Gjergj Arianiti
| Gjergj Arianiti | |
|---|---|
 | |
| Doğum | George Arianiti Thopia Comnenus 1383 |
| Ölüm | 1462 |
| Ailesi | |
| Babası | Komnen Arianiti |
| Eşi | Maria Muzaka |
| Çocukları | Donika Kastrioti Angelina Brankoviç Konstantin Arianiti Komita Komnina Arianita |
| Aile adı | Arianiti |
Gjergj Arianiti (1383–1462), Osmanlı İmparatorluğu'na karşı birçok sefere liderlik etmiş bir Arnavut askerdi. İskender Bey'in karısı Donika'nın babası ve Moisi Arianit Golemi'nin amcasıydı.
Kökeni ve erken yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]
Gjergj Arianiti'nin babası Komnen Arianiti idi.[1] Gjergj, iki erkek kardeşi Muzaka ve Vladan olmak üzere üç oğlunun en büyüğüydü.[1]
Maria Muzaka ile evlendi.. Toprakları kuzeyde Debar'a ulaştı ve daha sonra Manastır'a kadar genişletildi. Topraklarının merkezi Libraş ile Elbasan arasında bulunuyordu. 1423'ten beri Osmanlı etkisi altına girdi ve muhtemelen aile üyelerinin sadakatini sağlamak için padişahın sarayında rehin olarak ikamet etti. 1427'de topraklarını yönetmek için Arnavutluk'a döndü.[2]
Osmanlı İmparatorluğu'na karşı seferler[değiştir | kaynağı değiştir]
1432–36 İsyanı[değiştir | kaynağı değiştir]
Güney Arnavutluk'un belirli bölgelerinin Osmanlı fethi, tüm soyluları etkileyerek ve soyluların feodal sistemini yok etmekle tehdit ederek Osmanlı yasal, siyasi ve ekonomik sistemlerini ülkeye getirdi. Bu reformlar Gjergj'in gücünün çoğunu elinden aldı, ancak o, Sultan'ın bir tebaası olmasına rağmen topraklarının hükümdarı olarak kaldı. Bu köklü değişiklikler, Gjergj Arianiti'nin liderlerden biri olduğu Osmanlılara karşı isyanları teşvik etti.
1432 baharında, reformların ilk aşaması sona erdikten sonra, Arnavutluk'un çoğuna yayılan bir Arnavut isyanı patlak verdi. İlk isyanlar Andrea Thopia'nın Osmanlı yönetimine karşı ayaklanıp orta Arnavutluk dağlarında küçük bir Osmanlı birliğini mağlup etmesiyle Arnavutluk'ta başladı. Zaferi Arianiti'ye isyan etmeleri için ilham verdi. Gjergj ilk başta endişeliydi, ancak babasının kendisine bıraktığı egemenliği kurtarmak için bir fırsat gördü.
1449–51[değiştir | kaynağı değiştir]
1449'un başında Skanderbeg ve Arianiti, Venediklilere yaklaşarak Osmanlılardan korunmalarını istedi. Venedik, Osmanlı ile barışı tehlikeye atmamak için isteklerini reddetti.[3] 1449'da Gjergj Arianiti, Skanderbeg ile olan ittifakından ayrıldı.[4]
Arianiti, Kocacık'ın geri alınmasını 4.000 adamla destekledi. Kuşatma sırasında Arianiti'nin kardeşi öldürüldü. Arianiti'nin deneyimi, Skanderbeg'i Arianiti'nin kızı Donika ile evlenmeye ikna etti. Kastrioti ve Arianiti aileleri arasındaki güçlü bağlar, Arnavutluk davasına büyük fayda sağladı.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Zana Prela, (Ed.) (2012). Aranitët: Historia- Gjenealogjia-Zotërimet. Toena. s. 97. ISBN 978-99943-1-729-5. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım); r eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Jefferson, John (17 August 2012). The Holy Wars of King Wladislas and Sultan Murad: The Ottoman-Christian Conflict from 1438-1444. BRILL. p. 109. ISBN 978-90-04-21904-5.
- ^ Istorija Črne Gore, Volume 2, Part 2 (Sırpça). Titograd: Redakcija za istoriju Črne Gore. 1970. s. 219. Erişim tarihi: 10 Ocak 2014.
Млечани су заузимали неутралан став према догађајима у Албанији да не би изазвали Турке. Одбили су Аријанита и Скен- дербега када су тражили млетачку заштиту,
Yazar|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Robert Elsie (24 Aralık 2012). A Biographical Dictionary of Albanian History. I.B.Tauris. s. 17. ISBN 978-1-78076-431-3. Erişim tarihi: 9 Haziran 2013.
