Reinhold Glière: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Nanahuatl (mesaj | katkılar)
Devriyeler
540.588 değişiklik
k böyle film var da doğrusu "piyano"
İnfoCan (mesaj | katkılar)
Devriyeler
19.235 değişiklik
düzeltmeler ve genişletme
29. satır: 29. satır:
Glière, o zamanlarda [[Rus İmparatorluğu]]'na ait olan [[Kiev]]'de doğdu. Müzik aleti imalatçısı Ernst Moritz Glier (1834–1896)'nın oğludur. Babası [[Saksonya]] ([[Klingenthal]])'dan Rus İmparatorluğuna göç etmiş ve [[Varşova, Polonya]]'daki hocasının kızı olan Józefa (Josephine) Korczak (1849–1935) ile evlenmiştir. Vaftiz sertifikasında beliren asıl adı '''Reinhold Ernest Glier''' idi.<ref name="K. Gulinskaja 1986">S. K. Gulinskaja: ''Reinhold Morizevich Glier'' Moscow "Musika", 1986, (Rusça)</ref> 1900 civarında adının yazılışı ve okunuşunu Glière olarak değiştirmiş, bu yüzden kendisinin Fransız veya Belçika kökenli olduğuna dair (ilk defa [[Leonid Sabaneyev]] tarafından 1927'de dile getirilen) yanlış rivayete yol açmıştır.<ref>{{Kitap kaynağı| yazar= Stanley D. Krebs | başlık= Soviet Composers and the Development of Soviet Music | yer= London| yıl= 1970}}</ref>
Glière, o zamanlarda [[Rus İmparatorluğu]]'na ait olan [[Kiev]]'de doğdu. Müzik aleti imalatçısı Ernst Moritz Glier (1834–1896)'nın oğludur. Babası [[Saksonya]] ([[Klingenthal]])'dan Rus İmparatorluğuna göç etmiş ve [[Varşova, Polonya]]'daki hocasının kızı olan Józefa (Josephine) Korczak (1849–1935) ile evlenmiştir. Vaftiz sertifikasında beliren asıl adı '''Reinhold Ernest Glier''' idi.<ref name="K. Gulinskaja 1986">S. K. Gulinskaja: ''Reinhold Morizevich Glier'' Moscow "Musika", 1986, (Rusça)</ref> 1900 civarında adının yazılışı ve okunuşunu Glière olarak değiştirmiş, bu yüzden kendisinin Fransız veya Belçika kökenli olduğuna dair (ilk defa [[Leonid Sabaneyev]] tarafından 1927'de dile getirilen) yanlış rivayete yol açmıştır.<ref>{{Kitap kaynağı| yazar= Stanley D. Krebs | başlık= Soviet Composers and the Development of Soviet Music | yer= London| yıl= 1970}}</ref>


Glier 1891'de Kiev müzik okuluna girmiştir, [[Otakar Ševčík]]'den keman dersleri almıştır. 1894'te Moskova Konservatuarına girmiş, orada [[Sergei Taneyev]] ([[kontrpuan]]), [[Mikhail Ippolitov-Ivanov]] (beste), [[Jan Hřímalý]] (keman), [[Anton Arensky]] and [[Georgi Conus]] (ikisi de [[harmoni]] konusunda) gibi hocalardan ders almıştır. 1900'de mezun oldu. Mezun olmadan evvel "Dünya ve Cennet" adlı, [[Lord Byron]] hakkinda bir perdelik bir opera besteleyip bunun için bestecilik dalında bir altın madalya almıştı.<ref name="K. Gulinskaja 1986"/> Bunu izleyen yıl Glière [[Moskova]]'daki [[Gnesin Müzik Okulu]]'nde eğitmen oldu. Eski hocası Taneyev ona iki özel öğrenci buldu: [[Nikolai Myaskovsky]] ve 11 yaşındaki [[Sergei Prokofiev]].<ref>{{kitap kaynağı | yazar= Natalia Savkina | başlık= Prokofiev: His life and times | yayımcı= Paganiniana Publications Inc.| yer= New Jersey, USA | yıl= 1984 | isbn= 0-86622-021-6| }}</ref> Glière 1905 ve 1908 yıulları arasında Berlin'de [[Oskar Fried]] ile birlikte beste çalışmalarına geri döndü. Sınıf arkadaşlarından biri [[Sergei Koussevitzky|Serge Koussevitzky]] idi, Glière'in ''Senfoni No. 2'', Op. 25'ini 15 Ocak 1908'deki prömiyerini de o yönetti. Moskova'ya geri dönüşünde Glière Gnesin Okulu'na geri gitti. Sonraki yıllarda Glière bir dizi beste yaptı: ''Sireny'', Op. 33 (1908), ''Ilya Muromets'', Op. 42 (1911) ve bale-pantomim ''Chrizis'', Op. 65 (1912). 1912'de Kiev Müzik Okulu'nda hoca oldu, bu okul kısa süre sonra Kiev Konservatuarı statüsüne geçti. Bir yıl sonra oranın direktörü olarak atandı. Öğrencileri arasında [[Levko Revutsky|Levko (Lev) Revoutski]], [[Borys Lyatoshynsky]] ve (Batı'da [[Vernon Duke]] adı ile tanınan) Vladimir Dukelsky oldu.
Glier'in babasının evi, müzisyenler için bir buluşma yeriydi ve daha çocukken yaptığı ilk beste çalışmalarını dinleyecek ve eleştirecek küçük bir dinleyici kitlesi her zaman mevcuttu.<ref name="glierebio">{{Web kaynağı| başlık= Reinhold Gliere, biography | url=http://www.gliere.org.uk/biog.htm | erişimtarihi= 2014-10-16| arşivurl= http://www.webcitation.org/6TMvnwZEk | arşivtarihi= 2014-10-16 | dil=İngilizce}}</ref> Glier 1891'de Kiev müzik okuluna girmiştir, [[Otakar Ševčík]]'den keman dersleri aldı. 1894'te Moskova Konservatuarına girdi, orada [[Sergei Taneyev]] ([[kontrpuan]]), [[Mikhail Ippolitov-Ivanov]] (beste), [[Jan Hřímalý]] (keman), [[Anton Arensky]] ve [[Georgi Conus]] (ikisi de [[harmoni]] konusunda) gibi hocalardan ders aldı. 1900'de mezun oldu. Mezun olmadan evvel "Dünya ve Cennet" adlı, [[Lord Byron]] hakkinda bir perdelik bir opera besteleyip bununla bestecilik dalında bir altın madalya alarak mezun oldu.<ref name="K. Gulinskaja 1986"/> Bunu izleyen yıl Glière [[Moskova]]'daki [[Gnesin Müzik Okulu]]'nde eğitmen oldu. Eski hocası Taneyev ona iki özel öğrenci buldu: [[Nikolai Myaskovsky]] ve 11 yaşındaki [[Sergei Prokofiev]]<ref>{{kitap kaynağı | yazar= Natalia Savkina | başlık= Prokofiev: His life and times | yayımcı= Paganiniana Publications Inc.| yer= New Jersey, USA | yıl= 1984 | isbn= 0-86622-021-6| dil=İngilizce}}</ref>, daha sonra Mussorsky de onun öğrencisi oldu.<ref name="lifeandtimes"/>


