2000 Camp David Zirvesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

2000 Camp David Zirvesi, 2000 yılının Temmuz ayında Maryland'deki Camp David'de Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Bill Clinton'un, İsrail başbakanı Ehud Barak'ın ve Filistin Ulusal Yönetimi başkanı Yaser Arafat'ın bir araya geldikleri zirvedir.

Müzakereler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ehud Barak'ın ısrarı sonucu ABD Başkanı Bill Clinton'ın aracı olduğu zirvede İsrail ile Filistin arasında devam eden çatışmalara bir son vermek amacıyla nihai statü belirlenmeye çalışıldı. Zirve iki tarafın daimi statü sorunları, sınırlar, yerleşimler, mülteciler ve Kudüs'ün de dahil olduğu konularda bir anlaşmaya varamaması üzerine belli bir sonuca ulaşılamadan sona erdi. Ancak, iki taraf da müzakerelere en yakın zamanda bir anlaşmaya varma amacı ile devam edecekleri sözünü yinelediler. Barış görüşmeleri devam etmeyince, bölgedeki durum da kötüye gitmeye başladı. Zirve, Filistinliler ile İsrail arasındaki güvenilmezlik tezleri artırmasına neden olmuştur.

Kamuoyunun zirve ile ilgili düşünceleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Filistin halkı müzakere süreci boyunca Arafat'ı destekledi. Hatta, zirve sonrası Arafat'ın kamuoyu desteği %39'dan %46'ya kadar arttı.[1] Genel olarak, Filistin halkının %68'i Camp David'de nihai bir anlaşma üzerinde Arafat'ın tavrını desteklerken %14'ü Arafat'ı gereğinden fazla uzlaşımcı bularak zirvedeki tutumuna karşı çıktı. %6'lık bir kesim ise Arafat'ın yeterince uzlaşımcı bir tavır takınmadığı görüşünü belirtti.[2]

Öte yandan, Barak kamuoyu yoklamalarında başarılı olamadı. İsrail halkının sadece %25'i Camp David'deki tutumunu doğru bulurken %58'i barış sürecinde fazla uzlaşımcı davranması sebebiyle tavrına karşı çıktı.[3] İsraillilerin büyük bir kısmı Barak'ın güvenlik hariç diğer tüm konularda savunduğu düşünceleri hatalı buldu.

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ehud Barak. Statement by Prime Minister Barak at Press Conference upon the Conclusion of the Camp David Summit 16 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Shlomo Ben-Ami. Camp David Diaries 17 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Excerpts from an April 6, 2001 article in Ma'ariv
  • Gilead Sher (2006). The Israeli-Palestinian Peace Negotiations, 1999-2001. Routledge. A first hand account from the chief negotiator for the Israeli team
  • Mahmoud Abba, Reports of the Camp David Summit, 9 September 2000 Excerpts published in the Journal of Palestine Studies, vol. XXX, No. 2 (Winter 2001), pp. 168–170
  • Akram Haniyah, The Camp David Papers, first hand account by a member of the Palestinian negotiating team, originally published in the Palestinian daily al-Ayyam. English translation in Journal of Palestine Studies, vol. XXX, No. 2 (Winter 2001), pp. 75–97
  • Madeleine Albright (2003). Madame Secretary. New York: Hyperion (especially chapter 28)
  • Bill Clinton, My Life: The Presidential Years (especially chapter 25)
  • Dennis Ross The Missing Peace : The Inside Story of the Fight for Middle East Peace
  • Kenneth Levin. The Oslo Syndrome: Delusions of a People Under Siege. Hanover: Smith and Kraus, 2005.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Camp David Summit, Chances for Reconciliation and Lasting Peace, Violence and Confrontations, Hierarchies of Priorities, and Domestic Politics. Palestinian Center for Policy and Survey Research, 2000. [1] 7 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2011. 
  3. ^ Israeli Poll 1 27–31 July 2000. Harry S. Truman Institute for the Advancement of Peace, 2000. [2] 9 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]