Antakyalı İgnatius

Antakyalı İgnatius
İman Şehidi
Doğum	35 Suriye
Ölüm	110-115 Roma
Yortu	17 Ekim (Batı Kilisesi) - 20 Aralık (Doğu Kilisesi)

Antakyalı İgnatius (Suriye, 35 - Roma, 110-115), Antakya piskoposu. Trajan'ın yönetimi (İs 98-117) sırasında Roma'da şehit düşmüştür. İkinci yüzyıl Hristiyanları arasında önemli bir yere sahip olup, saygın ve itibarlı bir kişiliğe sahipti.

Düşünceleri

Kurtuluş Üzerine

İgnatius’a göre Tanrı daima, insanın düşüşünden beri, insanlığı ve dünyayı şeytanın despotizminden kurtarmak istemiştir. Bu amaçla Tanrı peygamberler aracılığıyla insanlığı Yahudilik ile kurtuluşuna hazırlamış, nihayetinde de Mesih ile kurtuluşu anlamalarını sağlamıştır. İgnatius İsa Mesih'in insan bedenine sahip olma ve kurtuluşla ilgili sırlara, 2. yüzyılda yaşamış olan tüm yazarlardan daha iyi açıklık getirmiştir.

Mesih Üzerine

İgnatius’un mektuplarında Pavlus’un ‘Tanrı ile birliktelik’ ve Yuhanna’nın ‘Mesih’te yaşam’ fikirleri bulunmaktadır. O’na göre Mesih’in tanrısallığı, Hristiyanların ruhunda bir tapınaktaki gibi bulunmaktadır. Dolayısıyla bir Hristiyan, Mesih-taşıyıcıdır. Aynı zamanda gerçek bir Hristiyan, Mesih ile hem bedenen hem de ruhen birleşmiş olan kişidir. Hristiyanlar ancak episkoposları ile birlikte ve kutsal ayine katılarak Mesih ile bir olabilirler.

Mesih’in örnek alınması fikri İgnatius’un mistisizminin merkezidir. Filipililere mektubunda yazdığı gibi “Mesih’in yaptığını yapın, O da Baba’nın yaptığını yapmıştır (Filipili 7:2). İgnatius’un aklında Mesih’e benzemek sade O’nun öğretilerini bilmekle kalmaz, O’nun acıları ve ölümü ile yüzleşmek ile mümkündür. Şehitliğe olan heves ve arzusu, bu Mesih’e benzeme anlayışından doğmuştur. O, şehitliği Mesih’in örnek alınmasının mükemmel şekli olarak görmüştür. Mesih’in gerçek takipçisi, O’nun için canını vermeye hazır olandır.

Kilise Üzerine

İgnatius'un şehitliği - İkona - Apakass - 17. yüzyıl

İgnatius mektuplarında özellikle Hristiyanların Episkoposlar'a itaat etmeleri gerektiğini söyler ve nedenleri üzerinde titizlikle durur. Roma'daki Hristiyanlara şöyle yazar: "Episkoposlar topluluğu, Tanrı'nın temsilcilerinden başka birisi değildirler." Efeslilere, "Dolayısıyla, Episkoposları Rabbin bu dünyadaki varlığı, temsilcisi gibi görmeniz gerektiği apaçık ortadadır."

Efkaristiya Üzerine

Fark ediyoruz ki İgnatius, Rabbin Sofrasına dair teolojik bir kavram inşa etmiştir: Kutsal Efkaristiya veya Komünyon töreni, kurtuluş sürecinin önemli bir unsurunu oluşturuyordu. Magnesia yani Manisa'lı Hristiyanlara şöyle yazar: "Kişi nasıl kurutulur ve İsa Mesih'le nasıl ebediyen yaşar? Ölümsüzlüğün ilacı olan ekmeği bölerek." İgnatius Efkaristiya'yı açıkça bir sakrament (gizem) olarak görüyordu. Sakrament, katılımcıda dönüşüm yaratan lütuf demektir.

Mektupları

İgnatius Roma'da ölümünü beklediği günlerde toplamda yedi mektup kaleme almıştır. Efes, Magnesia (Manisa), Tralleis (Aydın), Filadelfiya (Alaşehir) ve İzmir'deki kiliselere, İzmir Episkoposu olan arkadaşı Polikarp'a ve Roma'daki kiliseye mektuplar yazarak, imanı uğruna acılara sevinçle göğüs gerdiğini, her zorluğun üstesinden geldiğini ve iman şehitliği için hazır olduğunu vurgulamıştır.

Mektuplarının içeriği

• İgnatius yazılarında İsa Mesih'in insan bedenine sahip olma ve kurtuluşla ilgili sırlara, 2. yüzyılda yaşamış olan tüm yazarlardan daha iyi açıklık getirmiştir.
• İgnatius ayrıca sapkın bir akım olan gnostisizmi de kınamıştır.