Glière 1904'te Varşova, Prag, çeşitli İtalyan ve İsviçre şehirlerini gezdi.<ref name="mosconsv">{{Web kaynağı | başlık=Глиэр Рейнгольд Морицевич | eser= Moskova Konservatuarı| url= http://www.mosconsv.ru/ru/person.aspx?id=34741 | erişimtarihi= 2014-10-16 | arşivurl= http://www.webcitation.org/6TN5PIz95 | arşivtarihi= 2014-10-16 | dil=Rusça }}</ref> 1905 ve 1908 yılları arasında Almanya'da ailesiyle yaşadı, Berlin'de [[Oskar Fried]] ile birlikte beste çalışmaları yaptı.<ref name="lifeandtimes">{{Web kaynağı| başlık= Glière, Life and Times| url=http://www.gliere.org.uk/life.htm| erişimtarihi = 2014-10-16 | arşivurl= http://www.webcitation.org/6TMuWXe05 | arşivtarihi= 2014-10-16 | dil=İngilizce }}</ref> idi, Glière, ''Senfoni No. 2'', Op. 25'ini sınıf arkadaşı [[Sergei Koussevitzky|Serge Koussevitzky]] adadı; Koussevitzky 15 Ocak 1908'de bu eserin prömiyerini yönetti. Glière'in 1 no'lu senfonisi 1908'de İngiltere'de Queens Hall promenad konserinde icra edildi.<ref name="lifeandtimes"/>Moskova'ya geri dönüşünde Glière, Gnesin Okulu'na geri gitti. Sonraki yıllarda bir dizi beste yaptı: ''Sireny'', Op. 33 (1908), ''Ilya Muromets'', Op. 42 (1911) ve bale-pantomim ''Chrizis'', Op. 65 (1912). ''Sireny'' ile 1912'de Glinka ödülünü kazandı.<ref name="mosconsv"/> 1912'de Kiev Müzik Okulu'nda hoca oldu, bu okul kısa süre sonra Kiev Konservatuarı statüsüne geçti. 1913-1920 arasında Konservatuarın müdürü oldu.v<ref name="glierebio"/> Öğrencileri arasında [[Levko Revutsky|Levko (Lev) Revoutski]], [[Borys Lyatoshynsky]] ve (Batı'da [[Vernon Duke]] adı ile tanınan) Vladimir Dukelsky oldu.
⚫
1920'da Glière [[Moskova Konservatuvarı]]'na geçti ve orada aralıklı olarak 1941'e kadar ders verdi. Moskova'dayken [[Boris Alexandrovich Alexandrov|Boris Alexandrov]], [[Aram Khachaturian]], [[Alexander Davidenko]], [[Lev Knipper]] ve [[Alexander Mosolov]] onun öğrencileri arasında yer aldı. Bir süre Proletkult örgütünde ve Halk Eğitim Komiserliği'nde de görev aldı. Bu dönemde tiyatro çalışmalarına ağırlık verdi. 1923'de Azerbaycan Halk Eğitim Komiserliği tarafından [[Baku]]'ya, bir Azeri millî opera prototipi bestelemek için davet edildi. Yaptığı [[etnoloji]]k araştırmanın sonucu, günümüzde Sovyet-Azerbaycan milli opera geleneğini temel taşlarından sayılan ''Şah-Senem'' oldu. Bu eserde [[Mikhail Glinka|Glinka]]'den [[Alexander Scriabin|Scriabin]]'e uzanan Rus klasik müzik geleneği ile halk şarkıları ve bazı senfonik oryantalist ezgiler birleşmiştir. 1927'de balerin [[Yekaterina Vasilyevna Geltzer]]'den esinlenerek ''Krasny mak'' (''[[Gelincik]]'') balesinin müziğin yazdı (bu ismin [[haşhaş]] ile olan çağrışımına engel olmak için sonradan adını ''Krasny tsvetok'' (''Kırmızı Çiçek'', 1955) olarak değiştirdi. ''Gelincik'' "devrimci bir konu hakkında ilk Sovyet balesi" olarak övülmüştür. Glière'in hem Rusya hem dünya çapında en meşhur eserinin bu olduğu söylenebilir. Bestenin bir parçası, ''Yablochko'' ("küçük elma") adlı eski bir Rus halk şarkısının düzenlemesidir; bas sesli bir tema sunumu ile başlar, ardından gelen bu temanın çılgınca varyasyonları, güçlü bir orkestal doruk noktası ile son bulur. Bu parça, bale notalarında, aynı derecede yaygın bilinen "Rus Denizcinin Dansı" olarak adlandırılır. ''Yablochko'' Glière'in en iyi bilinen eseridir ve dünya çapında pekçok senfoni orkestrasınca bir "bis" (tekrar) parçası olarak çalınır. Bale pantomim ''Chrizis'' ''Gelincik'' 'ten hemen sonra, geç 1920'lerde yeniden düzenlendi. Besteci, 1931'de [[Lope de Vega]]'dan esinlenerek ''Komedyenler'' adlı popüler baleyi yazdı (daha sonradan bunu yeniden yazıp adını ''Kastilyalı Kız'' olarak değiştirdi).


1920'da Glière [[Moskova Konservatuvarı]]'na beste profesörü olarak geçti ve ve orada aralıklı olarak 1941'e kadar ders verdi. Moskova'dayken [[Boris Alexandrovich Alexandrov|Boris Alexandrov]], [[Aram Khachaturian]], [[Alexander Davidenko]], [[Lev Knipper]] ve [[Alexander Mosolov]] onun öğrencileri arasında yer aldı.<ref name= "Averianova"/> Bir süre Proletkult örgütünde ve Halk Eğitim Komiserliği'nde de görev aldı. Proletkult ve daha sonra Doğu Emekçilerinin Komünist Üniversitesi için azınlık milletlerin özgün meldilerini toplamakta önemli katkıları oldu.<ref name="russiancomp"/>
⚫
1917'den sonra Glière hiç Batı'yı ziyaret etmedi, diğer bazı Sovyet besterilerinden farklı olarak. Aksine, Sibirya ve Sovyetler Birliği'nin diğer ücra köşelerinde konserler verdi. 1930'ların sonuna kadar [[Özbekistan]]'da "müziksel kalkınma yardımcısı" olarak çalıştı. Bu çalışmalarının sonucunda "müzikli drama" ''Gülsara'' ve ''Leyla ve Mecnun'' operası ortaya çıktı, her ikisi de [[Özbek]] [[Talipcan Sadikov]] (1907–1957) ile birlikte bestelenmişlerdi. 1938'den 1948'e kadar Glière Sovyet Besteciler Derneği'nin Organizasyon Komitesi Başkanıydı. İhtilalden önce Glière üç kere [[Glinka Ödülü]] ile onurlandırıldı. Hayatının son yıllarında sıkça ödüller aldı. [[Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Azerbaycan]] (1938), [[Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti|Rus Sovyet Cumhuriyeti]] (1936), [[Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Özbekistan]] (1937) ve SSCB'de (1938) Halkın Sanatçısı ilan edildi. 1941'de kendisine "Sanat Bilimleri Doktorası" verildi. 1946'da ''Ses ve Orkestra için Konçerto'', 1948'de ''Dördüncü Yaylı Çalgı Dörtlüsü'' ve 1950'de ''Bronz Süvari'' için birinci dereceli [[Stalin Ödülü|Stalin Ödülleri]] kazandı.


