Silent Hill (video oyunu)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Silent Hill
Geliştirici
YayımcıKonami
YönetmenKeiichiro Toyama
YapımcıGozo Kitao
ProgramcıAkihiro Imamura
SenaristKeiichiro Toyama
BesteciAkira Yamaoka
SeriSilent Hill
PlatformPlayStation, Game Boy Advance
ÇıkışPlayStation
  • KA: 23 Şubat 1999
  • AVR: 16 Temmuz 1999
  • JP: 4 Mart 1999
Game Boy Advance
  • JP: 21 Mart 2001
TürHayatta kalma-korku
ModTek oyunculu

Silent Hill, 1999 yılında PlayStation için Konami tarafından yayınlanan ve Konami Computer Entertainment Tokyo'daki bir grup olan Team Silent tarafından geliştirilen bir hayatta kalma-korku video oyunudur. Silent Hill serisinin ilk bölümü olan oyun, Şubat 1999'da Kuzey Amerika'da, Mart 1999'da Japonya'da ve Temmuz 1999'da Avrupa'da piyasaya sürüldü. Silent Hill, 3 boyutlu ortamların gerçek zamanlı olarak oluşturulduğu üçüncü şahıs bakış açısını kullanmaktadır. Geliştiriciler, konsol donanımının kısıtlamalarını en aza indirmek için grafikleri karıştırarak bolca sis ve karanlık kullandı. Savaş eğitimi almış kahramanlara odaklanan önceki hayatta kalma-korku oyunlarının aksine, Silent Hill'in oyuncu karakteri bir "sıradan insan"dır.[1]

Oyun, Harry Mason'ın hayali Amerikan kasabası Silent Hill'de kayıp evlatlık kızını ararken, taptığı bir ilahı canlandırmak için ritüel yapan bir tarikata rastlayarak onun gerçek kökenini keşfetmesini konu alır. Oyuncunun yaptığı eylemlere bağlı bulunan beş oyun sonu mümkündür.

Silent Hill, yayınlanmasının ardından eleştirmenlerden olumlu tepkiler aldı ve ticari bir başarı elde etti. Hayatta kalma-korku türünde dönüm noktası olarak kabul edilen oyun, B filmi korku unsurlarından uzaklaşarak atmosferi vurgulayan daha psikolojik bir korku tarzını kullanması başta olmak üzere birçok kişi tarafından şimdiye kadar yapılmış en iyi video oyunlarından biri olarak kabul edilmektedir.[1] Silent Hill'in 2001'de görsel roman, 2006'da uzun metrajlı film Sessiz Tepe ve 2009'da Silent Hill: Shattered Memories adlı yeniden tasarlanmış bir oyun dâhil olmak üzere çeşitli uyarlamaları yayınlandı. Oyunu 2001'de Silent Hill 2 ve 2003'te doğrudan devamı niteliğindeki Silent Hill 3 takip etti.

Oynanış[değiştir | kaynağı değiştir]

Karanlık bir kasaba sokağının dijital temsili olan bir video oyunu ekran görüntüsü. Seyirciye arkası dönük bir adam yeşil bir binanın yan tarafında yürürken elinde bir tüfek tutuyor.
Harry'nin el feneri, oyunun birçok yerinde tek ışık kaynağıdır.[2]

Oyuncunun amacı, ana kahraman ve oyuncu karakteri Harry Mason'a, kayıp kızı Cheryl'i ararken canavarlarla dolu bir kasabada rehberlik etmektir. Silent Hill'in oynanışı savaşma, keşif ve bulmaca çözmeden oluşur.[3] Oyun, önceden senaryolu olarak yazılmış bölümlerde üçüncü şahıs bakış açısını kullanır ve kamera bazen dramatik etki için diğer açılara geçer. Bu, sürekli olarak çeşitli kamera açılarıyla değişen eski hayatta kalma korku oyunlarından farklı bir özelliktir. Silent Hill'de uyarı ekranı olmadığından, oyuncu Harry'nin "sağlığını" kontrol etmek için ayrı bir menüyü kullanmalıdır. Bir DualShock kontrol cihazı kullanılıyorsa, oyuncunun sağlık durumunun düşük olduğunu gösteren bir kalp atışı ritmi hissedilebilir.[4]

Harry, hem yakın dövüş silahlarla hem de ateşli silahlarla her bölgedeki canavarlarla yüzleşir. Sıradan bir adam olan Harry, düşmanlarından aldığı pek çok darbeyi kaldıramaz ve koştuktan sonra nefes nefese kalır. Ateşli silahları kullanmadaki tecrübesizliği, amacının ve dolayısıyla oyuncunun düşmanları hedeflemesinin genellikle istikrarsız olduğu anlamına gelir. Oyunun başlarında envantere alınan taşınabilir bir radyo, Harry'i yakındaki yaratıkların varlığına karşı parazit sesleriyle uyarır.[2][5]

