2019 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(2019 FIVB Voleybol Kadınlar Uluslar Ligi sayfasından yönlendirildi)
2019 FIVB Voleybol Kadınlar Uluslar Ligi
2. FIVB Voleybol Kadınlar Uluslar Ligi
Turnuva detayları
Ev sahibi ülke Çin
ŞehirNankin (final turu)
Tarih21 Mayıs - 7 Temmuz
Takım16 (4 konfederasyondan)
Salon21 (21 ev sahibi şehirde)
Final sıralaması
Şampiyon ABD (2. kez)
İkinci Brezilya
Üçüncü Çin
Dördüncü Türkiye
Turnuva ödülleri
En değerli oyuncuAmerika Birleşik Devletleri Andrea Drews
En iyi pasörBrezilya Macris Carneiro
En iyi smaçörBrezilya Gabriela Guimarães
Çin Liu Yanhan
En iyi orta oyuncuBrezilya Ana Beatriz Corrêa
Amerika Birleşik Devletleri Haleigh Washington
En iyi pasör çaprazıTürkiye Ebrar Karakurt
En iyi liberoAmerika Birleşik Devletleri Megan Courtney
Turnuva istatistikleri
Oynanan maç130
Toplam seyirci399.575 (maç başına 3.074 kişi)
← 2018
2021 →

2019 FIVB Voleybol Kadınlar Uluslar Ligi, 16 millî takımın rekabet ettiği ve her yıl yapılan bir uluslararası kadın voleybol turnuvası olan FIVB Voleybol Kadınlar Uluslar Ligi'nin ikincisidir.[1] Yarışma Mayıs ve Temmuz 2019 arasında yapıldı, final turu ise ikinci kez Nankin, Çin'deki Nankin Olimpik Spor Merkezi'nde gerçekleştirildi.[2]

Amerika Birleşik Devletleri, 2-0 geriye düştüğü final maçında Brezilya'yı beş sette mağlup ederek yarışmadaki ikinci şampiyonluğunu kazandı.[3][4] Çin ise üçüncülük karşılaşmasında Türkiye'yi dört sette mağlup edip bronz madalyayı elde etti.[5][6] Amerika Birleşik Devletleri takımından Andrea Drews, "En değerli oyuncu" (MVP) seçildi.[7]

2018 Uluslar Ligi ve 2018 Challenger Kupası sonuçlarının ardından Arjantin'in yerini ilk kez yarışacak olan Bulgaristan aldı.[8]

Katılan takımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yarışmaya on altı takım katıldı. On iki tanesi düşme ile karşılaşmayan çekirdek takımlar olarak katılmaya hak kazanırken, diğer dört takım turnuvadan çıkarılabilecek olan challenger takımlar olarak seçildi.[1] Bulgaristan, 2018 Challenger Kupası'nı kazandıktan sonra Arjantin'in yerini aldı.

Kategori Takımlar
Çekirdek takımlar  Brezilya
 Çin
 Almanya
 İtalya
 Japonya
 Hollanda
 Rusya
 Sırbistan
 Güney Kore
 Tayland
 Türkiye
 ABD
Challenger takımlar  Belçika
 Bulgaristan
 Dominik Cumhuriyeti
 Polonya

Format[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk tur[değiştir | kaynağı değiştir]

16 takım, her bir çekirdek takımın en az bir kez bir gruba ev sahipliği yaptığı ve herkesin birbirlerine karşı oynamış olduğu lig usulü formatında rekabet eder. Takımlar her hafta aynı tarihte paralel olarak gerçekleşen 4 takımdan oluşan 4 gruba ayrılır ve toplamda beş hafta boyunca 120 maç yapılır. Lig turundan sonra ilk beş sırada yer alan takımlar final turunda yarışmak için final turunun ev sahibine katılır.[1] Küme düşme sadece 4 challenger takım içindir ve son sıradaki challenger takım 2020 Uluslar Ligi'nden çıkarılır. Challenger Kupası'nın kazananı olan takım bir sonraki yıl için bir challenger takım olarak Uluslar Ligi'ne katılmaya hak kazanır.[9]

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Final turuna yükselen altı takım iki grupta üç takım olacak şekilde lig usulünde oynarlar. Her grubun en iyi iki takımı yarı finale yükselmeye hak kazanır. Grup birincileri bu turda ikincilere karşı oynarlar. Yarı finalde kazananlar, Uluslar Ligi şampiyonluğu için yarışır. Kaybedenler ise üçüncülük maçında karşılaşırlar.

