Hüsnü Arkan
Hüsnü Arkan | |
|---|---|
 20. Metin Göktepe Gazetecilik Ödülleri'nde sahnede | |
| Doğum |
1958 Kınık, İzmir |
| Milliyet | Türk |
| Meslek | söz yazarı, besteci ve yazar |
| Tanınma nedeni | Ezginin Günlüğü grubunun eski vokalistidir |
Hüsnü Arkan (d. 1958, Kınık, İzmir), Türk söz yazarı, besteci, yazar ve Ezginin Günlüğü grubunun eski vokalistidir.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
1958 yılında İzmir’in Kınık ilçesinde doğdu. 1975 yılında Bergama Lisesi'nden mezun oldu. Ankara Devlet Mühendislik ve Mimarlık Yüksek Okulunda üç yıl mimarlık okuduktan sonra Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu.
1985’te, kesinleşen cezası nedeniyle yurt dışına çıktı. Bir yıl Atina’da, beş yıl Hollanda’da ve iki yıl Köln’de yaşadı. 1987 yılında Amsterdam’da; arkadaşlarıyla Hezarfen adlı müzik grubunu kurup Avrupa’nın birçok kentinde kendi şarkılarını seslendirdi. 1991’de, Şanar Yurdatapan’ın düzenlemeleriyle; "Bir Yalnızlık Ezgisi" isimli ilk solo albümünü çıkardı. Kendi şarkılarından oluşan bu albümde, şarkı sözlerinin yanı sıra, Nâzım Hikmet, Can Yücel, Ülkü Tamer, Muzaffer Erdost ve Louis Aragon’un dizelerine de yer verdi.
1993 yılında Türkiye'ye dönen Hüsnü Arkan; Emin İgüs'ten sonra 1993'te İstavrit albümüyle vokalist, söz yazarı ve besteci olarak Ezginin Günlüğü'ne katıldı. Nadir Göktürk ile birlikte 1993'ten bu yana çıkan Ezginin Günlüğü albümlerinin mimarlarından oldu. Grubun on bir albümüne şarkıları ve sesiyle katkıda bulundu.
2010 yılında Ezginin Günlüğü grubundan ayrıldı. Ardından 13 Ocak 2011'de Solo isimli ikinci albümünü, 4 Mart 2013'te Yalnız Değiliz isimli üçüncü albümünü ve 19 Ekim 2015 tarihinde Kırık Hava isimli dördüncü solo albümü yayımlanmıştır. Albümleri haricinde Beş Mayıs (2011), Tutuşsun (2017, Konuk: Erkan Oğur), Cam Güzelleri (2019), Fikrim Yok (2019, Konuk: Erkan Oğur), Hatırla (2019), Güvercin (2019, Konuk: Kardeş Türküler) ve Eyvallah (2020, Konuk: Zuhal Olcay) isimli tekli çalışmalarda yapmıştır.[1]
Müzik yanında edebiyat çalışmalarını da sürdüren Hüsnü Arkan’ın ilk romanı Ölü Kelebeklerin Dansı 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1998 yılında yayımlandı. Bu kitabı Menekşeler Atlar Oburlar 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2001), Uzun Bir Yolculuğun Bittiği Yer 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2005), Hiçe Doğru 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Şiir, 2005), Uyku 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2008), Mino’nun Siyah Gülü 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2011) izledi. 2014’te yayımlanan Hırsız ve Burjuva 15 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. adlı romanıyla 44. Orhan Kemal Roman Armağanı’nı kazandı ve aynı yıl son şiir kitabı Naş 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. yayımlandı. Son olarak Gülhisarlı Terziler 15 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2017) isimli romanı yayımlandı.[1]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "Hüsnü Arkan Resmi Web Sitesi". 2 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Resmî site
- Discogs'ta Hüsnü Arkan diskografisi
