2022 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
2022 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi
Ankara, final turlarının ev sahipliğini yapan şehir
Turnuva detayları
Ev sahibi ülke Türkiye
ŞehirAnkara (Final turu)
Tarih31 Mayıs - 17 Temmuz
Takım16 (4 konfederasyondan)
Salon6 (6 ev sahibi şehirde)
Final sıralaması
Şampiyon İtalya (1. kez)
İkinci Brezilya
Üçüncü Sırbistan
Dördüncü Türkiye
Turnuva ödülleri
En değerli oyuncuİtalya Paola Egonu
En iyi pasörİtalya Alessia Orro
En iyi smaçörİtalya Caterina Bosetti
BrezilyaGabriela Guimarães
En iyi orta oyuncuSırbistan Jovana Stevanović
Brezilya Ana Carolina da Silva
En iyi pasör çaprazıİtalya Paola Egonu
En iyi liberoİtalya Monica De Gennaro
Turnuva istatistikleri
Oynanan maç104
Toplam seyirci256.881 (maç başına 2.470 kişi)
Resmî site
← 2021
2023 →

2022 FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi, her yıl düzenlenen uluslararası kadın voleybol turnuvası olan FIVB Voleybol Kadınlar Milletler Ligi'nin dördüncüsüdür. Ön eleme aşaması 31 Mayıs - 3 Temmuz tarihleri arasında, finaller ise 13 - 17 Temmuz tarihleri arasında Ankara'da düzenlendi.[1][2]

Belçika ön eleme turunun ardından son sıradaki challenger takım oldu ve 2023 turnuvasında yerini 2022 Challenger Kupası galibi Hırvatistan'a bıraktı.

Finalde Brezilya'yı 3-0'lık skorla mağlup eden İtalya ilk şampiyonluğunu kazanırken Brezilya üst üste üçüncü kez gümüş madalyanın sahibi oldu. Turnuvadaki ilk madalyasını kazanan Sırbistan, üçüncülük maçında ev sahibi Türkiye'yi 3-0'lık skorla mağlup ederek bronz madalyayı aldı.[3] İtalya'dan Paola Egonu turnuvanın MVP'si seçildi.[4][5]

Katılan takımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

2021 VNL'de herhangi bir yükselme veya küme düşme olmadığı için, 2021'deki 16 takımın 15'i bu yılki turnuvada mücadele etmektedir.[6]

1 Mart 2022'de FIVB, Ukrayna'da devam eden savaş nedeniyle Rusya ve Belarus'un uluslararası ve kıtasal yarışmalarda yer almasının uygun olmadığını ilan etti. Bunun sonucunda Rusya Milletler Ligi'nin dışında kaldı.[7] Daha sonra FIVB, yarışmada Rusya'nın yerini Bulgaristan'ın aldığını duyurdu.[8]

Ülke Konfederasyon Sıfat Önceki katılımlar Önceki en iyi performans
Toplam İlk Son
 ABD NORCECA Çekirdek takım 3 2018 2021 Şampiyon (2018, 2019, 2021)
 Almanya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 10. sıra (2019, 2021)
 Belçika CEV Challenger takım 3 2018 2021 7. sıra (2019)
 Brezilya CSV Çekirdek takım 3 2018 2021 İkinci (2019, 2021)
 Bulgaristan CEV Challenger takım 1 2019 2019 16. sıra (2019)
 Çin AVC Çekirdek takım 3 2018 2021 3. sıra (2018, 2019)
 Dominik Cumhuriyeti NORCECA Challenger takım 3 2018 2021 6. sıra (2021)
 Güney Kore AVC Çekirdek takım 3 2018 2021 12. sıra (2018)
 Hollanda CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 5. sıra (2018)
 İtalya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 5. sıra (2019)
 Japonya AVC Çekirdek takım 3 2018 2021 4. sıra (2021)
 Kanada NORCECA Challenger takım 1 2021 2021 14. sıra (2021)
 Polonya CEV Challenger takım 3 2018 2021 5. sıra (2019)
 Rusya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 8. sıra (2018, 2021)
 Sırbistan CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 5. sıra (2018)
 Tayland AVC Çekirdek takım 3 2018 2021 12. sıra (2019)
 Türkiye CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 İkinci (2018)

