İçeriğe atla

Hongoray

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hoñgoroy, Tolı Hooray
1399-1703
BaşkentAktaş (Ak-Taş Tura)
Resmî dil(ler)Türkçe

Yaygın dil(ler)Yenisey Kırgız Türkçesi
Resmî din
Tengrizm
Tarihçe 
• Kuruluşu
1399
• Dağılışı
1703

Hongoray veya Hoñgoray,Hoñoray,Hoñgoroy (Eski Kırgız "Dağ bozkır halkı"), Hakas.: Hooray, Kongurey de denir) – XIV ve XVIII. yüzyıllar arasında Güney Sibirya'da Yenisey akarsuyu kıyılarında, Bin-Su (Minusin) arazisinde yerleşmiş dört Türk beyliğinin birleşimiyle oluşmuş tarihi ülke. Eski Rus kaynaklarında Kırgız ülkesi diye adlandırılan yer.

  • 1399 — Oyrat-Kırgız konfederasyonu düzenlendi.
  • 1468 — Oyrat-Kırgız (Hongoray) konfederasyonu ikiye ayrıldı. Birisi Oyrat Hanlığı ve bir diğeri de Hongoray oldu.[1]
  • 1620 — Hongoray — Hotogoyt hanlığının vassalı.
  • 1667 — Hongoray — Jungar Hanlığı'nın vassalı.
Hongoray damgası

Hooray – Kırgız yurdunun ikinci bir adlanışıdır. Minusa vadisinin dağlık bozkırlık bölgelerinin coğrafik adıdır. Kırgızların Hongoray etnik-siyasi birliğini ifade eder. 17.yüzyıl Rus belgelerinde Hakas-Minusinsk bölgesine «Kırgız Yeri», «Kırgız Ülkesi» diye yazılmıştır. Şorlar bu bölgeye «Khırgıs-Hooray» diye adlandırmıştır. Abakan'ın yukarı akımındaki Kırgız (Khırgıs-Sug) akarsuyu, güneyden batı Sayanlardaki Kurgusuk (Khırgıs-Sug) akarsuyu çıkmaktadır. Çulum akarsuyu vadisindeki Kurgusun (Khırgıs-Çul) akarsuyu Kırgız adının değişmiş versiyonlarıdır.

  • Altır ulusu:
    • Beltirler,
    • İrgitler,
    • Sagaylar,
    • Sayanlar,
    • Tabangutlar,
    • Çistar
  • Altısar ulus:
    • Ajıg (Açin),
    • Kızıllar,
    • Tumatlar,
    • Şuy.
  • İsar(Ezer) ulus:
    • Izır
    • Hasha
    • Burut
    • Sohhı
    • Çoda
    • Hırım
    • Tastar.
  • Tubın ulus:
    • Alaham
    • Alıt,
    • Baykotov,
    • Bohtin,
    • Bugus,
    • Koyballar veya Taş-Motor,
    • Kol,
    • Kornat,
    • Üşter,
    • Hayton,
    • Yarin.

İsar beyliğinin başkenti Aşağı Erba'dır. (Hakas. Çorba piltiri), Altınsay beyliğinin başkenti ise "Kırgız Ak Taş şehri " (Hakasça: Ah Tas Tura), Tubın beyliğinin merkezi Kuragino (Hakasça: Hurağa-tura), Altır ulusunun merkezi Kotnyakovo (Hakasça: Hırgıstar ağal).

  • Бахрушин, Сергей Владимирович Енисейские киргизы в XVII в. // Научные труды III. Избранные работы по истории Сибири XVI-XVII вв. Ч. 2. История народов Сибири в XVI- XVII вв. М.: Издательство Академии Наук СССР, 1955.
  • Козьмин Николай Николаевич Хакасы: ист.-этногр. и хозяйств. очерк Минусинского края. – Иркутск: Изд. Иркут.секции науч. работников Рабпроса, 1925. – Х, 185 с. - (Краеведческая сер. № 4 / под ред. М.А. Азадовского; вып. V).
  • Чертыков В. К. Хакасия в XVII – начале XVIII века и ее взаимоотношения с Россией и государствами Центральной Азии. (Под ред. Быконя Г. Ф.) Абакан, 2007. 254 с.