2023 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi

2023 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi
	Gdansk, final turunun ev sahibi şehri
Turnuva detayları
Ev sahibi ülke	Polonya
Şehir	Gdańsk (Final turu)
Tarih	6 Haziran - 23 Temmuz
Takım	16 (4 konfederasyondan)
Salon	7 (7 ev sahibi şehirde)
Final sıralaması
Şampiyon	Polonya (1. kez)
İkinci	ABD
Üçüncü	Japonya
Dördüncü	İtalya
Turnuva ödülleri
En değerli oyuncu	Paweł Zatorski
En iyi pasör	Micah Christenson
En iyi smaçör	Aleksander Śliwka; Yūki Ishikawa;
En iyi orta oyuncu	Jakub Kochanowski; David Smith;
En iyi pasör çaprazı	Łukasz Kaczmarek
En iyi libero	Paweł Zatorski
Turnuva istatistikleri
Oynanan maç	104
Toplam seyirci	319.094 (maç başına 3.068 kişi)
Resmî site
	Voleybol Milletler Ligi
	← 2022 2024 →

2023 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi, her yıl düzenlenen uluslararası erkek voleybol turnuvası olan FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi'nin beşinci edisyonudur. Müsabaka 6 Haziran - 23 Temmuz 2023 tarihleri arasında düzenlendi^[1] ve final turu Polonya'nın Gdańsk kentindeki Ergo Arena'da gerçekleştirildi.^[2]

Avustralya, 2022 Milletler Ligi ve 2022 Challenger Kupası sonuçlarının ardından bu turnuvada yerini ilk kez katılan Küba'ya bıraktı.^[3]

Finallerde ev sahibi Polonya, Amerika Birleşik Devletleri'ni dört sette mağlup ederek ilk VNL şampiyonluğunu kazandı.^[4]^[5] Bu madalya, Amerika Birleşik Devletleri'nin art arda ikinci toplamda ise üçüncü gümüş madalyasıydı. Japonya, tiebreak setine giden maçta 3-2'lik skorla İtalya'yı yenerek bronz madalyanın sahibi oldu ve böylece Japonya VNL turnuvalarında ilk madalyasını elde etti.^[6] Polonya'dan Paweł Zatorski turnuvanın MVP'si seçildi.^[7]

Katılan takımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

On altı takım yarışmaya katılmaya hak kazandı. Bunlardan on tanesi küme düşme tehlikesi olmayan çekirdek takımlar olarak nitelendirildi. Diğer altı takım ise turnuvadan küme düşebilecek challenger takımlar olarak seçildi.^[8] Küba, 2022 Challenger Kupası'nı kazandıktan sonra Avustralya'nın yerini aldı.^[3]

Ülke	Dünya sıralaması	Konfederasyon	Sıfat	Önceki katılımlar			Önceki en iyi performans
Ülke	Dünya sıralaması	Konfederasyon	Sıfat	Toplam	İlk	Son	Önceki en iyi performans
ABD	6	NORCECA	Çekirdek takım	4	2018	2022	İkinci (2019, 2022)
Almanya	17	CEV	Çekirdek takım	4	2018	2022	9. sıra (2018)
Arjantin	8	CSV	Çekirdek takım	4	2018	2022	7. sıra (2019)
Brezilya	4	CSV	Çekirdek takım	4	2018	2022	Şampiyon (2021)
Bulgaristan	23	CEV	Challenger takım	4	2018	2022	11. sıra (2018)
Çin	25	AVC	Challenger takım	3	2018	2022	13. sıra (2022)
Fransa	3	CEV	Çekirdek takım	4	2018	2022	Şampiyon (2022)
Hollanda	13	CEV	Challenger takım	2	2021	2022	8. sıra (2022)
İran	10	AVC	Çekirdek takım	4	2018	2022	5. sıra (2019)
İtalya	2	CEV	Çekirdek takım	4	2018	2022	4. sıra (2022)
Japonya	7	AVC	Çekirdek takım	4	2018	2022	5. sıra (2022)
Kanada	16	NORCECA	Challenger takım	4	2018	2022	7. sıra (2018)
Küba	12	NORCECA	Challenger takım	0	Yok		Yok
Polonya	1	CEV	Çekirdek takım	4	2018	2022	İkinci (2021)
Sırbistan	11	CEV	Çekirdek takım	4	2018	2022	5. sıra (2018)
Slovenya	9	CEV	Challenger takım	2	2021	2022	4. sıra (2021)

