du monachisme chrétien, Pour une phénoménologie du monachisme, pp. 168–83.
  14. ^ Stroumsa, Gedaliahu G. (1980). "GUILLAUMONT, ANTOINE, Aux origines du monachisme chrétien: Pour une phénoménologie du monachisme, Spiritualité orientale 30 - F 49720 Bégrolles en Mauge, Editions de l'Abbaye de Bellefontaine, 1979, 241 p". Numen. 27 (2): 287-288. doi:10.1163/156852780x00099. ISSN 0029-5973. 
  15. ^ "Epistula ad abbatem, p. 5" (PDF). 23 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Şubat 2024. 
  16. ^ McGinn, Bernard (2006). The essential writings of Christian mysticism. New York: Modern Library. s. 125. ISBN 0-8129-7421-2. 
  17. ^ French, R. M. (1930). French, R. M. (Ed.). The Way of a Pilgrim. Society for Promoting Christian Knowledge. 12 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=İsa_duası&oldid=31791639" sayfasından alınmıştır