1917'den sonra Glière hiç Batı'yı ziyaret etmedi, diğer bazı Sovyet bestecilerinden farklı olarak. Aksine, Sibirya ve Sovyetler Birliği'nin diğer ücra köşelerinde konserler verdi, bunu bir eğitim misyonu saydı. 1920'li yillarda Glière, Sovyet hükümetinin milliyetçi politikalarından esinlenerek Azerbaycan'ın folklorunu çalışmaya karar verdi.<ref name="glierebio"/> 1923'de Azerbaycan Halk Eğitim Komiserliği tarafından [[Baku]]'ya, bir Azeri millî opera prototipi bestelemek için davet edildi. Yaptığı [[etnoloji]]k araştırmanın sonucu, günümüzde Sovyet-Azerbaycan milli opera geleneğini temel taşlarından sayılan dört perdeli ''Şah-Senem'' operası oldu (1925). Bu eserde [[Mikhail Glinka|Glinka]]'den [[Alexander Scriabin|Scriabin]]'e uzanan Rus klasik müzik geleneği ile Azeri halk şarkıları ve bazı senfonik oryantalist ezgiler birleşmiştir. 1926'da Baku'da sahneye konan ''Şah Senem'', [[tar]] ve [[kemençe]] gibi yerel enstrümanlara da orkestrada ilk defa yer vermiştir.<ref name="russiancomp">{{kitap kaynağı | bölüm= Reinhold Glière| yazar= Nicolas Slonimsky | başlık=Russian and Soviet music and composers | sayfa=| yayımcı=Psychology Press | yıl=2004 | isbn=9780415968669 | url= http://books.google.com/books?id=f_sSFUT_iT8C&pg=PA34 | dil=İngilizce }}</ref> Glière 1930'ların sonuna kadar [[Özbekistan]]'da "müziksel kalkınma yardımcısı" olarak çalıştı. Bu çalışmalarının sonucunda "müzikli drama" ''Gülsara'' ve ''Leyla ve Mecnun'' operaları orataya çıktı, her ikisi de [[Özbek]] besteci [[Talipcan Sadıkov]] ile birlikte bestelenmişlerdi. Glière, Ukrayna Kozak folkloruna da ilgi duymuştu. Senfonik eseri "Kozaklar" (1921)ö Ressam [[Repin]]'in [[Zaparojya Kazakları]] tablosundan esinlenmiş olan''Zaparojsti'' (1941) ve ''Taras Bulba'' balesi (1952) adlı senfonik şiiri için Ukrayna millî müziğinden unsurlar kullanmıştır.<ref name="glierebio"/><ref name= "Averianova">{{Web kaynağı| başlık=Reinhold Glière | yazar=O. Averianova |url= http://www.belcanto.ru/glier.html| erişimtarihi = 2014-10-16| arşivurl= http://www.webcitation.org/6TN3Hf9sG | arşivtarihi = 2014-10-16 | dil = Ukraince}}</ref> Glière\ bu çalışmaları sonucunda millî geleneklerinin korunmasının önemine kani olmuştu; ''Festival Uvertürü'' (1937) ve ''Halkların Dostluğu'' (1941) eserlerinde Rus, Ukrayna, Azeri ve Özbek ezgileri üzerine inşa edilmiştir.<ref name= "Averianova"/>
⚫
[[Sergei Taneyev|Taneyev]]'in öğrencisi ve [[Sankt Petersburg]]'lu yayıncı [[Mitrofan Belyayev]]'in yakın çevresinin bir üyesi olmasından dolayı, Glière'in bir oda müzisyeni olması bekleniyordu. Opus 1 Altılısı hakkında yazan Arensky, "Taneyev'in etkisi görülebiliyor ve bu Glière için bir övgü olarak anlaşılmalıdır" demiştir. Ancak, Taneyev'in aksine, Glière millî Rus geleneğini çekici bulmaktaydı ve bunda hocaları Ippolitov-Ivanov and Arensky'nin etksi görülebilir (ikisi de Rimsky-Korsakov'un öğrencileriydi). Glière'in 1. Senfonisi hakkında [[Alexander Glazunov]] "göze batan derecede Rus tarzı" ifadesini kullanmıştır. Bunların ardından, 3. Senfonisi ''Ilya Muromets'' ile millî Rus geleneği ve empresyonistik bir inceliği birleştirmiştir. Bu eser dört tablo hâlinde Rus kahramanı [[İlya Muromets]]'in hayatı ve ölümünü betimlemektedir. Hem Rusya hem dışarda geniş çaplı olarak sahnelenen bu çalışması ona dünya çapında şöhret kazandırdı. Eser, [[Leopold Stokowski]]'nin repertuarındaki favori parçalardan biri olmuş, Stokowski Glière'in onayıyla bu parçayı yarı uzunluğuna indirmiştir. İlya Muromets'in günümüzdeki efsanevi şanında bu eserin 80 dakikalık orijinal çalışmanın büyüklüğünün de etkisi vardır. Eser modern tonal bir yapı, heybetli [[Wagner]]'ci bir orkestrasyon ve uzun [[Lirik şiir|lirik]] ezgiler içermektedir.


⚫
Glière, Sovyet balesinin gelişmesinde öenmli katkılar yapmıştır. 1927'de balerin [[Yekaterina Vasilyevna Geltzer]]'den esinlenerek ''Krasny mak'' (''[[Gelincik]]'') balesinin müziğin yazdı (bu ismin [[haşhaş]] ile olan çağrışımına engel olmak için sonradan adını ''Krasny tsvetok'' (''Kırmızı Çiçek'', 1955) olarak değiştirdi.) ''Gelincik'' "devrimci bir konu hakkında ilk Sovyet balesi" olarak övülmüştür. Rus ve Çin halklarının dostluğunu ele alan bu bale, çağdaş temalı ilk Sovyet balesi sayılır. Glière'in hem Rusya hem dünya çapında en meşhur eserinin bu olduğu söylenebilir. Bestenin bir parçası, ''Yabloçko'' ("küçük elma") adlı eski bir Rus halk şarkısının düzenlemesidir; bas sesli bir tema sunumu ile başlar, ardından gelen bu temanın çılgınca varyasyonları, güçlü bir orkestal doruk noktası ile son bulur. Bu parça, bale notalarında, aynı derecede yaygın bilinen "Rus Denizcinin Dansı" olarak adlandırılır. ''Yablochko'' Glière'in en iyi bilinen eseridir ve dünya çapında pekçok senfoni orkestrasınca bir "bis" (tekrar) parçası olarak çalınır. Bale pantomim ''Chrizis'' ''Gelincik'' 'ten hemen sonra, geç 1920'lerde yeniden düzenlendi. Besteci, 1931'de [[Lope de Vega]]'dan esinlenerek ''Komedyenler'' adlı popüler baleyi yazdı (daha sonradan bunu yeniden yazıp adını ''Kastilyalı Kız'' olarak değiştirdi). Glière'in bale tarzına yaptığı diğer iki önemli katkı, ''Bronz Süvari'' ve ''Bu şehre ilahi'' adlı eserleridir.
⚫
Ekim devriminden sonraki politik angajmanına rağmen, Glière geç 1920'lerde süren, Çağdaş Müzik Derneği ile Rus Proleter Müzisyenler Derneği arasındaki ideolojik mücadeleden uzak durdu. Glière başlıca anıtsal [[opera]]lar, [[bale]]ler ve [[kantata]]lar bestelemeye yoğunlaştı. Senfonik tarzı, [[Slavlar|Slavonik]] destanlarla nağmeli lirizmin bir bileşimidir. Zengin, renkli harmoniler, orkestral tonlar ve geleneksel biçimleri birleştirir. Bu özellikleri onun hem çarcı hem Sovyet otoritelerince kabulünü sağlamış, aynı zaman da Sovyet rejimi sırasında şiddetli baskı gören pekçok bestecinin içerlemesine neden olmuştur. Devrim öncesi millî Rus ekolünün son gerçek temsilcisi olarak, Glière "formalizm" ("modernlik" veya "burjuva yozluğu" terimlerine denk gelen anlamıyla) eleştirilerinden muaftı. Bu sayede 1936 ve 1948 yıllarındaki tasfiye olayları Glière'e dokunmadı.