Format[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu aşamada 16 takım sekizer takımlık iki grup halinde yarışacak ve üç hafta boyunca sürecek karşılaşmaların ardından puan sıralamasında ilk sekizde yer alan takımlar finallerde mücadele etme hakkı kazanacaktır.^[8]

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

VNL Finallerinde, finallere ev sahipliği yapan Polonya ile birlikte diğer yedi en iyi takım doğrudan dört çeyrek final, iki yarı final ve bronz ve altın madalya maçları olmak üzere toplam sekiz maçtan oluşan eleme aşamasına geçecektir.^[8]

Sekizli final doğrudan eleme formülü:

1. sıradaki takım 8. sıradaki takıma, 2. sıradaki takım 7. sıradaki takıma, 3. sıradaki takım 6. sıradaki takıma, 4. sıradaki takım 5. sıradaki takıma karşı çeyrek final maçı oynayacaktır.
Etkinliğe ev sahipliği yapan ülkenin millî takımı final turuna katılmayı garantileyecektir. Ev sahibi ülke ön eleme turunu ilk sekizde bitiremezse, sekizinci sıradaki takımın yerine geçecek ve sekizinci seribaşı olarak oynayacaktır.

Grup maçları programı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm grup maçlarının programı 11 Kasım 2022'de yayınlandı.^[1]^[9]

1. hafta		2. hafta		3. hafta
Grup 1 Kanada	Grup 2 Japonya	Grup 3 Hollanda	Grup 4 Fransa	Grup 5 ABD	Grup 6 Filipinler
ABD Almanya Arjantin Brezilya Hollanda İtalya Kanada Küba	Bulgaristan Çin İran Fransa Japonya Polonya Sırbistan Slovenya	ABD Almanya Çin Hollanda İran İtalya Polonya Sırbistan	Arjantin Brezilya Bulgaristan Fransa Japonya Kanada Küba Slovenya	ABD Almanya Arjantin Bulgaristan Fransa İran Küba Sırbistan	Brezilya Çin Hollanda İtalya Japonya Kanada Polonya Slovenya

Salonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1	Grup 2	Grup 3
Ottawa, Kanada	Nagoya, Japonya	Rotterdam, Hollanda
TD Place Arena	Nippon Gaishi Hall	Rotterdam Ahoy
Kapasite: 9.500	Kapasite: 10.000	Kapasite: 16.426

Grup 4	Grup 5	Grup 6
Orléans, Fransa	Anaheim, Amerika Birleşik Devletleri	Pasay, Filipinler
CO'MET Arena	Anaheim Convention Center	SM Mall of Asia Arena
Kapasite: 10.000	Kapasite: 7.500	Kapasite: 15.000

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm maçlar
Gdańsk, Polonya
Ergo Arena
Kapasite: 11.409

Yarışma programı[değiştir | kaynağı değiştir]

●	Ön eleme turu	●	Final turu

1. hafta 6-11 Haziran	2. hafta 20-25 Haziran	3. hafta 4-9 Temmuz	4. hafta 19-23 Temmuz
32 maç	32 maç	32 maç	8 maç

Grup sıralama prosedürü[değiştir | kaynağı değiştir]