Oyuncu, stilistik olarak turist haritalarına benzer şekilde her bölgenin haritalarını bulabilir ve toplayabilir. Haritalar menüden erişilebilir ve yalnızca yeterli ışık olduğunda okunabilir, her harita ilgi çekici yerlerle işaretlenmiştir. Sis ve karanlık nedeniyle görüş çoğunlukla düşüktür; karanlık "Öteki Dünya"da yaygındır. Oyuncu, oyunun başlarında cep boyutunda bir el feneri bulur, ancak ışık huzmesi uzağa erişemez. Silent Hill'de gezinmek, oyuncunun anahtarları bulmasını ve bulmacaları çözmesini gerektirir.[3][6]

Konu[değiştir | kaynağı değiştir]

Silent Hill, Harry Mason'ın evlat edindiği kızı Cheryl ile bir tatil için ünlü kasabaya gitmesiyle başlar. Kasaba girişinde yola çıkan bir kıza çarpmamak için direksiyonunu çeviren Harry kaza yapıp bilincini kaybeder. Uyandığında Cheryl'in kayıp olduğunu fark eder ve onu aramaya koyulur. Kasaba, ıssız ve sislidir ve kar yağmaktadır. Harry düşman yaratıklarla karşılaşmaya ve tekrar bilincini yitirmeye başlar. Kasabayı araştırıken kendisini, komşu kasabadan gizemli olayları araştıran bir polis memuru olan Cybil Bennett'in yanında bulur. Bir tarikatçı olan Dahlia Gillespie, kasabaya yayılan karanlığa karşı koyabileceğini iddia ettiği bir tılsım olan Flauros'u Harry'e verir. Kasabanın hastanesinde, kasabadaki ani değişiklikler karşısında şaşkına dönen hastanenin müdürü Dr. Michael Kaufmann ile karşılaşır ve odalardan birinde saklanan, korkmuş ve hafızasını kaybetmiş bir hemşire olan Lisa Garland ile tanışır.[7][8][9][10]

Harry daha sonra Kaufmann'ı bir canavardan kurtarabilir, Kaufmann'ın yerel uyuşturucu kaçakçılığındaki rolüne dair kanıtları keşfedebilir ve Kaufmann'ın iblisleri kovabilen doğaüstü bir sıvı olan gizli aglaophotis şişesine rastlayabilir.[11] Harry, karanlığın kasabayı birinin kabusuna dönüştürdüğüne inanmaya başlar, bu yüzden kasaba sakinleri çoğunlukla ortadan kaybolmuştur. Dahlia, bu karanlıktan sorumlu "iblis"i -yolda ona ara sıra görünen kızı- durdurması için ısrar eder, yoksa Cheryl ölecektir.[12] Aramaya devam eden Harry kendisini doğaüstü bir parazit barındıran Cybil ile bir kavganın içinde bulur; oyuncu Cybil'i kurtarmayı seçebilir.[13] Harry kızı bir daha gördüğünde, Flauros kızın telekinetik güçlerini harekete geçirir ve etkisiz hâle getirir. Dahlia daha sonra ortaya çıkar ve kendi kızı Alessa'nın bir görüntüsü olan kızı yakalaması için Harry'yi manipüle ettiğini söyler.

Harry daha sonra Lisa'nın yanında tekrar hastanede uyanır. Lisa, bodrumdayken bir déjà vu hissi yaşadığını ve Harry onu tekrar bulduğunda "onlarla aynı" olduğu konusunda umutsuzluğa kapıldığını açıklar. Harry'den kendisini kurtarması için yalvarır ve yüzünden kanlar akar; Harry korkarak kaçar. Günlüğü, Alessa'yı hastanedeki gizli ve zorunlu tedavisi sırasında hemşirelik yaptığını açığa çıkarır. Alessa'nın asla iyileşmeyen yaraları onu korkutmuştur, çünkü Kaufmann tarafından teşvik edilen bir uyuşturucu bağımlılığına daha da maruz kaldığı için duygusal çöküş yaşamıştır.[14] Dahlia'yı Alessa'nın yenilmiş görüntüsüyle ve yakılmış bedeniyle bulan Harry, Cheryl'in nerede olduğunu öğrenmek ister: Dahlia'nın yedi yıl önce Alessa'yı tarikatın tanrısını doğurmaya zorlamak için bir ayin yaptığını keşfeder; Alessa, taşıyıcı olduğu için ölümsüzleşerek kurban edilmekten kurtulmuştur, ancak ritüele karşı olan zihinsel direnci, ruhunun ikiye bölünmesine neden olarak tanrının doğumunu engellemiştir. Ruhunun yarısı, Harry ve karısının evlat edindiği bebek Cheryl olarak ortaya çıkmıştır. Dahlia daha sonra Cheryl'i kasabaya geri getirmek için bir büyü yaparken Alessa hastanede hapsedilmiştir ve yaralarının bir sonucu olarak bitmek bilmeyen bir acıya katlanmıştır. Cheryl'in dönüşünü hisseden Alessa, tanrının doğuşunu engellemek için kasaba etrafında semboller yaratmıştır. Alessa'nın planı bozguna uğratıldığında ve ruhunun iki yarısı tekrar bir araya geldiğinde tanrı doğar ve kendini gösterir.[15][16]

