Estonya Bağımsızlık Savaşı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Estonya Bağımsızlık Savaşı
Tarih28 Kasım 1918 - 2 Şubat 1920
Bölge
Sonuç Barış sağlandı.
Taraflar
Estonya, Fin, Danimarka ve İskoç gönüllüler
Rusya Taraf değiştirmiş Ruslar
Birleşik Krallık Birleşik Krallık
Rusya SFSC Almanya Almanya (Weimar Cumhuriyeti)
Güçler
74,500 (Estonya Ordusu), yaklaşık 4000 Fin gönüllü, Beyaz Rusyalılar, 200-400 İskoç ve Danimarkalı gönüllü 160.000+ 9500
Kayıplar
5,600 öldü
15,000 yaralandı
667 esir edildi
Bilinmiyor Bilinmiyor

Estonya Bağımsızlık Savaşı, Rus kontrolünde bulunan Estonya'nın, 28 Kasım 1917'de bağımsızlığını ilan ederek Sovyetlere karşı ayaklanıp başlattığı savaş. Bu ayaklanmanın üzerine Sovyetler ülkeye ordu gönderdi. Sovyetlerin Estonya'yı ilhak etmemesi için Almanlar Estonya'yı desteklediler. Alman savunması altındaki Estonya, 24 Şubat 1918'de resmi olarak bağımsız oldu ve Brest-Litovsk Antlaşmasına göre Almanya, Sovyetlerin Baltık devletlerinden[1] vazgeçmesini sağladı.

Ancak Almanya I. Dünya Savaşı'ndan mağlup ayrılınca Rusya anlaşmayı feshetti ve Sovyet güçleri, Estonya'yı tekrar işgal ettiler. Ruslar burada Estonya'lı milliyetçilerin büyük bir direnişiyle karşılaştılar, çünkü Estonyalılar Baltık denizindeki bir İngiliz Filosu tarafından destekleniyorlardı. Ancak Ocak 1919'da bağımsızlık yanlıları ülkeden atıldılar.

Nikolay Yudeniç önderliğinde daha sonra kurulan Bolşevik karşıtı ordu, Ekim 1919'da Petrograd'ı ele geçirmek için Rusya'ya doğru ilerlemeye başladı. Bu ilerleyiş oldukça cesurca bir hamleydi. Bunun üzerine Troçki zor durumda karma bir ordu[2] kurdu ve Yudeniç'e karşılık verdi. Zorlu çatışmalardan sonra Yudeniç mağlup edildi fakat imzalanan Tartu Anlaşması ile geçici bir bağımsızlık kazandılar.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Estonya, Litvanya ve Letonya gibi
  2. ^ İşçiler ve eski askerlerden oluştuğu için ismi "karma"

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]