Santa Maria Novella Bazilikası

Koordinatlar: 43°46′29″N 11°14′57″E / 43.774696°K 11.249088°D / 43.774696; 11.249088
Vikipedi, özgür ansiklopedi
1470 yılında Leon Battista Alberti tarafından tamamlanan Santa maria Novella'nın ön cehpesi.

Santa Maria Novella İtalya Floransa'da aynı isimle anılan ana tren istasyonunun karşısında yer alan bir kilisedir. Tarihsel olarak Floransa'da ilk büyük basilikadır ve şehrin önemli Dominikan mezhebinin kilisesidir.

Kilise (manastıra bitişik) ve bitişik odası sanat hazineleri ve cenazeye ait eserlerin korunduğu yeri içerir. Özellikle Gotik ve erken rönesans dönemi sanat ustalarının yağlı boya tabloları ile meşhurdur. Eliaçık çok önemli Floransa'lı ailelerin sayesinde finansmanı sağlanmıştır. Onlar bu sayede kutsanmış toprak üzerinde kendilerine cenazeye ait şapel temin etmişlerdir.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Via degli Avelli tarafı

Bu kilise Novella (Yeni) olarak adlandırılır. Çünkü 9ncu yüzyılda Santa Maria delle Vigne küçük mabedi yeri üzerine inşa edildi. 1221 yılında yer Dominikan mezhebine tahsis edildiğinde onlar bir yeni kilise ve yan yana bir manastır inşa etmeye karar verdiler. Kilise iki Dominikan rahibi olan Fra Sisto Fiorentino ve Fra Ristoro da Campi tarafından dizayn edildi. İnşaat 13ncü yüzyıl ortalarında (yaklaşık 1246) başladı ve Romanesk-Gotik mimari tarzlı çan kulesini ve kutsal eşyaların saklandığı odayı bitirmekle görevli olan Rahip Iacopo Talenti tarafından yaklaşık 1360 yılında bitirildi. O zamanda sadece Tuscan Gotik yüzün alt parçası bitirildi. Üç kapı boydan boya yuvarlak kemerlerle uzatıldığında, ön cephenin alt yüzündeki kısımlar kapalı kemerlerle uzatıldı, Pilaster lerle ayrıldı. Bu aynı dizayn eski kilisenin etrafındaki bitişik duvarlarda devam etti. Kilise 1420 yılında kutsandı.

"Unità d'Italia Alanı" tarafından görünüm

Bir yerel tekstil tüccarı Giovanni di Paolo Rucellai üzerindeki komisyonda, Leone Battista Alberti kilisenin siyah ve beyaz mermerden kakmalı ön cephesini dizayn etti (1456-1470). Kendisi halihazırda Rimini'deki Tempio Malatestiano'nun mimarı olarak meşhurdu. Albert aynı zamanda Floransa'daki Rucellia Sarayı'nın ön cephesini dizayn etmişti. Alberti, hümanist mimarlığın ideallerini detaylamada klasik ve orantılı esinlemeyle dizaynda yapıtın ön cephesinde halihazırda var olan Orta Çağ kısmı ile ayrıca yeni bir uyum getirmeye girişmişti. Onun katkıları kareler ile süslenmiş bir geniş friz, onun üzerinde yuvarlak bir pencere ve dört beyaz-yeşil pilaster, üste alınlık ortasında Dominikan güneş amblemini içeriyordu. Yapı alınlığın ortasından düşey bir şekilde inen doğru üzerinde sol ve sağ yanı ile bir simetri arz etmektedir. Korint sütun başlıklı dört kolon, ayrıca ön cephenin alt kısmına sonradan eklenmiştir. Alınlık ve frizler açık bir şekilde eski zamanlara ait eserlerden ilham almıştır. Fakat S-kıvrımlı üst kısımda olan helozoni kıvrımlar yeni ve eskinin örneği değildir. Helozoni kıvrımlar (veya onların değişik şekilleri) bütün İtalya'daki kiliselerde bulunur.

Alınlık altındaki friz, koruyucusunun ismini taşır: IOHAN(N)ES ORICELLARIUS PAU(LI) F(ILIUS) AN(NO) SAL(UTIS) MCCCCLXX (Giovanni Rucellai son of Paolo in the blessed year 1470).

Sanat çalışmaları listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Sanatçıların kilise için ürettikleri parçaların içerdikleri:

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]