Oyuncunun önceki eylemlerine bağlı olan beş farklı son mevcuttur. "Kötü" sonda tanrı, Alessa ile birleşir ve Harry'ye saldırmadan önce Dahlia'yı elektrikle öldürür. Harry, tanrıyı yener ve Cheryl'in sesi onu serbest bıraktığı için Harry'e teşekkür eder. Üzüntüsünden kahrolan Harry yere yığılır ve bir sonraki sahne, Harry'nin kaza yaptığı arabasındaki cesedini gösterir. "Kötü +" sonu, Harry ve Cybil'in tanrının ölümünden sonra kaçmaları ile sona erer. "İyi" sonda, artık Dahlia tarafından ihanete uğradığını hisseden Kaufmann, kasabayı normale döndürmesini talep eder ve tanrıyı Alessa'dan çıkarmak için aglaophotis şişesini kullanır. Harry tanrıyı yener ve Alessa ona kendisinin ve Cheryl'in reenkarnasyonu olan bir bebek verir. Daha sonra kasabanın alternatif boyutundan kaçmasına yardım eder. "İyi +" sonunda Harry, Cybil ve bebekle birlikte kaçar. Her iki "İyi" sonda da kanlı ve intikam dolu bir Lisa, Kaufmann'ın Harry ile kaçmasını engeller.[13] Şaka sonu olarak adlandırılan "UFO" sonu, Harry'yi kaçıran uzaylıları gösterir.[17]

Geliştirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Silent Hill'in geliştirilme aşaması Eylül 1996'da başladı.[18] Oyun, Konami Computer Entertainment Tokyo stüdyosunda bir grup personel olan Team Silent tarafından geliştirildi.[19][20][21] Konami, Amerika Birleşik Devletleri'nde satış açısından başarılı olacak bir oyun üretmeye çalıştı. Ancak geliştirme ekibi, Konami'nin bu planının sınırlarını göz ardı etmeye ve bunun yerine Silent Hill'i oyuncuların duygularına hitap edecek bir oyun yapmaya karar verdi.[22]

Ekip, psikolojik bir korku türü olarak "bilinmeyenden korkmayı" kullandı. Hikâye, gerçek anlamını karanlıkta bırakmak ve oyuncuların açıklanamayan kısımlar üzerinde düşünmesini sağlamak amacıyla belirsiz ve ara sıra çelişkili olarak tasarlandı.[22] Yönetmen Keiichiro Toyama oyunun senaryosunu yaratırken, programcı Hiroyuki Owaku oyundaki bulmacaların metinlerini yazdı.[23][24][25] Toyama'nın korku filmleri konusunda fazla deneyimi yoktu ama oyunun gelişimini etkileyen UFO'lar, okültizm ve David Lynch filmleriyle ilgileniyordu.[26]

Yerelleştirme şirketi Latina International, senaryoyu İngilizce'ye çevirdi.[25][27] Silent Hill kasabası, Japon ekibin hayal ettiği küçük bir Amerikan topluluğunun bir yorumudur. Batı edebiyatı ve filmlerinin yanı sıra Avrupa ve Rus kültüründeki Amerikan kasabalarının tasvirlerine dayanmaktadır.[22] Oyunun "UFO" sonu, Silent Hill'deki olaylara alternatif nedenler bulmak için oluşturulan bir öneri kutusundan çıktı.[28]

