Kalvinizm: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Ulukan (mesaj | katkılar)
Sayfada yazanların Kalvinizm ile ilgisi yoktu.
Etiketler: tanım değiştirme Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
2. satır: 2. satır:
{{Eksik}}
{{Eksik}}
{{Hıristiyanlık}}
{{Hıristiyanlık}}
'''Kalvenizm''' ya da '''Kalvinizm''', [[Jean Calvin]]'in 16. yüzyıl başlarında ortaya attığı görüşlere dayanarak kurulan bir [[Hıristiyanlık]] mezhebi. Bu dinsel inanç sistemi, ilk kez [[Cenevre]]'de, daha sonra [[Hollanda]], [[İskoçya]], [[Almanya]] ve [[Fransa]]'da kurulan yeni [[kilise]]lerde örgütlendi. Bu mezhep Fransa'da [[Nantes Fermanı]] ile kabul edildi.


Kalvinizm (Reform teolojisi), Kutsal Kitap’ın iman ve uygulamayla ilgili her konuda esinlendirilmiş ve yetkili Tanrı Sözü olduğunu öğretir.
Kalvincilik, toplumsal kurumları; gelenekçi din anlayışına göre değil de, Hristiyanlığın başlangıcındaki özüne göre düzenlemeyi savundu. Bu amaçla bilimsel gelişmelere koşut bir eğitim-öğretim uygulamaya çalışarak yeni bir teknoloji oluşturdu.


Kalvinizm, Tanrı’nın bütün yaratılış üzerinde tam bir yönetim sahibi olarak egemen olduğunu öğretir. Tanrı bütün olayları önceden belirlemiştir ve bu yüzden de durumlar O’nun planını hiçbir aman boşa çıkartmaz. Bu durum, insanların iradesini sınırlamaz ve Tanrı’yı da günahı oluşturan yapmaz.
Kalvenizm'de Protestanlık mezhebine göre dürüstlük ve çalışkanlık birinci sırada yer alır. Bu, o dönem örneğin Hollanda'da yükselen ekonomiyi de destekleyen bir inanç şekliydi. Calvin'e göre çalışkan, dürüst olan, dünya nimetlerinden uzak durarak ibadet edenler rahipler kadar Tanrı'nın selametine hak kazanmış, küçük seçilmişler grubunun üyeleriydi. Kalvenizme göre günah olan lüks yaşam, süslü elbiseler ve mücevher kullanmak; dans etmek, sarhoş olmak ve [[tembellik]]ti. Kalvinizm inancına göre insanlar kurtuluş için seçilmiş ve seçilmemiş olarak doğuyorlardı. İnanca göre bu durumu değiştirmeleri mümkün değildi. İnsanlar lanetlenmiş veya kutsanmış olduklarını iş yaşamındaki başarılarına göre anlıyorlardı. Yani kişinin Tanrısal ve ruhsal durumu olumlu ve devamlı büyüme halindeyse o kişi kutsanmıştı. Tam tersi ruhsal hayatı olumsuz gidiyorsa o kişi lanetlenmiş sayılırdı. Kalvin, Hristiyanların yalnızca fakir olabileceğine inanmazdı. Özellikle bazı insanlar fakirliğin bir Hristiyanlık simgesi olduğunu düşünüp bahane ederek çalışmaktan kaçınırlardı. Bu nedenle Kalvin, tembel ve çalışmak istemeyen kişilerin lanetlenmiş olduklarını söylerdi. Çünkü tembellik bir günahtır. Kalvinizm inancı Protestanlığın olduğu gibi Kapitalizmin de başlangıcını oluşturmuş.{{fact}}

Kalvinizm, Tanrı’nın lütfu ve merhametinde Kendisi için bir halk kurtarmayı seçmiş olduğunu ve onları günah ve ölümden kurtardığını öğretir. Kurtuluş hakkındaki reformcu doktrin yaygın olarak TULIP akrostişiyle temsil edilir (TULIP, Kalvinizm’in beş noktasının İngilizce harflerinin akrostişidir):

T – mutlak yozlaşma. İnsan, Tanrı’nın gazabı altında günahlı durumunda tamamen çaresizdir ve Tanrı’yı hiçbir şekilde hoşnut edemez. Tam ahlak bozukluğu aynı zamanda, Tanrı lütufkâr bir şekilde onu buna yöneltmedikçe insanın doğal olarak Tanrı’yı tanımaya çalışmayacağı anlamına da gelir (Yaratılış 6:5; Yeremya 17:9; Romalılar 3:10-18).

U – koşulsuz seçim. Tanrı, sonsuz geçmişten beri kimsenin sayamayacağı kadar çok sayıda günahlıyı kurtarmayı seçmiştir (Romalılar 8:29-30; 9:11; Efesliler 1:4-6,11-12).

L – sınırlı kefaret. Buna “özel bir kurtuluş” da denir. Mesih, seçilmişlerin günahının yargısını Kendi üzerine alarak onların yaşamlarının bedelini Kendi ölümüyle ödemiştir. Kurtuluşu sadece “mümkün” kılmakla kalmamış, seçmiş olduğu kişiler için onu almıştır (Matta 1:21; Yuhanna 10:11; 17:9; Elçilerin İşleri 20:28; Romalılar 8:32; Efesliler 5:25).

