İçeriğe atla

Berlin'in Düşüşü (film)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Berlin'in Düşüşü (film)
Berlin'in Düşüşü
YönetmenMihail Çiaureli
YapımcıViktor Tsirgiladze
Senarist
Oyuncular
MüzikDmitri Şostakoviç
Görüntü yönetmeniLeonid Kosmatov
KurguTatyana Lihaçeva
StüdyoMosfilm
DağıtıcıAmkino
(Amerika Birleşik Devletleri)
Çıkış tarih(ler)i21 Ocak 1950 (1950-01-21) (SSCB)
Süre
  • 167 dakika
    (Orijinal versiyon)
  • 151 dakika
    (1953 sonrası versiyon)
ÜlkeSovyetler Birliği
DilRusça

Berlin'in Düşüşü (Rusça: Падение Берлина), 1950 yapımı Sovyet savaş ve propaganda filmidir. Film, dizi şeklinde ayrılmış iki bölümdür.[1] Yapımcılığını Mosfilm Studio, yönetmenliğini Mihail Çiaureli'nin üstlendiği filmin senaryosunu Pyotr Pavlenko ve bestesini Dmitri Şostakoviç yaptı. İkinci Dünya Savaşı tarihini, olaylarda Sovyet diktatörü Josef Stalin'in (Mihail Gelovani'nin canlandırdığı) oynadığı rolün son derece olumlu bir tasvirine odaklanarak betimleyen film, Stalin'in kişilik kültünün en önemli tezahürlerinden biri olarak kabul edilir ve Sovyet gerçekçiliğinin tanınmış bir örneğidir. De-Stalinization'dan sonra film Doğu Bloku'nda onlarca yıl yasaklanmıştır.

Filmden bir karede: Adolf Hitler ve Eva Braun olarak Vladimir Savelyev ve Marie Nováková

Konusu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bölüm 1

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekingen bir çelik fabrikası işçisi olan Aleksey İvanov, üretim kotasını büyük ölçüde aşar ve Lenin Nişanı almak ve Josef Stalin ile özel bir görüşme yapmak üzere seçilir. Aleksey, idealist öğretmen Nataşa'ya aşık olur ama ona yaklaşmakta güçlük çeker. Lider, bahçesiyle ilgilenen Stalin'le karşılaştığında onun duygularını anlamasına yardım eder ve ona şiirler okumasını söyler. Ardından, ikisi de Stalin'in evinde Sovyet liderliğinin geri kalanıyla bir öğle yemeği yer. Aleksey, Moskova'dan döndükten sonra Nataşa'ya aşkını itiraf eder. İkisi de bir buğday tarlasında gezinirken, kasabaları Sovyetler Birliği'ni işgal eden Almanların saldırısına uğrar.

Aleksey bilincini kaybeder ve komaya girer. Uyandığında Nataşa'nın kayıp olduğu ve Almanların Moskova'nın kapılarında olduğu söylenir. Başkentte Stalin, morali bozuk olan Georgi Jukov'a kuvvetlerini nasıl konuşlandıracağını açıklayarak şehrin savunmasını planlar. Aleksey, Kızıl Ordu için gönüllü olur ve 1941 Ekim Devrim Yürüyüşü'ne ve Moskova Muharebesi'ne katılır. Berlin'de, müttefiklerinin -İspanya, Türkiye, Vatikan, Romanya ve Japonya- onayını aldıktan ve aralarında Nataşa'nın da bulunduğu uzun bir Sovyet köle-işçi sütununu izledikten sonra Adolf Hitler, Moskova'nın düşmediğini duyunca çok kızar. Walther von Brauchitsch'i görevinden alır ve ordunun komutasını Gerd von Rundstedt'e teklif eder; ikincisi, Stalin'in büyük bir lider olduğunu ve Almanya'nın yenilgisinin kesin olduğunu söyleyerek reddeder. Hitler, Stalingrad'a saldırma emri verir. Bu arada Hermann Göring, Almanya'ya gerekli malzemeleri sağlayan İngiliz kapitalist Charles Bedstone ile pazarlık yapar. Stalingrad'daki Sovyet zaferinden sonra Vasili Çuykov, İvanov'a Stalin'in her zaman Kızıl Ordu ile birlikte olduğunu söyler. Hikâye, Stalin ve Batılı Müttefiklerinin savaşın geleceğini tartıştığı Yalta Konferansı'na geçer.