Sanatçı Takayoshi Sato, senaryodaki tutarsızlıkları düzeltti ve oyun karakterlerini tasarladı.[18][22][28][29] 3 boyutlu demolar ve sunumlar yarattı ve iki buçuk yıl boyunca, yaklaşık 150 Unix tabanlı bilgisayarla oyun sahnelerini işlemek için geliştirme ekibinin ofisinde yaşadı.[18][29] Sato ayrıca oyunun bütçesinin Japonya'daki o dönemin en büyük oyunlarının maliyetinden daha düşük olduğunu söyledi. Geliştirme ekibinin Silent Hill'i geleneksel satış odaklı bir oyun yerine bir başyapıt yapmayı amaçladıklarını ve başarılı edebi eserlere benzer şekilde zaman içinde ilgi çekmeye devam edecek bir hikâyeyi seçtiklerini belirtti.[22] Oyun, filmlerin ve oyun içi sahnelerin sunumlarının seyircilerden alkış topladığı Atlanta, Georgia, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 1998 Electronic Entertainment Expo'da ilk gösterimini gerçekleştirdi.[29][30] Bu olumlu tepkiler, Konami'yi projeye daha fazla personel ve halkla ilişkiler girişimi ayırmaya ikna etti.[22]

Bazı Silent Hill yaratıklarının ve bulmacalarının adları ve tasarımları, Arthur Conan Doyle'un Kayıp Dünya ve Lewis Carroll'ın Alice Harikalar Diyarında dâhil olmak üzere Alessa karakterinin keyif aldığı kitaplara dayanmaktadır.[31][32] Oyun, özellikle karakter isimlerinde, gerçek hayattan birkaç referans içermektedir. Cheryl Mason'ın adı, aktris Sheryl Lee'nin adından uyarlandı ve Lisa Garland'ın soyadı ise aktris Judy Garland'dan alındı.[7] "Michael Kaufmann", Troma Studios yapımcıları Michael Herz'in ve Lloyd Kaufmann'ın adı ve soyadının birleşimidir. Aktris Asia Argento ve Daria Nicolodi'nin isimlerine dayanılarak Alessa'nın orijinal adı "Asia" ve Dahlia'nın adı "Daria" olarak belirlenmişti.[33] Harry'nin adı başlangıçta "Humbert" olarak geçiyordu. Cheryl'in adı Vladimir Nabokov'un romanı Lolita'nın baş kahramanına atıfta bulunan "Dolores" olarak seçilmişti. Amerikalı geliştirici ekibi bu isimleri çok sıra dışı buldukları için değiştirdi.[7]

Oyunda yer alan kurgusal dini öğeler, çeşitli dinleri temel olarak kullandı: Şifalı bir bitkiden yapıldığı söylenen kötü ruh kovucu madde Aglaophotis, Kabala'da (Yahudi mistisizmi) adı geçen, benzer isme ve doğaya sahip bir bitkiye dayanmaktadır. "Metatron Mührü" ("Samael'in İşareti" olarak da anılır) sırasıyla Metatron ve Samael meleklerine atıfta bulunur. "Flauros"un adı, Kral Süleyman'ın yazılarından derlendiği söylenen büyücülük üzerine yazılmış kitap Lemegeton'da ortaya çıkan isimsiz iblisten alındı.[34] Oyunun alternatif "Hiçbir yer" ("Nowhere") boyutundaki bazı eşyalara ve kapılara, Dahlia'nın büyülü özelliklerini sembolize etmek için okült unsurlara dayalı isimler verildi. Bu kapıların isimleri, bir ortaçağ kara büyü kitabında yer alan ve gezegenlere hükmettiği varsayılan Ophiel, Hagith, Phaleg ve Bethor meleklerinin adlarından alındı. Owaku'ya göre, gezegenleri çağrıştıran bu isim verme motifi, "Alessa'nın zihninin aleminin daha derin bir bölümüne girildiğini" belirtmek için kullanıldı.[32]

Müzik[değiştir | kaynağı değiştir]

Siyah bir arka planın önünde siyah ceketli Japon bir adamın fotoğrafı.
Akira Yamaoka, orijinal müzisyen geliştirme ekibinden ayrılmaya karar verdikten sonra Silent Hill'in müziklerini bestelemeyi teklif etti.[35]

Silent Hill'in müzikleri, orijinal müzisyen ayrıldıktan sonra geliştirme ekibine katılmayı talep eden ses yönetmeni Akira Yamaoka tarafından bestelendi.[35] Müziğin yanı sıra ses efekti oluşturma ve ses mastering gibi görevlerden de sorumluydu.[25][35][36] Yamaoka, oyun sahnelerini izlemedi, müziği oyun görsellerinden bağımsız olarak yarattı. Bestelerinin tarzı Twin Peaks bestecisi Angelo Badalamenti'den etkilendi.[37] Silent Hill'i mümkün olduğunca diğer oyunlardan ayırmak ve oyuna soğuk ve paslı bir his vermek için Yamaoka, endüstriyel müziği seçti.[35] Hazırladığı müzik parçalarını geliştiricilere ilk kez sunduğunda, parçalarda yer alan sesler oyun hatası olarak yanlış anlaşıldı. Yamaoka, bu tarzı seçme nedenlerini detaylandırmak zorunda kaldı ve ancak o zaman ekip itirazını geri çekti.[22]

