1432-1436 Arnavut İsyanı: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
Kutluk Şad (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
Kutluk Şad (mesaj | katkılar) kDeğişiklik özeti yok |
||
| 23. satır: | 23. satır: | ||
1435 yılında [[Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu|Kutsal Roma Germen İmparatoru]] Lüksemburglu [[Sigismund (Kutsal Roma İmparatoru)|Sigismıund]], Bulgar bir soylusu olan [[Fruzhin]]'i ve 1436 yılının başlarında asilerle bir işbirliği olasılığını görüşmek üzere Osmanlı tahtında hak sahibi olan Davud'u gönderdi. |
1435 yılında [[Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu|Kutsal Roma Germen İmparatoru]] Lüksemburglu [[Sigismund (Kutsal Roma İmparatoru)|Sigismıund]], Bulgar bir soylusu olan [[Fruzhin]]'i ve 1436 yılının başlarında asilerle bir işbirliği olasılığını görüşmek üzere Osmanlı tahtında hak sahibi olan Davud'u gönderdi. |
||
[[Dosya:Gjergj Kastrioti.jpg|sol|küçükresim|306x306pik|1440'larda Osmanlı-Arnavut Savaşları'nın esas aşamasının lideri olan [[İskender Bey]]]] |
[[Dosya:Gjergj Kastrioti.jpg|sol|küçükresim|306x306pik|1440'larda Osmanlı-Arnavut Savaşları'nın esas aşamasının lideri olan [[İskender Bey]]]] |
||
Tüm bu girişimlere ayaklanma, |
Tüm bu girişimlere rağmen ayaklanma, 1436 yılının ortasında [[Turahan Bey]]'in komutasında toplanan büyük bir askeri güç tarafından, askeri zaferlerine rağmen asilerin merkezi bir liderlik olmaksızın özerkçe davranmaları ve bu eksikliklerinin son yenilgilerine katkıda bulunması yüzünden bastırıldı.<ref name="Islami4">{{kitap kaynağı|son=Islami|ilk=Selim|ilk2=Skënder|son2=Anamali|ilk3=Muzafer|son3=Korkuti|ilk4=Frano|son4=Prendi|ilk5=Edi|son5=Shukriu|editor=Kristaq Prifti, Muzafer Korkuti|başlık=Historia e popullit shqiptar|url=https://books.google.com/books?id=UlUtAQAAIAAJ|erişimtarihi=14 Eylül 2016|yıl=2002|yayımcı=Botimet Toena|dil=Arnavutça|ref=harv}}</ref> Osmanlı egemenliğini kabul edenlerle başlangıçtaki mülklerinin ve kısmi özerkliklerinin korunacağına dair anlaşma yapıldı. |
||
== Sonrasında == |
== Sonrasında == |
||
Sayfanın 03.30, 6 Temmuz 2017 tarihindeki hâli
| 1432-1436 Arnavutluk İsyanı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Arnavut isyancılar |
 Osmanlı İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Gjergj Arianiti Andrea Thopia Depë Zenebishi Nicholas Dukagjini |
Sinan Paşa Turahan Bey Ali Bey İshak Bey | ||||||
1432-1436 Arnavutluk İsyanı, 1432-1436 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı Arnavutlar tarafından gerçekleştirilen bir isyandır.
Tarihçe
Bölgedeki yerel soyluların tımar sistemi kapsamında Osmanlı toprak sahipleri, merkezi yönetimi ve vergi sistemi ile değiştirilmesi sonucu[1] yerel sakinleri ve soylular Gjergj Arianiti önderliğinde Osmanlılara karşı ayaklandı. Andrea Thopia 1432'de Orta Arnavutluk'ta yer alan Osmanlı güçlerini yenmesi[1] sonucu isyan tüm bölgeye yayıldı ve Osmanlılar baş liman olan Avlonya'nın kontrolünü kaybetti.[2]
İsyan sırasında Kutsal Roma German İmparatorluğu da dahil olmak üzere Osmanlı karşıtı bir koalisyon kurmak pek çok girişim yapıldı. Papa IV. Eugene ayaklanmaya yardım etmek için birlik gönderilmesini istedi ve para toplamaya çalıştı.
1435 yılında Kutsal Roma Germen İmparatoru Lüksemburglu Sigismıund, Bulgar bir soylusu olan Fruzhin'i ve 1436 yılının başlarında asilerle bir işbirliği olasılığını görüşmek üzere Osmanlı tahtında hak sahibi olan Davud'u gönderdi.
Tüm bu girişimlere rağmen ayaklanma, 1436 yılının ortasında Turahan Bey'in komutasında toplanan büyük bir askeri güç tarafından, askeri zaferlerine rağmen asilerin merkezi bir liderlik olmaksızın özerkçe davranmaları ve bu eksikliklerinin son yenilgilerine katkıda bulunması yüzünden bastırıldı.[3] Osmanlı egemenliğini kabul edenlerle başlangıçtaki mülklerinin ve kısmi özerkliklerinin korunacağına dair anlaşma yapıldı.
Sonrasında
Osmanlı otoritesini sağlamlaştırmak için II. Murad, Yakub Muzaka ve İskender Bey gibi yerli Arnavutları Arnavutluk Sancağı'nda yüksek mevkilere atadı. Diğerleri sürgüne gönderilirken veya savaşmaya devam ederken Osmanlı hakimiyetini kabul eden soylulara bir miktar özerklikle birlikte Osmanlı'nın önceden elinde tuttuğu topraklar ve yerler verildi. 1436-1437'de asiler Ergiri ve Avlonya'da hala etkindiler. Teodor Korona Muzaka Berat[3] bölgesinde bir isyan başlattı. Asiler İşkodra ve Parga gibi Venedik bölgelerini Osmanlı topraklarına baskın yapmak için üs olarak kullanırken II. Murad'ın elçileri Ekim 1436 yılında Venediklilere asilerin faaliyetlerini şikayet etti. [3]
Osmanlı yönetimi Balkanlar'da genişlerken Arnavut tımar sahipleri ve yetkilileri Anadolu'daki tımar sahipleri ve yetkilileriyle bir kez daha yer değiştirdi.[3] Osmanlılar yavaş yavaş 1444 yılında İskender Bey yönetiminde Leş Birliği'nin kurulmasına ve Osmanlı-Arnavut Savaşları'nda yeni bir dönemin başlamasına yol açtılar. [3]
Ayrıca Bakınız
Kaynakça
- ^ a b Fine, John Van Antwerp (15 Haziran 1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08260-5. Erişim tarihi: 14 Eylül 2016.
- ^ İnalcık, Halil (1954). Hicr ̂ı835 tarihli sûret-i defter-i sancak-i Arvanid. Türk Tarih Kurumu Yayınlarından.
- ^ a b c d e Islami, Selim; Anamali, Skënder; Korkuti, Muzafer; Prendi, Frano; Shukriu, Edi (2002). Kristaq Prifti, Muzafer Korkuti (Ed.). Historia e popullit shqiptar (Arnavutça). Botimet Toena. Erişim tarihi: 14 Eylül 2016.
.svg){kind=small}