Toplam galibiyet sayısı (kazanılan maçlar, kaybedilen maçlar)
Bir beraberlik durumunda, ilk sırada aşağıdaki eşitlik bozucu durum geçerli olacaktır: Takımlar, maç başına kazanılan en yüksek puanla aşağıdaki gibi sıralanacaktır:
- 3-0 veya 3-1 ile kazanılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan
- 3-2 kazanılan maç: kazanan için 2 puan, kaybeden için 1 puan
- Hükmen mağlup sayılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan (0-25, 0-25, 0-25)
Kazanılan galibiyet ve puanları inceledikten sonra takımlar hala berabereyse FIVB beraberliği bozmak için sonuçları aşağıdaki sırayla inceleyecektir:
- Set katsayısı: İki veya daha fazla takım kazanılan puan sayısında eşitse ilgili takımlar kazanılan tüm setlerin kaybedilen tüm setlerin sayısına bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
- Puan katsayısı: Eğer eşitlik belirlenen sayıya göre devam ederse takımlar tüm setlerde kaybedilen toplam puanların aldığı tüm puanların bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
- Eğer eşitlik puan sırasına göre devam ederse, berabere kalan takımlar arasında lig Usulü aşama maçını kazanan takımı temel alır. Eşitlik puanı üç veya daha fazla takım arasında olduğunda ise bu takımlar sadece söz konusu takımları içeren maçları dikkate alarak sıralanırlar.

Kadrolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm saatler Türkiye Saati ile gösterilmiştir.

	Final turuna katılmaya hak kazandı
	Final turuna ev sahibi ülke olarak katılmaya hak kazandı
	Challenger Kupası'na düştü

Sıralama[değiştir | kaynağı değiştir]

		Maçlar			Puan	Setler			Puanlar
Sıra	Takım	O	G	M	Puan	A	V	SO	ASP	VSP	SPO	Eleme
1	ABD	12	10	2	31	33	7	4,714	986	871	1,132	Final turu
2	Japonya	12	10	2	27	31	16	1,938	1109	1034	1,073	Final turu
3	Polonya^[a] (H)	12	10	2	25	30	19	1,579	1108	1057	1,048	Final turu
4	İtalya	12	9	3	26	28	15	1,867	1016	906	1,121	Final turu
5	Arjantin	12	9	3	26	32	18	1,778	1184	1092	1,084
6	Brezilya	12	8	4	25	30	18	1,667	1108	1033	1,073
7	Slovenya	12	8	4	25	27	17	1,588	1036	997	1,039
8	Fransa	12	6	6	18	23	21	1,095	1046	1007	1,039
9	Sırbistan	12	6	6	16	23	23	1,000	1045	1056	0,990
10	Hollanda	12	5	7	17	22	24	0,917	1028	1054	0,975
11	Almanya	12	3	9	10	16	28	0,571	963	1036	0,930
12	Kanada	12	3	9	9	15	31	0,484	983	1074	0,915
13	Küba	12	3	9	8	15	33	0,455	1023	1119	0,914
14	İran	12	2	10	11	16	31	0,516	995	1073	0,927
15	Bulgaristan	12	2	10	8	13	32	0,406	957	1045	0,916
16	Çin	12	2	10	6	12	33	0,364	941	1074	0,876	2023 Challenger Kupası'na düştü

Kaynak: VNL 2023 sıralaması
(H) Ev sahibi.
Notlar:

^ Ev sahibi olarak nitelendirildi

1. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
6 Haziran	23.30	İtalya	0–3	Arjantin	22–25	23–25	18–25			63–75	P2 Rapor
7 Haziran	03.00	Kanada	3–2	Küba	25–21	26–28	25–21	22–25	15–13	113–108	P2 Rapor
7 Haziran	23.30	ABD	3–0	Hollanda	25–19	25–23	25–21			75–63	P2 Rapor
8 Haziran	03.00	Brezilya	3–1	Almanya	26–24	25–16	19–25	25–15		95–80	P2 Rapor
8 Haziran	18.00	Hollanda	3–0	Küba	28–26	25–23	25–18			78–67	P2 Rapor
8 Haziran	23.30	İtalya	0–3	ABD	15–25	18–25	19–25			52–75	P2 Rapor
9 Haziran	03.00	Arjantin	2–3	Brezilya	25–19	19–25	25–23	23–25	13–15	105–107	P2 Rapor
9 Haziran	18.00	Hollanda	3–0	Almanya	25–20	33–31	25–21			83–72	P2 Rapor
9 Haziran	23.30	İtalya	3–1	Küba	25–20	25–19	20–25	25–18		95–82	P2 Rapor
10 Haziran	03.00	Kanada	1–3	Arjantin	21–25	25–21	21–25	16–25		83–96	P2 Rapor
10 Haziran	20.00	Almanya	1–3	İtalya	23–25	18–25	27–25	19–25		87–100	P2 Rapor
10 Haziran	23.30	Brezilya	2–3	Küba	16–25	25–22	29–27	22–25	18–20	110–119	P2 Rapor
11 Haziran	03.00	Kanada	0–3	ABD	22–25	20–25	20–25			62–75	P2 Rapor
11 Haziran	18.00	Arjantin	3–2	Hollanda	34–36	25–20	25–17	20–25	15–10	119–108	P2 Rapor
11 Haziran	21.30	ABD	1–3	Brezilya	19–25	25–21	15–25	21–25		80–96	P2 Rapor
12 Haziran	01.00	Kanada	1–3	Almanya	25–20	17–25	21–25	21–25		84–95	P2 Rapor

Grup 2[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
6 Haziran	10.10	Bulgaristan	2–3	Çin	20–25	25–21	21–25	25–20	9–15	100–106	P2 Rapor
6 Haziran	13.40	Japonya	3–0	İran	25–16	25–22	25–19			75–57	P2 Rapor
7 Haziran	09.00	Slovenya	3–1	Sırbistan	31–29	19–25	25–20	25–21		100–95	P2 Rapor
7 Haziran	12.00	Polonya	3–1	Fransa	25–23	18–25	35–33	25–15		103–96	P2 Rapor
8 Haziran	06.00	Slovenya	0–3	Bulgaristan	24–26	23–25	17–25			64–76	P2 Rapor
8 Haziran	09.00	Sırbistan	3–0	Çin	34–32	25–16	25–20			84–68	P2 Rapor
8 Haziran	12.00	Polonya	3–2	İran	23–25	23–25	25–21	25–15	15–13	111–99	P2 Rapor
9 Haziran	07.10	Çin	1–3	Fransa	20–25	25–23	16–25	17–25		78–98	P2 Rapor
9 Haziran	10.10	Polonya	3–2	Bulgaristan	25–27	25–19	22–25	25–22	15–11	112–104	P2 Rapor
9 Haziran	13.40	Japonya	3–1	Sırbistan	22–25	25–21	25–23	25–20		97–89	P2 Rapor
10 Haziran	06.40	Fransa	1–3	Slovenya	23–25	18–25	25–21	22–25		88–96	P2 Rapor
10 Haziran	09.40	İran	3–1	Çin	23–25	25–15	25–20	25–14		98–74	P2 Rapor
10 Haziran	13.10	Japonya	3–0	Bulgaristan	25–22	25–21	26–24			76–67	P2 Rapor
11 Haziran	06.40	Slovenya	3–0	İran	25–19	25–23	25–23			75–65	P2 Rapor
11 Haziran	09.40	Sırbistan	3–0	Polonya	25–21	25–19	25–14			75–54	P2 Rapor
11 Haziran	13.10	Japonya	3–1	Fransa	25–27	25–22	25–21	25–20		100–90	P2 Rapor

2. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 3[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
20 Haziran	14.00	İran	3–0	Almanya	25–23	26–24	25–16			76–63	P2 Rapor
20 Haziran	17.30	ABD	3–1	Sırbistan	22–25	25–19	25–19	25–21		97–84	P2 Rapor
20 Haziran	21.00	Hollanda	3–0	Çin	25–19	25–22	25–21			75–62	P2 Rapor
21 Haziran	14.00	İran	0–3	İtalya	19–25	16–25	24–26			59–76	P2 Rapor
21 Haziran	17.30	ABD	3–0	Çin	28–26	25–22	25–18			78–66	P2 Rapor
21 Haziran	21.00	Almanya	2–3	Polonya	21–25	25–22	14–25	25–17	10–15	95–104	P2 Rapor
22 Haziran	14.00	Çin	0–3	İtalya	13–25	19–25	24–26			56–76	P2 Rapor
22 Haziran	17.30	Sırbistan	3–1	Almanya	25–21	20–25	25–23	25–23		95–92	P2 Rapor
22 Haziran	21.00	Hollanda	2–3	Polonya	25–23	18–25	25–18	22–25	11–15	101–106	P2 Rapor
23 Haziran	17.30	İran	0–3	ABD	22–25	18–25	23–25			63–75	P2 Rapor
23 Haziran	21.00	Sırbistan	0–3	İtalya	11–25	21–25	20–25			52–75	P2 Rapor
24 Haziran	14.00	Polonya	0–3	ABD	22–25	18–25	19–25			59–75	P2 Rapor
24 Haziran	18.00	Hollanda	3–2	İran	16–25	25–16	21–25	25–17	15–10	102–93	P2 Rapor
24 Haziran	21.30	Çin	3–1	Almanya	23–25	25–18	25–19	25–21		98–83	P2 Rapor
25 Haziran	13.30	İtalya	1–3	Polonya	19–25	26–28	25–18	20–25		90–96	P2 Rapor
25 Haziran	17.00	Hollanda	2–3	Sırbistan	25–22	21–25	25–21	33–35	9–15	113–118	P2 Rapor

Grup 4[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
20 Haziran	14.00	Japonya	3–1	Kanada	25–22	25–17	24–26	25–14		99–79	P2 Rapor
20 Haziran	17.30	Arjantin	1–3	Slovenya	25–21	21–25	21–25	21–25		88–96	P2 Rapor
20 Haziran	21.30	Brezilya	3–0	Bulgaristan	25–22	25–17	25–15			75–54	P2 Rapor
21 Haziran	14.00	Japonya	3–0	Küba	25–21	25–16	25–21			75–58	P2 Rapor
21 Haziran	17.30	Slovenya	3–0	Kanada	25–23	25–22	25–14			75–59	P2 Rapor
21 Haziran	22.00	Arjantin	3–1	Fransa	22–25	26–24	25–21	25–20		98–90	P2 Rapor
22 Haziran	14.00	Japonya	3–2	Brezilya	25–23	25–21	18–25	22–25	18–16	108–110	P2 Rapor
22 Haziran	17.30	Kanada	3–1	Bulgaristan	22–25	25–23	25–22	25–20		97–90	P2 Rapor
22 Haziran	21.30	Slovenya	3–1	Küba	22–25	25–15	25–16	25–19		97–75	P2 Rapor
23 Haziran	17.30	Arjantin	3–0	Bulgaristan	25–18	25–21	25–22			75–61	P2 Rapor
23 Haziran	22.00	Fransa	3–0	Küba	25–18	25–20	25–20			75–58	P2 Rapor
24 Haziran	14.00	Japonya	3–2	Arjantin	25–18	25–22	31–33	22–25	15–12	118–110	P2 Rapor
24 Haziran	17.30	Brezilya	3–1	Slovenya	23–25	25–21	26–24	25–21		99–91	P2 Rapor
24 Haziran	22.00	Kanada	0–3	Fransa	17–25	21–25	21–25			59–75	P2 Rapor
25 Haziran	14.00	Bulgaristan	2–3	Küba	25–23	19–25	20–25	25–16	16–18	105–107	P2 Rapor
25 Haziran	18.30	Brezilya	3–1	Fransa	25–20	26–24	19–25	25–23		95–92	P2 Rapor

3. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 5[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
4 Temmuz	23.00	Arjantin	3–1	Sırbistan	19–25	25–16	25–19	25–18		94–78	P2 Rapor
5 Temmuz	02.30	İran	0–3	Fransa	18–25	22–25	19–25			59–75	P2 Rapor
6 Temmuz	03.00	Almanya	3–0	Bulgaristan	25–22	25–18	25–22			75–62	P2 Rapor
6 Temmuz	06.30	ABD	3–0	Küba	27–25	25–17	25–15			77–57	P2 Rapor
6 Temmuz	23.30	Arjantin	3–0	Almanya	25–23	25–18	25–17			75–58	P2 Rapor
7 Temmuz	03.00	Sırbistan	3–2	Küba	19–25	25–23	25–21	22–25	15–11	106–105	P2 Rapor
7 Temmuz	06.30	Bulgaristan	3–2	İran	21–25	25–21	22–25	25–22	15–11	108–104	P2 Rapor
7 Temmuz	23.30	Sırbistan	1–3	Fransa	25–20	23–25	20–25	26–28		94–98	P2 Rapor
8 Temmuz	03.00	Küba	0–3	Almanya	23–25	23–25	22–25			68–75	P2 Rapor
8 Temmuz	06.30	ABD	2–3	Arjantin	18–25	25–23	25–23	41–43	12–15	121–129	P2 Rapor
8 Temmuz	23.30	Bulgaristan	0–3	Sırbistan	19–25	22–25	22–25			63–75	P2 Rapor
9 Temmuz	03.00	Arjantin	3–2	İran	25–23	28–30	27–29	25–20	15–11	120–113	P2 Rapor
9 Temmuz	06.30	ABD	3–0	Fransa	25–23	27–25	27–25			79–73	P2 Rapor
9 Temmuz	23.30	Küba	3–2	İran	25–22	26–28	25–23	28–30	15–10	119–113	P2 Rapor
10 Temmuz	03.00	Fransa	3–1	Almanya	21–25	25–20	25–22	25–21		96–88	P2 Rapor
10 Temmuz	06.30	ABD	3–0	Bulgaristan	29–27	25–19	25–21			79–67	P2 Rapor

Grup 6[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
4 Temmuz	10.00	Brezilya	1–3	İtalya	25–23	20–25	15–25	21–25		81–98	P2 Rapor
4 Temmuz	14.00	Japonya	3–2	Çin	24–26	25–23	21–25	25–23	15–12	110–109	P2 Rapor
5 Temmuz	10.00	Kanada	1–3	Hollanda	22–25	22–25	25–17	18–25		87–92	P2 Rapor
5 Temmuz	14.00	Polonya	3–2	Slovenya	29–31	21–25	25–20	25–20	15–13	115–109	P2 Rapor
6 Temmuz	06.00	Brezilya	3–0	Hollanda	25–21	25–15	25–20			75–56	P2 Rapor
6 Temmuz	10.00	Kanada	2–3	İtalya	14–25	25–23	20–25	25–23	9–15	93–111	P2 Rapor
6 Temmuz	14.00	Çin	1–3	Slovenya	21–25	20–25	26–24	23–25		90–99	P2 Rapor
7 Temmuz	06.00	Polonya	3–1	Brezilya	25–23	22–25	25–21	25–21		97–90	P2 Rapor
7 Temmuz	10.00	Slovenya	0–3	İtalya	13–25	22–25	17–25			52–75	P2 Rapor
7 Temmuz	14.00	Japonya	3–1	Hollanda	25–19	26–24	23–25	25–17		99–85	P2 Rapor
8 Temmuz	06.00	Brezilya	3–0	Çin	25–19	25–17	25–17			75–53	P2 Rapor
8 Temmuz	10.00	Polonya	3–0	Kanada	25–21	25–23	27–25			77–69	P2 Rapor
8 Temmuz	14.00	Japonya	1–3	İtalya	27–29	26–28	25–23	20–25		98–105	P2 Rapor
9 Temmuz	06.00	Çin	1–3	Kanada	25–23	21–25	17–25	18–25		81–98	P2 Rapor
9 Temmuz	10.00	Slovenya	3–0	Hollanda	25–20	32–30	25–22			82–72	P2 Rapor
9 Temmuz	14.00	Japonya	0–3	Polonya	17–25	19–25	18–25			54–75	P2 Rapor

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm saatler Türkiye Saati ile gösterilmiştir.