5 Mart 1999 tarihinde Silent Hill Original Soundtracks albümü Japonya'da piyasaya sürüldü. CD'deki 41. parça (bitiş teması "Esperándote") Rika Muranaka tarafından bestelendi.[36]

Çıkış[değiştir | kaynağı değiştir]

Silent Hill, PlayStation için 23 Şubat 1999 tarihinde Kuzey Amerika'da, 4 Mart 1999 tarihinde Japonya'da ve 16 Temmuz 1999 tarihinde Avrupa'da piyasaya sürüldü.[38][39][40][41][42] 2006'da Silent Hill Complete Set'e dâhil edildi.[43] 19 Mart 2009 tarihinde Silent Hill, PlayStation 3 ve PlayStation Portable'ın Avrupa PlayStation Network mağazasından indirilebilir hâle geldi.[44] İki gün sonra oyun "öngörülemeyen durumlar" nedeniyle kaldırıldı.[45] 10 Eylül 2009 tarihinde Kuzey Amerika'daki PlayStation Network'te yayınlandı.[46] 26 Ekim 2011 tarihinde Avrupa'daki PlayStation Network'te yeniden yayınlandı.[47]

Uyarlamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Silent Hill'in temelden değiştirilmiş bir versiyonu Game Boy Advance platformunda yayınlandı. Play Novel: Silent Hill adlı ve yalnızca 2001'de Japonya'da piyasaya sürülen oyun, oyun kitabı stilinde bir görsel romandır. Metin tabanlı oynanış yoluyla Silent Hill'in hikâyesinin yeniden anlatımını içerir, oyuncu zaman zaman karakteri hangi yöne götüreceğine dair sorularla ve ayrıca Silent Hill'in önemli bir parçası olan bulmacalarla karşı karşıya kalır. Oyunu bir kez tamamladıktan sonra, oyuncu ikinci bir senaryoda Cybil olarak oynama seçeneğine sahiptir.[48] Oyun yayınlandıktan sonra, herhangi bir soundtrack parçasının olmaması oyunun "korku" faktörünü ciddi şekilde düşürdüğü için olumsuz tepkiler aldı.[48][49]

Sessiz Tepe adlı bir film uyarlaması da 21 Nisan 2006 tarihinde gösterime girdi. Christophe Gans'ın yönettiği film, Silent Hill 2, 3 ve 4'dan da öğeler içermektedir.[50][51] Yönetmene göre ana karakter Harry, kadınsı olarak algılanan birçok niteliği olduğu için filmde Rose Da Silva adındaki bir kadın karakter ile değiştirildi.[52] Gans, filmin görsel öğelerini tasarlarken Michael Mann, David Lynch ve David Cronenberg'den etkilendi.[53] Filmin soundtrack'i Yamaoka tarafından bestelenen müzikleri içerir.[54] Eleştirel tepkiler çoğunlukla olumsuz olsa da, film finansal bir başarı elde etti ve özellikle görselleri için hayranlar tarafından övüldü.[55][56]

Silent Hill'in Silent Hill: Shattered Memories adlı bir reboot oyunu, Climax Studios tarafından geliştirildi ve Konami Digital Entertainment tarafından yayınlandı. Oyun 8 Aralık 2009 tarihinde Wii, 19 Ocak 2010 tarihinde PlayStation 2 ve PlayStation Portable için piyasaya sürüldü ve çoğunlukla olumlu eleştiriler aldı.[57] Bir adamın kayıp kızını arayışı konusunu genel hatlarıyla korusa da, Shattered Memories değiştirilmiş karakterler ve oynanışla farklı bir olay örgüsünü kullanmaktadır.[58]

Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Silent Hill, derecelendirme web sitesi Metacritic'te 100 üzerinden 86 puan aldı.[59] Oyun iki milyonun üzerinde kopya sattı[18] ve böylece Amerikan PlayStation Greatest Hits bütçe bültenlerinde bir yer edindi.[66] Kasım 1999'da Verband der Unterhaltungssoftware Deutschland (VUD), Silent Hill'e Almanya, Avusturya ve İsviçre'de en az 100.000 adet satıldığını gösteren bir "Altın" ödül verdi.[67][68]

