Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti

Vikipedi, özgür ansiklopedi

ولايت جزائر بحر سفيد‎
Vilâyet-i Cezair-i Bahr-i Sefid

Osmanlı İmparatorluğu Vilayeti

1864–1912
 

 

Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti harita üzerinde
Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti harita üzerinde
Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti (1877)
Merkez Rodos
Tarih
 - Kuruluş 1864
 - Kaldırılış 1912
Yüzölçümü
 - 1885 12.850 km2 (4.961 sq mi)
Nüfus
 - 1885 325.866 
     Yoğunluk 25,4 /km2  (65,7 /sq mi)
Alan Kıbrıs'ı içermez.

Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti, 1864 yılında kurulan Osmanlı Devleti vilayeti.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti 1864 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile kaldırılmış yerine Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti kurulmuştur. Yeni düzenleme ile Biga, Midilli, Sakız, Rodos, Kıbrıs ve İstanköy Sancakları'ndan oluşan vilayetin merkezi bir süre Kale-i Sultaniye (Çanakkale) olmuştur. Daha sonra Biga vilayetten ayrılmıştır. İstanköy ve ardından Limni vilayet merkezi olmuştur. Sakız ile Rodos vilayet merkezi birkaç kez değiştikten sonra merkezi Rodos olmuştur. 1878 yılında Kıbrıs geçici süreliğine İngiltere'ye verilince sancak sayısı dörde inmiştir. Balkan Savaşı'ndan sonra vilayetin büyük bir kısmı Yunanistan'a bırakılmıştır.[1]

Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]

Nüfus
Cezayir-i Bahr-i Sefid
Yıl Nüfus
1900 366.500
Y & G
Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti 1906/1907 nüfusu[2]
Sancak Müslüman Rum Yahudi Yabancı Başka Toplam
Cezayir-i Bahr-i Sefid 13,385 69,099 4,281 95 83 86.943
Midilli 17,964 113,482 41 2,704 72 134.263
Sakız 2,447 98,849 375 1,801 104 103.576
Limni 3,805 35,412 65 156 3 39.441
Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti 37,601 316,842 4,762 4,756 262 364,223

Valiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Vilayette görev yapan valiler şöyledir:[3]

Resimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2002, 251-261.
  2. ^ Karpat, Kemal (1985). Ottoman Population, 1830-1914: Demographic and Social Characteristics. University of Wisconsin Press. ss. 162-163. ISBN 9780299091606. 14 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2013. 
  3. ^ Son Dönem Osmanlı Erkan ve Ricali (1839 - 1922) Prosopografik Rehber, Sinan Kuneralp, ISIS Press, İstanbul, ISBN 9784281181, 1999.