Me (mitoloji)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Me, Sümerlerde tanrıların kanunlarına verilen isimdir. Me, genelde her kozmik varlığa ve kültürel görüngüye, onu yaratan ilah tarafından hazırlanmış planlar uyarınca, sonsuza kadar işlemesi amacıyla atanan bir kurallar ve düzenlemeler dizisini ifade ediyordu. İslam inancında kabul edilen (inanılan) Levhi Mahfuz ile aynı manaya gelmektedir.[kaynak belirtilmeli] Bu kanunların 100 tane olduğu söylenir.

Mitoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Enki, Me olarak anılan kutsal güçlerin/yasaların/kanunların koruyucusuydu. İnanna'nın Enki'den Me yasalarını alması mevzusu şöyledir:

Akıllı ve hırslı bir tanrıça İnanna, tanrıların en akıllısı ve en kurnazı olan Enki'nin elinden, hangi tanrının eline geçerse ona saygınlık kazandıracak olan "Me Yasaları"nı almaya karar verir. İktidarını sağlamlaştırmak, yetkilerini genişletmek ve erkek egemen anlayışa karşı hakimiyetini korumak için çareler aramaktadır kendisine. Ve Enki'nin ülkesine gitmeye karar verir. Fakat bu öyle kolay olmayacaktır. Tüm hazırlıklarını tamamlar, Enki'nin ülkesine gider. Tüm çekiciliğini kullanır ve sonunda Enki'nin huzuruna kabul edilir. Büyük bir sofra kurulur ana tanrıça için. İnanna bol bol şarap içirir tanrılar tanrısı Enki'ye ve onu sarhoş eder. Enki uyandığında iş işten geçmiştir; tanrıça çoktan yola koyulmuştur bile. Tanrının öfkesi ve İnanna'nın peşine saldığı yaratıkların çabası boşunadır artık. Kadının fendi tanrıyı yenmiştir. Destana göre; Enki'nin dudaklarından şu dizeler dökülür İnanna'nın zekası karşısında:

Kudretim adına, kudretim adına
Kutsal İnanna'ya,
kızıma armağan edeceğim
Efendiliği, tanrılığı,
yüce ve sonsuz tacı, krallık tahtını.
Kutsal İnanna aldı onları.
Kudretim adına, kudretim adına,
kutsal İnanna'ya,
kızıma armağan edeceğim
Yüce saltanatı, asayı,
yüce tahtı, çobanlığı, krallığı

Kutsal İnanna aldı onları.

İmkânsızı başarmıştır tanrıça; iktidarı için, halkı için... Tanrının elinden aldığı "Me Yasaları"nı kendi ülkesine, Uruk'a götürür ve bu kutsal yasaları gökten halkının üzerine yağdırır. Bu betimleme, Musa'ya gökten indiği söylenen On İki Emir Yasaları'nın ilk kaynağıdır belki de.[kaynak belirtilmeli]