Radikal Sol Koalisyon

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Radikal Sol Koalisyon - İlerici İttifak
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Προοδευτική Συμμαχία
Synaspismós Rizospastikís Aristerás – Proodeftikí Simachía
Kısaltma

ΣΥΡΙΖΑ

SYRIZA
Lider Aleksis Çipras
Slogan(ları) Yunanca: Γυρίζουμε σελίδα (Sayfayı Çeviriyoruz)
Kuruluş tarihi 2004 (birlik)
22 Mayıs 2012 (siyasi parti)
Merkez 39 Valtetsiou, 106 81 Atina, Yunanistan
Üyelik (2022) artış 172,000[1]
İdeoloji
Siyasi pozisyon Sol
Avrupa üyeliği Avrupa Solu Partisi
Resmî renkleri      Somon kırmızısı
Yunan Parlamentosu
85 / 300
Avrupa Parlamentosu
6 / 21
Bölgeler
126 / 703
İnternet sitesi
Yunanistan

Radikal Sol Koalisyon - İlerici İttifak (Yunanca: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Προοδευτική Συμμαχία, Synaspismós Rizospastikís Aristerás – Proodeftikí Simachía), kısaltılmış adıyla SYRİZA (Yunanca: ΣΥΡΙΖΑ), Yunanistan'da kurulmuş sosyalist bir partidir. Çok farklı çevrelerden ılımlı veya uç çeşitli sol hareketlerin Synaspismos hareketi önderliğinde birleşmesiyle oluşmuştur. Parti lideri Synaspismos'un eski lideri Aleksis Çipras'tır.

Geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Oluşumu[değiştir | kaynağı değiştir]

Aleksis Çipras, SİRİZA Lideri, 2009

SİRİZA 2004 seçimlerinden önce resmen kurulmuş olduğu halde kuruluş kökeni Solun Birliği ve Ortak Hareketi için Dialog Alanı (Yunanca: Χώρος Διαλόγου για την Ενότητα και Κοινή Δράση της Αριστεράς) hareketine dayandırılabilir.[6] Bu hareket, farklı ideolojileri ve tarihsel gelişimleri de olsa 1990'ların sonunda Yunanistan'da önem kazanmış birtakım konularda ortak tavır ortaya koyan birtakım Yunan Solu hareket örgütlerinin birleşmesiyle ortaya çıktı. Bunlardan bazıları Kosova Savaşı, özelleştirmeler, bireysel ve toplumsal haklardır [7]. Hareket, katılan kesimlere çeşitli konularda ortak hareket etme kolaylığı sağladı:

  • Maaş ve sosyal güvenlik sistemlerindeki neoliberal törpüleme ve reformlara karşı,
  • Yeni Terörle Mücadele Yasası'na karşı,
  • Yunanistan'ın Cenova'daki 27. G8 zirvesine katılımına karşı.[8]

Bu hareket, siyasi bir oluşum olmaktan ziyade katılımcı parti ve örgütleri birleştirme çabasıydı. Bu birleşim, 2002 yerel seçimlerinde[9] bazı seçim ortaklıklarına gidilmesini sağladı ve bunların en başarılısı da, Manolis Glezos'un liderliğinde, Atina-Pire'deki işbirliğiydi. Hareket, ayrıca Avrupa Sosyal Forumu'nda Yunan Sosyal Forumu'nun[10] oluşmasını sağladı.

2004 Genel Seçimi[değiştir | kaynağı değiştir]

SİRİZA tam anlamıyla bu seçimlerde doğdu. Önceden hareketin içinde yer almış pek çok örgüt seçim ortaklığı arayışına girdi.[11] Bu da Ocak 2004'te Radikal Sol Koalisyonu'nun kurulmasını sağladı.[12] 2004'te Radikal Sol Koalisyonu'nu oluşturan partiler şunlardı:

Yunanistan Komünist Örgütü (KOE) ise koalisyona katılmama kararı aldı.[13] Seçimde koalisyon 241.539 oy (toplam oyların 3,3'ü) aldı ve parlamentoya altı üye gönderdi. Bütün üyelerin koalisyonun en büyük partisi Synaspismos'tan olması ise parti içinde tartışmaları körükledi.

Kriz ve yeniden doğuş[değiştir | kaynağı değiştir]

Alekos Alavanos

2004 seçimlerinden sonra daha küçük partiler Synaspismos'u anlaşmalarına uymamakla suçladı ve onların bir üyelerinin istifa etmesini ve onun yerine AKOA'dan Yannis Banias'ın vekil seçilmesini istedi.[14] Koalisyon içinde tansiyon yükseldi ve Uluslararası İşçilerin Solu'nun bölünmesiyle ve Kokkino'nun kurulmasıyla sonuçlandı; ancak bu partiler koalisyondan ayrılmadılar.