Grup maçları programı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm grup maçlarının programı 23 Ekim 2018'de yayınlandı.[1]

İlk tur[değiştir | kaynağı değiştir]

1. hafta
Grup 1
Polonya
Grup 2
Bulgaristan
Grup 3
Brezilya
Grup 4
Sırbistan

 Polonya
 İtalya
 Tayland
 Almanya

 Bulgaristan
 Japonya
 Belçika
 ABD

 Brezilya
 Dominik Cumhuriyeti
 Rusya
 Çin

 Sırbistan
 Hollanda
 Türkiye
 Güney Kore

2. hafta
Grup 5
İtalya
Grup 6
Türkiye
Grup 7
Makao, Çin
Grup 8
Hollanda

 İtalya
 ABD
 Dominik Cumhuriyeti
 Sırbistan

 Türkiye
 Almanya
 Rusya
 Japonya

 Çin
 Belçika
 Tayland
 Güney Kore

 Hollanda
 Brezilya
 Polonya
 Bulgaristan

3. hafta
Grup 9
Hong Kong, Çin
Grup 10
Amerika Birleşik Devletleri
Grup 11
Tayland
Grup 12
Belçika

 Çin
 İtalya
 Japonya
 Hollanda

 ABD
 Güney Kore
 Almanya
 Brezilya

 Tayland
 Bulgaristan
 Dominik Cumhuriyeti
 Türkiye

 Belçika
 Sırbistan
 Rusya
 Polonya

4. hafta
Grup 13
İtalya
Grup 14
Almanya
Grup 15
Japonya
Grup 16
Çin

 İtalya
 Güney Kore
 Bulgaristan
 Rusya

 Almanya
 Belçika
 Hollanda
 Dominik Cumhuriyeti

 Japonya
 Sırbistan
 Tayland
 Brezilya

 Çin
 ABD
 Polonya
 Türkiye

5. hafta
Grup 17
Türkiye
Grup 18
Çin
Grup 19
Rusya
Grup 20
Güney Kore

 Türkiye
 Belçika
 İtalya
 Brezilya

 Çin
 Almanya
 Bulgaristan
 Sırbistan

 Rusya
 Tayland
 Hollanda
 ABD

 Güney Kore
 Japonya
 Polonya
 Dominik Cumhuriyeti

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup A Grup B
 Çin (Ev sahibi), (1)  ABD (2)
 İtalya (4)  Brezilya (3)
 Türkiye (5)  Polonya (6)

Salonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ev sahibi şehir ve mekanların listesi 26 Mart 2019'da açıklandı.[10]

İlk tur[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1 Grup 2 Grup 3 Grup 4
Opole, Polonya Rusçuk, Bulgaristan Brasília, Brezilya Belgrad, Sırbistan
Stegu Arena Arena Ruse Nilson Nelson Gymnasium Aleksandar Nikolić Hall
Kapasite: 3,378 Kapasite: 5,100 Kapasite: 12,000 Kapasite: 5,878
Grup 5 Grup 6 Grup 7 Grup 8
Conegliano, İtalya Ankara, Türkiye Makao, Çin Apeldoorn, Hollanda
Zoppas Arena Başkent Voleybol Salonu Macau East Asian Games Dome Omnisport Apeldoorn
Kapasite: 4,000 Kapasite: 7,600 Kapasite: 15,000 Kapasite: 5,000
Grup 9 Grup 10 Grup 11 Grup 12
Hong Kong, Çin Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri Bangkok, Tayland Kortrijk, Belçika
Hong Kong Coliseum Pinnacle Bank Arena Indoor Stadium Huamark Lange Munte
Kapasite: 12,500 Kapasite: 15,290 Kapasite: 10,000 Kapasite: 1,600
Grup 13 Grup 14 Grup 15 Grup 16
Perugia, İtalya Stuttgart, Almanya Tokyo, Japonya Jiangmen, Çin
PalaEvangelisti Porsche-Arena Musashino Forest Sports Plaza Jiangmen Sports Hall
Kapasite: 4,500 Kapasite: 2,000 Kapasite: 10,000 Kapasite: 8,500
Grup 17 Grup 18 Grup 19 Grup 20
Ankara, Türkiye Ningbo, Çin Yekaterinburg, Rusya Boryeong, Güney Kore
Başkent Volleyball Salonu Beilun Gymnasium Team Sports Palace Boryeong Gymnasium
Kapasite: 7,600 Kapasite: 8,000 Kapasite: 5,000 Kapasite: 6,216