Bölüm 2

[değiştir | kaynağı değiştir]

Stalin, generallerine Berlin'i kimin, kendilerinin mi yoksa Batılı Müttefiklerin mi alacağını sorar. Generaller şehri ele geçireceklerini söylerler. Aleksey'in muhafız birimi Berlin'e doğru ilerlerken, Hitler sinir krizi geçirir ve askerlerinden sonuna kadar savaşmasını ister. Almanlar, Kızıl Ordu gelmeden önce Nataşa'nın tutulduğu toplama kampındaki mahkumları infaz etmeyi planlar, ancak Aleksey'in birimi, mahkumları serbest bırakır. Nataşa bayılır ve onu bulamaz. Hitler, Sovyetler Berlin'e yaklaştıkça umutsuzluğa kapılır ve gerçeklik üzerindeki hakimiyetlerini kaybeder. Hitler, Sovyetler yaklaşırken metro istasyonlarına su basılmasını emreder ve binlerce sivil boğulur. Daha sonra Eva Braun ile evlenir ve intihar eder. General Hans Krebs Hitler'in ölüm haberini Kızıl Ordu'ya iletir ve ateşkes için yalvarır. Stalin, yalnızca koşulsuz teslim olmayı emreder. Aleksey, Zafer Sancağı'nı Mihail Yegorov ve Meliton Kantarya ile birlikte taşıması için seçilir. Tümenleri Reichstag'a saldırır ve üçü Sovyet bayrağını çeker. Almanlar teslim olur ve SSCB'nin dört bir yanından Kızıl Ordu askerleri zaferi kutlar. Stalin'in uçağı Berlin'e iner ve "tüm uluslardan" coşkulu bir kalabalık ile karşılanır, ellerinde kendi resminin olduğu posterler ve çeşitli ulusların bayrakları sallanır. Stalin, dünya barışı çağrısında bulunduğu bir konuşma yapar. Kalabalığın içinde duran Aleksey ve Nataşa birbirlerini tanır ve yeniden bir araya gelirler. Nataşa, Stalin'den kendisini yanağından öpmesine izin vermesini ister ve mahkumlar birçok dilde Stalin'i överken onlar kucaklaşır. Film, Stalin'in herkese barış ve mutluluk dilemesiyle sona erer.

Oyuncular

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapım

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana çekimler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çiaureli, çekimler için Berlin'e yaklaşık 10.000 Sovyet figüranı getirdi ve ayrıca tüneli su basması sahnesinde birçok yerel sakin figüran olarak kullanıldı; Batı Berlin'in Britanya Bölgesi'nde bulunduğu ve çekimleri ağırlıklı olarak Babelsberg Stüdyoları'nda yaptığı için Reichstag'da çalışamadı.[2] Ancak Almanya'nın başkentinde geçen bölümlerin çoğu Baltık bölgesindeki harabe şehirlerde çekildi.[3] Ek olarak, Mosfilm'in stüdyolarında Berlin'in bir kilometrekareden büyük ölçekli bir modeli inşa edildi; bu minyatür model, II. Bölüm'ün sonundaki kentsel savaş sahnelerini yaratmak içindi.[4]

Sovyet Ordusu, Berlin'in Düşüşü'nde gösterilen açık alan savaşlarını yeniden yaratmak için beş tümen, onları destekleyen topçu oluşumları, dört tank taburu, 193 askeri uçak ve 45 ele geçirilmiş Alman tankı sağladı. Çekimler sırasında 1,5 milyon litre yakıt tüketildi.[5]

