Santa Maria della Salute Bazilikası

Koordinatlar: 45°25′51″K 12°20′04″D / 45.43083°K 12.33444°D / 45.43083; 12.33444
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Büyük Kanal'ın diğer tarafından kilisenin görünümü.
Büyük Kanal'dan dış taraf görünüm.
Rio della Salute

Santa Maria della Salute Bazilikası (İtalyanca: Basilica di Santa Maria della Salute, İngilizce: (Basilica of St Mary of Health/Salvation), genel olarak basitçe Salute (sağlık) olarak bilinir. Venedik'te meşhur bir kilise olup, dar bir yarımada üzerinde Büyük Kanal ve Canale della Zattere arasında konumlanır. Küçük bir bazilika statüsünde iken onun süslü ve kendine özgü profili ve konumu onu İtalya'da resmi en çok çekilen kiliseler arasına koyar.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

1629 yılı Yaz ayı başlarında İtalya'da Venedik'e başlayan ve 1629-1631 yılarında etkiki olan bir veba salgını nüfusun yaklaşık üçte ikisini öldürdü. Kiliseye yapılan San Rocco ve San Lorenzo Giustiniani'ye adanmış dualar ve geçit töreni alayları kadar tekrarlanan kutsal ayın gösterileri salgın hastalığın devam etmesini durduramadı. Daha önce 1575-76 yıllarında olmuş olan veba salgınına bir mimari cevap olarak mimar Andrea Palladio'ya yaptırılmış olan Il Redentore Kilisesi'nin bir yansıması olarak Venedik Senatosu 22 Ekim 1630 yılında yeni bir kilisenin yapılmasına karar verdi. Bu kilise Meryem Ana'ya ("Virgin Mary") adanacaktı. Bu birçok nedenden dolayı Cumhuriyetin koruyucusu olacağı düşünülmüştü.

Ayrıca, 21 Kasım günü yılda bir defa olarak Meryem Ana'nın tanıtım festivali olarak Festa della Madonna della Salute olarak bilinen bu festivalde Senatonun kiliseyi ziyaretine karar verildi. Şehrin memurları, vebadan kurtuluşa bir şükran borcu olarak San Marco meydanından kiliseye saflar halinde yürürler. Bu olay Büyük Kanalı özel olarak dubalar ile hazırlanmış olan köprü üzerinden geçerek yapılır ve bu Venedik'te hala büyük bir olaydır.

San Marco Meydanı'ndan bir tören alayının kolayca geçmesine olanak sağlayacak uygun bir yere bu yapının yapılabilmesi için şimdiki yer sekiz potansiyel yer arasından senatörleri bu yere yöneltti. Bu yer San Giorgio, San Marco ve Il Redentore ile ilişkisi nedeniyle taraflı olarak seçildi. Roma'nın Venedik'teki temsilcisi, kilisenin ve bu yerdeki papazlik okulu sahibi patrik ile anlaşmazlık sorunu çözüldü ve 1631 yılında bazı yapıların kökünden yıkımına başlandı.

Yapının dizaynı için bir yarışma yapıldı. Bu yarışmaya sunulan on bir öneriden (bunlar içinde Alessandro Varotari, Matteo Ignoli ve Berteo Belli'nin dizaynları da vardı) sadece iki öneri final için seçildi. Mimar Baldassare Longhena yeni kilisenin dizayncısı olarak seçildi. Sonuçta kilise 1681 yılında Lenghana'nın ölümünden önce tamamlandı. Finale kalan ikinci dizaynın mimarları ise Antonio Smeraldi (il Fracao) ve Zambattista Rubertini'ydi.

Venedik Senatosu, 66 kabul, 2 çekimser 29 karşıt oyla kilisenin dizayn yetkisini 26 yaşındaki Longhena verdi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]