Esvatini-Türkiye ilişkileri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Esvatini-Türkiye ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde Eswatini ve Turkey

Esvatini
Türkiye

Esvatini-Türkiye ilişkileri, Esvatini ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Güney Afrika'daki Pretoria Büyükelçisi Esvatini'ye akredite edilmiştir.[1] Esvatini'nin Brüksel Büyükelçiliği de Türkiye'ye akredite edilmiştir.

İlişkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye ve Eswatini arasında geleneksel olarak dostane ilişkiler vardır. Türkiye, özel mülkiyetin kamulaştırılmasına karşı çıkan [2] ve Svazi toplulukları arasındaki kavgayı bitiren Sobhuza'yı destekledi.[3] Türkiye Sobhuza’nın bölgenin ekonomik kalkınması için Beyaz yerleşimcilere ihtiyaç duyduğu yönündeki iddiasına açıkça katılmasa da, sahibinin ırkından bağımsız olarak özel mülkiyetin korunması gerektiğini savundu.[3]

Ekonomik İlişkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • İki ülke arasındaki ticaret hacmi 2019 yılında 306 bin ABD doları olmuştur.[1]

Karşılaştırma[değiştir | kaynağı değiştir]

 Esvatini  Türkiye
Bayrak  Esvatini  Türkiye
Devlet Arması
Konum
Kuruluş 6 Eylül 1968 29 Ekim 1923
Nüfus 1.136.281 83.154.997
Alan 17.364 km2 783.356 km2
Nüfus yoğunluğu 65 km2 106 km2
Başkent İdari: Mbabane Kraliyet: Lobamba Ankara
En Büyük Şehir Manzini İstanbul
Hükûmet Mutlak monarşi Cumhuriyet
Mevcut Lider Kral: III. Mswati

Kraliçe: Ntombi

Başbakan: Cleopas Dlamini

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan

Cumhurbaşkanı Yardımcısı Fuat Oktay

TBMM Başkanı Mustafa Şentop

Resmi Din Laik Laik
Resmi diller İngilizce ve Swati dili Türkçe
İnanılan dinler %83 Hristiyan %12 İslam %15 Diğer %89.5 İslam, %8.9 Dinsiz, %1.1 Diğer(Yahudilik,Bahâîlik,Tengricilik,Yezîdîler) %0.3 Hıristiyanlık
İGE 0.611 (orta) 0.820 (çok yüksek)
GSYİH SAGP: 10.092 milyar $ Kişi başına: 3.848 $ SAGP: 2.750 trilyon[4] $ Kişi başına: 32.278 $
Telefon Kodu +268 +90
Para Birimi Güney Afrika randı Türk Lirası - ₺ - TL (Uluslararası: TRY)

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "Relations between Turkey and Eswatini". Ministry of Foreign Affairs of Turkey. 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Daniel, J. ‘The Political Economy of Colonial and Post-colonial Swaziland’, South African Labour Bulletin, 7, 6 (1982), pp. 90–113.
  3. ^ a b Kuper, H. Sobhuza II Ngwenyama and King of Swaziland: The Story of an Hereditary Ruler and His Country (London: Gerald Duckworth and Co. Ltd., 2018).
  4. ^ "International Monetary Fund, Report on selected countries". imf.org. 24 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2017. 