1930'lu yılların ikinci yarısında Glière konçerto tarzına ağırlık verdi. Harp (1938), çello (1946) ve korno (1951) için konçertoları sıkça icra edilmiştir. Soprano ve orkestra için orketrası (1943) bestecinin bu alandaki en büyük eseri sayılır.<ref name="Averianova"/>

⚫
1938'den 1948'e kadar Glière Sovyet Besteciler Derneği'nin Organizasyon Komitesi başkanıydı. İhtilalden önce Glière üç kere [[Glinka Ödülü]] ile onurlandırıldı. Hayatının son yıllarında sıkça ödüller aldı. 1937'de Kızıl Bayrak Şeref Ünvanı'nı aldı.<ref name="lifeandtimes"/> [[Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Azerbaycan]] (1938), [[Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti|Rus Sovyet Cumhuriyeti]] (1936), [[Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Özbekistan]] (1937) ve SSCB'de (1938) Halkın Sanatçısı ilan edildi. 1941'de kendisine "Sanat Bilimleri Doktorası" verildi. 1946'da ''Ses ve Orkestra için Konçerto'', 1948'de ''Dördüncü Yaylı Çalgı Dörtlüsü'' ve 1950'de ''Bronz Süvari'' için birinci dereceli [[Stalin Ödülü|Stalin Ödülleri]] kazandı.

⚫
[[Sergei Taneyev|Taneyev]]'in öğrencisi ve [[Sankt Petersburg]]'lu yayıncı [[Mitrofan Belyayev]]'in yakın çevresinin bir üyesi olmasından dolayı, Glière'in bir oda müzisyeni olması bekleniyordu. Opus 1 Altılısı hakkında yazan Arensky, "Taneyev'in etkisi görülebiliyor ve bu Glière için bir övgü olarak anlaşılmalıdır" demiştir. Ancak, Taneyev'in aksine, Glière millî Rus geleneğini çekici bulmaktaydı ve bunda hocaları Ippolitov-Ivanov and Arensky'nin etksi görülebilir (ikisi de Rimsky-Korsakov'un öğrencileriydi). Glière'in 1. Senfonisi hakkında [[Alexander Glazunov]] "göze batan derecede Rus tarzı" ifadesini kullanmıştır. Bunların ardından, (Glazunov'a adamış olduğu) 3. Senfonisi ''Ilya Muromets'' ile millî Rus geleneği ve empresyonistik bir inceliği birleştirmiştir. Bu eser dört tablo hâlinde Rus kahramanı [[İlya Muromets]]'in hayatı ve ölümünü betimlemektedir. Hem Rusya hem dışarda geniş çaplı olarak sahnelenen bu çalışması ona dünya çapında şöhret kazandırdı. Eser, [[Leopold Stokowski]]'nin repertuarındaki favori parçalardan biri olmuş, Stokowski Glière'in onayıyla bu parçayı yarı uzunluğuna indirmiştir. İlya Muromets'in günümüzdeki efsanevi şanında bu eserin 80 dakikalık orijinal çalışmanın büyüklüğünün de etkisi vardır. Eser modern tonal bir yapı, heybetli [[Wagner]]'ci bir orkestrasyon ve uzun [[Lirik şiir|lirik]] ezgiler içermektedir.

⚫
Ekim devriminden sonraki politik angajmanına rağmen, Glière geç 1920'lerde süren, Çağdaş Müzik Derneği ile Rus Proleter Müzisyenler Derneği arasındaki ideolojik mücadeleden uzak durdu. Glière başlıca anıtsal [[opera]]lar, [[bale]]ler ve [[kantata]]lar bestelemeye yoğunlaştı. Senfonik tarzı, [[Slavlar|Slavonik]] destanlarla nağmeli lirizmin bir bileşimidir. Zengin, renkli harmoniler, orkestral tonlar ve geleneksel biçimleri birleştirir. Bu özellikleri onun hem çarcı hem Sovyet otoritelerince kabulünü sağlamış, aynı zaman da Sovyet rejimi sırasında şiddetli baskı gören pekçok bestecinin içerlemesine neden olmuştur. Devrim öncesi millî Rus ekolünün son gerçek temsilcisi olarak, Glière "formalizm" ("modernlik" veya "burjuva yozluğu" terimlerine denk gelen anlamıyla) eleştirilerinden muaftı. Bu sayede 1936 ve 1948 yıllarındaki tasfiye olayları Glière'e dokunmadı. Hatta, 1938'de Moskova Besteciler Birliği'nin Yönetim Kurulu başkanı oldu.<ref name="lifeandtimes"/>

Glière 1941'de emekli oldu, 1956'da Moskova'da öldü.<ref name="lifeandtimes"/>


==Eserleri==
==Eserleri==
Glière'in sanatsal kalıtı geniş ve çeşitli olmuştur: 5 opera, 6 bale, 3 senfoni, yaylı çalgılar için 4 konçerto, orkestal eserler, oda orkestrası parçaları, enstrümantal parçalar, çocuklar için piano ve vokal çalışmalar, tiyatro ve film için müzik yazmıştır.

