Efes Muharebesi (1147)
| Efes Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| İkinci Haçlı Seferi | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Anadolu Selçuklu Devleti | Fransa Krallığı | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Bilinmiyor | VII. Louis | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||
Efes Muharebesi, 24 Aralık 1147 günü İkinci Haçlı Seferi sırasında gerçekleşmiştir. VII. Louis komutasındaki Fransız haçlı ordusu, Efes kentinin hemen dışında Anadolu Selçuklu Devleti tarafından yapılan pusuyu başarılı bir şekilde savuşturmuştur.
Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]
Kral VII. Louis, Fransız ordusunu Avrupa ve Küçük Asya üzerinden Kudüs'e yürütüyordu. Ordu, Küçük Asya sahili boyunca ilerlemeye karar verdi, çünkü Almanya İmparatoru III. Konrad ve ordusunun Dorileon'daki yenilgisi, iç kesimlerde yürümenin çok tehlikeli olduğunu açıkça ortaya koymuştu. Aralık 1147'nin başlarında ordu, Antalya ana limanına ulaşmak için Menderes Vadisi'nden geçmeden[1] önce antik Efes kentinde dinlenmek için durdu.[2] Efes'e vardığında Louis, Bizans İmparatoru I. Manuil'in habercileri tarafından, çevrenin Selçuklu Türkleri tarafından istila edildiğini ve Louis'in ordusunu İmparatorluk kalelerinde konaklamasının şu an için daha akıllıca olacağı yönünde uyarıldı, Louis'in istihbarat veya askeri yardım için yerel Yunan nüfusuna güvenmediği özellikle de göz önünde bulundurulmalıdır. Louis bu tavsiyeyi dinlemeyi reddetti ve ayın sonunda birliklerini Efes'ten dışarı çıkardı.[3]
Muharebe[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkler, Haçlıları Efes'in hemen dışındaki Decervium Vadisi'nde dinlenirken pusuya düşürdüler.[3] Muharebenin detayları azdır, ancak tanık Eudes de Deuil'e göre, haçlıların cesareti Türklerin başarıya ulaşmasını engelledi.[3] Eudes de Deuil ayrıca Müslüman gücün Yunanlar tarafından yönetildiğini iddia eder.[3]
Neticesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Efes Muharebesi, İkinci Haçlı Seferi'nde küçük bir muharebeydi. Ordunun Efes'te dinlendiğini söyleyen Surlu William, orada bir savaş olduğundan bahsetmez bile. Türkler saldırmaya devam ettiler ve Ocak 1148'de Haçlı ordusunu Honaz Dağı'nda yıkıcı bir yenilgiye uğratmayı başardılar.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Özel
- ^ Tyerman 2006, s. 326.
- ^ Surlu William 1943, s. 174.
- ^ a b c d Eudes de Deuil 1948, s. 109.
- Genel
Birincil[değiştir | kaynağı değiştir]
- Eudes de Deuil (1948). De profectione Ludovici VII in Orientem (İngilizce). Berry, V.G. tarafından çevrildi. New York: Norton and Co.
- Surlu William (1943). A History of Deeds Done Beyond the Sea (İngilizce). 2. Babcock, E.A.; Krey, A.C. tarafından çevrildi. Columbia University Press.
İkincil[değiştir | kaynağı değiştir]
- Phillips, Jonathan (2007). The Second Crusade: Extending the frontiers of Christendom (İngilizce). Yale University Press.
- Tyerman, Christopher (2006). God's War: A New History of the Crusades (İngilizce). Penguin.