2023 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
2023 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi
Arlington, final turunun ev sahibi şehri
Turnuva detayları
Ev sahibi ülke ABD
ŞehirlerArlington (Final turu)
Tarih30 Mayıs - 16 Temmuz
Takım16 (4 konfederasyondan)
Salon7 (7 ev sahibi şehirde)
Final sıralaması
Şampiyon Türkiye (1. kez)
İkinci Çin
Üçüncü Polonya
Dördüncü ABD
Turnuva ödülleri
En değerli oyuncuTürkiye Melissa Vargas[1]
En iyi pasörÇin Diao Linyu
En iyi smaçörÇin Li Yingying
Polonya Martyna Łukasik
En iyi orta oyuncuTürkiye Zehra Güneş[1]
Çin Yuan Xinyue
En iyi pasör çaprazıTürkiye Melissa Vargas[1]
En iyi liberoTürkiye Gizem Örge[1]
Turnuva istatistikleri
Oynanan maç104
Toplam seyirci344.618 (maç başına 3.314 kişi)
Resmî site
← 2022
2024 →

2023 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi, her yıl düzenlenen uluslararası bir kadın voleybol turnuvası olan FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi'nin beşinci edisyonu olarak kayıtlara geçti. Müsabaka 30 Mayıs - 16 Temmuz 2023 tarihleri arasında düzenlendi[2] ve final turu Amerika Birleşik Devletleri'nin Teksas eyaletine bağlı Arlington kentindeki College Park Center'da gerçekleştirildi.

Belçika, 2022 Milletler Ligi ve 2022 Challenger Kupası sonuçlarının ardından bu turnuvada yerini ilk kez mücadele eden Hırvatistan'a bıraktı.[3]

Finalde Çin'i 3-1'lik skorla mağlup eden Türkiye ilk şampiyonluğunu kazanırken,[4] turnuvada ilk kez final oynama başarısı gösteren Çin gümüş madalyanın sahibi oldu. Turnuvadaki ilk madalyasını kazanan Polonya, üçüncülük maçında ev sahibi ABD'yi 3-2'lik skorla mağlup ederek bronz madalyayı aldı. Türkiye'den Melissa Vargas turnuvanın MVP'si seçildi.

Turnuvayı puansız tamamlayan Güney Kore'nin çekirdek takım olmasından dolayı ligden düşmemesiyle en alt sıradaki challenger takım olan Hırvatistan, Challenger Kupası'na düşen ülke oldu.

Katılan takımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

On altı takım yarışmaya katılmaya hak kazandı. Bunlardan on biri küme düşme tehlikesi olmayan çekirdek takımlar olarak nitelendirildi. Diğer beş takım ise turnuvadan küme düşebilecek challenger takımlar olarak seçildi.[5] Hırvatistan, 2022 Challenger Kupası'nı kazandıktan sonra Belçika'nın yerini aldı.[3]

Ülke Dünya sıralaması Konfederasyon Sıfat Önceki katılımlar Önceki en iyi performans
Toplam İlk Son
 ABD 4 NORCECA Çekirdek takım 4 2018 2022 Şampiyon (2018, 2019, 2021)
 Almanya 13 CEV Çekirdek takım 4 2018 2022 10. sıra (2019, 2021, 2022)
 Brezilya 3 CSV Çekirdek takım 4 2018 2022 İkinci (2019, 2021, 2022)
 Bulgaristan 16 CEV Challenger takım 2 2019 2022 14. sıra (2022)
 Çin 5 AVC Çekirdek takım 4 2018 2022 3. sıra (2018, 2019)
 Dominik Cumhuriyeti 9 NORCECA Challenger takım 4 2018 2022 6. sıra (2021)
 Güney Kore 23 AVC Çekirdek takım 4 2018 2022 12. sıra (2018)
 Hırvatistan 27 CEV Challenger takım 0 Yok Yok
 Hollanda 12 CEV Çekirdek takım 4 2018 2022 5. sıra (2018)
 İtalya 2 CEV Çekirdek takım 4 2018 2022 Şampiyon (2022)
 Japonya 6 AVC Çekirdek takım 4 2018 2022 4. sıra (2021)
 Kanada 14 NORCECA Challenger takım 2 2021 2022 12. sıra (2022)
 Polonya 10 CEV Challenger takım 4 2018 2022 5. sıra (2019)
 Sırbistan 1 CEV Çekirdek takım 4 2018 2022 3. sıra (2022)
 Tayland 15 AVC Çekirdek takım 4 2018 2022 8. sıra (2022)
 Türkiye 7 CEV Çekirdek takım 4 2018 2022 İkinci (2018)

