Hizmet tasarımı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hizmet tasarımı, bir hizmetin kalitesini ve hizmet sağlayıcı ile kullanıcıları arasındaki etkileşimi geliştirmek için insanları, altyapıyı, iletişim ve malzeme bileşenlerini planlama ve düzenleme faaliyetidir. Hizmet tasarımı, mevcut bir hizmetteki değişiklikleri bilgilendirmenin veya tamamen yeni bir hizmet yaratmanın bir yolu olarak işlev görebilmektedir.[1]

Hizmet tasarım metodolojilerinin amacı, hem kullanıcıların ihtiyaçlarına hem de hizmet sağlayıcıların yetkinlik ve yeteneklerine göre hizmetlerin tasarlanması için en etkili uygulamaları oluşturmaktır. Başarılı bir hizmet tasarımı yöntemi uyarlanırsa, hizmet kullanıcı dostu ve kullanıcılarla ilgili olurken, hizmet sağlayıcı için sürdürülebilir ve rekabetçi olacaktır. Bu amaçla hizmet tasarımı, etnografiden bilgi ve yönetim biliminden etkileşim tasarımına kadar farklı disiplinlerden türetilen yöntem ve araçları kullanılmaktadır. Hizmet tasarımı kavramları ve fikirleri, hizmet süreçlerinde yer alan paydaşların kültür, beceri ve anlayış düzeyine göre farklı temsil teknikleri kullanılarak tipik olarak görsel olarak tasvir edilmektedir.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Introduction to Service Design: What It Is and How It Works". careerfoundry.com (İngilizce). 21 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2022. 
  2. ^ Morelli, Nicola; Tollestrup, Christian (23 Şubat 2009). "New Representation Techniques for Designing in a Systemic Perspective". Nordes, 2 (2007 tarihinde yayınlandı). ISSN 1604-9705. 31 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022. 

Ek okuma[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bechmann, Søren (2010): "Servicedesign", Gyldendal Akademisk.
  • Curedale, Robert Service Design Process & Methods 3rd Edition, Design Community College Inc.,2018.978-1940805368
  • Gaver B., Dunne T., Pacenti E., (1999). "Design: Cultural Probes." Interaction 6(1): 21–29.
  • Hollins, G., Hollins, Bill (1991). Total Design : Managing the design process in the service sector. London, Pitman.
  • Jegou, F. 2009. Co-design Approaches for Early Phases of Augmented Environments. In: LALOU, S. (ed.) Designing User Friendly Augmented Work Environments: From Meeting Rooms to Digital Collaborative Spaces, Computer Supported Cooperative Work. London: Springer.
  • Krucken, L. & Meroni, A. 2006. "Building Stakeholder Networks to Develop and Deliver Product-Service-Systems: Practical Experiences on Elaborating Pro-Active Materials for Communication". Journal of Cleaner Production, vol 14 (17)
  • Løvlie, L., Polaine, A., Reason, B. (2013). Service Design: From Insight to Implementation. New York: Rosenfeld Media. 1-933820-33-0.
  • Moritz, S. (2005). Service Design: Practical access to an evolving field. London.
  • Normann, R. and R. Ramirez (1994). Designing Interactive Strategy. From Value Chain to Value Constellation. New York, John Wiley and Sons.
  • Ramaswamy, R. (1996). Design and management of service processes. Reading, Mass., Addison–Wesley Pub. Co.