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin, Çin
Nankin Olimpik Spor Merkezi Spor Salonu
Kapasite: 13,000

Yarışma programı[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk tur Final turu
1. hafta
21-23 Mayıs
2. hafta
28-30 Mayıs
3. hafta
4-6 Haziran
4. hafta
11-13 Haziran
5. hafta
18-20 Haziran
6. hafta
Dinlenme Haftası
7. hafta
3 - 7 Temmuz
24 maç 24 maç 24 maç 24 maç 24 maç 10 maç

Grup sıralama prosedürü[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Toplam galibiyet sayısı (kazanılan ve kaybedilen maçlar)
  2. Bir beraberlik durumunda, ilk sırada aşağıdaki eşitlik bozucu durum geçerli olacaktır: Takımlar, maç başına kazanılan en yüksek puanla aşağıdaki gibi sıralanacaktır:
    • 3-0 veya 3-1 ile kazanılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan
    • 3-2 kazanılan maç: kazanan için 2 puan, kaybeden için 1 puan
    • Hükmen mağlup sayılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan (0-25, 0-25, 0-25)
  3. Takımlar, kazanılan galibiyetler ve puanların sayısı incelendikten sonra hala eşitse, FIVB, eşitliği kesmek için aşağıdaki sırayla sonuçları inceleyecektir:
    • Set katsayısı: iki veya daha fazla takım kazanılan puan sayısına eşitse, kaybedilen tüm setlerin sayısına göre kazanılan tüm setlerin sayısının bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Puan katsayısı: Eğer eşitlik belirlenen sayıya göre devam ederse, takımlar, tüm setlerde kaybedilen toplam puanların aldığı tüm puanların bölünmesinden kaynaklanan katsayıya göre sıralanır.
    • Eğer eşitlik puan sırasına göre devam ederse, berabere kalan takımlar arasında Lig Usulü Aşama maçı kazanan takımı temel alır. Eşitlik puanı üç veya daha fazla takım arasında olduğunda, bu takımlar sadece söz konusu takımları içeren maçları dikkate alarak sıralanır.

Kadrolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Turnuvaya katılan 16 millî takımın, her hafta 14 oyunculu kadro arasından seçim yapması gereken 21 kişilik bir kadro kaydetmeleri gerekiyordu. Her ülke, her hafta düzenlenen lig usulü maçların başlamasından iki gün önce 14 oyunculu listesini ilan etmelidir.

İlk tur[değiştir | kaynağı değiştir]

Final turuna katılmaya hak kazandı
Final turuna ev sahibi ülke olarak katılmaya hak kazandı
2021 Uluslar Ligi'nden çıkarıldı

Sıralama[değiştir | kaynağı değiştir]

Maçlar Puan Setler Puanlar
Sıra Takım G M G M Oran G M Oran
1  Çin 12 3 35 37 12 3.083 1153 973 1.185
2  ABD 12 3 35 39 17 2.294 1283 1137 1.128
3  Brezilya 11 4 35 40 16 2.500 1318 1150 1.146
4  İtalya 11 4 34 39 21 1.857 1375 1233 1.115
5  Türkiye 11 4 32 36 18 2.000 1259 1109 1.135
6  Polonya 9 6 26 33 29 1.138 1360 1354 1.004
7  Belçika 8 7 22 28 29 0.966 1208 1260 0.959
8  Dominik Cumhuriyeti 8 7 21 31 33 0.939 1422 1437 0.990
9  Japonya 7 8 22 27 27 1.000 1225 1213 1.010
10  Almanya 7 8 21 24 29 0.828 1169 1180 0.991
11  Hollanda 6 9 20 27 30 0.900 1206 1259 0.958
12  Tayland 5 10 16 17 33 0.515 1046 1170 0.894
13  Sırbistan 5 10 15 20 33 0.606 1132 1210 0.936
14  Rusya 3 12 10 16 38 0.421 1112 1283 0.867
15  Güney Kore 3 12 9 16 37 0.432 1092 1222 0.894
16  Bulgaristan 2 13 7 13 41 0.317 1126 1296 0.869

1. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
21 Mayıs 17.30 Tayland  3–0  Almanya 26–24 25–19 25–22     76–65  P2 Raporu
21 Mayıs 20.30 Polonya  2–3  İtalya 15–25 22–25 25–18 25–21 15–17 102–106  P2 Raporu
22 Mayıs 17.30 Tayland  0–3  İtalya 13–25 17–25 24–26     54–76  P2 Raporu
22 Mayıs 20.30 Polonya  3–1  Almanya 25–21 23–25 25–23 26–24   99–93  P2 Raporu
23 Mayıs 17.30 İtalya  3–0  Almanya 25–19 26–24 27–25     78–68  P2 Raporu
23 Mayıs 20.30 Tayland  0–3  Polonya 20–25 20–25 13–25     53–75  P2 Raporu

Grup 2[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
21 Mayıs 17.00 Belçika  0–3  ABD 23–25 8–25 22–25     53–75  P2 Raporu
21 Mayıs 20.30 Bulgaristan  1–3  Japonya 23–25 25–21 19–25 23–25   90–96  P2 Raporu
22 Mayıs 17.00 Japonya  1–3  ABD 21–25 26–24 21–25 20–25   88–99  P2 Raporu
22 Mayıs 20.30 Bulgaristan  2–3  Belçika 25–19 25–15 22–25 16–25 13–15 101–99  P2 Raporu
23 Mayıs 17.00 Belçika  3–1  Japonya 22–25 25–20 25–23 25–18   97–86  P2 Raporu
23 Mayıs 20.30 ABD  3–0  Bulgaristan 25–20 25–16 25–21     75–57  P2 Raporu

Grup 3[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
21 Mayıs 17.00 Dominik Cumhuriyeti  3–1  Rusya 25–21 22–25 25–18 28–26   100–90  P2 Raporu
21 Mayıs 20.00 Brezilya  3–0  Çin 25–15 25–21 25–21     75–57  P2 Raporu
22 Mayıs 17.00 Çin  1–3  Rusya 22–25 25–16 16–25 23–25   86–91  P2 Raporu
22 Mayıs 20.00 Brezilya  1–3  Dominik Cumhuriyeti 22–25 20–25 25–22 26–28   93–100  P2 Raporu
23 Mayıs 17.00 Çin  3–1  Dominik Cumhuriyeti 16–25 25–23 25–23 25–23   91–94  P2 Raporu
23 Mayıs 20.00 Brezilya  3–0  Rusya 25–15 25–17 25–14     75–46  P2 Raporu

Grup 4[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
21 Mayıs 17.00 Güney Kore  0–3  Türkiye 15–25 26–28 19–25     60–78  P2 Raporu
21 Mayıs 20.00 Sırbistan  3–0  Hollanda 25–15 25–22 25–19     75–56  P2 Raporu
22 Mayıs 17.00 Sırbistan  3–1  Güney Kore 15–25 25–18 25–17 25–14   90–74  P2 Raporu
22 Mayıs 20.00 Hollanda  1–3  Türkiye 22–25 14–25 25–21 15–25   76–96  P2 Raporu
23 Mayıs 17.00 Hollanda  3–0  Güney Kore 25–18 25–21 25–18     75–57  P2 Raporu
23 Mayıs 20.00 Türkiye  3–0  Sırbistan 25–19 25–23 25–20     75–62  P2 Raporu

2. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 5[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
28 Mayıs 17.00 ABD  3–1  Sırbistan 23–25 25–16 25–15 25–21   98–77  P2 Raporu
28 Mayıs 20.00 İtalya  3–1  Dominik Cumhuriyeti 25–18 27–25 18–25 25–20   95–88  P2 Raporu
29 Mayıs 17.00 Sırbistan  3–1  Dominik Cumhuriyeti 25–17 18–25 25–12 25–19   93–73  P2 Raporu
29 Mayıs 20.00 ABD  3–2  İtalya 25–22 17–25 23–25 25–19 15–11 105–102  P2 Raporu
30 Mayıs 17.00 Dominik Cumhuriyeti  3–2  ABD 25–10 16–25 25–19 19–25 15–11 100–90  P2 Raporu
30 Mayıs 20.00 Sırbistan  1–3  İtalya 27–25 17–25 25–27 23–25   92–102  P2 Raporu