Format[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turunda 16 takımdan her biri haftada 4 maç olmak üzere 3 haftada toplam 12 maç oynar. Üç haftanın sonunda ilk 8 sırada bulunan takımlar final turuna yükselir.[9]

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

VNL Finalleri, en güçlü yedi takımın yanı sıra finallere ev sahipliği yapan Türkiye'nin birinci olarak doğrudan eleme aşamasına yükseldiği ve dört çeyrek final, iki yarı final ve bronz ve altın madalya maçları olmak üzere toplam sekiz maçtan oluşacaktır.

Sekizli final doğrudan eleme formülü:[10]

  1. 1. sıradaki takım 8. sıradaki takıma, 2. sıradaki takım 7. sıradaki takıma, 3. sıradaki takım 6. sıradaki takıma, 4. sıradaki takım 5. sıradaki takıma karşı çeyrek final maçı oynayacaktır.
  2. Ev sahibi takım, VNL ön eleme turundan sonra oluşan nihai sıralamada ilk 8 takım arasında yer alırsa 1. sıraya yerleştirilir.
  3. Ev sahibi takım, VNL ön eleme turundan sonra oluşan nihai sıralamada ilk 8 takım arasında yer almazsa 8. sıraya yerleştirilir.

Kural değişiklikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. COVID-19 güvenlik yönergeleri ve daha iyi bir televizyon yayını için setlerin sonundaki saha değişimi kaldırılacak.
  2. Her takımın her set sırasında sadece bir mola almasına izin verilir. Bu mola 30 saniye sürmektedir.
  3. Öndeki takım 12 sayıya ulaştığında sadece bir teknik mola verilir.

Gruplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm grup maçlarının programı 7 Aralık 2021'de yayınlandı.[11]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Hafta 1 Hafta 2 Hafta 3
Grup 1
ABD 		Grup 2
Türkiye 		Grup 3
Brezilya 		Grup 4
Filipinler 		Grup 5
Kanada 		Grup 6
Bulgaristan

 ABD
 Almanya
 Brezilya
 Dominik Cumhuriyeti
 Güney Kore
 Japonya
 Kanada
 Polonya

 Belçika
 Bulgaristan
 Çin
 Hollanda
 İtalya
 Sırbistan
 Tayland
 Türkiye

 Almanya
 Brezilya
 Dominik Cumhuriyeti
 Güney Kore
 Hollanda
 İtalya
 Sırbistan
 Türkiye

 ABD
 Belçika
 Bulgaristan
 Çin
 Japonya
 Kanada
 Polonya
 Tayland

 ABD
 Almanya
 Belçika
 Hollanda
 Kanada
 Japonya
 Sırbistan
 Türkiye

 Brezilya
 Bulgaristan
 Çin
 Dominik Cumhuriyeti
 Güney Kore
 İtalya
 Polonya
 Tayland

Salonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1 Grup 2 Grup 3
Shreveport–Bossier City, ABD Ankara, Türkiye Brasília, Brezilya
Brookshire Grocery Arena Ankara Arena Nilson Nelson Gymnasium
Kapasite: 14,000 Kapasite: 10,400 Kapasite: 11,105
Grup 4 Grup 5 Grup 6
Quezon City, Filipinler Calgary, Kanada Sofya, Bulgaristan
Araneta Coliseum Stampede Corral Armeets Arena
Kapasite: 15,000 Kapasite: 7,475 Kapasite: 16,035

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm maçlar
Ankara, Türkiye
Ankara Arena
Kapasite: 10,400

Yarışma programı[değiştir | kaynağı değiştir]

● Ön eleme turu ● Final turu
1. hafta
31 Mayıs-5 Haziran 		2. hafta
14-19 Haziran 		3. hafta
28 Haziran-3 Temmuz 		4. hafta
Dinlenme haftası 		5. hafta
13-17 Temmuz
32 maç 32 maç 32 maç 8 maç

