İzofluran

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İzofluran
Klinik verisi
Uygulama
yolu
İnhale
Tanımlayıcılar
  • (RS)-2-kloro-2-(diflorometoksi)-1,1,1-trifloroetan
    ya da
    (RS)-1-kloro-2,2,2-trifloroetil diflorometil eter
CAS Numarası
PubChem CID
DrugBank
CompTox Bilgi Paneli (EPA)
ECHA Bilgi Kartı100.043.528 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Kimyasal ve fiziksel veriler
FormülC3H2Cl1F5O1

Forane ticarî adıyla da bilinen İzofluran genel anestezi amacıyla kullanılan bir ilaçtır.[1] Anesteziyi başlatmak veya sürdürmek için kullanılabilir. Ancak izofluran ile oluşan hava yolu tahrişinden dolayı anesteziyi başlatmak için genellikle izofluran yerine başka ilaçlar kullanılır.[2][3] İzofluran inhalasyon yoluyla kullanılmaktadır.[1]

İzofluranın yan etkileri arasında nefes alış-verişinin yavaşlaması (solunum depresyonu), düşük kan basıncı ve düzensiz kalp atışı bulunur.[2] Ciddi yan etkileri malign hipertermi veya yüksek kan potasyumunu içerebilir.[1] Kendilerinde veya aile üyelerinde malign hipertermi öyküsü olan hastalarda kullanılmamalıdır.[2] Hamilelik sırasında kullanımının fetüs için güvenli olup olmadığı bilinmemektedir. Ancak sezaryen sırasında kullanılması güvenli görünmektedir.[1][2] İzofluran, halojen yapılı bir eterdir.[4]

İzofluran, 1979'da Amerika Birleşik Devletleri'nde tıbbî kullanım için onaylanmıştır.[1] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[5]

Tıbbi kullanımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

İzofluran her zaman hava veya saf oksijen ile birlikte uygulanır. Çoğu zaman, nitröz oksit de kullanılabilir. Halotan'a göre anestezi daha hızlı indüklenir.[6] Ancak fiziksel tahriş yapma özelliği de göz önünde bulundurulmalıdır. Genellikle tiyopental veya propofol gibi başka bir ilaçla başlatılan genel anestezi durumunu sürdürmek için kullanılır.

Yan etkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, küçük çocuklarda özellikle ketamin ve izofluran olmak üzere belirli genel anesteziklerin güvenlik endişelerini artırmıştır. Bu ajanların nitröz oksit ve midazolam gibi benzodiazepinlerle kombinasyonunda nörodejenerasyon riski artmıştır.[7] Bu endişelerin erişkinlerde ortaya çıkıp çıkmadığı belirsizdir.[7]

Yaşlılar[değiştir | kaynağı değiştir]

NMR spektroskopisini kullanan biyofiziksel çalışmalar, solunan anesteziklerin amiloid beta peptidinin üç amino asit kalıntısı (G29, A30 ve I31) ile nasıl etkileşime girdiğine ve agregasyonu nasıl indüklediğine dair moleküler ayrıntılı bilgiler sağlamıştır. Bu alan, "yaygın olarak kullanılan inhale anesteziklerden bazıları, Alzheimer hastalığının başlangıcını hızlandıran beyin hasarına neden olabileceğini" gösterdiği için önemlidir.[8]

Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Moleküler ağırlık 184,5 g/mol
Kaynama noktası (1 atm'de): 48.5 °C
Yoğunluk (25'te °C): 1.496 g/mL
MAC : 1.15 cilt %
Buhar basıncı : 238 mmHg 31,7 kPa (20 °C)
295 mmHg 39,3 kPa (25 °C)
367 mmHg 48,9 kPa (30 °C)
450 mmHg 60.0 kPa (35 °C)
Suda çözünürlük 13,5 mm (25 °C) [9]
Kan:gaz bölme katsayısı : 1.4
Petrol:gaz bölme katsayısı: 98

(R)- ve (S)-optik izomerlerin rasemik bir karışımıdır. Kolayca buharlaşır ancak oda sıcaklığında sıvı hâldedir. Yanıcı değildir.

Etki mekanizması[değiştir | kaynağı değiştir]

Pek çok genel anestetikte olduğu gibi, etki mekanizması tam olarak tanımlanmamıştır.[10] İzofluran ağrı duyarlılığını (analjezi) azaltır ve kasları gevşetir. İzofluran muhtemelen GABA, glutamat ve glisin reseptörlerine bağlanır, ancak her reseptör üzerinde farklı etkileri vardır. İzofluran, nöronların ve rekombinant reseptörlerin elektrofizyoloji çalışmalarında GABA A reseptörünün pozitif bir allosterik modülatörü olarak görev yapar.[11][12][13][14] Motor fonksiyonunu azaltan glisin reseptör aktivitesini güçlendirir.[15] NMDA glutamat reseptör alt tiplerinde reseptör aktivitesini inhibe eder. İzofluran, aktifleştirilmiş potasyum kanallarında iletimi engeller.[16] İzofluran ayrıca hücre içi molekülleri de etkiler. Membran akışkanlığını artırarak kalsiyum ATPaz'ı aktive eder.