I – karşı konulmaz lütuf. İnsan düşmüş konumunda Tanrı’nın sevgisine karşı koyar ama yüreğinde etkin olan Tanrı’nın lütfu, daha önce karşı koymuş olduğu şeyi arzulamasına neden olur. Yani, Tanrı’nın lütfu seçilmişlerde kendi kurtarıcı işini mutlaka gerçekleştirecektir (Yuhanna 6:37,44; 10:16).

P – kutsalların sebatı. Tanrı kutsallarını imanlarını terk etmekten korur, bu yüzden kurtuluş sonsuzdur (Yuhanna 10:27-29; Romalılar 8:29-30; Efesliler 1:3-14).üjHristiyanlar’ın dünyada müjdecilik aracılığıyla ruhsal bakımdan ve kutsal yaşam ve yardımseverlik aracılığıyla da sosyal bakımdan bir fark yaratmak için hayatta olduklarını öğretir.

Kalvinciliğin diğer özellikleri genel olarak, vaftiz ve komünyon olmak üzere iki kutsal törenin yerine getirilmesi, ruhsal armağanların sona ermiş olduğu (armağanların artık kiliseye verilmediği) ve Kutsal Yazılar konusunda dönemsel teoloji karşıtı bir görüştür.


== Referanslar ==
== Referanslar ==

Sayfanın 23.18, 8 Nisan 2016 tarihindeki hâli

Kalvinizm (Reform teolojisi), Kutsal Kitap’ın iman ve uygulamayla ilgili her konuda esinlendirilmiş ve yetkili Tanrı Sözü olduğunu öğretir.

Kalvinizm, Tanrı’nın bütün yaratılış üzerinde tam bir yönetim sahibi olarak egemen olduğunu öğretir. Tanrı bütün olayları önceden belirlemiştir ve bu yüzden de durumlar O’nun planını hiçbir aman boşa çıkartmaz. Bu durum, insanların iradesini sınırlamaz ve Tanrı’yı da günahı oluşturan yapmaz.

Kalvinizm, Tanrı’nın lütfu ve merhametinde Kendisi için bir halk kurtarmayı seçmiş olduğunu ve onları günah ve ölümden kurtardığını öğretir. Kurtuluş hakkındaki reformcu doktrin yaygın olarak TULIP akrostişiyle temsil edilir (TULIP, Kalvinizm’in beş noktasının İngilizce harflerinin akrostişidir):

T – mutlak yozlaşma. İnsan, Tanrı’nın gazabı altında günahlı durumunda tamamen çaresizdir ve Tanrı’yı hiçbir şekilde hoşnut edemez. Tam ahlak bozukluğu aynı zamanda, Tanrı lütufkâr bir şekilde onu buna yöneltmedikçe insanın doğal olarak Tanrı’yı tanımaya çalışmayacağı anlamına da gelir (Yaratılış 6:5; Yeremya 17:9; Romalılar 3:10-18).

U – koşulsuz seçim. Tanrı, sonsuz geçmişten beri kimsenin sayamayacağı kadar çok sayıda günahlıyı kurtarmayı seçmiştir (Romalılar 8:29-30; 9:11; Efesliler 1:4-6,11-12).

L – sınırlı kefaret. Buna “özel bir kurtuluş” da denir. Mesih, seçilmişlerin günahının yargısını Kendi üzerine alarak onların yaşamlarının bedelini Kendi ölümüyle ödemiştir. Kurtuluşu sadece “mümkün” kılmakla kalmamış, seçmiş olduğu kişiler için onu almıştır (Matta 1:21; Yuhanna 10:11; 17:9; Elçilerin İşleri 20:28; Romalılar 8:32; Efesliler 5:25).

I – karşı konulmaz lütuf. İnsan düşmüş konumunda Tanrı’nın sevgisine karşı koyar ama yüreğinde etkin olan Tanrı’nın lütfu, daha önce karşı koymuş olduğu şeyi arzulamasına neden olur. Yani, Tanrı’nın lütfu seçilmişlerde kendi kurtarıcı işini mutlaka gerçekleştirecektir (Yuhanna 6:37,44; 10:16).

P – kutsalların sebatı. Tanrı kutsallarını imanlarını terk etmekten korur, bu yüzden kurtuluş sonsuzdur (Yuhanna 10:27-29; Romalılar 8:29-30; Efesliler 1:3-14).üjHristiyanlar’ın dünyada müjdecilik aracılığıyla ruhsal bakımdan ve kutsal yaşam ve yardımseverlik aracılığıyla da sosyal bakımdan bir fark yaratmak için hayatta olduklarını öğretir.

Kalvinciliğin diğer özellikleri genel olarak, vaftiz ve komünyon olmak üzere iki kutsal törenin yerine getirilmesi, ruhsal armağanların sona ermiş olduğu (armağanların artık kiliseye verilmediği) ve Kutsal Yazılar konusunda dönemsel teoloji karşıtı bir görüştür.

Referanslar

  • Yücel, Melissa M.E "17. yy Hollanda resminde sembol kullanımı" yüksek lisans tezi (Artist modern dergisi ocak 2008)