Format[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu aşamada 16 takım sekizer takımlık iki grup halinde yarışacak ve üç hafta boyunca sürecek karşılaşmaların ardından puan sıralamasında ilk sekizde yer alan takımlar finallerde mücadele etme hakkı kazanacaktır.[5]

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

VNL Finallerinde, finallere ev sahipliği yapan Amerika Birleşik Devletleri ile birlikte en güçlü yedi takım doğrudan dört çeyrek final, iki yarı final ve bronz ve altın madalya maçları olmak üzere toplam sekiz maçtan oluşan eleme aşamasına geçecektir.[5]

Sekizli final doğrudan eleme formülü:

  • 1. sıradaki takım 8. sıradaki takıma, 2. sıradaki takım 7. sıradaki takıma, 3. sıradaki takım 6. sıradaki takıma, 4. sıradaki takım 5. sıradaki takıma karşı çeyrek final maçı oynayacaktır.
  • Etkinliğe ev sahipliği yapan ülkenin millî takımı final turuna katılmayı garantileyecektir. Ev sahibi ülke ön eleme turunu ilk sekizde bitiremezse, sekizinci sıradaki takımın yerine geçecek ve sekizinci seri başı olarak oynayacaktır.

Grup maçları programı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm grup maçlarının programı 11 Kasım 2022'de yayınlandı.[2][6]

1. hafta 2. hafta 3. hafta
Grup 1
Türkiye
Grup 2
Japonya
Grup 3
Hong Kong
Grup 4
Brezilya
Grup 5
Güney Kore
Grup 6
Tayland

 ABD
 Güney Kore
 İtalya
 Kanada
 Polonya
 Sırbistan
 Tayland
 Türkiye

 Almanya
 Brezilya
 Bulgaristan
 Çin
 Dominik Cumhuriyeti
 Hırvatistan
 Hollanda
 Japonya

 Bulgaristan
 Çin
 Dominik Cumhuriyeti
 Hollanda
 İtalya
 Kanada
 Polonya
 Türkiye

 ABD
 Almanya
 Brezilya
 Güney Kore
 Hırvatistan
 Japonya
 Sırbistan
 Tayland

 ABD
 Almanya
 Bulgaristan
 Çin
 Dominik Cumhuriyeti
 Güney Kore
 Polonya
 Sırbistan

 Brezilya
 Hırvatistan
 Hollanda
 İtalya
 Japonya
 Kanada
 Tayland
 Türkiye

Salonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1 Grup 2 Grup 3
Antalya, Türkiye Nagoya, Japonya Hong Kong, Çin
Antalya Spor Salonu Nippon Gaishi Hall Hong Kong Coliseum
Kapasite: 10.000 Kapasite: 10.000 Kapasite: 12.500
Grup 4 Grup 5 Grup 6
Brasília, Brezilya Suwon, Güney Kore Bangkok, Tayland
Nilson Nelson Gymnasium Suwon KT Sonicboom Arena Indoor Stadium Huamark
Kapasite: 11.105 Kapasite: 4.407 Kapasite: 15.000

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm maçlar
Arlington, Teksas, ABD
College Park Center
Kapasite: 7.000