Silent Hill, Resident Evil serisinde yer alan hayatta kalma-korku oyunlarıyla kıyaslandı. GamePro'dan Bobba Fatt, Silent Hill'i "utanmaz ama muhteşem Resident Evil klonu" olarak nitelendirirken,[4] Edge ise "mükemmel bir kabus" olarak övdü.[61] Diğer inceleme yazarları, Silent Hill'in Konami'nin Resident Evil serisine yanıtı olduğunu düşündü,[5] çünkü birbirlerine olan benzerliğine dikkat çekerken, Silent Hill korku yaratmak için farklı bir dehşet biçimi kullandı ve Resident Evil'in aksiyon odaklı yaklaşımının ve içgüdüsel korkularının aksine oyuncu için rahatsız edici bir atmosfer oluşturmaya çalıştı.[3] Atmosfere ek olarak oyunun ses kullanımı da olumlu tepkiler aldı; TVG'den Billy Matjiunis, ortam müziğini "ilgi çekici" olarak nitelendirdi;[69] Game Revolution için yazan bir eleştirmen de ses tasarımını ve kullanımını beğendi, sesin ve müziğin "sizi harekete geçireceğini" söyledi.[3] AllGame editörü Michael L. House, Silent Hill'i "gerçekten muhteşem bir sanat eseri" ve "eşsiz, sürükleyici bir hikâye ve sürükleyici bir atmosferle birlikte gerçekten korkunç bir deneyim" olarak adlandırarak övdü.[60] Bazı eleştirmenler Resident Evil serisinde bulunandan daha iyi olduğunu söylese de, eleştirmenler tarafından genel olarak zayıf bulunan ve atmosferi bozduğu söylenen satırlar arasındaki duraklamaların eşlik ettiği seslendirme sanatçılığı daha az beğeni topladı.[3][4]

İnceleme yazarları, Silent Hill'in Resident Evil'de bulunan önceden oluşturulmuş ortamların aksine gerçek zamanlı 3 boyutlu ortamlar kullandığını belirtti. Sis ve karanlık, donanımın kısıtlamalarını gizlemek için yoğun bir şekilde kullanıldı.[2][4] Donanım kısıtlamalarından kaynaklanan, tane tane gözüken dokular da pozitif geri dönüşler aldı.[2][5] 3B ortamları kullanırken kontroller bir sorun haline geldi ve "zor" alanlarda manevra kabiliyeti "hayal kırıklığı egzersizi" olarak tanımlandı.[5]