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Acheampong, K. A., and Domson-Lindsay, A. K. ‘Unlocking the Security Puzzle in Swaziland: The Centrality of Human Rights and Democracy’, African Security Review, 20, 3 (2011), pp. 3–14.
  • Awasom, N. F. ‘Politics and Constitution-Making in Francophone Cameroon, 1959–1960’, Africa Today (2002), pp. 3–30.
  • Baloro, J. ‘The Development of Swaziland’s Constitution: Monarchical Response to Modern Challenges’, Journal of African Law, 38, 1 (1994), pp. 19–34.
  • Bonner, P. Kings, Commoners and Concessionaires: The Evolution and Dissolution of the Nineteenth-Century Swazi State. Vol. 31 (New York: Cambridge University Press, 2002).
  • Crook, R. C. ‘Decolonization, the Colonial State, and Chieftaincy in the Gold Coast’, African Affairs, 85, 338 (1986), pp. 75–106.
  • Crush, Jonathan. The Struggle for Swazi Labour, 1890–1920. Kingston, 1987.
  • Daniel, J. ‘The Political Economy of Colonial and Post-colonial Swaziland’, South African Labour Bulletin, 7, 6 (1982), pp. 90–113.
  • Dearaujo, E. ‘Chaotic Congo’, Harvard International Review, 23, 3 (2001), p. 10.
  • Decalo, S. Psychoses of Power: African Personal Dictatorships. Vol. 3 (Boulder: Florida Academic Press, 1998).
  • Dixit, K. M. ‘Absolute Monarchy to Absolute Democracy’, Economic and Political Weekly (2005), pp. 1506–1510.
  • Dlamini, H. P. ‘Constitutional Developments in the Kingdom of Swaziland 1960–2005’ (PhD thesis, University of Pretoria, 2016).
  • Dlamini, H. P. ‘The Tinkhundla Monarchical Democracy: An African System of Good Governance?’, In O. Bialostocka (ed.), New African Thinkers Agenda 2063: Culture at the Heart of Sustainable Development (Cape Town: HSRC Press, 2018).
  • Dlamini, I. G. ‘Socio-economic and Political Constraint on Constitutional Reform in Swaziland’ (MA thesis, University of West Cape, 2005).
  • Domson-Lindsay, A. K. ‘Neopatrimonialism and the Swazi State’, Politeia (02568845), 32, 3 (2013).
  • Ezera, K. Constitutional Developments in Nigeria (London: Cambridge University Press, 1964).
  • Fombad, C. M. ‘The Swaziland Constitution of 2005: Can Absolutism Be Reconciled with Modern Constitutionalism?’, South African Journal on Human Rights, 23, 1 (2007), pp. 93–115.
  • Goudie, A. The Atlas of Swaziland. No. 4. Swaziland National Trust Commission, 1983.
  • Hlatshwayo, V. S. ‘The Reality of Media Freedom in Swaziland Under the New Constitutional Dispensation’ (MA thesis, University of Cape Town, 2011), p. 31.
  • Kuper, H. Sobhuza II Ngwenyama and King of Swaziland: The Story of an Hereditary Ruler and His Country (London: Gerald Duckworth and Co. Ltd., 2018).
  • MacDowell, W. H. Historical Research: A Guide (London: Longman, 2002), p. 57.
  • Macmillan, H. ‘Swaziland: Decolonization and Triumph of “Tradition”’, Journal of Modern African Studies, 23, 4 (1985), pp. 643–666.
  • Maseko, T. ‘The Drafting of the Constitution of Swaziland, 2005’, African Human Rights Law Journal (2005), pp. 312–363.
  • Masuku, B., and Limb, P. ‘Swaziland: The Struggle for Political Freedom and Democracy’, Review of African Political Economy, 43, 149 (2016), pp. 518–527.
  • Matsebula, J. A History of Swaziland. 3d ed. Cape Town, 2018.
  • Motsamai, D. ‘Swaziland’s Non-Party Political System and the 2013 Tinkhundla Elections Breaking the SADC Impasse?’, Africa Portal (2012).
  • Mthembu, M. V. ‘Participation of Swazi Women in the Traditional Public Sphere, Sibaya, in the Kingdom of Swaziland’, Communicare: Journal for Communication Sciences in Southern Africa, 37, 1 (2018), 74–93.
  • Mzizi, J. B. ‘Leadership, Civil Society and Democratisation in Swaziland’, Development Policy Management Forum (DPMF), 2002.
  • Potholm, C. P. Swaziland: The Dynamics of Political Modernization (London: University of California Press, 1972).
  • Potholm, C. P. ‘Swaziland Under Sobhuza II: The Future of an African Monarchy’, The Round Table: The Commonwealth Journal of International Affairs, 64, 254 (1974), 219–227.
  • Stevens, R. P. ‘Swaziland Political Development’, The Journal of Modern African Studies, 1, 3 (1963), 327–350.
  • Zwane, T. M. J. ‘The Struggle for Power in Swaziland’, Africa Today (1964), pp. 4–6.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Esvatini-Türkiye_ilişkileri&oldid=32139558" sayfasından alınmıştır