Grup sıralama prosedürü[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Toplam galibiyet sayısı (kazanılan maçlar, kaybedilen maçlar)
  2. Bir beraberlik durumunda, ilk sırada aşağıdaki eşitlik bozucu durum geçerli olacaktır: Takımlar, maç başına kazanılan en yüksek puanla aşağıdaki gibi sıralanacaktır:
    • 3-0 veya 3-1 ile kazanılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan
    • 3-2 kazanılan maç: kazanan için 2 puan, kaybeden için 1 puan
    • Hükmen mağlup sayılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan (0-25, 0-25, 0-25)
  3. Kazanılan galibiyet ve puanları inceledikten sonra takımlar hala berabereyse FIVB beraberliği bozmak için sonuçları aşağıdaki sırayla inceleyecektir:
    • Set katsayısı: İki veya daha fazla takım kazanılan puan sayısında eşitse ilgili takımlar kazanılan tüm setlerin kaybedilen tüm setlerin sayısına bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Puan katsayısı: Eğer eşitlik belirlenen sayıya göre devam ederse takımlar tüm setlerde kaybedilen toplam puanların aldığı tüm puanların bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Eğer eşitlik puan sırasına göre devam ederse, berabere kalan takımlar arasında lig Usulü aşama maçını kazanan takımı temel alır. Eşitlik puanı üç veya daha fazla takım arasında olduğunda ise bu takımlar sadece söz konusu takımları içeren maçları dikkate alarak sıralanırlar.

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Final turuna katılmaya hak kazandı
Final turuna ev sahibi ülke olarak katılmaya hak kazandı
Challenger Kupası'na düştü
  Maçlar Puan Setler Puanlar
Sıra Takım
 O G M A V SO ASP VSP SPO Eleme
1  ABD 12 11 1 32 33 7 4,714 961 810 1,186 Final turu
2  Brezilya 12 10 2 29 31 12 2,583 997 898 1,110
3  İtalya 12 10 2 29 31 13 2,385 1021 888 1,150
4  Çin 12 8 4 26 29 17 1,706 1046 923 1,133
5  Japonya 12 8 4 25 30 16 1,875 1042 931 1,119
6  Sırbistan 12 8 4 23 27 20 1,350 1042 1044 0,998
7  Türkiye 12 7 5 23 28 18 1,556 1060 966 1,097
8  Tayland 12 5 7 15 22 25 0,880 994 1049 0,948
9  Dominik Cumhuriyeti 12 5 7 14 19 27 0,704 926 1039 0,891
10  Almanya 12 4 8 14 20 27 0,741 1045 1057 0,989
11  Hollanda 12 4 8 14 20 28 0,714 1010 1047 0,965
12  Kanada 12 4 8 12 17 26 0,654 961 989 0,972
13  Polonya 12 4 8 12 18 29 0,621 1005 1049 0,958
14  Bulgaristan 12 4 8 12 14 27 0,519 867 914 0,949
15  Belçika 12 4 8 8 18 32 0,563 1034 1130 0,915
16  Güney Kore 12 0 12 0 3 36 0,083 701 978 0,717
4 Temmuz 2022 (2022-07-04) tarihine kadar oynanan maçlara göre güncellenmiştir. Kaynak: FIVB
Sıralama kuralları: Kurallar

1. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
1 Haziran 01.00 Almanya  1–3  Brezilya 27–29 25–23 25–27 21–25   98–104  P2 Rapor
1 Haziran 04.00 ABD  3–0  Dominik Cumhuriyeti 25–21 25–17 25–18     75–56  P2 Rapor
2 Haziran 01.00 Polonya  3–1  Kanada 20–25 25–22 25–23 25–20   95–90  P2 Rapor
2 Haziran 04.00 Güney Kore  0–3  Japonya 17–25 16–25 11–25     44–75  P2 Rapor
2 Haziran 22.00 Brezilya  3–0  Polonya 25–23 25–21 25–22     75–66  P2 Rapor
3 Haziran 01.00 Almanya  2–3  Japonya 27–25 25–23 20–25 22–25 12–15 106–113  P2 Rapor
3 Haziran 04.00 Kanada  3–0  Dominik Cumhuriyeti 25–18 25–15 25–18     75–51  P2 Rapor
3 Haziran 22.00 Almanya  3–0  Güney Kore 25–22 25–15 25–16     75–53  P2 Rapor
4 Haziran 01.00 Dominik Cumhuriyeti  1–3  Brezilya 9–25 25–16 18–25 17–25   69–91  P2 Rapor
4 Haziran 04.00 ABD  3–0  Kanada 25–14 25–22 25–19     75–55  P2 Rapor
4 Haziran 22.00 Güney Kore  0–3  Polonya 9–25 23–25 11–25     43–75  P2 Rapor
5 Haziran 01.00 Dominik Cumhuriyeti  1–3  Japonya 17–25 25–20 21–25 10–25   73–95  P2 Rapor
5 Haziran 04.00 ABD  3–0  Brezilya 25–21 25–20 25–18     75–59  P2 Rapor
5 Haziran 20.00 Polonya  3–2  Almanya 27–25 25–22 14–25 23–25 15–7 104–104  P2 Rapor
5 Haziran 23.00 Japonya  3–0  ABD 25–22 25–20 25–20     75–62  P2 Rapor
6 Haziran 02.00 Güney Kore  0–3  Kanada 21–25 13–25 16–25     50–75  P2 Rapor

Grup 2[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
31 Mayıs 15.30 Tayland  3–0  Bulgaristan 25–20 25–22 25–20     75–62  P2 Rapor
31 Mayıs 18.30 Türkiye  3–0  İtalya 25–20 25–19 25–19     75–58  P2 Rapor
1 Haziran 15.30 Belçika  1–3  Sırbistan 25–14 16–25 17–25 22–25   80–89  P2 Rapor
1 Haziran 18.30 Çin  3–1  Hollanda 16–25 25–22 25–23 25–23   91–93  P2 Rapor
2 Haziran 13.00 Tayland  3–2  Sırbistan 25–23 25–27 25–20 20–25 15–12 110–107  P2 Rapor
2 Haziran 16.00 Bulgaristan  3–2  Hollanda 25–15 12–25 19–25 25–15 15–7 96–87  P2 Rapor
2 Haziran 19.00 Belçika  1–3  İtalya 25–21 19–25 23–25 20–25   87–96  P2 Rapor
3 Haziran 13.00 Sırbistan  3–0  Bulgaristan 26–24 25–15 26–24     77–63  P2 Rapor
3 Haziran 16.00 Hollanda  0–3  İtalya 19–25 15–25 15–25     49–75  P2 Rapor
3 Haziran 19.00 Türkiye  1–3  Çin 16–25 25–20 16–25 22–25   79–95  P2 Rapor
4 Haziran 13.00 Tayland  2–3  Belçika 22–25 25–18 25–23 21–25 13–15 106–106  P2 Rapor
4 Haziran 16.00 Çin  3–1  İtalya 25–13 20–25 25–22 25–18   95–78  P2 Rapor
4 Haziran 19.00 Bulgaristan  0–3  Türkiye 19–25 21–25 16–25     56–75  P2 Rapor
5 Haziran 13.00 Sırbistan  3–2  Hollanda 27–25 25–16 17–25 22–25 15–13 106–104  P2 Rapor
5 Haziran 16.00 Tayland  3–2  Çin 25–23 13–25 14–25 25–23 15–11 92–107  P2 Rapor
5 Haziran 19.00 Türkiye  3–1  Belçika 15–25 25–21 25–21 25–15   90–82  P2 Rapor

2. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 3[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
15 Haziran 00.00 Hollanda  1–3  Almanya 20–25 19–25 25–12 22–25   86–87  P2 Rapor
15 Haziran 03.00 Sırbistan  1–3  İtalya 25–21 14–25 15–25 20–25   74–96  P2 Rapor
16 Haziran 00.00 Dominik Cumhuriyeti  3–0  Güney Kore 25–21 25–17 25–13     75–51  P2 Rapor
16 Haziran 03.00 Brezilya  3–1  Türkiye 19–25 25–23 25–23 25–23   94–94  P2 Rapor
16 Haziran 21.00 Sırbistan  3–0  Güney Kore 40–38 25–22 25–22     90–82  P2 Rapor
17 Haziran 00.00 İtalya  3–2  Dominik Cumhuriyeti 25–23 20–25 25–19 16–25 15–12 101–104  P2 Rapor
17 Haziran 03.00 Hollanda  0–3  Brezilya 16–25 15–25 23–25     54–75  P2 Rapor
18 Haziran 21.00 Almanya  0–3  İtalya 19–25 22–25 25–27     66–77  P2 Rapor
18 Haziran 00.00 Sırbistan  3–2  Türkiye 25–19 15–25 20–25 25–22 15–13 100–104  P2 Rapor
18 Haziran 03.00 Hollanda  2–3  Dominik Cumhuriyeti 25–23 20–25 21–25 25–15 7–15 98–103  P2 Rapor
18 Haziran 21.00 İtalya  3–1  Brezilya 25–17 25–15 14–25 25–14   89–71  P2 Rapor
19 Haziran 00.00 Almanya  0–3  Türkiye 22–25 21–25 22–25     65–75  P2 Rapor
19 Haziran 03.00 Hollanda  3–0  Güney Kore 25–11 25–21 25–18     75–50  P2 Rapor
19 Haziran 16.00 Brezilya  3–0  Sırbistan 25–21 25–9 25–21     75–51  P2 Rapor
19 Haziran 19.00 Almanya  1–3  Dominik Cumhuriyeti 23–25 23–25 25–11 25–27   96–88  P2 Rapor
19 Haziran 22.00 Türkiye  3–1  Güney Kore 20–25 25–13 25–19 25–15   95–72  P2 Rapor

Grup 4[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
14 Haziran 10.00 Kanada  0–3  Tayland 19–25 22–25 24–26     65–76  P2 Rapor
14 Haziran 14.00 Japonya  3–0  Polonya 25–21 25–21 25–21     75–63  P2 Rapor
15 Haziran 10.00 Bulgaristan  0–3  ABD 20–25 22–25 20–25     62–75  P2 Rapor
15 Haziran 14.00 Çin  3–0  Belçika 25–19 25–22 25–14     75–55  P2 Rapor
16 Haziran 06.00 Polonya  3–2  Tayland 22–25 27–29 25–16 25–16 15–13 114–99  P2 Rapor
16 Haziran 10.00 Kanada  3–1  Belçika 25–22 25–21 22–25 25–22   97–90  P2 Rapor
16 Haziran 14.00 Bulgaristan  0–3  Japonya 20–25 16–25 23–25     59–75  P2 Rapor
17 Haziran 06.00 Polonya  0–3  ABD 12–25 21–25 16–25     49–75  P2 Rapor
17 Haziran 10.00 Çin  3–1  Kanada 25–16 18–25 25–12 25–18   93–71  P2 Rapor
17 Haziran 14.00 Japonya  3–0  Tayland 25–22 25–16 25–14     75–52  P2 Rapor
18 Haziran 06.00 Bulgaristan  3–0  Kanada 26–24 25–22 25–21     76–67  P2 Rapor
18 Haziran 10.00 Belçika  3–2  Polonya 25–20 15–25 25–22 22–25 15–13 102–105  P2 Rapor
18 Haziran 14.00 ABD  3–0  Çin 25–21 25–23 25–21     75–65  P2 Rapor
19 Haziran 06.00 Bulgaristan  2–3  Belçika 22–25 23–25 25–20 25–20 15–17 110–107  P2 Rapor
19 Haziran 10.00 Tayland  1–3  ABD 25–17 13–25 23–25 18–25   79–92  P2 Rapor
19 Haziran 14.00 Japonya  3–1  Çin 19–25 25–16 25–23 25–12   94–76  P2 Rapor

3. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 5[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
29 Haziran 02.00 Sırbistan  3–1  Almanya 17–25 25–16 25–21 25–18   92–80  P2 Rapor
29 Haziran 05.00 Kanada  3–1  Türkiye 25–22 21–25 25–22 25–23   96–92  P2 Rapor
30 Haziran 02.00 Japonya  2–3  Hollanda 25–23 20–25 26–24 21–25 10–15 102–112  P2 Rapor
30 Haziran 05.00 Belçika  0–3  ABD 16–25 21–25 19–25     56–75  P2 Rapor
30 Haziran 23.00 Türkiye  3–0  Hollanda 25–23 25–11 25–21     75–55  P2 Rapor
1 Temmuz 02.00 Almanya  3–1  Belçika 20–25 25–18 25–22 25–20   95–85  P2 Rapor
1 Temmuz 05.00 ABD  3–0  Sırbistan 25–17 33–31 25–16     83–64  P2 Rapor
1 Temmuz 23.00 Belçika  1–3  Hollanda 25–21 24–26 20–25 21–25   90–97  P2 Rapor
2 Temmuz 02.00 Türkiye  3–1  Japonya 25–20 25–15 18–25 25–22   93–82  P2 Rapor
2 Temmuz 05.00 Sırbistan  3–1  Kanada 25–20 25–14 20–25 25–22   95–81  P2 Rapor
2 Temmuz 23.00 Türkiye  2–3  ABD 22–25 25–18 25–27 25–23 16–18 113–111  P2 Rapor
3 Temmuz 02.00 Japonya  1–3  Sırbistan 25–22 20–25 19–25 22–25   86–97  P2 Rapor
3 Temmuz 05.00 Almanya  3–1  Kanada 25–19 19–25 27–25 25–23   96–92  P2 Rapor
3 Temmuz 20.00 Belçika  3–2  Japonya 25–16 18–25 25–19 11–25 15–10 94–95  P2 Rapor
3 Temmuz 23.00 ABD  3–1  Almanya 25–17 25–13 13–25 25–22   88–77  P2 Rapor
4 Temmuz 02.00 Hollanda  3–1  Kanada 22–25 27–25 26–24 25–23   100–97  P2 Rapor

Grup 6[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
28 Haziran 17.00 Çin  2–3  Brezilya 20–25 23–25 25–18 25–21 11–15 104–104  P2 Rapor
28 Haziran 20.00 Dominik Cumhuriyeti  0–3  Bulgaristan 15–25 13–25 21–25     49–75  P2 Rapor
29 Haziran 17.00 Tayland  3–0  Güney Kore 25–11 25–22 25–17     75–50  P2 Rapor
29 Haziran 20.00 İtalya  3–1  Polonya 25–27 25–20 28–26 25–18   103–91  P2 Rapor
30 Haziran 13.30 Tayland  1–3  Dominik Cumhuriyeti 25–22 23–25 23–25 21–25   92–97  P2 Rapor
30 Haziran 16.30 Polonya  0–3  Çin 8–25 23–25 20–25     51–75  P2 Rapor
30 Haziran 20.00 Güney Kore  0–3  Brezilya 17–25 19–25 13–25     49–75  P2 Rapor
1 Temmuz 13.30 Çin  3–0  Dominik Cumhuriyeti 25–19 25–16 25–15     75–50  P2 Rapor
1 Temmuz 16.30 İtalya  3–1  Güney Kore 25–17 23–25 25–15 25–19   98–76  P2 Rapor
1 Temmuz 20.00 Brezilya  3–0  Bulgaristan 25–21 25–20 25–18     75–59  P2 Rapor
2 Temmuz 13.30 Dominik Cumhuriyeti  3–2  Polonya 20–25 38–36 25–20 13–25 15–9 111–115  P2 Rapor
2 Temmuz 16.30 Brezilya  3–1  Tayland 25–18 26–24 23–25 25–23   99–90  P2 Rapor
2 Temmuz 20.00 İtalya  3–0  Bulgaristan 25–12 25–19 25–21     75–52  P2 Rapor
3 Temmuz 13.30 Çin  3–1  Güney Kore 25–13 19–25 25–19 26–24   95–81  P2 Rapor
3 Temmuz 16.30 Tayland  0–3  İtalya 20–25 14–25 14–25     48–75  P2 Rapor
3 Temmuz 20.00 Polonya  1–3  Bulgaristan 25–22 13–25 17–25 22–25   77–97  P2 Rapor

