McLaren M23
| McLaren M23 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Emerson Fittipaldi, McLaren M23'te 1974 Britanya Grand Prix'inde. | |||||||||
| Kategori | Formula One | ||||||||
| Üretici | McLaren Racing | ||||||||
| Tasarımcı(lar) | Gordon Coppuck John Barnard Ray Stokoe | ||||||||
| Selefi | M19C | ||||||||
| Halefi | M26 | ||||||||
| Teknik özellikleri[1] | |||||||||
| Şasi | Alüminyum Monokok. | ||||||||
| Süspansiyon (ön) | Çift salıncaklı süspansiyon, dahili coilover amortisörler | ||||||||
| Süspansiyon (arka) | Çift salıncaklı süspansiyon. | ||||||||
| Aks izi | 62 in (157 cm) | ||||||||
| Dingil mesafesi | 101 in (257 cm) | ||||||||
| Motor | Ford-Cosworth DFV 2.993 cc (182,6 cu in) 90° V8, Doğal emişli motor, Arka orta motor, arkadan çekişli düzen | ||||||||
| Şanzıman | Hewland FG400 5/6-speed Manuel şanzıman. - | ||||||||
| Güç | 465 hp (347 kW) @ 10,800 rpm[2] 280 lb·ft (380 N·m) tork | ||||||||
| Ağırlık | 575 kg (1.268 lb) | ||||||||
| Lastik | G | ||||||||
| Müsabaka tarihçesi | |||||||||
| Kayda değer katılımlar | Yardley Team McLaren Marlboro Team Texaco Marlboro Team McLaren | ||||||||
| Kayda değer sürücüler |  Denny Hulme Peter Revson Jochen Mass Mike Hailwood Emerson Fittipaldi James Hunt | ||||||||
| İlk galibiyet | 1973 Güney Afrika Grand Prix | ||||||||
| |||||||||
| Üreticiler Şampiyonası | 1 (1974) | ||||||||
| Sürücüler Şampiyonası | 2 (1974: Fittipaldi; 1976: Hunt) | ||||||||
| Dikkat! Aksi belirtilmedikçe, bütün veriler Formula 1 Dünya Şampiyonası Grand Prix verilerini işaret eder. | |||||||||
McLaren M23, John Barnard'ın katkısıyla Gordon Coppuck tarafından tasarlanan ve McLaren ekibi tarafından yapılmış bir Formula 1 yarış arabasıdır. McLaren M16 Indianapolis 500 arabasının geliştirilmiş halidir. Araçta, Nicholson-McLaren Engines tarafından hazırlanan bir Ford Cosworth DFV motoru kullanılmıştır. Bu sayede, DFV'nin beygir gücü çıkışı yaklaşık 490 bhp'a çıkarılmıştır.
Seri numaraları 1 ila 12 ve 14 olan toplam 13 adet şasi üretildi. Şanssızlık olarak görüldüğü için 13 numaralı şasi yapılmadı.[3]
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
1973[değiştir | kaynağı değiştir]
M19, geliştirme ömrünün sonuna gelmişti ve en son nesil Formula 1 arabalarına ve deforme olabilen çarpışma koruma yapılarına ilişkin düzenlemelere ayak uydurmak için yeni bir tasarıma ihtiyaç vardı.[4] M16 Indycar'dan ilham alan ve M19'un arka süspansiyon tasarımını kullanan yeni M23, 1973 sezonu için tanıtıldı ve ilk sürüşünde Denny Hulme ile pol pozisyonu kazandı. Hulme ve Peter Revson o sezon üç galibiyet alırken, çaylak Jody Scheckter neredeyse dördüncü bir galibiyeti getiriyordu. Scheckter, 1973 Britanya Grand Prix'sinde M23'üyle yarış grubunun önünde döndüğünde, Formula 1'in gördüğü en büyük kazalardan birine neden olmuştu.[5]
1974[değiştir | kaynağı değiştir]
Emerson Fittipaldi, McLaren'e 1974 Lotus'tan katıldı. Lotus 72 hakkındaki bilgisi, McLaren'in M23'ü geliştirmesine yardımcı oldu ve o sezon Fittipaldi, McLaren'e, Ferrari, Tyrrell ve Lotus'u dört galibiyetle yenerek ilk Sürücüler ve Markalar Dünya Şampiyonluğunu kazandırdı.
Sezon, Marlboro'nun 1996 yılına kadar devam edecek olan takımın isim sponsoru olduğunu gördü. Fittipaldi, arabayı geliştirmek için çalıştı; daha geniş bir iz ve daha uzun dingil mesafesi benimsendi.[6] Gözden geçirilmiş M23, yeniden tasarlanmış gövdeye, kanatlara ve aerodinamiklere sahipti ve aynı yıl içinde tanıtıldı.[7]
Fittipaldi üç galibiyet alırken, Hulme yakın takipte olduğu bir sezonda bir galibiyet kazandı.
