Hermann Staudinger

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hermann Staudinger
Hermann Staudinger, 1935
Doğum23 Mart 1881
Worms, Alman İmparatorluğu
Ölüm8 Eylül 1965 (84 yaşında)
Freiburg, Batı Almanya
MilliyetAlman
EğitimHalle Üniversitesi
Ödüller Nobel Kimya Ödülü (1953)
Kariyeri
DalıKimya
Çalıştığı kurumlarStrasbourg Üniversitesi
Karlsruhe Teknoloji Enstitüsü
ETH Zürih
Freiburg Üniversitesi
Doktora
danışmanı		Daniel Vorländer
Doktora öğrencileriLeopold Ružička

Hermann Staudinger (d. 23 Mart 1881 - ö. 8 Eylül 1965), plastiklerle ilgili çalışmaları sebebiyle 1953 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü almış olan Alman kimyager.

1903 yılında Halle Üniversitesi'nde doktorasını tamamladı. 1926 yılında Freiburg Üniversitesi'nde profesör oldu. 1940 ve 1951 yılları arasında pek çok araştırma ve çalışmalarda bulundu.

Staudinger, küçük moleküllerin küçük bir yığışmayla değil, kimyasal etkileşimler sonucunda zincir yapısında uzun moleküller oluşturduğunu gösterdi.

Mirası[değiştir | kaynağı değiştir]

Staudinger'in “Makromoleküle” olarak adlandırdığı yüksek moleküler ağırlıklı bileşiklerin doğasına ilişkin çığır açan açıklama, polimer kimyası alanının doğuşunun yolunu açtı.[1] Staudinger, bunun öneminin tam olarak farkına varılmadan bilim için potansiyelini çok önceden görmüştü. Staudinger 1936'da, "Sentetik yüksek-moleküler ürünlerden yapay elyaflar hazırlamanın bir yolunun er ya da geç keşfedileceği ihtimal dışı değil, çünkü doğal elyafların mukavemeti ve esnekliği yalnızca makro-moleküler yapılarına bağlıdır - yani, uzun iplik şeklindeki moleküllerinde." demişti.[2] Staudinger 1940'ta ilk polimer kimyası dergisini kurdu[3] ve 1953'te "makromoleküler kimya alanındaki keşifleri" nedeniyle Nobel Kimya Ödülü'nü aldı.[4] 1999'da Amerikan Kimya Derneği ve Gesellschaft Deutscher Chemiker Staudinger'in çalışmasını Uluslararası Tarihi Kimyasal Dönüm Noktası olarak belirledi.[5] Öncü araştırması, mühendislerin daha hafif ve daha dayanıklı yapılar geliştirmelerine yardımcı olurken, tüketici ürünlerini daha uygun fiyatlı, çekici ve keyifli hale getiren sayısız plastik, tekstil ve diğer polimerik malzemeleri dünyaya sağladı.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Staudinger, H. (1933). "Viscosity investigations for the examination of the constitution of natural products of high molecular weight and of rubber and cellulose". Trans. Faraday Soc. 29 (140): 18-32. doi:10.1039/tf9332900018. 
  2. ^ Staudinger, H.; Heuer, W.; Husemann, E.; Rabinovitch, I. J. (1936). "The insoluble polystyrene". Trans. Faraday Soc. 32: 323-335. doi:10.1039/tf9363200323. 
  3. ^ Meisel, I.; Mülhaupt, R. (2003). "The 60th Anniversary of the First Polymer Journal ("Die Makromolekulare Chemie"): Moving to New Horizons". Macromolecular Chemistry and Physics. 204 (2): 199. doi:10.1002/macp.200290078. 
  4. ^ The Nobel Prize in Chemistry 1953 4 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (accessed Mar 2006).
  5. ^ "Hermann Staudinger and the Foundation of Polymer Science". International Historic Chemical Landmarks. American Chemical Society. 1 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2018. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Hermann_Staudinger&oldid=31022823" sayfasından alınmıştır