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

 
Çeyrek finallerYarı finallerFinal
 
          
 
14 Temmuz
 
 
 Türkiye3
 
16 Temmuz
 
 Tayland1
 
 Türkiye0
 
14 Temmuz
 
 İtalya3
 
 İtalya3
 
17 Temmuz
 
 Çin1
 
 İtalya3
 
13 Temmuz
 
 Brezilya0
 
 ABD2
 
16 Temmuz
 
 Sırbistan3
 
 Sırbistan1
 
13 Temmuz
 
 Brezilya3 Üçüncülük maçı
 
 Brezilya3
 
17 Temmuz
 
 Japonya1
 
 Türkiye0
 
 
 Sırbistan3
 

Çeyrek finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
13 Temmuz 15.00 Brezilya  3–1  Japonya 29–27 28–26 20–25 25–14   102–92  P2 Rapor
13 Temmuz 18.30 ABD  2–3  Sırbistan 27–29 23–25 25–20 25–20 13–15 113–109  P2 Rapor
14 Temmuz 15.00 İtalya  3–1  Çin 25–22 25–19 24–26 25–22   99–89  P2 Rapor
14 Temmuz 18.30 Türkiye  3–1  Tayland 23–25 25–15 25–18 25–21   98–79  P2 Rapor

Yarı finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
16 Temmuz 15.00 Sırbistan  1–3  Brezilya 25–14 18–25 24–26 19–25   86–90  P2 Rapor
16 Temmuz 18.30 Türkiye  0–3  İtalya 18–25 26–28 22–25     66–78  P2 Rapor

Üçüncülük maçı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
17 Temmuz 15.00 Türkiye  0–3  Sırbistan 25–27 17–25 24–26     66–78  P2 Rapor

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
17 Temmuz 18.30 İtalya  3–0  Brezilya 25–23 25–22 25–22     75–67  Rapor

Final sıralaması[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "FIVB Calendar". FIVB. 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Volleyball World announces host cities for 2022 Volleyball Nations League". Volleyball World. 7 Aralık 2021. 7 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2021. 
  3. ^ "Italy sweep Brazil to triumph as first-time VNL champs". volleyballworld. 17 Temmuz 2022. 17 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2022. 
  4. ^ "Paola Egonu's fantastic performance crowned with MVP award". volleyballworld. 17 Temmuz 2022. 17 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2022. 
  5. ^ "VNL 2022: The Paola Egonu Show". volleyballworld. 18 Temmuz 2022. 22 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2022. 
  6. ^ "FIVB announces cancellation of Volleyball Challenger Cup 2021". FIVB. 16 Nisan 2021. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2022. 
  7. ^ "FIVB Declares Russia And Belarus Not Eligible For International And Continental Competitions". FIVB. 1 Mart 2022. 1 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  8. ^ "Poland And Bulgaria To Host Pools Of The Volleyball Nations League 2022". FIVB. 5 Nisan 2022. 5 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2022. 
  9. ^ "New Volleyball Nations League format announced". Volleyball World. 13 Ağustos 2021. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2021. 
  10. ^ "VNL 2022 Competition Formula". Volleyball World (İngilizce). 17 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2022. 
  11. ^ "Volleyball World Announces Host Cities For 2022 Volleyball Nations League". Uluslararası Voleybol Federasyonu. 7 Aralık 2021. 7 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=2022_FIVB_Voleybol_Kadınlar_Milletler_Ligi&oldid=28834740" sayfasından alınmıştır