1975[değiştir | kaynağı değiştir]
1975'te araç üzerinde yapılan geliştirmeler - o zamanlar için bir yenilik olan 6 vitesli şanzıman da dahil olmak üzere - Fittipaldi'nin sürücüler şampiyonasında Ferrari'nin 312T şasisinden yararlanan Niki Lauda'nın ardından ikinci olmasını ve McLaren'in markalar şampiyonasında Ferrari ve Braham'ın ardından[8] üçüncü olmasını sağladı.
Ekip, arka tekerleklerin önünde aerodinamik iticiler, farklı burun profilleri ve yağ soğutucularını barındıran arka tekerleklerin önünde uzatılmış kaporta dahil olmak üzere farklı kaporta stilleri denedi.[9]
Ayrıca, ilk kez Lotus 78'de düzgün bir şekilde görülen yer efekti teknolojisinin öncüsü olan, arabanın alt tarafını yarış pistine kapatan yana monte edilmiş etekler de bir görünüm oluşturuyordu.[10] Bu değişikliklerin çoğu M23 ve halefi McLaren M26 için de uyarlandı.
1976[değiştir | kaynağı değiştir]
1975'in sonunda Fittipaldi, erkek kardeşinin Copersucar sponsorluğundaki Fittipaldi Otomotiv ekibine katılmak için ekipten ayrıldı. Onun yerini, M23'ün son modeli, M23D ile dramatik ve tartışmalı bir 1976 sezonunu kazanan James Hunt aldı.
İspanya Grand Prix'si için motorların üzerindeki uzun hava kutularını yasaklayan yeni düzenlemeler getirilmişti. Sonuç olarak M23, devrilme çubuğunun her iki yanında ortaya monte edilmiş hava kepçelerine sahipti. Yağ soğutucuları, arka tekerleklerin önünde yer alacak şekilde yeniden konumlandırıldı.[11]
James Hunt, dünya şampiyonluğu yolunda altı yarış kazandı.[12]
1977[değiştir | kaynağı değiştir]
M26, gelecek olarak görülüyordu ve geliştirme, 1976'nın sonunda M23'te sona ermişti. Bununla birlikte, yeni araba sorun çıkardığında, Hunt ve Jochen Mass, 1977 sezonunun başlarında hala M23'e güveniyorlardı. Araba artık dört yaşında olmasına rağmen hala oldukça rekabetçiydi, birkaç pol pozisyonu aldı ve podyum gördü.[13]
Gilles Villeneuve, Grand Prix'deki ilk çıkışını 1977 Britanya Grand Prix'sinde bir M23 ile yaptı.[14]
M23 hiçbir zaman teknik olarak en gelişmiş F1 arabası olmadı, ancak sağlam hazırlık ve sürekli geliştirme, ömrü boyunca 16 Grand Prix, iki sürücü ve bir markalar dünya şampiyonluğu kazanmasına yardımcı oldu.[15]
M23 ayrıca Formula 5000 yarışlarında kullanılmak üzere modifiye edildi. Avustralyalı sürücü John McCormack, 1977 Avustralya Sürücüler Şampiyonasını kazanmak için bir Rover V8 motoru ile çalışan bir M23 kullandı. McCormack ayrıca M23'ünü 1978 Avustralya Grand Prix'sinde pol pozisyonunu aldı.[16]
Formula 1 Dünya Şampiyonası sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]
(anahtar ) (kalın yazılan sonuçlar pol pozisyonunu gösterir; italik olan sonuçlar en hızlı turu gösterir)
| Yıl | Takım | Şasi | Lastik | Pilotlar | No. | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | Puan | WCC |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1973 | Yardley Team McLaren | Ford Cosworth DFV 3.0 V8 |
G | ARG | BRA | RSA | ESP | BEL | MON | SWE | FRA | GBR | NED | GER | AUT | ITA | CAN | USA | 58* | 3. | ||||
| Denny Hulme | 5 | 6 | 7 | 6 | 1 | 8 | 3 | Ret | 12 | 8 | 15 | 13 | 4 | |||||||||||
| Peter Revson | 4 | Ret | 5 | 7 | 1 | 4 | 9 | Ret | 3 | 1 | 5 | |||||||||||||
| Jody Scheckter | Ret | DNS | Ret | Ret | ||||||||||||||||||||
| Jacky Ickx | 3 | |||||||||||||||||||||||
| 1974 | Marlboro Team Texaco | Ford Cosworth DFV 3.0 V8 |
G | ARG | BRA | RSA | ESP | BEL | MON | SWE | NED | FRA | GBR | GER | AUT | ITA | CAN | USA | 73 (75) | 1. | ||||
| Emerson Fittipaldi | 5 | 10 | 1 | 7 | 3 | 1 | 5 | 4 | 3 | Ret | 2 | Ret | Ret | 2 | 1 | 4 | ||||||||
| Denny Hulme | 6 | 1 | 12 | 9 | 6 | 6 | Ret | Ret | Ret | 6 | 7 | DSQ | 2 | 6 | 6 | Ret | ||||||||
| Yardley Team McLaren | Mike Hailwood | 33 | 4 | 5 | 3 | 9 | 7 | Ret | Ret | 4 | 7 | Ret | 15 | |||||||||||
| David Hobbs | 7 | 9 | ||||||||||||||||||||||
| Jochen Mass | 16 | 7 | ||||||||||||||||||||||
| Scribante Lucky Strike Racing | Dave Charlton | 23 | 19 | |||||||||||||||||||||
| 1975 | Marlboro Team McLaren | Ford Cosworth DFV 3.0 V8 |