Yarışma programı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu Final turu
1. hafta
30 Mayıs-4 Haziran
2. hafta
13-18 Haziran
3. hafta
27 Haziran-2 Temmuz
4. hafta
12-16 Temmuz
32 maç 32 maç 32 maç 8 maç

Grup sıralama prosedürü[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Toplam galibiyet sayısı (kazanılan maçlar, kaybedilen maçlar)
  2. Bir beraberlik durumunda, ilk sırada aşağıdaki eşitlik bozucu durum geçerli olacaktır: Takımlar, maç başına kazanılan en yüksek puanla aşağıdaki gibi sıralanacaktır:
    • 3-0 veya 3-1 ile kazanılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan
    • 3-2 kazanılan maç: kazanan için 2 puan, kaybeden için 1 puan
    • Hükmen mağlup sayılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan (0-25, 0-25, 0-25)
  3. Kazanılan galibiyet ve puanları inceledikten sonra takımlar hala berabereyse FIVB beraberliği bozmak için sonuçları aşağıdaki sırayla inceleyecektir:
    • Set katsayısı: İki veya daha fazla takım kazanılan puan sayısında eşitse ilgili takımlar kazanılan tüm setlerin kaybedilen tüm setlerin sayısına bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Puan katsayısı: Eğer eşitlik belirlenen sayıya göre devam ederse takımlar tüm setlerde kaybedilen toplam puanların aldığı tüm puanların bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Eğer eşitlik puan sırasına göre devam ederse, berabere kalan takımlar arasında lig Usulü aşama maçını kazanan takımı temel alır. Eşitlik puanı üç veya daha fazla takım arasında olduğunda ise bu takımlar sadece söz konusu takımları içeren maçları dikkate alarak sıralanırlar.

Kadrolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Final turuna katılmaya hak kazandı
Final turuna ev sahibi ülke olarak katılmaya hak kazandı
Challenger Kupası'na düştü

Sıralama[değiştir | kaynağı değiştir]

  Maçlar Puan Setler Puanlar
Sıra Takım O G M A V SO ASP VSP SPO Eleme
1  Polonya 12 10 2 29 32 13 2,462 1069 962 1,111 Final turu
2  ABD 12 10 2 28 34 16 2,125 1099 1004 1,095
3  Türkiye 12 9 3 29 31 11 2,818 1008 850 1,186
4  Brezilya 12 8 4 24 28 18 1,556 1065 987 1,079
5  Çin 12 8 4 24 29 19 1,526 1089 993 1,097
6  İtalya 12 8 4 21 29 23 1,261 1129 1116 1,012
7  Japonya 12 7 5 21 27 20 1,350 1058 969 1,092
8  Almanya 12 7 5 20 26 23 1,130 1077 1069 1,007
9  Sırbistan 12 6 6 19 27 27 1,000 1154 1121 1,029
10  Kanada 12 6 6 18 24 24 1,000 1031 1044 0,988
11  Dominik Cumhuriyeti 12 6 6 14 25 28 0,893 1151 1119 1,029
12  Hollanda 12 5 7 18 23 22 1,045 1023 997 1,026
13  Bulgaristan 12 2 10 9 14 31 0,452 853 1013 0,842
14  Tayland 12 2 10 8 11 27 0,407 837 981 0,853
15  Hırvatistan 12 2 10 6 8 30 0,267 734 910 0,807 2023 Challenger Kupası'na düştü
16  Güney Kore 12 0 12 0 3 36 0,083 730 982 0,743
2 Temmuz 2023 (2023-07-02) tarihine kadar oynanan maçlara göre güncellenmiştir. Kaynak: VNL 2023 sıralaması
Sıralama kuralları: Kurallar

1. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
30 Mayıs 17.00 İtalya  3–2  Tayland 24–26 25–17 27–29 30–28 15–11 121–111  P2 Rapor
30 Mayıs 20.00 Polonya  3–2  Kanada 20–25 25–23 20–25 25–23 15–13 105–109  P2 Rapor
31 Mayıs 17.00 Sırbistan  2–3  ABD 20–25 25–19 25–21 21–25 12–15 103–105  P2 Rapor
31 Mayıs 20.00 Güney Kore  0–3  Türkiye 14–25 17–25 24–26     55–76  P2 Rapor
1 Haziran 14.00 Kanada  0–3  Tayland 17–25 24–26 21–25     62–76  P2 Rapor
1 Haziran 17.00 Polonya  3–1  İtalya 21–25 25–20 25–14 25–18   96–77  P2 Rapor
1 Haziran 20.00 Türkiye  3–1  Sırbistan 24–26 25–17 25–15 25–21   99–79  P2 Rapor
2 Haziran 14.00 Tayland  0–3  Polonya 20–25 16–25 15–25     51–75  P2 Rapor
2 Haziran 17.00 Kanada  3–0  Güney Kore 25–17 25–16 25–18     75–51  P2 Rapor
2 Haziran 20.00 ABD  3–2  İtalya 25–16 14–25 22–25 25–20 15–9 101–95  P2 Rapor
3 Haziran 14.00 Polonya  3–0  Sırbistan 25–18 25–22 30–28     80–68  P2 Rapor
3 Haziran 17.00 ABD  3–0  Güney Kore 25–16 27–25 25–11     77–52  P2 Rapor
3 Haziran 20.00 Türkiye  3–0  İtalya 25–19 26–24 25–19     76–62  P2 Rapor
4 Haziran 14.00 Tayland  3–0  Güney Kore 25–17 28–26 25–21     78–64  P2 Rapor
4 Haziran 17.00 Kanada  3–2  Sırbistan 18–25 28–26 25–23 18–25 15–12 104–111  P2 Rapor
4 Haziran 20.00 ABD  3–2  Türkiye 25–22 25–22 22–25 11–25 15–9 98–103  P2 Rapor

Grup 2[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
30 Mayıs 10.10 Almanya  3–1  Hollanda 25–21 25–22 20–25 25–22   95–90  P2 Rapor
30 Mayıs 13.40 Japonya  3–1  Dominik Cumhuriyeti 25–23 25–18 22–25 25–15   97–81  P2 Rapor
31 Mayıs 09.00 Hırvatistan  0–3  Bulgaristan 12–25 17–25 19–25     48–75  P2 Rapor
31 Mayıs 12.00 Çin  3–2  Brezilya 25–23 22–25 25–20 20–25 15–12 107–105  P2 Rapor
1 Haziran 06.00 Hırvatistan  0–3  Almanya 18–25 23–25 23–25     64–75  P2 Rapor
1 Haziran 09.00 Bulgaristan  2–3  Dominik Cumhuriyeti 25–22 16–25 25–16 14–25 11–15 91–103  P2 Rapor
1 Haziran 12.00 Brezilya  3–0  Hollanda 25–23 25–23 25–21     75–67  P2 Rapor
2 Haziran 07.10 Çin  3–0  Almanya 25–19 25–20 25–22     75–61  P2 Rapor
2 Haziran 10.10 Dominik Cumhuriyeti  3–2  Hollanda 25–18 22–25 25–18 21–25 15–11 108–97  P2 Rapor
2 Haziran 13.40 Hırvatistan  0–3  Japonya 17–25 19–25 20–25     56–75  P2 Rapor
3 Haziran 06.40 Brezilya  3–1  Dominik Cumhuriyeti 27–25 20–25 25–21 27–25   99–96  P2 Rapor
3 Haziran 09.40 Çin  3–1  Hollanda 27–25 23–25 25–22 25–20   100–92  P2 Rapor
3 Haziran 13.10 Bulgaristan  0–3  Japonya 20–25 17–25 19–25     56–75  P2 Rapor
4 Haziran 06.40 Hırvatistan  0–3  Brezilya 24–26 18–25 8–25     50–76  P2 Rapor
4 Haziran 09.40 Almanya  3–2  Bulgaristan 18–25 25–20 23–25 26–24 15–10 107–104  P2 Rapor
4 Haziran 13.10 Japonya  0–3  Çin 18–25 25–27 25–27     68–79  P2 Rapor

2. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 3[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
13 Haziran 12.00 Dominik Cumhuriyeti  1–3  Polonya 23–25 28–30 25–23 17–25   93–103  P2 Rapor
13 Haziran 15.30 Çin  3–0  Kanada 25–14 25–18 29–27     79–59  P2 Rapor
14 Haziran 12.00 İtalya  3–0  Bulgaristan 25–17 25–19 25–23     75–59  P2 Rapor
14 Haziran 15.30 Hollanda  0–3  Türkiye 29–31 21–25 15–25     65–81  P2 Rapor
15 Haziran 08.30 Bulgaristan  0–3  Kanada 15–25 13–25 15–25     43–75  P2 Rapor
15 Haziran 12.00 Polonya  3–0  Türkiye 25–22 25–20 30–28     80–70  P2 Rapor
15 Haziran 15.30 Dominik Cumhuriyeti  2–3  İtalya 16–25 25–16 25–21 22–25 10–15 98–102  P2 Rapor
16 Haziran 08.30 Türkiye  3–0  Kanada 25–15 25–22 25–20     75–57  P2 Rapor
16 Haziran 12.00 Polonya  0–3  Hollanda 22–25 21–25 26–28     69–78  P2 Rapor
16 Haziran 15.30 Bulgaristan  1–3  Çin 25–20 7–25 10–25 15–25   57–95  P2 Rapor
17 Haziran 08.30 Dominik Cumhuriyeti  3–2  Kanada 22–25 25–13 25–17 23–25 15–10 110–90  P2 Rapor
17 Haziran 12.00 Hollanda  2–3  İtalya 25–22 22–25 20–25 25–18 17–19 109–109  P2 Rapor
17 Haziran 15.30 Polonya  3–0  Çin 25–20 25–23 25–22     75–65  P2 Rapor
18 Haziran 08.30 Bulgaristan  0–3  Hollanda 24–26 17–25 17–25     58–76  P2 Rapor
18 Haziran 12.00 Dominik Cumhuriyeti  1–3  Türkiye 23–25 19–25 25–23 20–25   87–98  P2 Rapor
18 Haziran 15.30 İtalya  3–2  Çin 23–25 25–23 18–25 25–22 15–12 106–107  P2 Rapor

Grup 4[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
13 Haziran 23.30 Hırvatistan  1–3  ABD 25–17 22–25 18–25 15–25   80–92  P2 Rapor
14 Haziran 03.00 Japonya  2–3  Sırbistan 25–16 20–25 25–16 20–25 10–15 100–97  P2 Rapor
14 Haziran 23.30 Almanya  3–1  Tayland 25–20 25–13 19–25 25–23   94–81  P2 Rapor
15 Haziran 03.00 Brezilya  3–0  Güney Kore 31–29 25–16 25–16     81–61  P2 Rapor
15 Haziran 20.00 Tayland  0–3  ABD 21–25 18–25 16–25     55–75  P2 Rapor
15 Haziran 23.30 Japonya  3–0  Güney Kore 25–18 25–19 25–13     75–50  P2 Rapor
16 Haziran 03.00 Brezilya  3–2  Sırbistan 23–25 25–22 21–25 25–12 15–11 109–95  P2 Rapor
16 Haziran 20.00 Japonya  2–3  Almanya 23–25 25–14 22–25 25–20 8–15 103–99  P2 Rapor
16 Haziran 23.30 Güney Kore  0–3  Hırvatistan 23–25 21–25 14–25     58–75  P2 Rapor
17 Haziran 03.00 Sırbistan  3–2  Tayland 24–26 22–25 25–17 25–12 16–14 112–94  P2 Rapor
17 Haziran 20.00 Brezilya  3–1  Almanya 25–22 25–18 22–25 25–17   97–82  P2 Rapor
17 Haziran 23.30 Japonya  3–2  ABD 23–25 25–23 25–19 23–25 15–6 111–98  P2 Rapor
18 Haziran 03.00 Sırbistan  3–1  Hırvatistan 25–16 25–11 23–25 25–17   98–69  P2 Rapor
18 Haziran 16.00 Brezilya  0–3  ABD 22–25 19–25 22–25     63–75  P2 Rapor
18 Haziran 20.00 Tayland  0–3  Hırvatistan 17–25 21–25 20–25     58–75  P2 Rapor
18 Haziran 23.30 Almanya  3–1  Güney Kore 25–19 25–17 25–27 25–12   100–75  P2 Rapor

3. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 5[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
27 Haziran 09.30 Almanya  3–1  Dominik Cumhuriyeti 25–19 25–18 18–25 25–21   93–83  P2 Rapor
27 Haziran 13.00 Bulgaristan  3–1  Güney Kore 25–22 25–18 24–26 25–15   99–81  P2 Rapor
28 Haziran 09.30 ABD  3–2  Polonya 17–25 25–15 27–25 28–30 16–14 113–109  P2 Rapor
28 Haziran 13.00 Çin  1–3  Sırbistan 13–25 25–17 23–25 20–25   81–92  P2 Rapor
29 Haziran 06.00 Polonya  3–2  Almanya 15–25 25–19 25–19 19–25 17–15 101–103  P2 Rapor
29 Haziran 09.30 ABD  3–0  Bulgaristan 25–15 25–17 25–15     75–47  P2 Rapor
29 Haziran 13.00 Dominik Cumhuriyeti  3–0  Güney Kore 25–18 25–18 25–16     75–52  P2 Rapor
30 Haziran 06.00 Bulgaristan  1–3  Polonya 28–26 19–25 16–25 15–25   78–101  P2 Rapor
30 Haziran 09.30 Almanya  1–3  Sırbistan 17–25 25–23 16–25 28–30   86–103  P2 Rapor
30 Haziran 13.00 Çin  2–3  Dominik Cumhuriyeti 25–20 20–25 25–22 20–25 13–15 103–107  P2 Rapor
1 Temmuz 04.30 Sırbistan  2–3  Dominik Cumhuriyeti 25–22 15–25 25–23 19–25 10–15 94–110  P2 Rapor
1 Temmuz 08.00 Güney Kore  1–3  Çin 13–25 21–25 25–21 15–25   74–96  P2 Rapor
1 Temmuz 11.30 Almanya  1–3  ABD 22–25 25–18 22–25 13–25   82–93  P2 Rapor
2 Temmuz 04.30 Sırbistan  3–2  Bulgaristan 20–25 25–16 25–14 17–25 15–4 102–84  P2 Rapor
2 Temmuz 08.00 Polonya  3–0  Güney Kore 25–23 25–18 25–16     75–57  P2 Rapor
2 Temmuz 11.30 Çin  3–2  ABD 18–25 25–19 19–25 25–20 15–8 102–97  Rapor

