Halil Özyörük

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Halil İbrahim Özyörük
Türkiye Adalet Bakanı
Görev süresi
22 Mayıs 1950 - 9 Mart 1951
Başbakan Adnan Menderes
Yerine geldiği Fuat Sirmen
Yerine gelen Rüknettin Nasuhioğlu
Türkiye İçişleri Bakanı
Görev süresi
9 Mart 1951 - 20 Ekim 1951
Başbakan Adnan Menderes
Yerine geldiği Rüknettin Nasuhioğlu
Yerine gelen Fevzi Lütfi Karaosmanoğlu
Türkiye Yargıtay Başkanı
Görev süresi
13 Temmuz 1943 - 22 Mayıs 1950
Yerine geldiği İhsan Ezgü
Yerine gelen Mustafa Fevzi Bozer
Türkiye Büyük Millet Meclisi
9., 10. ve 11. dönem milletvekili
Seçim bölgesi 1950 – İzmir
1954 – Konya
1957 – Konya
Kişisel bilgiler
Doğum 14 Haziran 1884
İstanbul, Türkiye
Ölüm 28 Şubat 1960 (75 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Partisi Demokrat Parti (1950-1960)

Halil İbrahim Özyörük[1] (14 Haziran 1884, İzmir, Osmanlı İmparatorluğu - 28 Şubat 1960), Türk siyasetçi ve hukukçu, eski Türkiye İçişleri Bakanı, Adalet Bakanı ve Yüce Divan Başkanı'dır.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

İzmir İdadisi'ni bitirdikten sonra Denizli'nin Babadağ ilçesinde öğretmenlik yapmıştır. Yüksek tahsil yapmak üzere İstanbul'a gelmiş ve Tıp Fakültesi'ne kaydolmuştur, sınavla bu fakültenin ikinci sınıfına alınmış ancak, çalışarak okumak zorunda olduğundan buradan ayrılarak devam mecburiyeti yarım gün olan İstanbul Hukuk Fakültesi'ne girmiştir. 1902 yılında fakülteyi bitirmiştir.

Kısa bir süre Maliye Nezareti Kupon Kalemi'nde kâtip olarak çalışmış ve 1909 yılında Selanik İli Kesendere İlçesi Cumhuriyet Savcı Yardımcısı olarak ilk meslek hayatına başlamıştır. Sırasıyla; Adana İstinaf Mahkemesi Savcılığı, Bitlis Adliye Müfettiş Yardımcılığı; Van Cinayet Mahkemesi ile Trabzon ve Bitlis Mahkemeleri Başkanlıkları görevlerinde bulunmuştur. İstanbul'un işgali üzerine Devlet memuriyetinden ayrılarak Trabzon'a dönmüş ve burada kısa bir süre avukatlık yapmıştır.

Millî Hükûmet'in çağrısını kabul etmiş ve yeni Adalet Bakanlığı'nda Müfettişlik yapmış, daha sonra da Başmüfettişliğe yükselmiştir. Aynı Kuruluşta Zat İşleri Genel Müdürlüğü ve Teftiş Kurulu Başkanlığı da yaptıktan sonra 5 Eylül 1926 tarihinde Yargıtay Üyeliğine atanmış, 1928 yılında Yargıtay İkinci Başkanlığına getirilmiştir.

Uzun zaman Yargıtay Birinci Ceza Dairesi Başkanı olarak görevini sürdürdükten sonra, 13 Temmuz 1943'te Yargıtay Birinci Başkanlığına atanmıştır. 22 Mayıs 1950 tarihine kadar bu görevi sürdürmüştür. Yargıtay'daki görevi sırasında 1928'de kurulan Yüce Divan'a üye olarak katılmış, 1947 yılında kurulan Yüce Divan’da ise Başkanlık yapmıştır.

1950 seçimlerinde Halil İbrahim Demokat Parti'den İzmir milletvekili seçilmiş ve Ali Fuat Cebesoy ile beraber Cumhurbaşkanı adayı olmasına karar verilmiştir. Fakat karar değişince ve Celal Bayar'ın Cumhurbaşkanı olması münasıp görülmüş, Özyörük Adalet Bakanlığına getirilmişir.[2]

IX. Dönem İzmir, X., XI. Dönem Konya Milletvekilliği ile Adalet ve İçişleri Bakanlıkları yapmıştır.

Evli ve üç çocuk babasıydı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "TBMM Albümü 2. Cilt (1950-1980)" (PDF). TBMM Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü. 12 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Şubat 2022. 
  2. ^ Ahmet Emin Yalman (1997). Yakın Tarihte Gördüklerim ve Geçirdiklerim. 4 (2 bas.). İstanbul: Pera Turizm ve Ticaret A.Ş. ss. 1527-1529. 
Siyasi görevi
Önce gelen:
Rüknettin Nasuhioğlu
Türkiye İçişleri Bakanı
9 Mart 1951 - 20 Ekim 1951
Sonra gelen:
Fevzi Lütfi Karaosmanoğlu
Önce gelen:
Fuat Sirmen
Türkiye Adalet Bakanı
22 Mayıs 1950 - 9 Mart 1951
Sonra gelen:
Rüknettin Nasuhioğlu
Mahkeme görevi
Önce gelen:
İhsan Ezgü
Türkiye Yargıtay Başkanı
13 Temmuz 1943 - 22 Mayıs 1950
Sonra gelen:
Mustafa Fevzi Bozer