Grup 6[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
28 Mayıs 14.30 Rusya  0–3  Almanya 14–25 21–25 20–25     55–75  P2 Raporu
28 Mayıs 17.30 Türkiye  0–3  Japonya 23–25 22–25 14–25     59–75  P2 Raporu
29 Mayıs 14.30 Japonya  3–1  Rusya 25–22 23–25 25–18 26–24   99–89  P2 Raporu
29 Mayıs 17.30 Almanya  0–3  Türkiye 21–25 16–25 15–25     52–75  P2 Raporu
30 Mayıs 14.30 Japonya  3–0  Almanya 25–23 25–19 25–17     75–59  P2 Raporu
30 Mayıs 17.30 Türkiye  3–0  Rusya 25–19 25–21 25–20     75–60  P2 Raporu

Grup 7[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
28 Mayıs 15.30 Belçika  0–3  Güney Kore 15–25 17–25 21–25     53–75  P2 Raporu
28 Mayıs 19.30 Çin  3–0  Tayland 25–21 25–17 25–9     75–47  P2 Raporu
29 Mayıs 16.30 Güney Kore  1–3  Tayland 21–25 25–19 19–25 20–25   85–94  P2 Raporu
29 Mayıs 19.30 Çin  3–0  Belçika 25–16 25–20 25–14     75–50  P2 Raporu
30 Mayıs 16.30 Belçika  3–0  Tayland 25–21 25–22 25–23     75–66  P2 Raporu
30 Mayıs 19.30 Çin  3–0  Güney Kore 25–21 25–12 25–11     75–44  P2 Raporu

Grup 8[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
28 Mayıs 16.30 Bulgaristan  1–3  Polonya 25–23 21–25 21–25 17–25   84–98  P2 Raporu
28 Mayıs 19.30 Hollanda  2–3  Brezilya 25–21 28–30 20–25 25–18 11–15 109–109  P2 Raporu
29 Mayıs 16.30 Polonya  3–2  Brezilya 25–20 25–22 26–28 18–25 15–9 109–104  P2 Raporu
29 Mayıs 19.30 Hollanda  3–1  Bulgaristan 22–25 25–22 25–20 25–19   97–86  P2 Raporu
30 Mayıs 16.30 Polonya  3–1  Hollanda 25–13 25–27 25–20 25–15   100–75  P2 Raporu
30 Mayıs 19.30 Brezilya  3–0  Bulgaristan 25–18 25–23 25–18     75–59  P2 Raporu

3. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 9[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
4 Haziran 17.30 Hollanda  1–3  İtalya 13–25 25–22 19–25 16–25   73–97  P2 Raporu
4 Haziran 20.30 Çin  3–0  Japonya 27–25 25–18 25–21     77–64  P2 Raporu
5 Haziran 17.30 İtalya  3–0  Japonya 25–21 25–16 25–22     75–59  P2 Raporu
5 Haziran 20.30 Hollanda  0–3  Çin 16–25 19–25 19–25     54–75  P2 Raporu
6 Haziran 17.30 Japonya  3–0  Hollanda 25–17 25–17 25–21     75–55  P2 Raporu
6 Haziran 20.30 Çin  3–2  İtalya 18–25 22–25 25–23 26–24 15–13 106–110  P2 Raporu

Grup 10[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
4 Haziran 16.30 Brezilya  2–3  Almanya 25–21 29–31 25–21 20–25 13–15 112–113  P2 Raporu
4 Haziran 19.30 ABD  3–1  Güney Kore 19–25 25–15 25–22 25–19   94–81  P2 Raporu
5 Haziran 16.30 Güney Kore  0–3  Brezilya 17–25 16–25 11–25     44–75  P2 Raporu
5 Haziran 19.30 ABD  3–0  Almanya 25–18 25–22 25–18     75–58  P2 Raporu
6 Haziran 16.30 Almanya  3–0  Güney Kore 25–15 25–22 25–16     75–53  P2 Raporu
6 Haziran 19.30 ABD  1–3  Brezilya 19–25 17–25 25–22 20–25   81–97  P2 Raporu