Seçimden üç ay sonra Synaspismos 2004 Avrupa Parlamentosu seçimleri için koalisyondan bağımsız yarışmaya karar verdi ve bazı küçük koalisyon partileri feminist Farklı bir Avrupa için Kadınlar hareketini desteklediler. (Yunanca: Γυναίκες για μια Άλλη Ευρώπη)[15]

Bu değişim, Koalisyon'un koyu savunucusu Alekos Alevanos'un Synaspismos başkanı seçilmesi [16] ve eski başkan Nikos Konstantopulos'un istifasıyla hız kazandı.

Koalisyon, Avrupa Sosyal Forumu'nu 2006 Mayısı'nda Atina'da başarıyla toplayarak ve 2006 yerel seçimlerinde Atina ve Pire'de iyi sonuçlar alarak daha da güçlendi. 30 yaşındaki Aleksis Çipras Atina'dan aday gösterildi ve bu durumu Alavanos, Synaspismos'un "genç nesle açılması" diye niteledi.

2007 genel seçimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Radikal Sol Koalisyon 2007 seçimlerinde büyük bir sürpriz yaptı (16 Eylül) ve oylarını 120.000 arttırarak tüm oyların %5.04'ünü aldı. Anketler de buna yakın sonuçlar gösteriyor ve yüzde 4 ile 5 arasında bir sonuç çıkabileceğine işaret ediyordu.[17] Seçimden önce, 22 Haziran'da, partiler ortak bir bildirge yayınladılar. İmzalanan "Radikal Sol Koalisyon Bildirgesi", Koalisyon'un yarışacağı ortak sahayı ve de siyasi ittifakın temelini özetliyordu.[18] 2007'deki Koalisyon 2004'ünkinden de büyük oldu. 20 Haziran 2007'de Yunanistan Komünist Örgütü (KOE) Koalisyon'a katılacağını açıkladı.[19] 21 Ağustos'ta çevreci Ekolojik Müdahale (Yunanca: Οικολογική Παρέμβαση) de katılma kararı aldı[20] ve 22 Ağustos'ta, Demokratik Sosyal Hareket (DIKKI) de katılacağını açıkladı.[21] 2 Eylül'de Kasasyon Mahkemesi (Areios Pagos), DİKKİ'nin iç prosedürlere uymadığına hükmetti ve adını seçimlerde yazmama kararı aldı. SİRİZA ve DİKKİ ise mahkemenin özgür seçimlere müdahale ettiğini iddia ederek kararı sert bir biçimde eleştirdi.[22]

Son gelişmeler[değiştir | kaynağı değiştir]

6 parti lideri 2009 seçimleri öncesinde beraber televizyon tartışmasına katıldı. Aleksis Çipras (SİRİZA lideri) ortada.

27 Kasım 2007'de Alavanos, başkanlığa kişisel nedenlerden ötürü yeniden başvurmayacağını açıkladı.[23] 5. Parti Kongresi'nde Synaspismos, 33 yaşındaki Atina yerel yöneticisi Alexis Çipras'ı 10 Şubat 2008'de parti başkanı seçti. Alavanos ise SİRİZA'nın meclisteki lideri olma sıfatını Çipras'ın o dönem milletvekili olmamasından ötürü sürdürdü. Çipras Yunan seçmeni arasında ün kazandı ve anketlerde SİRİZA'nın oyunu yüzde 18'e kadar çıkardı.[24] 2008 Haziranı sonunda Xekinima Koalisyon'a katılacağını bildirdi.[25] Avrupa Parlamento seçimleri sırasında ise SİRİZA oyları %4,7'ye kadar düştü ve sadece Nikos Hountis parlamentoya seçilebildi. Bu durum iç çekişmeye yol açtı ve Synaspismos başkanı Alekos Alavanos'un Yunan meclisinden önce istifa etmesi, ardından istifasını geri çekmesiyle sonuçlandı.[26] Ekim 2009'daki Yunan genel seçimlerinde SİRİZA %4,6 oy aldı (2007'den ufak bir düşüş) ve 13 vekil gönderdi. Bunlardan biri SİRİZA'nın meclis lideri olacak Çipras'tı.

Haziran 2010'da Ananeotiki ("Yenilenmiş Kanat") isimli radikal sosyal demokrat kanadı Synapsismos'tan ve SİRİZA'dan ayrıldı. Bu ise SİRİZA'nın vekil sayısını dokuza düşürdü. Ayrılan 4 vekil Demokratik Sol'u kurdu.

