Yetki Kanunu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
03.38, 30 Ocak 2021 tarihinde Heidelbergensis (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24753183 numaralı sürüm
Adolf Hitler 23 Mart 1933'te Kroll Opera Binası'nda kanun tasarısına dair konuşuyor.

Yetki Kanunu (AlmancaErmächtigungsgesetz), 23 Mart 1933'te kabul edilip Şansölye Adolf Hitler'in hükûmetine parlamentonun müdahalesi olmaksızın kanun çıkarma yetkisi tanımış 5 maddelik bir kanundu.[1][2][3] Resmi adı Gesetz zur Behebung der Not von Volk und Reich (Halk ve İmparatorluğun Sıkıntılarını Ortadan Kaldırmaya Yönelik Yasa) idi.

Kanun hem Reichstag hem de Reichsrat'tan geçti ve 24 Mart 1933'te Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg tarafından imzalandı.[4][5] Hitler'e sınırsız güç verildi. Sivil özgürlükler ortadan kaldırıldı, devlet yetkileri hükûmete devredildi.[kaynak belirtilmeli]

Kanun, Nazi olmayan üyelerin SA ve SS üyeleri tarafından kuşatıldığı ve tehdit edildiği Kroll Opera Binası'ndaki Reichstag oturumu tarafından kabul edildi. Komünistler çoktan bastırılmışlardı ve oturumda bulunmaları ya da oy kullanmaları yasaktı ve bazı Sosyal Demokratlar da uzak tutuldu. Sonunda, aleyhte oy kullanan 81 Sosyal Demokrat hariç, Merkez Parti'nin de ikna edilmesiyle mevcut milletvekillerinin ezici çoğu olarak 378 oy, kanunun kabulü için kullandı.[6]

Ardından tüm siyasi partiler kapatılarak tek partili rejime geçildi.

Kaynakça

  1. ^ "The Reichstag Fire and the Enabling Act of March 23, 1933 | Britannica Blog". blogs.britannica.com (İngilizce). 11 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2019. 
  2. ^ (www.dw.com), Deutsche Welle. "The law that 'enabled' Hitler's dictatorship | Germany | DW.COM 23 March 2013". DW.COM (İngilizce). 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2019. 
  3. ^ Mason, K.J. Republic to Reich: A History of Germany 1918–1945. McGraw-Hill. 
  4. ^ Kanuna ilişkin belgenin ilk sayfası.
  5. ^ Kanuna ilişkin belgenin ikinci sayfası.
  6. ^ Kitson, Alison. Germany, 1858–1990: Hope, Terror, and Revival, ss. 153–154 (Oxford U. Press 2001).