Berlin'in Düşüşü, Sovyetler Birliği'nde yapılan ilk renkli filmlerden biriydi. Yapımcılar, UFA'nın Neubabelsberg'deki stüdyolarından alınan Agfacolor makaralarını kullandılar.[6]

De-Stalinizasyon

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mart 1953'te Stalin'in ölümü, Doğu Bloku siyasetinde keskin bir dönüşün sinyalini verdi. Berya tutuklandıktan sonra, yeni yöneticiler Çiaureli'ye Moskova'yı terk etmesi talimatını verdi.[7] Berlin'in Düşüşü dolaşımdan çekildi. Sovyet Film İhracat Bürosu'nun gösterimini durdurma yönergesi Temmuz ayında Doğu Almanya'ya ulaştı.[5] 1953 yazında, Aleksey İvanov'un Moskova'da Stalin ve diğer Sovyet liderleriyle yemek yediği sahne, mevcut tüm kopyalardan düzenlendi; yazar Richard Taylor, bunu Berya'nın karakterinin oradaki görünümüne bağladı.[6] 1953 sonrası versiyonda İvanov, Stalin ile tanıştırılır ve ardından Nataşa ile buğday tarlasında gezinirken gösterilir.

Restorasyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

1991'de, Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından, Berlin'in Düşüşü, 48. Venedik Uluslararası Film Festivali sırasında kırk yıl sonra ilk kez halka açık gösterimini yaptı.[3]

1993'te Dušan Makavejev, Gorilla Bathes at Noon adlı resmine filmden görüntüler ekledi.[8]

2003 yılında, film Toulouse'dan bir şirket tarafından nispeten düşük kalitede yeniden düzenlendi. 2007'de Amerikalı grup International Historical Films tarafından yeniden yayınlandı. Mevcut hiçbir sürüm Berya'nın yer aldığı sahneleri içermemektedir, ancak filmin birkaç eski sansürsüz kopyası var gibi görünüyor.[9]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Peter Rollberg (2009). Historical Dictionary of Russian and Soviet Cinema. US: Rowman & Littlefield. ss. 223-224. ISBN 978-0-8108-6072-8. 
  2. ^ non-credited writer (13 Temmuz 1950). "Frau Hitler reicht das Gift" [Mrs. Hitler is Satisfied with the Poison]. spiegel.de (Almanca). Der Spiegel. 24 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2011. 
  3. ^ a b Andreas Kilb (20 Eylül 1991). "Die Meister des Abgesangs" [The Masters of the Swan Song]. zeit.de (Almanca). Die Zeit. 16 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2011. 
  4. ^ "Iskusstvo kino, Issues 9–12". Iskusstvo Kino. State Committee of Cinematographylishers: 79. 1996. ISSN 0021-1788. 11 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2011. 
  5. ^ a b Thomas Lindenberger, (Ed.) (2006). Massenmedien im Kalten Krieg: Akteure, Bilder, Resonanzen. Böhlau Verlag. ss. 83-90. ISBN 978-3-412-23105-7. 
  6. ^ a b Richard Taylor (1999). Film propaganda: Soviet Russia and Nazi Germany. I.B. Tauris. ss. 99-127. ISBN 978-1-86064-167-1. 
  7. ^ Nikita Sergeevich Khrushchev; Sergei Khrushchev (2004). Memoirs of Nikita Khrushchev, Volume 2. Brown University. ss. 41-42. ISBN 978-0-271-02861-3.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ Holden, Stephen (29 Mart 1995). "Film Festival Review; A Russian Expatriate Adrift in Berlin". The New York Times. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2011. 
  9. ^ Richard Taylor (2007). "Mikheil Chiaureli: The Fall of Berlin (Padenie Berlina, two parts, 1949)". kinokultura.ru. 30 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2011. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Berlin%27in_Düşüşü_(film)&oldid=33525856" sayfasından alınmıştır