Lukas Papadimos önderliğindeki koalisyon hükûmetine duyulan tepki sonucu (Kasım, 2011) SİRİZA kitlesel destek kazandı ve Yunanistan Komünist Partisi ve Demokratik Sol gibi anketlerde oyunu arttırdı. 2012 Mayıs seçimlerinden önce desteği yüzde 10-12 bandına çıktı.[27] PASOK'tan kopan Üniter Hareket de Mart'ta Koalisyon'a katılmıştı.

Mayıs 2012 seçimlerinde parti, Meclis'teki sandalye sayısını dört katına çıkararak ikinci büyük parti oldu.

Seçimden sonra Çipras, Yunan cumhurbaşkanı tarafından hükûmeti kurması için davet edildi; ancak meclisteki sayı yetersizliğinden ötürü Sol bir hükûmet kuramadı. Bunun üzerine Çipras başkanın kemer sıkma taraftarı partilerle bir koalisyon hükûmeti kurulması teklifini reddetti.[28]

SİRİZA, Avrupa Birliği tarafından külfeti özellikle emekçiler üzerine yıkılan krizi önleyici tasarruf tedbirlerinin kaldırılması taraftarı bir partiydi. Yunanistan siyasetinin tüm dengeleri bu sonuçla değişti ve AB destekçisi partiler hükûmet kuracak çoğunluğu sağlayamadı. Böylece tüm Avrupa ve dünya ekonomisini yakından ilgilendiren "tasarruf tedbirleri" uygulamaları büyük bir çıkmaza girdi, ülkede işleyebilecek bir hükûmet kurulamadığı için seçimlerin yenilenmesi kararı alındı.

Haziran seçimlerinde SİRİZA Yunan seçiminde birinci olan partiye verilen 50 ekstra sandalyeyi alabilmek için tekrar aday oldu ve bu sefer bir sol koalisyon değil, tekil bir parti olarak yarıştı.[29]

SİRİZA, 17 Haziran 2012 günü yapılan seçimlerde Yeni Demokrasi Partisi'nin hemen gerisinde %26 oy oranıyla 2. parti oldu ve 71 milletvekili çıkardı. 26 Ocak 2015 Yunanistan Genel Seçimlerinde 36,29 oy oranıyla 1. parti olup 149 milletvekili çıkardı. Fakat tek başına iktidarı 2 milletvekiliyle kaybetti.

2014 yılında yapılan Avrupa Parlamentosu seçimlerinde ise SYRIZA'dan aday gösterilen Konstantina Kouneva seçilerek Avrupa Parlamentosu milletvekili oldu.[30]

Katılan Partiler[değiştir | kaynağı değiştir]

2007'de Koalisyon tarafları gösterisi. Synaspismos, AKOA, DIKKI ve Kokkino ile Koalisyon bayrakları görülebilir.

Bazı eklentilerle birlikte Koalisyon üyeleri şimdilik aşağıdaki gibidir:[31]

Seçim sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]

Yunan Parlamentosu[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim Yunan Parlamentosu Sıra Hükûmet! rowspan="2"| Lider
Oy % ± Sandalye +/-
2004 241.539 %3,3 artış0,1
6 / 300
 ±0 #4 Muhalefet Nikos Konstantopulos
2007 361.211 %5 artış1,7
14 / 300
 artış8 #4 Muhalefet Alekos Alavanos
2009 315.627 %4,6 azalış0,4
13 / 300
 azalış1 #5 Muhalefet Aleksis Çipras
05/2012 1.061.265 %16,8 artış12,2
52 / 300
 artış39 #2 Muhalefet Aleksis Çipras
06/2012 1.655.022 %26,9 artış10,1
71 / 300
 artış19 #2 Muhalefet Aleksis Çipras
01/2015 2.246.064 %36,3 artış8,5
149 / 300
 artış78 #1 Koalisyon
SYRIZA-ANEL 		Aleksis Çipras
09/2015 1.925.904 %35,5 azalış0,8
145 / 300
 azalış4 #1 Koalisyon
SYRIZA-ANEL 		Aleksis Çipras
2019 1.781.174 %31,5 azalış4
86 / 300
 azalış59 #2 Muhalefet Aleksis Çipras

Avrupa Parlamentosu[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa Parlamentosu
Seçim Oy % ± Sandalye +/- Sıra Lider
2009 240.898 %4,7 artış0,5
1 / 22
 ±0 #5 Aleksis Çipras
2014 1.518.608 %26,6 artış21,9
6 / 21
 artış5 #1 Aleksis Çipras
2019 1.204.083 %23,8 azalış2,8
6 / 21
 ±0 #2 Aleksis Çipras

