Yeni Şehircilik

Yeni Şehircilik, geniş bir yelpazede konut ve iş türleri içeren yürünebilir komşuluklar yaratarak çevre dostu alışkanlıkları teşvik eden bir kentsel tasarım hareketidir.^[1] 1980'lerin başında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıktı ve gayrimenkul geliştirme, şehir planlaması ve belediye arazi kullanım stratejilerinin birçok yönünü yavaş yavaş etkiledi. Yeni şehircilik; kentsel yayılma ve II. Dünya Savaşı sonrası banliyö artışının kötü sonuçlarını gidermeye çalışmaktadır. İnsanları yürümeye, bisiklet kullanmaya ve otobüs veya tren kullanmaya teşvik ederek trafiği ve otomobil kullanımını azaltmayı, dolayısıyla eskiden arabalar için ayrılan alanın insanlar için kullanılmasını hedefler.

Yeni şehircilik, otomobillerden önceki kentsel tasarım düşüncelerinden oldukça etkilenmiştir. Toplu taşıma odaklı kalkınma gibi 10 temel ilkeye dayanır.^[2] Bu ilkelerin ana fikri şehirde topluluk hissi oluşturma ve ekolojik uygulamalardır.

Kaynakça

^ Boeing (2014). "LEED-ND and Livability Revisited". Berkeley Planning Journal. Cilt 27. ss. 31-55. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2018.
^ Kelbaugh, Douglas S. 2002. Repairing the American Metropolis: Common Place Revisited. Seattle: University of Washington Press. 161.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Yeni Şehircilik ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Congress for the New Urbanism
NewUrbanism.org 6 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Coğrafya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[berkeley-1] Boeing (2014). "LEED-ND and Livability Revisited". Berkeley Planning Journal. Cilt 27. ss. 31-55. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2018.

[2] Kelbaugh, Douglas S. 2002. Repairing the American Metropolis: Common Place Revisited. Seattle: University of Washington Press. 161.

[1]

[2]