Grup 6[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
27 Haziran 13.00 Hırvatistan  0–3  Kanada 21–25 21–25 26–28     68–78  P2 Rapor
27 Haziran 16.30 Tayland  0–3  Hollanda 26–28 18–25 20–25     64–78  P2 Rapor
28 Haziran 13.00 Japonya  3–2  Türkiye 25–23 25–23 21–25 16–25 15–9 102–105  P2 Rapor
28 Haziran 16.30 Brezilya  3–2  İtalya 26–28 25–20 19–25 25–21 15–10 110–104  P2 Rapor
29 Haziran 09.00 Hırvatistan  0–3  Hollanda 20–25 11–25 15–25     46–75  P2 Rapor
29 Haziran 13.00 Brezilya  2–3  Kanada 30–28 22–25 23–25 25–21 15–17 115–116  P2 Rapor
29 Haziran 16.30 Tayland  0–3  Türkiye 15–25 15–25 20–25     50–75  P2 Rapor
30 Haziran 09.00 Kanada  2–3  İtalya 25–22 23–25 14–25 26–24 10–15 98–111  P2 Rapor
30 Haziran 13.00 Hollanda  3–1  Japonya 25–22 25–17 21–25 25–20   96–84  P2 Rapor
30 Haziran 16.30 Brezilya  0–3  Türkiye 22–25 16–25 22–25     60–75  P2 Rapor
1 Temmuz 09.00 İtalya  3–0  Hırvatistan 25–14 25–17 25–17     75–48  P2 Rapor
1 Temmuz 13.00 Hollanda  2–3  Kanada 27–25 16–25 25–18 23–25 9–15 100–108  P2 Rapor
1 Temmuz 16.30 Tayland  0–3  Japonya 18–25 22–25 20–25     60–75  P2 Rapor
2 Temmuz 09.00 Hırvatistan  0–3  Türkiye 14–25 23–25 18–25     55–75  P2 Rapor
2 Temmuz 13.00 İtalya  3–1  Japonya 25–23 25–23 17–25 25–22   92–93  P2 Rapor
2 Temmuz 16.30 Tayland  0–3  Brezilya 20–25 16–25 23–25     59–75  P2 Rapor

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

 
Çeyrek finallerYarı finallerFinal
 
          
 
13 Temmuz
 
 
 Polonya3
 
16 Temmuz
 
 Almanya1
 
 Polonya0
 
13 Temmuz
 
 Çin3
 
 Brezilya1
 
17 Temmuz
 
 Çin3
 
 Türkiye3
 
13 Temmuz
 
 Çin1
 
 ABD3
 
16 Temmuz
 
 Japonya1
 
 ABD1
 
13 Temmuz
 
 Türkiye3 Üçüncülük maçı
 
 Türkiye3
 
16 Temmuz
 
 İtalya0
 
 Polonya3
 
 
 ABD2
 

Çeyrek finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
13 Temmuz 00.00 Polonya  3–1  Almanya 25–12 21–25 25–21 26–24   97–82  P2 Rapor
13 Temmuz 03.30 ABD  3–1  Japonya 25–23 25–21 18–25 25–18   93–87  P2 Rapor
13 Temmuz 18.30 Brezilya  1–3  Çin 21–25 20–25 25–20 23–25   89–95  P2 Rapor
13 Temmuz 22.00 Türkiye  3–0  İtalya 25–20 25–15 25–18     75–53  P2 Rapor

Yarı finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
16 Temmuz 00.00 Polonya  0–3  Çin 18–25 23–25 23–25     64–75  P2 Rapor
16 Temmuz 03.30 ABD  1–3  Türkiye 21–25 14–25 26–24 25–27   86–101  P2 Rapor

Üçüncülük maçı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
16 Temmuz 22.00 Polonya  3–2  ABD 25–15 16–25 25–19 18–25 17–15 101–99  P2 Rapor

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
17 Temmuz 01.30 Çin  1–3  Türkiye 22–25 25–22 19–25 16–25   82–97  P2 Rapor

Final sıralaması[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h "Vargas, Zehra ve Gizem Rüya Takımda". 26 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2023. 
  2. ^ a b "Volleyball's Best Ready To Grace Venues Across The Globe As Arenas Confirmed For VNL 2023". FIVB. 11 Kasım 2022. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b "Croatia and Cuba secure Volleyball Challenger Cup titles". Volleyball World. 31 Temmuz 2022. 31 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  4. ^ "Filenin Sultanları Destan Yazdı: Milletler Ligi'nde Şampiyonuz". 9 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2023. 
  5. ^ a b c "VNL 2023 Competition Formula". Volleyball World. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  6. ^ "Host cities and pools". Volleyball World. 11 Kasım 2022. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]