Aşağıda Glière'in başlıca eserleri verilmiştir:<ref>{{Web kaynağı| başlık= Reinhold Glière (1875-1956), works | yazar= Michael Morrison | | url= http://www.classicalarchives.com/composer/2597.html#tvf=tracks&tv=music | erişimtarihi=2014-10-16 | arşivurl= http://www.webcitation.org/6TN24iLSx| arşivtarihi=2014-10-16 | dil=İngilizce}}</ref><ref name="Averianova"/>
===Senfonik eserler===
===Senfonik eserler===
* Senfoni No. 1, mi bemol majör, op. 8 (1900)
* Senfoni No. 1, mi bemol majör, op. 8 (1900)
48. satır: 61. satır:
* Na prazdnik Kominterna! ([[Kominterm]] Festivali için Fantezi), askeri nefesli çalgılar için fantezi (1924)
* Na prazdnik Kominterna! ([[Kominterm]] Festivali için Fantezi), askeri nefesli çalgılar için fantezi (1924)
* Senfonik parça (1934)
* Senfonik parça (1934)
* Geroitshesky marsh Buryatskoy-Mongolskoy ASSR ([[Buryat Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Buryat-Moğolistan SSC]] için marş) do majör, op. 71 (1934–1936).
* Geroitshesky marsh Buryatskoy-Mongolskoy ASSR ([[Buryat Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Buryat-Moğolistan SSC]] için kahrmaanlık marşı) do majör, op. 71 (1934–1936).
* Torzhestvennaya uvertyura k 20-letiyu Oktyabrya ([[Ekim Devrimi]]'nin 20. yıldönümü için kutlamalı [[uvertür]]) op. 72 (1937)
* Torzhestvennaya uvertyura k 20-letiyu Oktyabrya ([[Ekim Devrimi]]'nin 20. yıldönümü için kutlamalı [[uvertür]]) op. 72 (1937)
* Ferganskiy Prazdnik (Ferghana'da tatil) Uvertür Op 75
* Ferganskiy Prazdnik (Ferghana'da tatil) Uvertür Op 75
* Pokhodny marsh (kırsal marş) nefesli çalgılar orkestrası için, op. 76 (1941)
* Pokhodny marsh (kırsal marş) nefesli çalgılar orkestrası için, op. 76 (1941)
* Druzhba narodov (''Halkların Dostluğu'') Sovyet Anayasası'nın 5. yıldönemi anısına uvertür. op. 79 (1941)
* Druzhba narodov (''Halkların Dostluğu'') Sovyet Anayasası'nın 5. yıldönemi anısına uvertür. op. 79 (1941)
* 25 let Krasn°y Armii (Kızıl Ordu'nun 25 yılı) Nefesli çalgılar orkestrası için uvertür.op. 84 (1943)
* 25 let Krasnoy Armii (Kızıl Ordu'nun 25 yılı) Nefesli çalgılar orkestrası için uvertür.op. 84 (1943)
* Pobeda (Zafer), Uverture, op. 86 (1944); Nefesli çalgılar orkestrası için versiyonu, op. 86a
* Pobeda (Zafer), Uverture, op. 86 (1944); Nefesli çalgılar orkestrası için versiyonu, op. 86a
* Re bemol majör konser valsı. op. 90 (1950)
* Re bemol majör konser valsı. op. 90 (1950)

===Konçertolar===
===Konçertolar===
* [[Harp]] ve [[orkestra]] için konçerto, mi bémol majör, op. 74 (1938)
* [[Harp]] ve [[orkestra]] için konçerto, mi bémol majör, op. 74 (1938)
* [[Mezzo-Soprano|Koloratura soprano]] ve orkestra için konçerto, fa mineur, op. 82 (1943)
* [[Mezzo-Soprano|Koloratura soprano]] ve orkestra için konçerto, fa mineur, op. 82 (1943)
* Keman ve orkestra içih halk şarkısı.
* [[Viyolonsel]] ve orkestra için konçerto re mineur, op. 87 (1946)
* [[Viyolonsel]] ve orkestra için konçerto re mineur, op. 87 (1946)
* Konçerto vals, op. 90
* [[Korno]] ve orkestra için konçerto, la bémol majör, op. 91 (1951)
* [[Korno]] ve orkestra için konçerto, la bémol majör, op. 91 (1951)
* [[Keman]] ve orkestra için konçerto (Concerto-Allegro) sol minör, op. 100 (1956), Boris Lyatoshinsky
* [[Keman]] ve orkestra için konçerto (Concerto-Allegro) sol minör, op. 100 (1956), Boris Lyatoshinsky

===Vokal eserler===
===Vokal eserler===
* İnsan Gözyaşları, Mezzo-sporano ve piano için, Op.6, No.2
*Şarkılar
* Kederim seninle olsa, vokal ve piano için, Op.28, No.3
*Koraller
* Gece yürüyüşü, vokal ve piano için, Op.50, No.1
*Kantatlar
* Aşk melankolisi, vokal ve piano için, Op.46, No.3
* Ve diğer çeşitli şarkılar, koraller ve kantatlar.


===Oda müziği===
===Oda müziği===
⚫
* Yaylı çalgı altılısı No. 1, do minör, op. 1 (1898)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 1, la majör, op. 2 (1899)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 1, la majör, op. 2 (1899)
* Keman ve piano için romans, op. 3 (1902)
* Çello ve piano için ballad, op. 4 (1902) <!-- orkestra?-->
* Çello ve piano için 12 parça, op. 5 (1910)
* Harp için empromptü
⚫
* Yaylı çalgı altılısı No. 2, re minör, op. 7 (1904)
⚫
* [[Kontrbas]] ve piyano için Intermezzo ve Tarantella, op. 9
⚫
* Yaylı çalgı altılısı No. 3, do majör, op. 11 (1904)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 2, sol minör, op. 20 (1905)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 2, sol minör, op. 20 (1905)
⚫
* Kontrbas ve piyano için Praelüd ve Skerzo, op. 32
* Çeşitli enstrümanlar ve piyano için parçalar, op. 35
* Keman ve çello için 8 parça, op 39
* Gitar ve bas için süit
* Çello ve piano için vals, op. 48.
* >ello için 10 duo, op. 53.
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 3, re minör, op. 67 (1927)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 3, re minör, op. 67 (1927)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 4, fa minör, op. 83 (1943)
* Yaylı çalgı dörtlüsü No. 4, fa minör, op. 83 (1943)
⚫
* Yaylı çalgı altılısı No. 1, do minör, op. 1 (1898)
⚫
* Yaylı çalgı altılısı No. 2, re minör, op. 7 (1904)
⚫
* Yaylı çalgı altılısı No. 3, do majör, op. 11 (1904)
* Yaylı çalgı sekizlisi, re majör, op. 5 (1902)
* Yaylı çalgı sekizlisi, re majör, op. 5 (1902)
⚫
* [[Kontrbas]] ve piyano için Intermezzo ve Tarantella, op. 9
⚫
* Kontrbas ve piyano için Praeludium ve Scherzo, op. 32
* Çeşitli enstrümanlar için duolar.
* Çeşitli enstrümanlar için duolar.


===Piyano===
===Piyano===
Pek çok piyano parçası;
Pek çok piyano parçası;
* Prelüd, op. 26, No. 1.
* Piyano için 3 mazurka, op 29.
* Piyano için 3 mazurka, op 29.
* Piyano için 25 prelüd, op. 30
* Piyano için 25 prelüd, op. 30.
* Piyano için 12 eskiz, op 47.
* Oryantal, op. 38, No. 17.
* Piyano için 12 eskiz, op. 47.
* Dört elli piyano için 12 parça, op. 48.
* Dört elli piyano için 12 parça, op. 48.
* Br Rus Noel parçası temalı füg.