Oyunun popülaritesi, piyasaya sürülmesinden çok sonra gerçekleşti; 2000 yılında IGN tarafından tüm zamanların en iyi PS oyunları arasında 14. PS oyunu olarak sıralanırken,[70] GameSpy'ın en iyi PS oyunlarını detaylandıran 2005 tarihli bir makalesi Silent Hill'i konsol için üretilmiş en iyi 15. oyun olarak listeledi.[30] 2006'da bir GameTrailers video sunumu, Silent Hill'i tüm zamanların en korkunç on oyunu listesinde bir numaraya yerleştirdi.[71] 2005'te oyun, rahatsız edici bir atmosfere vurgu yapması nedeniyle hayatta kalma korku türünü B filmi korku öğelerinden Japon korku filmlerinde ve sanat filmlerinde görülen psikolojik tarza taşıdığı için takdir edildi.[3][72] Kasım 2012'de Time dergisi, oyunu tüm zamanların en iyi 100 video oyunundan biri olarak gösterdi.[73]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Fahs, Travis. "IGN Presents the History of Survival Horror". IGN. IGN Entertainment, Inc. s. 5. 29 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2010. 
  2. ^ a b c d e Fielder, Joe (23 Şubat 1999). "Silent Hill Review for PlayStation". GameSpot. CBS Interactive Inc. 17 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2011. 
  3. ^ a b c d e f g Baldric (1 Mart 1999). "Silent Hill Review for the PS". Game Revolution. AtomicOnline, LLC. 9 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008. 
  4. ^ a b c d e Fatt, Bobba (24 Kasım 2000). "Silent Hill Review". GamePro. GamePro Media, Inc. 27 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008. 
  5. ^ a b c d e Reyes, Francesca (24 Şubat 1999). "Silent Hill – PlayStation Review". IGN. IGN Entertainment, Inc. 29 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008. 
  6. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Konami of America, Inc. Harry: It's not me. This whole town... it's being invaded by the Otherworld. A world of someone's nightmarish delusions come to life. Little by little, the invasion is spreading. Trying to swallow up everything in darkness. I think I'm finally beginning to understand what that lady was talking about. 
  7. ^ a b c "Silent Hill Character Commentary". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. s. 24. ISBN 4-7571-8145-0. 
  8. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Cafe 5 to 2. 
  9. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Beginning/North Bachman Road. 
  10. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Alchemilla Hospital. 
  11. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Annie's Bar, Norman's Motel. 
  12. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Lake View Pier Boat. 
  13. ^ a b "Silent Hill Ending Analysis". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. ss. 28-29. ISBN 4-7571-8145-0. 
  14. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Alchemilla Hospital (Nowhere). 
  15. ^ "Silent Hill Series – Characters Relation Map". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. ss. 10-11. ISBN 4-7571-8145-0. 
  16. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: Nowhere. 
  17. ^ Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Bölüm/seviye: UFO Ending. 
  18. ^ a b c d Sato, Takayoshi. "My Resume". SatoWorks. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  19. ^ ゲームソフト プレイステーション (Japonca). Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc. 12 Ekim 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ "E3 2001: Silent Hill 2 Interview". IGN. IGN Entertainment, Inc. 17 Mayıs 2001. 25 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2010. 
  21. ^ "IGN Top 100 Games 2007 – 97: Silent Hill 2". IGN. IGN Entertainment, Inc. 2007. 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2010. 
  22. ^ a b c d e f g Villner, Pär (March 2008). "Mörkerseende". Level (İsveççe). Reset Media AB (23): 85-93. 
  23. ^ クリエイターズファイル 第127回 (Japonca). Gpara.com. 4 Kasım 2003. 30 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2011. 
  24. ^ Ito, Masahiro (14 Haziran 2010). "Nobu bbs: scenario writers". GMO Media, Inc. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2010. The first SILENT HILL is Keiichiro Toyama's original scenario. But Hiroyuki Owaku had charge of that riddle part. 
  25. ^ a b c Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. Sahne: ekip kredileri. 
  26. ^ "Archived copy". 14 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2016. 
  27. ^ 制作物 (Japonca). Latina International Corporation. 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2011. 
  28. ^ a b Dieubussy (15 Mayıs 2009). "Interview with Takayoshi Sato: Seizing New Creations". Core Gamers. 31 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  29. ^ a b c Sheffield, Brandon (25 Ağustos 2005). "Silence Is Golden: Takayoshi Sato's Occidental Journey". Gamasutra. United Business Media LLC. 12 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2011. 
  30. ^ a b Williams, Bryn; Vasconcellos, Eduardo (7 Eylül 2005). "Top 25 PSone Games of All-Time". GameSpy. IGN Entertainment, Inc. 24 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2007. 
  31. ^ "Silent Hill Creature Commentary". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. ss. 26-27. ISBN 4-7571-8145-0. 
  32. ^ a b "XVII: The Star – Motif". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. ss. 106-107. ISBN 4-7571-8145-0. 
  33. ^ "Silent Hill Character Commentary". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. s. 25. ISBN 4-7571-8145-0. 
  34. ^ "V: The Hierophant - Key Items". Silent Hill 3 公式完全攻略ガイド/失われた記憶 サイレントヒル・クロニクル [Silent Hill 3 Official Strategy Guide / Lost Memories: Silent Hill Chronicle] (Japonca). NTT Publishing Co., Ltd. 31 Temmuz 2003. s. 91. ISBN 4-7571-8145-0. 
  35. ^ a b c d Kalabakov, Daniel (16 Temmuz 2002). "Interview with Akira Yamaoka". Spelmusik.net. 29 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2011. 
  36. ^ a b Silent Hill Original Soundtracks (Medya notları). Konami Co., Ltd. 1999. KICA-7950. 