Grup 11[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
4 Haziran 15.05 Dominik Cumhuriyeti  1–3  Türkiye 20–25 21–25 26–24 18–25   85–99  P2 Raporu
4 Haziran 18.05 Tayland  3–1  Bulgaristan 25–27 25–20 25–22 25–22   100–91  P2 Raporu
5 Haziran 15.05 Türkiye  3–0  Bulgaristan 25–14 25–9 25–23     75–46  P2 Raporu
5 Haziran 18.05 Tayland  2–3  Dominik Cumhuriyeti 29–31 25–13 28–30 25–20 14–16 121–110  P2 Raporu
6 Haziran 15.05 Dominik Cumhuriyeti  3–1  Bulgaristan 25–20 25–21 29–31 25–20   104–92  P2 Raporu
6 Haziran 18.05 Tayland  0–3  Türkiye 16–25 18–25 13–25     47–75  P2 Raporu

Grup 12[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
4 Haziran 17.15 Sırbistan  3–0  Polonya 27–25 25–21 25–22     77–68  P2 Raporu
4 Haziran 20.15 Belçika  3–0  Rusya 25–22 25–20 25–22     75–64  P2 Raporu
5 Haziran 17.15 Rusya  1–3  Sırbistan 25–22 18–25 11–25 22–25   76–97  P2 Raporu
5 Haziran 20.15 Belçika  1–3  Polonya 22–25 25–21 18–25 23–25   88–96  P2 Raporu
6 Haziran 17.15 Polonya  3–2  Rusya 25–23 24–26 25–27 25–20 15–9 114–105  P2 Raporu
6 Haziran 20.15 Belçika  3–0  Sırbistan 25–21 25–21 25–14     75–56  P2 Raporu

4. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 13[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
11 Haziran 17.00 Rusya  3–1  Güney Kore 25–23 15–25 25–20 25–17   90–85  P2 Raporu
11 Haziran 20.00 İtalya  3–0  Bulgaristan 25–19 25–23 25–20     75–62  P2 Raporu
12 Haziran 17.00 Bulgaristan  0–3  Rusya 20–25 23–25 16–25     59–75  P2 Raporu
12 Haziran 20.00 İtalya  3–1  Güney Kore 25–17 25–21 23–25 25–13   98–76  P2 Raporu
13 Haziran 17.00 Güney Kore  1–3  Bulgaristan 25–20 23–25 19–25 24–26   91–96  P2 Raporu
13 Haziran 20.00 İtalya  3–1  Rusya 22–25 25–21 25–15 25-21   97–65  P2 Raporu

Grup 14[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
11 Haziran 17.30 Belçika  3–2  Hollanda 22–25 23–25 25–17 25–19 15–10 110–96  P2 Raporu
11 Haziran 20.00 Almanya  3–1  Dominik Cumhuriyeti 25–19 14–25 25–19 25–21   89–84  P2 Raporu
12 Haziran 17.30 Dominik Cumhuriyeti  0–3  Hollanda 18–25 21–25 19–25     58–75  P2 Raporu
12 Haziran 20.00 Almanya  3–1  Belçika 25–21 25–23 24–26 25–16   99–86  P2 Raporu
13 Haziran 17.30 Belçika  2–3  Dominik Cumhuriyeti 25–21 22–25 25–21 14–25 11–15 97–107  P2 Raporu
13 Haziran 20.00 Almanya  2–3  Hollanda 25–21 23–25 25–20 13–25 14–16 100–107  P2 Raporu

Grup 15[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
11 Haziran 15.40 Sırbistan  0–3  Tayland 22–25 23–25 21–25     66–75  P2 Raporu
11 Haziran 19.10 Japonya  1–3  Brezilya 17–25 19–25 25–20 22–25   83–95  P2 Raporu
12 Haziran 15.40 Brezilya  3–0  Tayland 25–19 25–17 25–21     75–57  P2 Raporu
12 Haziran 19.10 Japonya  3–1  Sırbistan 19–25 25–14 25–23 25–14   94–76  P2 Raporu
13 Haziran 15.40 Brezilya  3–0  Sırbistan 25–23 25–21 25–15     75–59  P2 Raporu
13 Haziran 19.10 Japonya  3–0  Tayland 25–22 25–22 25–14     75–58  P2 Raporu