Çeyrek finaller		Yarı finaller		Final

19 Temmuz

ABD	3
		22 Temmuz
Fransa	2
		ABD	3
19 Temmuz
		İtalya	0
İtalya	3
				23 Temmuz
Arjantin	0
				ABD	1
20 Temmuz
				Polonya	3
Japonya	3
		22 Temmuz
Slovenya	0
		Japonya	1
20 Temmuz
		Polonya	3	Üçüncülük maçı
Polonya	3
				23 Temmuz
Brezilya	0
				İtalya	2

				Japonya	3

Çeyrek finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
19 Temmuz	18.00	ABD	3–2	Fransa	25–21	25–18	17–25	24–26	15–9	106–99	P2 Rapor
19 Temmuz	21.00	İtalya	3–0	Arjantin	25–17	25–13	25–14			75–44	P2 Rapor
20 Temmuz	18.00	Japonya	3–0	Slovenya	26–24	25–18	25–22			76–64	P2 Rapor
20 Temmuz	21.00	Polonya	3–0	Brezilya	26–24	25–21	25–20			76–65	P2 Rapor

Yarı finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
22 Temmuz	18.00	Japonya	1–3	Polonya	25–19	26–28	17–25	21–25		89–97	P2 Rapor
22 Temmuz	21.00	ABD	3–0	İtalya	25–19	25–18	25–19			75–56	P2 Rapor

Üçüncülük maçı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
23 Temmuz	18.00	Japonya	3–2	İtalya	25–18	25–23	17–25	17–25	15–9	99–100	P2 Rapor

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih	Saat		Skor		1. Set	2. Set	3. Set	4. Set	5. Set	Toplam	Rapor
23 Temmuz	21.00	Polonya	3–1	ABD	25–23	24–26	25–18	25–18		99–85	P2 Rapor

Final sıralaması[değiştir | kaynağı değiştir]

Sıra	Takım
	Polonya
	ABD
	Japonya
4	İtalya
5	Arjantin
6	Brezilya
7	Slovenya
8	Fransa
9	Sırbistan
10	Hollanda
11	Almanya
12	Kanada
13	Küba
14	İran
15	Bulgaristan
16	Çin

Kaynak: 2023 VNL final sıralaması 3 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

2023 Erkekler Milletler Ligi Şampiyonu
Polonya (1. kez)

14 kişilik kadro

Jakub Popiwczak, Łukasz Kaczmarek, Bartosz Kurek (k), Wilfredo León, Bartosz Bednorz, Aleksander Śliwka, Grzegorz Łomacz, Jakub Kochanowski, Kamil Semeniuk, Paweł Zatorski, Marcin Janusz, Mateusz Bieniek, Tomasz Fornal, Norbert Huber

Baş antrenör

Nikola Grbić

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

En değerli oyuncu
Paweł Zatorski (POL)
En iyi pasör
Micah Christenson (USA)
En iyi smaçörler
Aleksander Śliwka (POL)

Yūki Ishikawa (JPN)
En iyi orta oyuncular
Jakub Kochanowski (POL)

David Smith (USA)
En iyi pasör çaprazı
Łukasz Kaczmarek (POL)
En iyi libero
Paweł Zatorski (POL)

Tartışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

İran takımının ABD'deki vize sorunları[değiştir | kaynağı değiştir]

İran Voleybol Federasyonu, FIVB Başkanına gönderdiği bir mektupla VNL'nin üçüncü haftasına ev sahipliği yapacak olan ABD'ye ilişkin endişelerini dile getirdi. İran millî takımının beş üyesinin vize verilmesi için daha fazla inceleme ve ek belgelere ihtiyaç duyduğunu belirttiler. İran, bunun yerine ABD'nin ayağına ev sahipliği yapmak istediğini ya da ABD'ye kimseyi göndermeyerek ayağı boykot edebileceklerini ifade etti.^[10]