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Αλέξης Τσίπρας / Ο ΣΥΡΙΖΑ των 172.000 μελών θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές". 15 Mayıs 2022. 15 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ John Milios (December 2016). "SYRIZA: From 'Subversion' to Centre-Left Pragmatism" (PDF). National Technical University of Athens. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  3. ^ Nordsieck, Wolfram (2015). "Greece". Parties and Elections in Europe. 12 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Cas Mudde (2017). SYRIZA: The Failure of the Populist Promise. Palgrave Macmillan. ss. 11, 15. 
  5. ^ Katsambekis, Giorgos (2014). "Left-wing Populism in the European Periphery: The Case of SYRIZA". Journal of Political Ideologies. academia.edu. 19 (2): 119. doi:10.1080/13569317.2014.909266. 
  6. ^ ""Alan basın toplantısı"". 15 Mayıs 2001. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  7. ^ Yunanistan, SYRİZA göçmen ve eşcinsellere haklar vadediyor. 20 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Il grande colibrì, 2012-06-14
  8. ^ Ayrışmayı aşmak 8 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.,Georges Mitralias makalesi, June 2001
  9. ^ "Seçim işbirlikleri kataloğu". 6 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  10. ^ "Yunan Sosyal Forumu". 18 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  11. ^ Synaspismos basın toplantısı 29 Haziran 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi, 17 Aralık 2003
  12. ^ 15/01/2004 makale 29 Haziran 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi BBC'nin Yunanca bölümünden alınmıştır.
  13. ^ KOE basın toplantısı 23 Eylül 2015 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi, Şubat 2004
  14. ^ 28/09/2004 makale 31 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi gazete Epohi 13 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ 23/05/2004 makalesi 31 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Epohi gazetesi
  16. ^ Alavanos'un kurultay konuşması 11 Ocak 2013 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi kurultayda
  17. ^ İngilizce Wikipedia girdisi
  18. ^ Full text 28 Eylül 2007 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Bildirge'nin tümü
  19. ^ "Στον ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας". in.gr. 22 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  20. ^ "Ecological Intervention basın toplantısı". 29 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  21. ^ "DIKKI basın toplantısı". 22 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  22. ^ "2/9/2007 DIKKI basın toplantısı". 20 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  23. ^ "Synaspismos basın toplantısı". Synaspismos. 27 Kasım 2007. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  24. ^ Governing New Democrats Still Lead in Greece 7 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Angus Reid makalesi.
  25. ^ Χριστίνα Ζιάκα (10 Haziran 2008). "Απόφαση του Ξεκινήματος για συμμετοχή στο Συριζα" (Yunanca). Ξεκίνημα. 23 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2008. 
  26. ^ "Alavanos karar değiştirdi". HR-Net. 23 Haziran 2009. 26 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  27. ^ İngilizce Wikipedia,Greek legislative election, 2012
  28. ^ "Yunan uç sol lider hükûmet taleplerini reddediyor: resmi". Reuters. 13 Mayıs 2012. 10 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2012. 
  29. ^ "Ενιαίο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ (SİRİZA tek parti oldu)" (Yunanca). Ta Nea. 22 Mayıs 2012. 25 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  30. ^ "Ποια είναι η Κωνσταντίνα Κούνεβα" (Yunanca). επτά ημέρες. 27 Mayıs 2014. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2015. 
  31. ^ List of participants, Koalisyon sitesi 28 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  32. ^ Anagnostou, Dia (2006), "Deepening Democracy or Defending the Nation? The Europeanisation of Minority Rights and Greek Citizenship", Politics and Policy in Greece, Routledge, s. 128, 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Haziran 2012 
  33. ^ "Greece: Directory", Central and South-Eastern Europe 2004, Europa Publications, s. 294, 2003, 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Haziran 2012 
  34. ^ a b c Magone, José M. (2003), The Politics of Southern Europe: Integration into the European Union, Praeger Publishers, s. 152, 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Haziran 2012 
  35. ^ Backes, Uwe; Moreau, Patrick (2008), Communist and Post-Communist Parties in Europe, Vandenhoeck & Ruprecht, s. 571–575, 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Haziran 2012 
  36. ^ Magone, José M. (2003), The Politics of Southern Europe: Integration into the European Union, Praeger Publishers, s. 151, 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Haziran 2012 



"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Radikal_Sol_Koalisyon&oldid=28853680" sayfasından alınmıştır