6 Hebe
 Avrupa Güney Rasathanesi Very Large Telescope tarafından görüntülenen Hebe | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Karl Ludwig Hencke |
| Keşif tarihi | 1 Temmuz 1847 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (6) Hebe |
Adın kaynağı | Hēbē |
Alternatif adlandırma | A847 NA; 1847 JB |
| Asteroit kuşağı | |
| Sıfatlar | Hebean |
| Sembol | .svg){kind=small} |
| Yörünge özellikleri | |
| Günöte | 2,914 AU (435.996 Gm) |
| Günberi | 1,937 AU (289,705 Gm) |
| 2,426 AU (362,851 Gm) | |
| Dış merkezlik | 0,202 |
| 3,78 a (1379,756 g) | |
Ortalama yörünge hızı | 18,93 km/s |
| 247,947° | |
| Eğiklik | 14,751° |
| 138,752° | |
| 239,492° | |
| Tam yörünge öğeleri[1] | |
Tam ana eksen | 2,4252710 AU |
Tam dış merkezlik | 0,1584864 |
Tam eğiklik | 14,3511092° |
Tam ortalama devinim | 95.303184 derece / yıl |
Tam yörünge süresi | 3,77742 yıl (1.379,702 g) |
Perihelyon devinimi | 31,568209 yay saniye / yıl |
Çıkış düğümü devinimi | −41,829042 yay saniye / yıl |
| Fiziksel özellikler | |
| S | |
| 7,5[2] ila 11,50 | |
| 5,71 | |
| 0,26" ila 0,065" | |
| Boyutlar | c/a = 0,75±0,04[3] 205 km × 185 km × 170 km[4][5][6] |
Ortalama çap | 195±3 km[3] 186 km[4] |
| Kütle | (12,4±2,4)×1018 kg[3] (12,7±1,3)×1018 kg[7] |
Ortalama yoğunluk | 3,18±0,64 g/cm3[3] 3,77±0,43 g/cm3[7] |
Ekvatoral yerçekimi | ~0,087 m/s2 |
Ekvatoral kurtulma hızı | ~0,13 km/s (468 km/sa) |
| 0,3031 g[8] | |
Ekvatoral dönme hızı | 22,4 m/s[9] |
| 0,268[3] 0,268[5] | |
| Sıcaklık | ~170 K maks: ~269 K (−4°C) |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Hebe (küçük gezegen tanımı: 6 Hebe), bulunduğu kuşağın yaklaşık %0,5'lik kütlesine sahip olan büyük bir ana kuşak asteroitidir.
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Hebe, Karl Ludwing Hencke tarafından 1 Temmuz 1847 tarihinde keşfedilmiştir. Gençlik tanrıçası Hebe'nin ismi, Hencke'nin isteği üzerine Carl Friedrich Gauss tarafından önerildi ve Gauss tarafından sembol olarak şarap kadehi seçildi. Hencke tarafından keşfedilen son asteroittir.[10]
Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
6 Hebe'nin kütle yoğunluğu, Ay ve Mars'ınkinden daha büyüktür. Bununla birlikte, hacim olarak ilk yirmi asteroit arasında yer almaz.
Bu yüksek kütle yoğunluğu, çarpışmalardan etkilenmeyen son derece sağlam bir cisme işaret etmektedir.
6 Hebe, Dünya'ya çarpan tüm meteorların yaklaşık %40'ını oluşturan H tipi kondrit meteorlarının ana gövdesi olabilir. Veya gövde yapısı içindeki molozlar buna işaret edebilir.
6 Hebe parlaklık bakımından Vesta, Ceres, İris ve Pallas'tan sonra en parlak beşinci asteroittir.[11]
Yörünge[değiştir | kaynağı değiştir]
5 Mart 1977'de Hebe'nin, orta derecede parlak 3. büyüklükte bir yıldız olan Kaffaljidhma'yı gizlediği, 1977 ve 2021 yılları arasında ise 14 adet yıldızı gizlediği gözlemlendi.
Olası uydu[değiştir | kaynağı değiştir]
1977 örtülmesinin bir sonucu olarak Paul D. Maley tarafından Hebe çevresinde küçük bir doğal uydu rapor edilmiştir. Bu, asteroitlerin uyduları olduğuna dair ilk modern zaman teorisidir. İlk asteroit uydusunun resmi olarak keşfi ise 17 yıl sonradır (243 Ida'nın uydusu). Hebe'nin uydusunun keşfi hiçbir zaman doğrulanamadı ve halen teori olarak kalmaktadır.[12]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "AstDyS-2 Hebe Synthetic Proper Orbital Elements". Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2011.
- ^ Donald H. Menzel; Jay M. Pasachoff (1983). A Field Guide to the Stars and Planets. 2nd. Boston, MA: Houghton Mifflin. ss. 391. ISBN 0-395-34835-8.
- ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
- ^ a b Jim Baer (2008). "Recent Asteroid Mass Determinations". Personal Website. 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2008.
- ^ a b Supplemental IRAS Minor Planet Survey 23 Haziran 2006 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
- ^ J. Torppa et al. Shapes and rotational properties of thirty asteroids from photometric data 6 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Icarus, Vol. 164, p. 346 (2003).
- ^ a b James Baer, Steven Chesley & Robert Matson (2011) "Astrometric masses of 26 asteroids and observations on asteroid porosity." The Astronomical Journal, Volume 141, Number 5
- ^ Planetary Data System Small Bodies Node, lightcurve parameters 14 Haziran 2006 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
- ^ Calculated based on the known parameters
- ^ Wöchentliche Unterhaltungen für Dilettanten und Freunde der Astronomie, Geographie und Witterungskunde (Almanca). Robert Friese. 1847. 31 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2022.
- ^ "JAS: The Brightest Asteroids". web.archive.org. 11 Mayıs 2008. 10 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2022.
- ^ "Other reports of asteroid/TNO companions". www.johnstonsarchive.net. 16 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2022.
