İçeriğe atla

1070 Tunica

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1070 Tunica
Keşif[1]
KeşfedenK. Reinmuth
Keşif yeriHeidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi1 Eylül 1926
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1070) Tunica
Telaffuz/ˈtjnɪkə/[2]
Adın kaynağı
Petrorhagia[3]
(Çiçekli bitki)
Alternatif adlandırma
1926 RB · A903 SA
Asteroit kuşağı · (dış)[1][4]
arka plan[5] · Ursula[6]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı114,03 yr (41,649 days)
Günöte3,4882 AB
Günberi2,9764 AB
3,2323 AB
Dış merkezlik0,0792
5,81 yıl (2.123 gün)
259,51°
0° 10d 10.56s / gün
Eğiklik16,963°
165,32°
189,81°
Fiziksel özellikler
C (assumed)[4]
10.60[7][8] · 10,634±0,001 (R)[9] · 10.70[10][11] · 10,76±0,29[12] · 10.8[1] · 11.08[4]
Boyutlar33,77±8,89 km[10]
33.79 km (calculated)[4]
36,68±0,86 km[7]
39,10±0,64 km[8]
39,131±0,423 km[13]
44,135±1,028 km[11]
15,673±0,0067 h[9]
15,8±1,0 h[14]
0,0476±0,0014[11]
0.057 (var sayılan)[4]
0,061±0,003[13]
0,068±0,003[8]
0,07±0,04[10]
0,076±0,011[7]

1070 Tunica, geçici ismi 1926 RB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 35 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi.[15] Asteroit, adını "Tunica" olarak da bilinen çiçekli bir bitki olan Petrorhagia'dan almıştır.[3]

Yörünge ve sınıflandırma

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tunica, ana kuşağın arka plan popülasyonundan aile dışı bir asteroittir.[5] Tersine, Ursula ailesinin çekirdek bir üyesi olarak da kabul edildi.[6] Dış asteroit kuşağında Güneş'i 3,0–3,5 AB uzaklıkta; her 5 yıl ve 10 ayda bir döner (1.123 gün; 3,23'lük yarı ana eksen vardır). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0.08'lik bir eksantrikliğe ve 17 °'lik bir eğime sahiptir.[1]

Gövdenin gözlem yayı, Eylül 1903'te Heidelberg'de A903 SA olarak tanımlanmasıyla veya resmi keşif gözleminden 23 yıl önce başlar.[15]

Fiziksel özellikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tunica varsayılan bir C-tipi asteroittir.[4]

Rotasyon süresi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mayıs 2017'de, Fransız amatör astronom René Roy tarafından yapılan fotometrik gözlemlerden Tunica'nın dönme ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi, 0,24 kadir parlaklık değişimiyle (U=2-) 15,8 saatlik bir dönme süresi verdi.[14] Şubat 2010'da Palomar Geçici Fabrikasında gök bilimciler tarafından R bandında elde edilen başka bir ışık eğrisi, 15,673 saatlik bir periyot ve 0,32 kadir (U=2) genlik verdi.[9]

Çapı ve albedosu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin NEOWISE misyonu tarafından yapılan araştırmalara göre Tunica'nın çapı 33,77 ile 44,135 kilometre arasında ve yüzeyi 0,0476 ile 0,076 arasında bir albedoya sahiptir.[10][7][8][13][11]

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, karbonlu asteroitler için 0,057'lik standart bir albedo varsayar ve 11,08'lik mutlak büyüklüğe dayalı olarak 33,79 kilometrelik bir çapı hesaplar.[4]

Bu küçük gezegenin adı, sıradan bir karanfil çiçeğinden elde edilen çiçekli bir bitki olan "Tunica"dan (Petrorhagia) alınmıştır.[3]

Reinmuth'un çiçekleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Karl Reinmuth, birçok keşfinden dolayı 1930'ların başında yeni adlandırılmış 66 asteroitten oluşan geniş bir liste sundu. Liste, keşiflerini (1009) ile (1200) arasındaki sayılarla kapsıyordu. Bu liste aynı zamanda, bu asteroitten başlayarak, bitkilerden, özellikle de çiçekli bitkilerden sonra adlandırılan 28 asteroit dizisini de içeriyordu.[16]

  1. ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 1070 Tunica (1926 RB)" (2017-09-30 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  2. ^ "tunica." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  3. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1070) Tunica". Dictionary of Minor Planet Names – (1070) Tunica. Springer Berlin Heidelberg. s. 91. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1071. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b c d e f g "LCDB Data for (1070) Tunica". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  5. ^ a b "Small Bodies Data Ferret". Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  6. ^ a b "Asteroid 1070 Tunica – Proper Elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 2 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2019. 
  7. ^ a b c d Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; Cabrera, M. S. (November 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1): 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  8. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  9. ^ a b c Waszczak, Adam; Chang, Chan-Kao; Ofek, Eran O.; Laher, Russ; Masci, Frank; Levitan, David; Surace, Jason; Cheng, Yu-Chi; Ip, Wing-Huen; Kinoshita, Daisuke; Helou, George; Prince, Thomas A.; Kulkarni, Shrinivas (September 2015). "Asteroid Light Curves from the Palomar Transient Factory Survey: Rotation Periods and Phase Functions from Sparse Photometry". The Astronomical Journal. 150 (3): 35. arXiv:1504.04041 $2. Bibcode:2015AJ....150...75W. doi:10.1088/0004-6256/150/3/75. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  10. ^ a b c d Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Masiero, J.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Grav, T.; Kramer, E.; Sonnett, S.; Stevenson, R.; Wright, E. L. (December 2015). "NEOWISE Reactivation Mission Year One: Preliminary Asteroid Diameters and Albedos". The Astrophysical Journal. 814 (2): 13. arXiv:1509.02522 $2. Bibcode:2015ApJ...814..117N. doi:10.1088/0004-637X/814/2/117. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  11. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  12. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  13. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Grav, T.; Mainzer, A. K.; Nugent, C. R.; Bauer, J. M.; Stevenson, R.; Sonnett, S. (August 2014). "Main-belt Asteroids with WISE/NEOWISE: Near-infrared Albedos". The Astrophysical Journal. 791 (2): 11. arXiv:1406.6645 $2. Bibcode:2014ApJ...791..121M. doi:10.1088/0004-637X/791/2/121. 
  14. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1070) Tunica". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2016. 
  15. ^ a b "1070 Tunica (1926 RB)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  16. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "(1054) Forsytia". Dictionary of Minor Planet Names – (1054) Forsytia. Springer Berlin Heidelberg. s. 90. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1055. ISBN 978-3-540-00238-3. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]