===Sahne müziği===
===Sahne müziği===
101. satır: 132. satır:
* ''Medny vsadnik'' ([[Aleksandr Puşkin]]'in ''[[Bronz Süvari]]'' 'si için), op. 89 (1949)
* ''Medny vsadnik'' ([[Aleksandr Puşkin]]'in ''[[Bronz Süvari]]'' 'si için), op. 89 (1949)
* ''[[Taras Bulba]]'' ([[Nikolas Gogol]]'un), op 92 (1952)
* ''[[Taras Bulba]]'' ([[Nikolas Gogol]]'un), op 92 (1952)
====Enstrümantal sololar====
===Enstrümantal sololar===
* Harp için [[Empromtü]]
* Harp için [[Empromtü]]
* Kontrbas için [[İntermezzo]] ve [[Tarantella]]
* Kontrbas için [[İntermezzo]] ve [[Tarantella]]
===Eğitsel parçalar===
* Keman ve piano için 12 kolay parça, Op. 4, (1909)
* İki çello için 10 duo, op. 53 (1911)
* Keman ve piano için yedi eğitsel parça, op. 54 (1911)


==Dış bağlantılar==
==Dış bağlantılar==

Sayfanın 17.05, 16 Ekim 2014 tarihindeki hâli

Reinhold Glière as a young man.

Reinhold Glière (Kiev, 11 Ocak 1875 [eski takvimle 30 Aralık 1874] – Moskova, 23 Haziran 1956) Alman ve Polonya kökenli, Rus, ve sonra Sovyet, bestecidir.

İsminin Yazılışı

İsminin yazılışı çeşitli biçimlerde olmuştur, önceleri Рейнгольд Эрнeст Глиэр (Reingol'd Ernest Glier) ve daha sonraları, standardizasyon amacıyla, Рейнгольд Морицевич Глиэр (Reingol'd Moritzevich Glier) şekline dönüşmüştür. Çoğu Batı kaynaklarında Reinhold Moritzevich Glière, veya sadece Reinhold Glière olarak değinilir.

Biyografi

Glière, o zamanlarda Rus İmparatorluğu'na ait olan Kiev'de doğdu. Müzik aleti imalatçısı Ernst Moritz Glier (1834–1896)'nın oğludur. Babası Saksonya (Klingenthal)'dan Rus İmparatorluğuna göç etmiş ve Varşova, Polonya'daki hocasının kızı olan Józefa (Josephine) Korczak (1849–1935) ile evlenmiştir. Vaftiz sertifikasında beliren asıl adı Reinhold Ernest Glier idi.[1] 1900 civarında adının yazılışı ve okunuşunu Glière olarak değiştirmiş, bu yüzden kendisinin Fransız veya Belçika kökenli olduğuna dair (ilk defa Leonid Sabaneyev tarafından 1927'de dile getirilen) yanlış rivayete yol açmıştır.[2]

Glier'in babasının evi, müzisyenler için bir buluşma yeriydi ve daha çocukken yaptığı ilk beste çalışmalarını dinleyecek ve eleştirecek küçük bir dinleyici kitlesi her zaman mevcuttu.[3] Glier 1891'de Kiev müzik okuluna girmiştir, Otakar Ševčík'den keman dersleri aldı. 1894'te Moskova Konservatuarına girdi, orada Sergei Taneyev (kontrpuan), Mikhail Ippolitov-Ivanov (beste), Jan Hřímalý (keman), Anton Arensky ve Georgi Conus (ikisi de harmoni konusunda) gibi hocalardan ders aldı. 1900'de mezun oldu. Mezun olmadan evvel "Dünya ve Cennet" adlı, Lord Byron hakkinda bir perdelik bir opera besteleyip bununla bestecilik dalında bir altın madalya alarak mezun oldu.[1] Bunu izleyen yıl Glière Moskova'daki Gnesin Müzik Okulu'nde eğitmen oldu. Eski hocası Taneyev ona iki özel öğrenci buldu: Nikolai Myaskovsky ve 11 yaşındaki Sergei Prokofiev[4], daha sonra Mussorsky de onun öğrencisi oldu.[5]

Glière 1904'te Varşova, Prag, çeşitli İtalyan ve İsviçre şehirlerini gezdi.[6] 1905 ve 1908 yılları arasında Almanya'da ailesiyle yaşadı, Berlin'de Oskar Fried ile birlikte beste çalışmaları yaptı.[5] idi, Glière, Senfoni No. 2, Op. 25'ini sınıf arkadaşı Serge Koussevitzky adadı; Koussevitzky 15 Ocak 1908'de bu eserin prömiyerini yönetti. Glière'in 1 no'lu senfonisi 1908'de İngiltere'de Queens Hall promenad konserinde icra edildi.[5]Moskova'ya geri dönüşünde Glière, Gnesin Okulu'na geri gitti. Sonraki yıllarda bir dizi beste yaptı: Sireny, Op. 33 (1908), Ilya Muromets, Op. 42 (1911) ve bale-pantomim Chrizis, Op. 65 (1912). Sireny ile 1912'de Glinka ödülünü kazandı.[6] 1912'de Kiev Müzik Okulu'nda hoca oldu, bu okul kısa süre sonra Kiev Konservatuarı statüsüne geçti. 1913-1920 arasında Konservatuarın müdürü oldu.v[3] Öğrencileri arasında Levko (Lev) Revoutski, Borys Lyatoshynsky ve (Batı'da Vernon Duke adı ile tanınan) Vladimir Dukelsky oldu.

1920'da Glière Moskova Konservatuvarı'na beste profesörü olarak geçti ve ve orada aralıklı olarak 1941'e kadar ders verdi. Moskova'dayken Boris Alexandrov, Aram Khachaturian, Alexander Davidenko, Lev Knipper ve Alexander Mosolov onun öğrencileri arasında yer aldı.[7] Bir süre Proletkult örgütünde ve Halk Eğitim Komiserliği'nde de görev aldı. Proletkult ve daha sonra Doğu Emekçilerinin Komünist Üniversitesi için azınlık milletlerin özgün meldilerini toplamakta önemli katkıları oldu.[8]

1917'den sonra Glière hiç Batı'yı ziyaret etmedi, diğer bazı Sovyet bestecilerinden farklı olarak. Aksine, Sibirya ve Sovyetler Birliği'nin diğer ücra köşelerinde konserler verdi, bunu bir eğitim misyonu saydı. 1920'li yillarda Glière, Sovyet hükümetinin milliyetçi politikalarından esinlenerek Azerbaycan'ın folklorunu çalışmaya karar verdi.[3] 1923'de Azerbaycan Halk Eğitim Komiserliği tarafından Baku'ya, bir Azeri millî opera prototipi bestelemek için davet edildi. Yaptığı etnolojik araştırmanın sonucu, günümüzde Sovyet-Azerbaycan milli opera geleneğini temel taşlarından sayılan dört perdeli Şah-Senem operası oldu (1925). Bu eserde Glinka'den Scriabin'e uzanan Rus klasik müzik geleneği ile Azeri halk şarkıları ve bazı senfonik oryantalist ezgiler birleşmiştir. 1926'da Baku'da sahneye konan Şah Senem, tar ve kemençe gibi yerel enstrümanlara da orkestrada ilk defa yer vermiştir.[8] Glière 1930'ların sonuna kadar Özbekistan'da "müziksel kalkınma yardımcısı" olarak çalıştı. Bu çalışmalarının sonucunda "müzikli drama" Gülsara ve Leyla ve Mecnun operaları orataya çıktı, her ikisi de Özbek besteci Talipcan Sadıkov ile birlikte bestelenmişlerdi. Glière, Ukrayna Kozak folkloruna da ilgi duymuştu. Senfonik eseri "Kozaklar" (1921)ö Ressam Repin'in Zaparojya Kazakları tablosundan esinlenmiş olanZaparojsti (1941) ve Taras Bulba balesi (1952) adlı senfonik şiiri için Ukrayna millî müziğinden unsurlar kullanmıştır.[3][7] Glière\ bu çalışmaları sonucunda millî geleneklerinin korunmasının önemine kani olmuştu; Festival Uvertürü (1937) ve Halkların Dostluğu (1941) eserlerinde Rus, Ukrayna, Azeri ve Özbek ezgileri üzerine inşa edilmiştir.[7]