İran millî takım oyuncularının pasaportları vize verilmesi için ABD'nin Ankara Büyükelçiliğine yeniden gönderildi. Gerekli kontrollerin ardından, VNL'nin 3. Haftasının başlamasına sadece dört gün kala 12 oyuncuya vize verildi. Ancak aralarında Emin İsmaeilnejad'ın da bulunduğu beş oyuncuya vize verilmedi. İran millî takımının baş antrenörü Behruz Atayi'nin vizesi hala tamamlanmadı. Reddedilen beş oyuncu Tahran'a geri döndü.^[11]

Müzakerelerin ardından FIVB İcra Komitesi, İran takımına vize verilmesi konusunu özel olarak inceledi ve benzeri görülmemiş bir kararı onayladı. Amerika Birleşik Devletleri İran takımının kilit üyelerine vize vermezse, İran'ın ve rakiplerinin bu müsabakaların üçüncü haftasındaki puanları dünya sıralamasına etki etmeyecek ve İran'ın 2023 Milletler Ligi'nin üçüncü haftasındaki maçlarının sonuçları dünya sıralamasındaki konumunu olumsuz etkilemeyecek.^[12]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b "Volleyball's Best Ready To Grace Venues Across The Globe As Arenas Confirmed For VNL 2023". FIVB. 11 Kasım 2022. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023.
^ "United States and Poland to host Volleyball Nations League Finals in 2023". Volleyball World (İngilizce). 15 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2022.
^ ^a ^b "Croatia and Cuba secure Volleyball Challenger Cup titles". Volleyball World. 31 Temmuz 2022. 31 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022.
^ "Volleyball: Poland beats U.S. in Nations League finals". TVP World. 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.
^ "Poland claim historic VNL gold in front of their home fans". Volleyball World (İngilizce). 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.
^ "Japan beat the world champions and make it to the VNL podium". Volleyball World (İngilizce). 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.
^ "Zatorski becomes the first libero to earn the VNL MVP award". Volleyball World (İngilizce). 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.
^ ^a ^b ^c "VNL 2023 Competition Formula". Volleyball World. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022.
^ "Host cities and pools". Volleyball World. 11 Kasım 2022. 3 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023.
^ "Negotiation and diplomacy of Davorzani against the actions of the United States of America". volleyball.ir (Farsça). 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023.
^ "Iran is in Anaheim with 12 players and without a coach". volleyball.ir (Farsça). 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023.
^ "Iran agreed with the points of the World Federation in the third week". volleyball.ir (Farsça). 1 Temmuz 2023. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Uluslararası Voleybol Federasyonu 2 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Resmî web sitesi
2023 FIVB Voleybol Milletler Ligi 8 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Resmî yarışma web sitesi

[table_note_POL0.21696017972052-10] Ev sahibi olarak nitelendirildi

[Schedule_&_Cities-1] "Volleyball's Best Ready To Grace Venues Across The Globe As Arenas Confirmed For VNL 2023". FIVB. 11 Kasım 2022. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023.

[2] "United States and Poland to host Volleyball Nations League Finals in 2023". Volleyball World (İngilizce). 15 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2022.

[CC-3] "Croatia and Cuba secure Volleyball Challenger Cup titles". Volleyball World. 31 Temmuz 2022. 31 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022.

[4] "Volleyball: Poland beats U.S. in Nations League finals". TVP World. 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.

[5] "Poland claim historic VNL gold in front of their home fans". Volleyball World (İngilizce). 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.

[6] "Japan beat the world champions and make it to the VNL podium". Volleyball World (İngilizce). 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.

[7] "Zatorski becomes the first libero to earn the VNL MVP award". Volleyball World (İngilizce). 23 Temmuz 2023. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.

[2023CF-8] "VNL 2023 Competition Formula". Volleyball World. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022.

[9] "Host cities and pools". Volleyball World. 11 Kasım 2022. 3 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023.

[11] "Negotiation and diplomacy of Davorzani against the actions of the United States of America". volleyball.ir (Farsça). 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023.

[12] "Iran is in Anaheim with 12 players and without a coach". volleyball.ir (Farsça). 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023.

[13] "Iran agreed with the points of the World Federation in the third week". volleyball.ir (Farsça). 1 Temmuz 2023. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[a]

[10]

[11]

[12]