G | ARG | BRA | RSA | ESP | MON | BEL | SWE | NED | FRA | GBR | GER | AUT | ITA | USA | 53 | 3. | |||||
| Emerson Fittipaldi | 1 | 1 | 2 | Ret | DNS | 2 | 7 | 8 | Ret | 4 | 1 | Ret | 9 | 2 | 2 | |||||||||
| Jochen Mass | 2 | 14 | 3 | 6 | 1 | 6 | Ret | Ret | Ret | 3 | 7 | Ret | 4 | Ret | 3 | |||||||||
| Lucky Strike Racing | Dave Charlton | 31 | 14 | |||||||||||||||||||||
| 1976 | Marlboro Team McLaren | Ford Cosworth DFV 3.0 V8 |
G | BRA | RSA | USW | ESP | BEL | MON | SWE | FRA | GBR | GER | AUT | NED | ITA | CAN | USA | JPN | 74 (75) | 2. | |||
| James Hunt | 11 | Ret | 2 | Ret | 1 | Ret | Ret | 5 | 1 | DSQ | 1 | 4 | 1 | Ret | 1 | 1 | 3 | |||||||
| Jochen Mass | 12 | 6 | 3 | 5 | Ret | 6 | 5 | 11 | 15 | Ret | 3 | 7 | Ret | 5 | 4 | Ret | ||||||||
| 1977 | Marlboro Team McLaren | Ford Cosworth DFV 3.0 V8 |
G | ARG | BRA | RSA | USW | ESP | MON | BEL | SWE | FRA | GBR | GER | AUT | NED | ITA | USA | CAN | JPN | 60* | 3. | ||
| James Hunt | 1 | Ret | 2 | 4 | 7 | Ret | ||||||||||||||||||
| Jochen Mass | 2 | Ret | Ret | 5 | Ret | 4 | 4 | Ret | 2 | 9 | ||||||||||||||
| Bruno Giacomelli | 14 | Ret | ||||||||||||||||||||||
| Gilles Villeneuve | 40 | 11 | ||||||||||||||||||||||
| Iberia Airlines | Emilio de Villota | 36 | 13 | DNQ | DNQ | DNQ | DNQ | 17 | DNQ | |||||||||||||||
| Chesterfield Racing | Brett Lunger | 30 | DNS | 11 | DNQ | 13 | Ret | 10 | 9 | Ret | 10 | 11 | ||||||||||||
| 1978 | Liggett Group/ B&S Fabrications |
Ford Cosworth DFV 3.0 V8 | G | ARG | BRA | RSA | USW | MON | BEL | ESP | SWE | FRA | GBR | GER | AUT | NED | ITA | USA | CAN | 15 | 8. | |||
| Brett Lunger | 30 | 13 | Ret | 11 | DNQ | |||||||||||||||||||
| Nelson Piquet | 29 | Ret | Ret | 9 | ||||||||||||||||||||
| Centro Aseguredor F1 | Emilio de Villota | 28 | DNQ | |||||||||||||||||||||
| Melchester Racing | Tony Trimmer | 40 | DNQ |
- 1973 M19A ve M19C kullanılarak elde edilen 12 puan
- 1977 M26 kullanılarak 39 puan kazanıldı
- 1978 tüm puanlar McLaren M26 kullanılarak elde edildi
Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]
- F1 Racing dergisi, Ocak 2001
- Motor Sporları (dergi), Ağustos 2002
- ^ "McLaren M23 Cosworth". Ultimatecarpage.com. 24 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2010.
- ^ "Engine Ford Cosworth • STATS F1". 3 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ n.d. (March 2019). "McLaren M23". Motor Sport. United Kingdom: Motor Sport Magazine Limited.
- ^ "1972 McLaren M19-C - Mathews Collection". 25 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Phil Mauger's ex-Denny Hulme 1973 McLaren M23 Formula One Racecar, Serial No. M23/1, Number 7". 15 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "McLaren M23". 2 Şubat 2009. 16 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Grand Prix Cars - McLaren M23". www.grandprixhistory.org. 2 Şubat 2009. 23 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019.
- ^ "Top Gear's coolest racing cars: McLaren M23". 14 Haziran 2016. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "McLaren M23/9". 24 Aralık 2010. 18 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Learning new tricks". 2 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "How McLaren and Ferrari went to war with the rules in '76". 3 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "1973 - 1977 McLaren M23 Cosworth - Images, Specifications and Information". Ultimatecarpage.com. 24 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "McLaren Racing - Heritage - M23". www.mclaren.com. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019.
- ^ "When Gilles Villeneuve contested his first Grand Prix with McLaren in 1977". 30 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "F1: 7 things to know about the McLaren M23". auto123.com. 9 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019.
- ^ Klopfer, Wolfgang (13 Aralık 2005). Formula 5000 in New Zealand & Australia: Race by Race. BoD – Books on Demand. ISBN 9783833431012. 25 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2023.