Glière, Sovyet balesinin gelişmesinde öenmli katkılar yapmıştır. 1927'de balerin Yekaterina Vasilyevna Geltzer'den esinlenerek Krasny mak (Gelincik) balesinin müziğin yazdı (bu ismin haşhaş ile olan çağrışımına engel olmak için sonradan adını Krasny tsvetok (Kırmızı Çiçek, 1955) olarak değiştirdi.) Gelincik "devrimci bir konu hakkında ilk Sovyet balesi" olarak övülmüştür. Rus ve Çin halklarının dostluğunu ele alan bu bale, çağdaş temalı ilk Sovyet balesi sayılır. Glière'in hem Rusya hem dünya çapında en meşhur eserinin bu olduğu söylenebilir. Bestenin bir parçası, Yabloçko ("küçük elma") adlı eski bir Rus halk şarkısının düzenlemesidir; bas sesli bir tema sunumu ile başlar, ardından gelen bu temanın çılgınca varyasyonları, güçlü bir orkestal doruk noktası ile son bulur. Bu parça, bale notalarında, aynı derecede yaygın bilinen "Rus Denizcinin Dansı" olarak adlandırılır. Yablochko Glière'in en iyi bilinen eseridir ve dünya çapında pekçok senfoni orkestrasınca bir "bis" (tekrar) parçası olarak çalınır. Bale pantomim Chrizis Gelincik 'ten hemen sonra, geç 1920'lerde yeniden düzenlendi. Besteci, 1931'de Lope de Vega'dan esinlenerek Komedyenler adlı popüler baleyi yazdı (daha sonradan bunu yeniden yazıp adını Kastilyalı Kız olarak değiştirdi). Glière'in bale tarzına yaptığı diğer iki önemli katkı, Bronz Süvari ve Bu şehre ilahi adlı eserleridir.

1930'lu yılların ikinci yarısında Glière konçerto tarzına ağırlık verdi. Harp (1938), çello (1946) ve korno (1951) için konçertoları sıkça icra edilmiştir. Soprano ve orkestra için orketrası (1943) bestecinin bu alandaki en büyük eseri sayılır.[7]

1938'den 1948'e kadar Glière Sovyet Besteciler Derneği'nin Organizasyon Komitesi başkanıydı. İhtilalden önce Glière üç kere Glinka Ödülü ile onurlandırıldı. Hayatının son yıllarında sıkça ödüller aldı. 1937'de Kızıl Bayrak Şeref Ünvanı'nı aldı.[5] Azerbaycan (1938), Rus Sovyet Cumhuriyeti (1936), Özbekistan (1937) ve SSCB'de (1938) Halkın Sanatçısı ilan edildi. 1941'de kendisine "Sanat Bilimleri Doktorası" verildi. 1946'da Ses ve Orkestra için Konçerto, 1948'de Dördüncü Yaylı Çalgı Dörtlüsü ve 1950'de Bronz Süvari için birinci dereceli Stalin Ödülleri kazandı.

Taneyev'in öğrencisi ve Sankt Petersburg'lu yayıncı Mitrofan Belyayev'in yakın çevresinin bir üyesi olmasından dolayı, Glière'in bir oda müzisyeni olması bekleniyordu. Opus 1 Altılısı hakkında yazan Arensky, "Taneyev'in etkisi görülebiliyor ve bu Glière için bir övgü olarak anlaşılmalıdır" demiştir. Ancak, Taneyev'in aksine, Glière millî Rus geleneğini çekici bulmaktaydı ve bunda hocaları Ippolitov-Ivanov and Arensky'nin etksi görülebilir (ikisi de Rimsky-Korsakov'un öğrencileriydi). Glière'in 1. Senfonisi hakkında Alexander Glazunov "göze batan derecede Rus tarzı" ifadesini kullanmıştır. Bunların ardından, (Glazunov'a adamış olduğu) 3. Senfonisi Ilya Muromets ile millî Rus geleneği ve empresyonistik bir inceliği birleştirmiştir. Bu eser dört tablo hâlinde Rus kahramanı İlya Muromets'in hayatı ve ölümünü betimlemektedir. Hem Rusya hem dışarda geniş çaplı olarak sahnelenen bu çalışması ona dünya çapında şöhret kazandırdı. Eser, Leopold Stokowski'nin repertuarındaki favori parçalardan biri olmuş, Stokowski Glière'in onayıyla bu parçayı yarı uzunluğuna indirmiştir. İlya Muromets'in günümüzdeki efsanevi şanında bu eserin 80 dakikalık orijinal çalışmanın büyüklüğünün de etkisi vardır. Eser modern tonal bir yapı, heybetli Wagner'ci bir orkestrasyon ve uzun lirik ezgiler içermektedir.

Ekim devriminden sonraki politik angajmanına rağmen, Glière geç 1920'lerde süren, Çağdaş Müzik Derneği ile Rus Proleter Müzisyenler Derneği arasındaki ideolojik mücadeleden uzak durdu. Glière başlıca anıtsal operalar, baleler ve kantatalar bestelemeye yoğunlaştı. Senfonik tarzı, Slavonik destanlarla nağmeli lirizmin bir bileşimidir. Zengin, renkli harmoniler, orkestral tonlar ve geleneksel biçimleri birleştirir. Bu özellikleri onun hem çarcı hem Sovyet otoritelerince kabulünü sağlamış, aynı zaman da Sovyet rejimi sırasında şiddetli baskı gören pekçok bestecinin içerlemesine neden olmuştur. Devrim öncesi millî Rus ekolünün son gerçek temsilcisi olarak, Glière "formalizm" ("modernlik" veya "burjuva yozluğu" terimlerine denk gelen anlamıyla) eleştirilerinden muaftı. Bu sayede 1936 ve 1948 yıllarındaki tasfiye olayları Glière'e dokunmadı. Hatta, 1938'de Moskova Besteciler Birliği'nin Yönetim Kurulu başkanı oldu.[5]

Glière 1941'de emekli oldu, 1956'da Moskova'da öldü.[5]

Eserleri

Glière'in sanatsal kalıtı geniş ve çeşitli olmuştur: 5 opera, 6 bale, 3 senfoni, yaylı çalgılar için 4 konçerto, orkestal eserler, oda orkestrası parçaları, enstrümantal parçalar, çocuklar için piano ve vokal çalışmalar, tiyatro ve film için müzik yazmıştır.