Grup 16[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
11 Haziran 16.00 ABD  0–3  Türkiye 15–25 17–25 25–27     57–77  P2 Raporu
11 Haziran 20.00 Çin  3–0  Polonya 25–12 25–18 25–22     75–52  P2 Raporu
12 Haziran 16.00 Polonya  1–3  ABD 25–21 23–25 15–25 11–25   74–96  P2 Raporu
12 Haziran 20.00 Çin  3–0  Türkiye 26–24 25–19 25–21     76–64  P2 Raporu
13 Haziran 16.00 Türkiye  3–2  Polonya 22–25 18–25 25–16 25–20 15–12 105–98  P2 Raporu
13 Haziran 20.00 Çin  0–3  ABD 17–25 22–25 21–25     60–75  P2 Raporu

5. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 17[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
18 Haziran 16.00 Brezilya  3–0  İtalya 25–21 25–20 25–23     75–64  P2 Raporu
18 Haziran 19.00 Türkiye  1–3  Belçika 27–25 24–26 21–25 23–25   95–101  P2 Raporu
19 Haziran 16.00 Belçika  0–3  Brezilya 23–25 15–25 18–25     56–75  P2 Raporu
19 Haziran 19.00 İtalya  3–2  Türkiye 25–19 17–25 23–25 25–15 16–14 106–98  P2 Raporu
20 Haziran 16.00 Belçika  3–2  İtalya 12–25 25–20 16–25 25–14 15–10 93–94  P2 Raporu
20 Haziran 19.00 Türkiye  3–2  Brezilya 25–23 24–26 25–20 23–25 16–14 113–108  P2 Raporu

Grup 18[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
18 Haziran 16.00 Bulgaristan  3–1  Sırbistan 21–25 25–21 25–17 25–23   96–86  P2 Raporu
18 Haziran 19.30 Çin  3–0  Almanya 25–19 25–16 25–15     75–50  P2 Raporu
19 Haziran 16.00 Sırbistan  1–3  Almanya 14–25 20–25 25–23 17–25   76–98  P2 Raporu
19 Haziran 19.30 Çin  3–0  Bulgaristan 25–18 25–19 25–16     75–53  P2 Raporu
20 Haziran 16.00 Almanya  3–0  Bulgaristan 25–21 25–20 25–13     75–54  P2 Raporu
20 Haziran 19.30 Çin  3–0  Sırbistan 25–16 25–17 25–17     75–50  P2 Raporu

Grup 19[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
18 Haziran 16.00 Hollanda  3–0  Tayland 25–18 25–20 25–16     75–54  P2 Raporu
18 Haziran 19.00 Rusya  0–3  ABD 23–25 17–25 18–25     58–75  P2 Raporu
19 Haziran 16.00 Hollanda  2–3  ABD 21–25 25–23 25–22 26–28 9–15 106–113  P2 Raporu
19 Haziran 19.00 Rusya  1–3  Tayland 25–19 13–25 17–25 22–25   77–94  P2 Raporu
20 Haziran 16.00 Tayland  0–3  ABD 13–25 20–25 17–25     50–75  P2 Raporu
20 Haziran 19.00 Rusya  0–3  Hollanda 12–25 25–27 17–25     54–77  P2 Raporu

Grup 20[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
18 Haziran 16.00 Japonya  1–3  Polonya 23–25 23–25 25–19 22–25   93–94  P2 Raporu
18 Haziran 19.00 Güney Kore  1–3  Dominik Cumhuriyeti 19–25 25–20 24–26 28–30   96–101  P2 Raporu
19 Haziran 16.00 Polonya  3–2  Dominik Cumhuriyeti 25–18 25–20 23–25 22–25 17–15 112–103  P2 Raporu
19 Haziran 19.00 Güney Kore  3–0  Japonya 25–18 25–18 25–23     75–59  P2 Raporu
20 Haziran 16.00 Japonya  2–3  Dominik Cumhuriyeti 17–25 23–25 26–24 28–26 10–15 104–115  P2 Raporu
20 Haziran 19.00 Güney Kore  3–1  Polonya 25–8 22–25 25–20 25–16   97–69  P2 Raporu

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Yarı finallere katılmaya hak kazandı.