İzofluran ile genel anestezi plazma endokannabinoid AEA konsantrasyonlarını azaltır. Bu durum bilinç kaybından sonra gerçekleşen stres azalmasının bir sonucu olabilir.[17]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Enfluran ve halotan ile birlikte cerrahinin öncü günlerinde kullanılan yanıcı eterlerin yerini almıştır. Adı, enfluranın yapısal bir izomeri olmasından gelir, dolayısıyla aynı ampirik formüle sahiptirler .

Çevre[değiştir | kaynağı değiştir]

İzofluranın atmosferdeki ortalama ömrü 3,2 yıldır, küresel ısınma potansiyeli 510 ve yıllık emisyon toplamı 880 tona kadar çıkmaktadır.[18]

Diğer hayvanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

İzofluran veteriner anestezisinde sıklıkla kullanılır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e "Isoflurane - FDA prescribing information, side effects and uses". www.drugs.com. March 2015. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2016. 
  2. ^ a b c d "Isoflurane (inhalation anaesthetic) - Summary of Product Characteristics (SPC) - (eMC)". www.medicines.org.uk. 11 Ocak 2016. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2016. 
  3. ^ Nelson Textbook of Pediatrics. 20 (İngilizce). Elsevier Health Sciences. 2015. s. 420. ISBN 9780323263528. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Essential Clinical Anesthesia Review: Keywords, Questions and Answers for the Boards (İngilizce). Cambridge University Press. 2015. s. 115. ISBN 9781107681309. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO. 
  6. ^ Electroencephalography: Basic Principles, Clinical Applications, and Related Fields. Lippincott Williams & Wilkins. 2005. s. 1156. ISBN 978-0-7817-5126-1. 9 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ a b "Use of anesthetic agents in neonates and young children". Anesthesia and Analgesia. 104 (3): 509-20. March 2007. doi:10.1213/01.ane.0000255729.96438.b0. PMID 17312200. 9 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Anesthesia-Alzheimer disease link probed". JAMA. 297 (16): 1760. April 2007. doi:10.1001/jama.297.16.1760. PMID 17456811. 
  9. ^ "The solubility of volatile anaesthetics in water at 25.0 degrees C using 19F NMR spectroscopy". Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis. 10 (1): 1-7. January 1992. doi:10.1016/0731-7085(92)80003-6. PMID 1391078. 
  10. ^ "How does anesthesia work?". Scientific American. 7 Şubat 2005. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "Enhancement of gamma-aminobutyric acid-activated Cl- currents in cultured rat hippocampal neurones by three volatile anaesthetics". The Journal of Physiology. 449: 279-93. April 1992. doi:10.1113/jphysiol.1992.sp019086. PMC 1176079 $2. PMID 1326046. 
  12. ^ "Effects of temperature and volatile anesthetics on GABA(A) receptors". Anesthesiology. 90 (2): 484-91. February 1999. doi:10.1097/00000542-199902000-00024. PMID 9952156. 
  13. ^ "General anesthetics potentiate gamma-aminobutyric acid actions on gamma-aminobutyric acidA receptors expressed by Xenopus oocytes: lack of involvement of intracellular calcium". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 263 (2): 569-78. November 1992. PMID 1331405. 
  14. ^ "The actions of ether, alcohol and alkane general anaesthetics on GABAA and glycine receptors and the effects of TM2 and TM3 mutations". British Journal of Pharmacology. 129 (4): 731-43. February 2000. doi:10.1038/sj.bjp.0703087. PMC 1571881 $2. PMID 10683198. 
  15. ^ "Effects of isoflurane and enflurane on GABAA and glycine receptors contribute equally to depressant actions on spinal ventral horn neurones in rats" (PDF). British Journal of Anaesthesia. 97 (5): 687-94. November 2006. doi:10.1093/bja/ael239. PMID 16973644. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  16. ^ "Effects of halothane and isoflurane on calcium and potassium channel currents in canine coronary arterial cells". Anesthesiology. 76 (6): 990-8. June 1992. doi:10.1097/00000542-199206000-00020. PMID 1318010. 
  17. ^ "Effect of anaesthesia and cardiopulmonary bypass on blood endocannabinoid concentrations during cardiac surgery". British Journal of Anaesthesia. 105 (2): 139-44. August 2010. doi:10.1093/bja/aeq117. PMID 20525978. 
  18. ^ Martin K. Vollmer (2015). "Modern inhalation anesthetics: Potent greenhouse gases in the global atmosphere". Geophysical Research Letters. 42 (5): 1606-1611. doi:10.1002/2014GL062785. 20 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]