  37. ^ "Archived copy". 26 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2014. 
  38. ^ "KONAMI OF AMERICA INTRODUCES GAMERS TO TERROR-FILLED TOWN OF SILENT HILL". Konami. 1 Ekim 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  39. ^ "Silent Hill Surprise". IGN. 6 Ocak 1999. 21 Haziran 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  40. ^ "サイレントヒル | ソフトウェアカタログ | プレイステーション® オフィシャルサイト" [Silent Hill | Yazılım Kataloğu | PlayStation®Resmi Sitesi]. PlayStation. 6 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  41. ^ Computer and Video Games. sayı: 213 (Ağustos 1999). sayfa: 48-49. "16th July: Silent Hill - Complicated horror story screams and kicks its way into the shops today."
  42. ^ Game On dergisindeki reklam 8 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. sayı: 2 (Temmuz 1999). "Silent Hill - Quand même la mort n'est plus une issue _ 16.07.1999" (16 Temmuz 1999 tarihini resmi tarih olarak doğruluyor).
  43. ^ Fricke, Nicholas (3 Ağustos 2006). "A look inside the Silent Hill Complete set". Siliconera. 30 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. 
  44. ^ Plunkett, Luke (20 Mart 2009). "PAL PlayStation Store Update: Silent Hill!". Kotaku. Gawker Media. 15 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2010. 
  45. ^ "Official PlayStation Community". Sony Computer Entertainment Europe. 24 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. We have unfortunately had to remove Silent Hill from the PlayStation Store due to unforeseen circumstances. 
  46. ^ Sliwinski, Alexander (10 Eylül 2009). "PSN Thursday: In time with Turtles, Silent Hill and George Takei". Joystiq. AOL Inc. 12 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2010. 
  47. ^ Michael Harradence (26 Ekim 2011). "European PSN update; October 26, 2011". PlayStation Universe. 2 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2015. 
  48. ^ a b "Silent Hill Play Novel – Game Boy Advance Preview". IGN. IGN Entertainment, Inc. 19 Ocak 2001. 28 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008. 
  49. ^ Lake, Max (10 Ocak 2001). "Play Novel: Silent Hill Preview". Nintendo World Report. 28 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008. 
  50. ^ Otto, Jeff (10 Mart 2006). "Silent Hill: Director Interview & Exclusive Image". IGN. IGN Entertainment, Inc. 6 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. 
  51. ^ Gans, Christophe (10 Mart 2006). "On Preserving and Contributing to the Mythology of the Games". Sony Pictures Digital Inc. 9 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2010. 
  52. ^ Gans, Christophe (6 Mart 2006). "On Harry Mason, the WonderCon Footage, and Capturing the Horror of the Game". Sony Pictures Digital Inc. 9 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2010. 
  53. ^ Otto, Jeff (10 Mart 2006). "Silent Hill: Director Interview & Exclusive Image". IGN. IGN Entertainment, Inc. 5 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2011. 
  54. ^ Otto, Jeff (10 Mart 2006). "Silent Hill: Director Interview & Exclusive Image". IGN. IGN Entertainment, Inc. 5 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2011. 
  55. ^ "Silent Hill Reviews, Ratings, Credits, and More". Metacritic. CBS Interactive Inc. 11 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. 
  56. ^ "Silent Hill Movie Reviews". Rotten Tomatoes. Flixster, Inc. 27 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. 
  57. ^ Magrino, Tom (6 Nisan 2009). "Silent Hill: Shattered Memories confirmed for fall". GameSpot. CBS Interactive Inc. 7 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. 
  58. ^ Turi, Tim (8 Aralık 2009). "Silent Hill: Shattered Memories Review". Game Informer. Game Informer Magazine. 17 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2010. 
  59. ^ a b "Silent Hill for PlayStation Reviews". Metacritic. CBS Interactive Inc. 26 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008. 
  60. ^ a b House, Michael L. "Silent Hill - Review". AllGame. 15 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2021. 
  61. ^ a b "Silent Hill". Edge, 70. Future Publishing. April 1999. ss. 72-73. 
  62. ^ プレイステーション - SILENT HILL. Weekly Famitsu. s. 915 (2). sf. 6. 30 Haziran 2006.
  63. ^ "Finals". Next Generation, 52. Imagine Media. April 1999. ss. 88-89. 
  64. ^ Official PlayStation Magazine. Future Publishing. sayı: 48. Temmuz 1999.
  65. ^ "PSX Magazine 32". 21 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla. 
  66. ^ "Silent Hill (Greatest Hits)". Konami Digital Entertainment, Inc. 12 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2007. 
  67. ^ "VUD - Sales-Awards September '99" (Basın açıklaması) (Almanca). Paderborn: Verband der Unterhaltungssoftware Deutschland. 2 Kasım 1999. 26 Mayıs 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2020. 
  68. ^ Horn, Andre (14 Ocak 2004). "VUD-Gold-Awards 2003". GamePro Germany (Almanca). 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  69. ^ Matjiunis, Billy. "Silent Hill Review". TVG. TVG Media Ltd. 24 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008. 
  70. ^ Perry, Douglass C.; Zdyrko, Dave; Smith, David (7 Haziran 2000). "Top 25 Games of All Time: #11–15". IGN. IGN Entertainment, Inc. 19 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2007. 
  71. ^ "Top Ten Scariest Games". GameTrailers. MTV Networks. 27 Ekim 2006. 12 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008. 
  72. ^ Hand, Richard J. (2004). "Proliferating Horrors: Survival Horror and the Resident Evil Franchise". Hantke, Steffen (Ed.). Horror Film: creating and marketing fear. University Press of Mississippi. ss. 117-134. ISBN 1-57806-692-1. 
  73. ^ "All-TIME 100 Video Games". Time. Time Inc. 15 Kasım 2012. 16 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Silent_Hill_(video_oyunu)&oldid=28245431" sayfasından alınmıştır