Grup A[değiştir | kaynağı değiştir]

Maçlar Puan Setler Puanlar
Sıra Takım G M G M Oran G M Oran
1  Türkiye 2 0 6 6 1 6.000 172 145 1.186
2  Çin 1 1 3 4 4 1.000 185 183 1.011
3  İtalya 0 2 0 1 6 0.167 143 172 0.831
Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
3 Temmuz 19.30 Çin  1–3  Türkiye 22–25 19–25 25–22 22–25   88–97  P2 Raporu
4 Temmuz 19.30 İtalya  0–3  Türkiye 21–25 15–25 21–25     57–75  P2 Raporu
5 Temmuz 19.30 Çin  3–1  İtalya 25–17 25–22 22–25 25–22   97–86  P2 Raporu

Grup B[değiştir | kaynağı değiştir]

Maçlar Puan Setler Puanlar
Sıra Takım G M G M Oran G M Oran
1  ABD 2 0 6 6 2 3.000 192 163 1.178
2  Brezilya 1 1 2 4 5 0.800 192 195 0.985
3  Polonya 0 2 1 3 6 0.500 180 206 0.874
Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
3 Temmuz 15.00 ABD  3–1  Polonya 21–25 25–16 25–15 26–24   97–80  P2 Raporu
4 Temmuz 15.00 Brezilya  3–2  Polonya 22–25 25–21 22–25 25–19 15–10 109–100  P2 Raporu
5 Temmuz 15.00 ABD  3–1  Brezilya 25–18 25–19 20–25 25–21   95–83  P2 Raporu

Dörtlü final[değiştir | kaynağı değiştir]

  Yarı finaller Final
6 Temmuz
  Türkiye  0  
  Brezilya  3  
 
7 Temmuz
      Brezilya  2
    ABD  3
Üçüncülük maçı
6 Temmuz 7 Temmuz
  ABD  3   Türkiye  1
  Çin  1     Çin  3

Yarı finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
6 Temmuz 15.00 Türkiye  0–3  Brezilya 23–25 15–25 10–25     48–75  P2 Raporu
6 Temmuz 19.30 ABD  3–1  Çin 25–11 15–25 25–17 25–20   90–73  P2 Raporu

Üçüncülük maçı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
7 Temmuz 14.00 Türkiye  1–3  Çin 23–25 15–25 25–20 21–25   84–95  P2 Raporu

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
7 Temmuz 19.30 Brezilya  2–3  ABD 25–20 25–22 15–25 21–25 13–15 99–107  P2 Raporu

Final sıralaması[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d "VNL winners to face world champions in 2019". FIVB. 23 Ekim 2018. 23 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2019. 
  2. ^ "USA to host next three editions of Men's FIVB Volleyball Nations' League Finals". FIVB. 8 Temmuz 2018. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2018. 
  3. ^ "Drews with 33 leads USA comeback for VNL gold". FIVB. 7 Temmuz 2019. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2019. 
  4. ^ "Drews' 33 points boost USA's tie-break win over Brazil in 2019 VNL final". FIVB. 7 Temmuz 2019. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2019. 
  5. ^ "Karakurt bags 31 in failed Turkey comeback for bronze". FIVB. 7 Temmuz 2019. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2019. 
  6. ^ "Liu Yanhan and Gong Xiangyu steer China's 3–1 win to claim second VNL bronze". FIVB. 7 Temmuz 2019. 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2019. 
  7. ^ "Andrea Drew leads 2019 VNL Dream team". FIVB. 7 Temmuz 2019. 14 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2019. 
  8. ^ "Bulgaria amongst volleyball's cream for 2019 Women's VNL". FIVB. 25 Haziran 2018. 23 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2018. 
  9. ^ "FIVB Executive Committee embraces digital transformation". FIVB.org. 7 Aralık 2016. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016. 
  10. ^ "HostCities - FIVB Volleyball Nations' League 2019". FIVB. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2019. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]