Süleyman (Irak Selçuklu meliki)
| Süleyman Şah | |
|---|---|
| Büyük Selçuklu İmparatorluğu Sultan'ı | |
| Hüküm süresi | 1159–1160 |
| Önce gelen | II. Muhammed |
| Sonra gelen | Arslan Şah |
| Doğum | Ekim – Kasım 1117 |
| Ölüm | 13 Mart 1161 (44 yaşında) Hamadan |
| Eş(ler)i | Rusudan Hatun |
| Çocuk(lar)ı | Sencer Şah |
| Hanedan | Selçuklu hanedanı |
| Babası | Muhammed Tapar |
| Annesi | Gevher Hatun |
| Dini | İslam |
Süleyman Şah bin Muhammed (Ekim – Kasım 1117 - 13 Mart 1161;[1]) 1159'dan 1160'a kadar hüküm süren Selçuklu Sultanı.
Süleyman Şah, padişah Muhammed Tapar'ın oğluydu. Annesi Gevher Hatun'du. Kardeşi II. Mahmud, II. Tuğrul ve Mes'ud Selçuklu Devleti'nin sultanı olumştur.[2] İlk başlarda amcası Sultan Sencer'in yanındaydı. Sencer, Oğuzların elinden kurtulduktan sonra Süleyman Şah, Horasandaki ordunun komutasını devraldı. Ancak Oğuzlarla baş edemeyecek kadar zayıf oldukları anlaşıldıktan sonra Harzemşah'ın yanına gitti.[3] 1152'de Sultan Muhammed'in tahta çıkmasının ardından sonra Süleyman Şah, Muhammed'e saldırdı ve kendisine halife tarafından "El-Melik el-Mustadir" unvanı verildi. 1156/57'de Bağdat'ta padişah ilan edildi, ancak daha sonra Muhammed tarafından mağlup edildi.
Tahta çıkışı ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]
Süleyman Şah, Sultan Muhammed'in Ocak 1159'da ölmesinin ardından tahta geçti. Ancak yirmi ay kadar hüküm sürdükten sonra Eylül 1160'ta tahttan indirildi. Kutubeddin Mevdud tarafından 1160 yılına kadar esir tutuldu ve 13 Mart 1161'de Hemedan'da öldürüldü[4] [3] ve kardeşi Sultan Mesud'un türbesine gömüldü.[1]
Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Eşlerinden biri Harzemşah'ın kardeşi Aksis'in kızıydı. [3] Diğer eşi ise Yusuf İnal Tegin'in kız kardeşiydi.[5] Bir diğer eşi ise Gürcistan Kralı I. Demetrius'un kızı Rusudan idi. Rusudan, daha önceSüleyman'ın kardeşi Mesud ve amcası Sultan Sencer ile evliydi.[6][7]
Sencer Şah adında bir oğlu vardı.[8]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Bosworth, E. (2013). The History of the Seljuq Turks: The Saljuq-nama of Zahir al-Din Nishpuri. Taylor & Francis. ss. 136-7. ISBN 978-1-136-75258-2. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Bosworth" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Ann K. S. Lambton (1 Ocak 1988). Continuity and Change in Medieval Persia. SUNY Press. ISBN 978-0-887-06133-2.
- ^ a b c Ibn Al-Athir 2010.
- ^ The Political and Dynastic History of the Iranian World, C.E. Bosworth, The Cambridge History of Iran, Vol. 5, ed. John Andrew Boyle, (Cambridge University Press, 1968), 169–170.
- ^ Ann K. S. Lambton (1 Ocak 1988). Continuity and Change in Medieval Persia. SUNY Press. s. 268 n. 71. ISBN 978-0-887-06133-2.
- ^ al-Fatḥ ibn ʻAlī Bundārī (1943). Irak ve Horasan, Selo̧uklulari tarihi: Imad ad-Dịn al-Kâtib al-Isfahânʼi'nin, al-Bondârʼi tarafindan ihtisar edilen Zubdat al-Nuṣra va Nuḩbat al 'Usra, adli kitabinin tercümesi. M. Th. Houtsma tarafindan 1889 da leiden'de neşredilen metinden türçeye çeviren Kivameddin Burslan. Türk Tarih Kurumu yayinlari, 2. seri, no. 4. Maarif Matbaasi. s. 212.
- ^ Rayfield, D. (2013). Edge of Empires: A History of Georgia. Reaktion Books. s. 100. ISBN 978-1-78023-070-2.
- ^ Ḣamd Allāh AḢMAD IBN ABĪ BAKR IBN NAṠR (1849). Histoire des Seldjoukides et des Ismaéliens ou Assassins de l'Iran, extraite du Tarikhi Guzideh ou Histoire Choisie d'Hamd-Allah Mustaufi. Traduite du persan et accompagnée de notes historiques et géographiques par M. Defrémery. (Extrait ... du Journal Asiatique.). s. 106.
Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ibn Al-Athir (2010). The Chronicle of Ibn Al-Athir for the Crusading Period from Al-Kamil Fi'l-Ta'rikh. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 978-0-754-66951-7.