Aşağıda Glière'in başlıca eserleri verilmiştir:[9][7]

Senfonik eserler

  • Senfoni No. 1, mi bemol majör, op. 8 (1900)
  • Senfoni No. 2, do minör, op. 25 (1907)
  • Sireny (Deniz Kızları), fa minör, senfonik şiir, op. 33 (1908)
  • Senfoni No. 3 (İlya Muromets) re minör, op 42 (1911)
  • Zaporoztsi (Zaporojya Kozakları), senfonik bale-şiir (1921)
  • Na prazdnik Kominterna! (Kominterm Festivali için Fantezi), askeri nefesli çalgılar için fantezi (1924)
  • Senfonik parça (1934)
  • Geroitshesky marsh Buryatskoy-Mongolskoy ASSR (Buryat-Moğolistan SSC için kahrmaanlık marşı) do majör, op. 71 (1934–1936).
  • Torzhestvennaya uvertyura k 20-letiyu Oktyabrya (Ekim Devrimi'nin 20. yıldönümü için kutlamalı uvertür) op. 72 (1937)
  • Ferganskiy Prazdnik (Ferghana'da tatil) Uvertür Op 75
  • Pokhodny marsh (kırsal marş) nefesli çalgılar orkestrası için, op. 76 (1941)
  • Druzhba narodov (Halkların Dostluğu) Sovyet Anayasası'nın 5. yıldönemi anısına uvertür. op. 79 (1941)
  • 25 let Krasnoy Armii (Kızıl Ordu'nun 25 yılı) Nefesli çalgılar orkestrası için uvertür.op. 84 (1943)
  • Pobeda (Zafer), Uverture, op. 86 (1944); Nefesli çalgılar orkestrası için versiyonu, op. 86a
  • Re bemol majör konser valsı. op. 90 (1950)

Konçertolar

  • Harp ve orkestra için konçerto, mi bémol majör, op. 74 (1938)
  • Koloratura soprano ve orkestra için konçerto, fa mineur, op. 82 (1943)
  • Keman ve orkestra içih halk şarkısı.
  • Viyolonsel ve orkestra için konçerto re mineur, op. 87 (1946)
  • Konçerto vals, op. 90
  • Korno ve orkestra için konçerto, la bémol majör, op. 91 (1951)
  • Keman ve orkestra için konçerto (Concerto-Allegro) sol minör, op. 100 (1956), Boris Lyatoshinsky

Vokal eserler

  • İnsan Gözyaşları, Mezzo-sporano ve piano için, Op.6, No.2
  • Kederim seninle olsa, vokal ve piano için, Op.28, No.3
  • Gece yürüyüşü, vokal ve piano için, Op.50, No.1
  • Aşk melankolisi, vokal ve piano için, Op.46, No.3
  • Ve diğer çeşitli şarkılar, koraller ve kantatlar.

Oda müziği

  • Yaylı çalgı altılısı No. 1, do minör, op. 1 (1898)
  • Yaylı çalgı dörtlüsü No. 1, la majör, op. 2 (1899)
  • Keman ve piano için romans, op. 3 (1902)
  • Çello ve piano için ballad, op. 4 (1902)
  • Çello ve piano için 12 parça, op. 5 (1910)
  • Harp için empromptü
  • Yaylı çalgı altılısı No. 2, re minör, op. 7 (1904)
  • Kontrbas ve piyano için Intermezzo ve Tarantella, op. 9
  • Yaylı çalgı altılısı No. 3, do majör, op. 11 (1904)
  • Yaylı çalgı dörtlüsü No. 2, sol minör, op. 20 (1905)
  • Kontrbas ve piyano için Praelüd ve Skerzo, op. 32
  • Çeşitli enstrümanlar ve piyano için parçalar, op. 35
  • Keman ve çello için 8 parça, op 39
  • Gitar ve bas için süit
  • Çello ve piano için vals, op. 48.
  • >ello için 10 duo, op. 53.
  • Yaylı çalgı dörtlüsü No. 3, re minör, op. 67 (1927)
  • Yaylı çalgı dörtlüsü No. 4, fa minör, op. 83 (1943)
  • Yaylı çalgı sekizlisi, re majör, op. 5 (1902)
  • Çeşitli enstrümanlar için duolar.

Piyano

Pek çok piyano parçası;

  • Prelüd, op. 26, No. 1.
  • Piyano için 3 mazurka, op 29.
  • Piyano için 25 prelüd, op. 30.
  • Oryantal, op. 38, No. 17.
  • Piyano için 12 eskiz, op. 47.
  • Dört elli piyano için 12 parça, op. 48.
  • Br Rus Noel parçası temalı füg.

Sahne müziği

Opera

  • Lord Byron'un bir şiiri üzerine opera oratoryo.
  • Şah-Senem, oprea, op 69 (1923-1925)
  • Rachel, bir perdeli opera, Op. 81 (1942-1943) (
  • Leyla ve Mecnun, opera, op. 94 (1940), Talipcan Sadıkov ile ortak beste.
  • Gülsara, opera, op 96 (1936, revizyonu 1949'da) , Talipcan Sadıkov ile ortak beste.

Bale

  • Khrizis, op. 65 /1912; 1925'te revizyon), bale-mim
  • Komedianty (Komedyenler) op. 68 (1922; 1930 ve 1935'te Doch Kastilii (Kastilyalı Kız) olarak yeniden düzenlendi),
  • Krasny mak , op. 70 (1927; 1949 et 1955'de Krasny tsvetok (Kırmızı Çiçek) olarak yeniden düzenlendi)
  • Kleopatra, op/ 78 (1925) bale-mim
  • Medny vsadnik (Aleksandr Puşkin'in Bronz Süvari 'si için), op. 89 (1949)
  • Taras Bulba (Nikolas Gogol'un), op 92 (1952)

Enstrümantal sololar

Eğitsel parçalar

  • Keman ve piano için 12 kolay parça, Op. 4, (1909)
  • İki çello için 10 duo, op. 53 (1911)
  • Keman ve piano için yedi eğitsel parça, op. 54 (1911)

Dış bağlantılar

  • Reinhold Glière'in eserlerinin notaları (Ücretsiz)
  • Reinhold Glière'in Üçüncü Senfonisi İlya Muromets
  • Rus Sanat ve edebiyat Arşivi'nde Reinhold Glière'in eserler listesi [1] (İngilizce) (Rusça

Kaynakça

  1. ^ a b S. K. Gulinskaja: Reinhold Morizevich Glier Moscow "Musika", 1986, (Rusça)
  2. ^ Stanley D. Krebs (1970). Soviet Composers and the Development of Soviet Music. London. 
  3. ^ a b c d "Reinhold Gliere, biography" (İngilizce). 2014-10-16 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2014-10-16. 
  4. ^ Natalia Savkina (1984). Prokofiev: His life and times (İngilizce). New Jersey, USA: Paganiniana Publications Inc. ISBN 0-86622-021-6. 
  5. ^ a b c d e f "Glière, Life and Times" (İngilizce). 2014-10-16 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2014-10-16. 
  6. ^ a b "Глиэр Рейнгольд Морицевич". Moskova Konservatuarı (Rusça). 2014-10-16 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2014-10-16. 
  7. ^ a b c d e O. Averianova. "Reinhold Glière" (Ukraince). 2014-10-16 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2014-10-16. 
  8. ^ a b Nicolas Slonimsky (2004). "Reinhold Glière". Russian and Soviet music and composers (İngilizce). Psychology Press. ISBN 9780415968669. 
  9. ^ Michael Morrison. "Reinhold Glière (1875-1956), works" (İngilizce). 2014-10-16 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2014-10-16. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Reinhold_Glière&oldid=14769877" sayfasından alınmıştır